“Usa ka Importanting Pagpangandam,” kapitulo 5 sa Mga Santos: Ang Istorya sa Simbahan ni Jesukristo sa Ulahing mga Adlaw, Volume 3, Maisugon, Halangdon, ug Gawasnon, 1893–1955 (2021)
Kapitulo 5: “Usa ka Importanting Pagpangandam”
Kapitulo 5
Usa ka Importanting Pagpangandam
Samtang ang iyang bapor misulod ngadto sa puerto sa Liverpool, England, ang baynte uno anyos ang panuigon nga Inez Knight nakakita sa iyang igsoong lalaki nga si William diha sa pantalan, naghulat diha sa pundok sa kaubang mga misyonaryo. Kadto Abril 22, 1898. Si Inez ug ang iyang kompanyon, si Jennie Brimhall, mianha sa Misyon sa British isip ang unang mga babaye nga gi-set apart isip “dalagang mga misyonaryo” alang sa Simbahan. Sama ni Will ug sa ubang mga elder, sila magsangyaw diha sa mga miting sa kadalanan ug manuktok sa kada balay, nagkaylap sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo.1
Ang desisyon sa pagtawag og mga babaye isip mga misyonaryo kabahin sa resulta sa pagsangyaw ni Elizabeth McCune sa milabay nga tuig. Human makita ang epekto ni Elizabeth diha sa mga mananan-aw, ang lider sa misyon nga si Joseph McMurrin misulat ngadto ni Presidente Woodruff. “Kon daghang listo ug utokan nga mga babaye tawagon og misyon ngadto sa England,” siya nangatarungan, “ang resulta mahimong maayo kaayo.”2
Ang Unang Kapangulohan miuyon. Sila ni Luisa Pratt, Susa Gates, ug ubang minyo nga mga babaye miserbisyo og malampuson nga mga misyon kauban sa ilang mga bana, bisan tuod og walay opisyal nga mga tawag sa misyon. Mga lider sa Relief Society ug sa YLMIA, dugang pa, nahimong maayo nga mga embahador alang sa Simbahan sa mga lugar sama sa World Fair sa 1893. Ug daghang batan-ong dalaga ang nakaangkon og kasinatian sa pagtudlo ug paggiya sa mga miting sa YLMIA, nag-andam kanila sa pagsangyaw sa pulong sa Dios.3
Human nahiusa ni Will, si Inez mikuyog ni Will ug Jennie ngadto sa punoang buhatan sa misyon, upat ka andana nga gambalay nga gi-ukopar sa mga Santos sukad sa mga 1850. Didto ilang gikahimamat si Presidente McMurrin. “Gusto ko nga matag usa kaninyo makasabot nga kamo gitawag dinhi sa Ginoo,” miingon siya. Samtang siya nagsulti, gibati ni Inez sulod sa unang higayon ang dakong responsibilidad nga anaa sa iyang mga abaga.4
Sa pagkasunod adlaw, siya ug si Jennie miuban ni Presidente McMurrin ug sa ubang mga misyonaryo ngadto sa Oldham, usa ka pabrika nga lungsod silangan sa Liverpool. Sa pagkagabii, nagliyok sila diha sa usa ka nagkapuliki nga eskina sa dalan, naghalad og usa ka pag-ampo, ug nanganta og mga himno hangtod usa ka dakong pundok mialirong kanila. Gi-anunsyo ni Presidente McMurrin nga usa ka espesyal nga miting pagahimoon sa sunod nga adlaw, ug gidapit niya ang tanan sa pagtambong ug maminaw sa pagsangyaw gikan sa “tinuod nga buhing Mormon nga mga babaye.”
Samtang siya nagsulti niini, naglain ang pamati ni Inez. Nakuyawan siya mahitungod sa pagpamulong ngadto sa usa ka dakong pundok sa mga tawo. Bisan pa niana, samtang siya nagbarog taliwala sa mga misyonaryo nagsul-ob sa ilang sida nga mga kalo ug itom nga mga terno, wala siya sukad mas mapagarbuhon nga nahimong usa ka Santos sa Ulahing-adlaw.5
Sa pagkasunod nga gabii, nangurog si Inez samtang siya naghulat alang sa iyang turno sa pagpamulong. Ingon nga nakadungog og ngil-ad kaayong mga bakak mahitungod sa Santos sa Ulahing-adlaw nga mga babaye gikan ni William Jarman ug sa ubang mga kritiko sa Simbahan, ang mga tawo nakuryoso mahitungod kaniya ug sa ubang mga babaye nga namulong diha sa miting. Sila ni Sarah Noall ug Caroline Smith, ang asawa ug bayaw nga babaye sa usa sa mga misyonaryo, namulong og una sa kongregasyon. Dayon si Inez namulong, bisan sa iyang kahadlok, ug nasorpresa ang iyang kaugalingon tungod sa unsa ka maayo ang iyang gibuhat.
