Pagtabang Paagi sa Pagpakig-ugyon
Ni Elder Chi Hong (Sam) Wong
Sang Kapituan
Agud nga makabulig sa Manluluwas, kitá dapat magtrabaho nga ululupod sa pagpakig-ugyon kag pagsantuanay. Ang kada isa, kada katungdanan, kag kada panawag importante.
Masami naton mabatian si Presidente Thoma S. Monson nga nagasiling, ”Magdab-ut sa pagluwas.”1 Ang istorya sa Bag-o nga Testamento nagaabut sa akon hunahuna. Ini himpit nga nagalarawan sang kon paano ang mga miyembro kag mga misyonero magtrabaho nga ululupod sa pag-ugyon paagi sa mga konseho sang ward para magdab-ut kag magtabang. Ang sugilanon makità sa Mark 2:1–5. Nakità ko nga ang mga eksperyensya ni Jesus nga gingamit sa pagtudlo sa aton sang pat-ud nga mga doktrina ukon mga prinsipyo sa padayon nga nakainspirar kag mahapos mahangpan.
Isa sa mga personahe sa sining istorya amó ang isa ka tawo nga paralitiko, nga indi makahulag nga walâ sing bulig. Ining tawo nagpabilin lang sa iya puluy-an, naghulat lang nga mabuligan sang iban.
Sa aton panahon, basi ini matabô katulad sini. Apat ka tawo nagtuman sang isa ka alatipanon halin sa ila bishop nga magbisita sa isa ka tawo nga may paralisis sa iya puluy-an. Daw makita ko ang isa sa ila nga naghalin sa Relief Society, isa sa Korum sang mga Elder, isa halin sa Aaronic Priesthood, kag sa ulihi pero indi pinakanubô sa tanan, isa ka lubos-panahon nga misyonero. Sa pinakasining karon lamang nga konseho sa ward, matapos makipagsugilanunay nahanungod sa mga kinahanglanon sang ward, ang bishop naghatag sang ”pagtabang” nga mga alatipanon. Ining apat ginhatagan sang responsibilidad nga magbulig sa sining tawo nga may paralisis. Indi sila makahulat nga siya magdala sang iya kaugalingon sa simbahan. Sila kinahanglan nga magduaw sa iya puluy-an. Sila kinahanglan nga magpangita sa iya, gani sila naglakat. Ang tawo gindala kay Jesus.
”Kag sila [nagkadto] sa iya, nga nagdala sang paralitiko, nga ginatuwangan sang apat ka tawo.”(Mark 2:3).
Sa amó man, nagaginutok ang mga tawo sa kuwarto. Indi sila makasulod sa puwertahan. Segurado ako nga sila nagtinguha sa paghimo sang ila masarangan, apang indi sila nakasulod. Indi mahapos nga natabo ang ila plano. May mga samong sa ila alagyan sang ”pagtabang.” Pero sila indi nagsungka. Indi nila ginbayaan ang paralitiko sa puwertahan. Sila nakipagsugilanon kon ano ang dapat masunod nga himuon.kon paano nila dalhon ang tawo kay JesuCristo para mabulong. Ang trabaho sa pagbulig kay JesuCristo sa pagtabang sa mga kalag, sa pinakakubos para sa ila, indi tama kabudlay. Sila nagpahito sang planoindi mahapos, pero ginhimo nila ini.
”Kag sang indi sila makapalapit sa iya bangud nagaginutok ang mga tawo, ginguhaban nila ang atop sa ibabaw sang ginatindugan ni Jesus: sang ila ini maguhab, gintunton nila ang hiligdaan nga ginahigdaan sang paralitiko” (Mark 2:4).
Siya gindala nila sa ibabaw sang atop. Sa pananglitan nga walâ sang hagdanan sa gwa nga ila gamiton sa pagsaka, basi isa-isa nga nadugayan sila sa pagtaklas pasaka sa atop. Sa akon hunahuna amó ini ang natabo: ang lamharon nga lalaki sa iya ward una nga nagtaklas sa atop. Kay man siya bataon pa kag punô sang enerhiya, ini nahimo niya nga walâ sing kabudlay. Ang iya kaupod sa home teaching sa Korum sang mga Elder kag ang lubos-panahon nga misyonero ayhan nagtib-ong sa iya sa idalom sang ila tanan masarangan nga kusog. Ang utod nga babaye sa Relief Society ayhan nagpahanumdom sa ila nga maghalong kag naghatag sa ila sang pagpaisug. Gani karon ang mga lalaki nagguhab sang atop samtang ang babaying utod nagpadayon nga maglingaw sa tawo nga nagahulat para mabulongnga makahulag sa iya kaugalingon kag mangin hilway.