Wala madugay si Inez ug si Jannie gisangonan sa paghago sa Cheltenham. Sila nanuktok sa matag balay ug sa kanunay mipamatuod diha sa mga miting sa dalan. Midawat usab sila og mga pagdapit sa pakigkita og mga tawo diha sa ilang mga panimalay. Ang mga tigpaminaw kasagaran mitagad kanila og maayo, bisan tuod panagsa usa ka tawo mobiay-biay kanila o mopasangil kanila sa pagpamakak.6
Ang mga paningkamot sa pagkorihir sa sayop nga impormasyon nakadawat og pagduso sa dihang si James E. Talmage, ang Ingles nga natawo nga Santos sa Ulahing-adlaw nga iskolar, mibiyahe sa tibuok United Kingdom aron sa paghatag og panudlo sa publiko kabahin sa Utah, ang Kasadpang Amerika, ug sa mga Santos. Ang panudlo gihimo diha sa nabantog nga balay tigumanan ug midani og gatosan ka mga tawo. Samtang siya namulong, migamit si James og himan nga gitawag og stereopticon [slide projector] sa pagpasidlak og taas og kalidad nga mga imahe ngadto sa dako nga tabil, naghatag sa mananan-aw og klaro nga hulagway sa mga tawo ug sa mga lugar sa estado. Human sa usa ka pasundayag, mibiya ang usa ka tawo nga nag-ingon, “Dako kaayo kadto og kalainan sa panudlo ni Jarman.”7
Sila ni Inez ug Jennie, sa pagkakaron, nanghinaot nga makakita og daghan pang mga babaye nga magserbisyo og mga misyon. “Mibati kami nga ang Ginoo nagpanalangin kanamo sa among mga pagsulay sa paghupay sa pagdaot ug sa pagpakaylap sa kamatuoran,” mireport sila ngadto sa mga lider sa misyon. “Nagsalig kami nga daghan sa takos nga batan-ong mga babaye sa Zion pagatugotan sa pagpahimulos sa samang pribilehiyo nga kami karon aduna, tungod kay among gibati nga sila makahimo og daghang maayo.”8
Sa mga panahon nga si Inez Knight ug Jennie Brimhall mibiya sa England, si Hirini Whaanga miabot sa Wellington, New Zealand, isip usa ka full-time nga missionaryo. Ang Unang Kapangulohan mihatag sa call [tawag] sa sinugdanan sa 1898 ug si Hirini mitubag dayon. “Akong himoon ang tanang gikinahanglan nga pangandam, gisultihan niya ang kapangulohan, ug maningkamot sa pagpalambo sa akong calling isip usa ka elder sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.”9
Ang tawag sa misyon ni Hirini, sama niadtong dalaga nga mga misyonaryo, mitimaan og dakong hitabo diha sa kasaysayan sa Simbahan. Bisan tuod og ang Māori “mga misyonaryong taga diha sa ila” usahay mitabang sa mga elder sa New Zealand, si Hirini mao ang unang Maori nga gitawag ngadto sa full-time nga serbisyo. Ang call miabot human si Benjamin Goddard ug Ezra Stevenson, duha ka kanhi nga mga misyonaryo ngadto sa New Zealand, mirekomendar nga ipadala si Hirini sa usa ka misyon. Isip usa sa labing minahal ug respetado nga Māori diha sa Simbahan, si Hirini makahimo og importanting buluhaton taliwala sa iyang mga katawhan, lakip ang pagpundok sa iyang genealogy ug sa pagpamatuod kalabot sa sagradong buhat nga siya ug ang iyang asawa, si Mere, nagpahigayon sa Templo sa Salt Lake.10 Uban sa gipasulabi nga mga report kabahin sa mga kalisod sa ilang pamilya didto sa Kanab nga nagmugna og kasamok taliwala sa pipila ka mga Santos nga Māori, makahatag usab siya og usa ka tinuod nga asoy sa iyang mga kasinatian sa Utah.11
Nakaamgo sa mga pinansiyal nga pakigbisog sa pamilya Whaanga, ang mga sakop sa Zion’s Māori Association [Kapunongan sa mga Māori sa Zion] misaad sa pagbayad alang sa misyon ni Hirini. Ang Salt Lake City Eleventh Ward naghimo usab og usa ka benepisyo nga konsyerto aron sa pagtigom og kwarta alang kaniya.12
Nagbiya sa iyang pamilya sa Utah, si Hirini mibiyahe ngadto sa New Zealand kauban sa ubang bag-o nga mga misyonaryo. Karon setenta anyos ang panuigon, siya mga dekada ka mas magulang kay sa tanan niyang mga kompanyon. Si Ezra Stevenson, kinsa bag-ohay lamang namatay ang iyang asawa ug bugtong anak, nangulo sa grupo isip ang bag-ong presidente sa misyon. Miserbisyo siya isip sekretaryo sa Zion’s Māori Association [Kapunongan sa mga Māori sa Zion] nga nauna lamang sa iyang call ug maayong mosulti og Māori. Wala sa ubang bag-o nga mga misyonaryong Amerikano ang makasulti sa pinulongan.13
Sa sunod nga adlaw human sa ilang pag-abot sa New Zealand, si Hirini ug ang iyang mga kompanyon mitambong og usa ka komperensiya nga mga otsenta ka mga kilometro sa amihang-silangan sa siyudad sa Wellington. Nahibalo nga si Hirini moadto ngadto, daghang mga Santos nga Māori ang mihimo og sobrang paningkamot sa pagtambong. Sila ug ang ubang mga Santos sa New Zealand mitagbo sa mga misyonaryo og bandang militar ug gigiyahan paingon sa dalan ngadto sa komperensiya. Didto ang bag-ong mga nangabot giabiabi og usa ka pangseremonya nga sayaw sa Māori nga gitawag og haka.