Ining alatipanon sa pagtabang nagkinahanglang sa tanan nga mag-ugyon sa pagtrabaho. Sa sining delikado nga tinion, nangin dapat nga magsantuanay ang paghalong sa pagtunton sa paralitiko halin sa atop. Ang apat ka tawo dapat nga magtrabaho sing may pag-ugyon kag pasantuanay. Kinahanglan walâ sing pagbanggianay sa sulod sang apat. Kinahanglan itunton nila ang tawo sa nagakasantu nga kadasig. Kon ang isa sa ila mas madasig nga nagbuhi sang lubid sangsa sa tatlo ka kaupod, ang tawo mahulog sa iya higdaan. Indi siya makahawid bangud sa iya maluya nga kahimtangan.
Agud makabulig sa Manluluwas, kinahanglan nga kitá ululupod nga magtrabaho paagi sa pagpakig-ugyon kag pagsantuanay. Ang kada isa, ang kada katungdanan, ang kada panawag importante. Kitá dapat mag-ugyon sa aton Ginuong JesuCristo.
Sa ulihi, ang masakiton, ang paralitiko nga tawo ginhamtang sa atubang ni Jesus. ”Sang nakità ni Jesus ang ila pagtuo sa iya, siya nagsiling sa paralitiko, Anak, ang imo mga salâ ginpatawad na” (Mark 2:5). Si Jesus nagpakità sang kaluoy sa iya kag siya ginpaayo indi lang ang iya lawas pero ang iya man espiritu: ”Anak, ang imo mga salâ ginpatawad na.” Indi balá ina makatalanhaga? Indi balá nga luyag man naton matabo ina sa aton? Siyempre luyag ko man.
May nakilala balá kitá sa aton kabuhi nga nahalitan sang espirituhanon nga paralisis, isa nga indi makapabalik sang iya kaugalingon sa Simbahan? Siya basi ayhan isa sa aton mga anak, isa sa aton mga ginikanan, ukon bana ukon asawa, ukon abyan.
Sa madamo na nga lubos-panahon nga mga misyonero subong nga puwede gamiton sang mga kada yunit sang Simbahan, ini may kaalamon para sa mga bishop kag mga presidente sang branch nga gamiton sing mas maayo ang ila mga konseho sa ward kag branch. Ang bishop maka-imbita sang kada miyembro sang konseho sang ward nga magtambong nga may listahan sang mga ngalan sang mga yadtong ayhan nagakinahanglan sang bulig. Ang mga miyembro sang konseho sang ward ululupod nga magpakiglaygayanay sing mainandamon kon paano sila makabulig sing pinakamaayo. Ang mga bishop magpamati sing maukod sa mga ideya kag maghatag sang mga alatipanon.
Ang lubos-panahon nga mga misyonero mga daku nga ginahalinan sang panabang sang kabudlay sa mga ward. Sila lamharon kag punô sang enerhiya. Luyag gid nila nga may listahan sang pat-ud nga mga ngalan sang tawo nga makigtrabaho sa ila. Masadya sila nga makipagtrabaho sa mga miyembro sang ward. Nahibal-an nila nga ini daku nga mga kahigayunan nga makakità sang matudluan. Sila debotado sa pagpasad sang ginharian sang Diyos. Sila may mabakod nga pagpamatuod nga sila mangin labing Cristohanon samtang sila nagaugyon sa sining mga kabudlay sa pagtabang.
Sa hingapusan, tuguti ako nga magpaambit sa inyo sang isa pa ka tinago nga manggad nga makità nga sinulat sa balaan nga kasulatan. Ini sa bersikulo 5: ”Sang nakità ni Jesus ang ila pagtuo sa iya” (ang pasulabi gindugang). Indi ko ini natalupangdan sang nagligadang ila pagtuo. Ang aton nagaugyon nga pagtuo mag-apekto sa kaayuhan sang iban.
Sin-o ang yadtong mga tawo nga ginsambit ni Jesus? Basi ayhan sila nagalakip sang apat nga nagkungkong sa paralitiko, ang paralitiko mismo, ang mga tawo nga nagpangamuyo sa iya, kag yadtong tanan nga nagpamati sa pagwali ni Jesus kag mahipos nga naghugyaw sa ila mga tagipusuon para sa madaling-mag-abut nga milagro. Basi ayhan maglakip man ini sang isa ka bana ukon asawa, isa ka lalaking anak, ukon isa ka babaying anak, isa ka misyonero, isa ka presidente sang korum, isa ka presidente sang Relief Society, isa ka bishop, ukon isa ka malayo nga abyan. Makabulig kitá sa isa kag isa. Dapat nga indi kitá makahulat sa padayon nga pagpangità sa yadtong mga nagakinahanglan sang tabang.
Ako nagapamatuod nga si JesuCristo isa ka Diyos sang mga milagro. Si JesuCristo nagapalangga sa aton tanan kag Siya may gahum sa pagtabang kag pagpaayo, pareho sa lawas kag sa espiritu. Kon kitá nagabulig sa Iya misyon sa pagtabang sa mga kalag, kitá matabangan man sa sining paagi. Gani man ako nagapamatuod sa Iya balaan nga ngalan, bisan pa nga si JesuCristo, amen.