Mga luha walay hunong nga miagas sa nahibiling bahin sa hapon. Gitagamtam sa mga Santos ang pagkaon, ang mga paryente ni Hirini milamano kaniya ug giduot ang ilang mga agtang ug mga ilong ngadto sa iya sa kinaraang Māori nga pagtagbo. Ang presidente sa misyon dayon migiya sa mga Santos nga Māori ngadto sa duol nga beranda, diin sila mialirong ni Hirini ug mihatag og pakigpulong sa pag-abiabi kaniya og balik sa Amihanang Isla. Wala sila matulog hangtod human sa alas dos sa buntag.14
Sa pagkasunod nga adlaw, misangyaw si Hirini ngadto sa mga Santos mahitungod ni Joseph Smith, sa awtoridad sa pagkapari, ug sa buhat sa Zion’s Māori Association [Kapunongan sa mga Māori sa Zion]. Gihangyo usab niya ang mga Santos sa pagkuha sa ilang mga genealogy ug sa pagpahigayon og templo nga buhat alang sa ilang mga patay.15
Human sa komperensiya, ang mga Santos mipauli sa ilang mga panimalay, ug si Hirini ug Ezra misugod sa ilang paglibot sa misyon.16
Sa tingpamulak sa 1898, mga kagubot tali sa Estados Unidos ug Spain misaka human ang usa ka bapor de giyera sa Amerikano mibuto dili layo sa kabaybayonan sa Havana, Cuba. Gibasol sa mga pamantalaan ang Spain sa pagboto ug mipadagan og makaguol nga mga istorya mahitungod sa panlimbasog sa mga taga Cuba alang sa independensiya gikan sa kamandoan sa Spain. Sa tibuok Estados Unidos, ang naligutgot nga mga lungsuranon mitawag sa Kongreso sa pagtabang alang sa Cuba.17
Sa Utah, ang mga lider sa Simbahan nabahin kalabot sa pagpakiggubat sa Espanya. Gawas sa paghatag og sangkap sa Mormon Batalyon alang sa Mexican-American nga Gubat sa 1846–48, ang Simbahan wala gayod sukad miawhag sa mga Santos sa pagpalista sa militar sa panahon sa armadong panag-away. Si George Q. Cannon miuyon og aksyon batok sa Espanya, apan si Joseph F. Smith nagsubo sa kadasig sa pagpakiggubat nga mikaylap sa nasod. Sa Woman’s Exponent, gimantala ni Emmeline Wells ang mga bahin nga nagsuporta ug nagsupak sa gubat.18
Walay lider sa Simbahan nga mas lanog sa iyang pagsupak sa gubat kay ni Apostol Brigham Young Jr. “Ang misyon sa ebanghelyo mao ang kalinaw,” mipadayag siya sa usa ka miting diha sa Tabernakulo sa Salt Lake, “ug ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw kinahanglang maninguha sa pagmugna ug sa pagpalambo niini.” Nagtawag sa nagsaka nga kagubot og “usa ka kal-ang sa yuta nga gikobkob sa dili dinasig nga mga tawo,” giawhag niya ang batan-ong mga Santos sa dili pagpalista diha sa armadong kusog.19
Bisan kanus-a ang mga kontrobersiya motungha diha sa Simbahan, kasagaran si Wilford Woodruff moduol ngadto sa iyang mga magtatambag, sila ni George Q. Cannon ug Joseph F. Smith, ug mangutana, “O, mga kaigsoonan, unsa ang inyong hunahuna kabahin niini?” Apan human mahibalo kon unsa ang gisulti ni Brigham Jr., ang propeta dali nga mibadlong kaniya. Ang Simbahan bag-ohay lamang nga miayo sa relasyon niini ngadto sa Estados Unidos, ug dili gusto ni Presidente Woodruff nga ang inilang mga lider sa Simbahan magpakita nga dili madapigon ngadto sa nasod.
“Ang maong sulti binugo kaayo ug dili unta angay nga isulti,” miingon siya. “Kita karon kabahin sa nasod, ug kita ubos sa obligasyon sa pagbuhat sa atong bahin uban sa nahibiling mga lungsuranon sa gobyerno.”20
Ang Estados Unidos mipadayag og gubat sa Spain sa Abril 25, 1898, ang adlaw human sa pakigpulong ni Brigham Jr., ug ang Deseret Evening News mimantala sa editoryal nga nagmatuod sa pagkamaunongon sa mga Santos ngadto sa Estados Unidos. “Dili mahigugmaon og gubat, ni hilig og kagubot nga dala ang pagpaagas og dugo, sila bisan pa niana sa lig-on ug makanunayong paagi nagdapig ug anaa alang sa Atong Nasod sa matag maangayong kawsa,” kini mipadayag. Wala madugay, labaw sa unom ka gatos ka mga taga-Utah ang mipalista diha sa armadong kusog sa U.S. sa pagpakig-away sa gubat, nga milungtad og pipila lamang ka mga bulan.21
Niana nga panahon, ang panglawas ni Wilford misugod sa pagkaluya. Ug sayo sa Hunyo, giantos ni George Q. Cannon ang usa ka gamay nga ataki sa kasingkasing. Sa pagdapit sa mga higala sa Simbahan sa California ang duha ka lalaki mibiyahe ngadto sa San Fransisco, malaumon nga ang kasarangang panahon niini motabang kanila sa pagpahulay ug pagpaayo. Didto mikonsulta sila og mga doktor, mibisita og mga higala, ug nakighimamat sa lokal nga branch sa mga Santos.22
Sa Agosto 29, sila ni Wilford ug George misakay og tartanilya ngadto sa usa ka parke tupad sa Dagat Pasipiko. Samtang sila nagtan-aw sa mga balod nga miligid gikan sa dagat ug mohampak sa baybayon, misulti si Wilford mahitungod sa iyang panahon isip usa ka misyonaryo sa unang mga adlaw sa Simbahan. Gihinumdoman niya ang iyang pagpakigbahin sa ebanghelyo ngadto sa iyang amahan ug ina-ina, kinsa gibunyagan sa hapit na matawo ang iyang unang anak.
Siya ug si George nagkita sa unang higayon usa ka tuig ug tunga ang milabay. Si Wilford usa na ka batan-ong apostol sa iyang unang misyon ngadto sa England. Si George usa na ka trese anyos ang panuigon nga batang lalaki nga may hilig sa mga basahon.
Karon, nagtupad og lingkod sa hapit saysenta ka tuig ang milabay, sila nagsultihanay kabahin sa ebanghelyo ug sa kalipay nga gidala niini kanila. “Unsa ka makalingaw nga kahago nga kita aduna,” sila nagkauyon, “sa pagpamatuod sa buhat sa Dios.”23
Milabay ang tulo ka adlaw, sa Septyembre 2, mipadala si George og telegrama gikan sa San Fransisco ngadto ni Joseph F. Smith sa Siyudad sa Salt Lake:
Si Presidente Woodruff namatay. Mibiya siya kanato sa 6:40 nining buntag. Ipahibalo ang balita ngadto sa iyang pamilya. Natulog siya nga malinawon sa tibuok gabii ug namatay nga walay kasamok.24
Si Lorenzo Snow diha sa iyang panimalay sa amihanang Utah sa dihang iyang nahibaloan ang pagkamatay sa propeta. Siya diha-diha misakay og tren padulong sa Siyudad sa Salt Lake, nabalaka mahitungod sa umaabot. Isip ang senior nga apostol, nahibalo siya nga malagmit siya ang mahimong sunod nga presidente sa Simbahan. Sa nag-unang unom ka tuig, sa tinuod, si Presidente Woodruff nakigsulti ngadto ni Lorenzo mahitungod sa kabubut-on sa Ginoo alang kaniya isip ang sunod nga propeta.
“Kon ako mamatay, gusto ko nga ikaw, Brother Snow, sa walay paglangan mo-organisar sa Unang Kapangulohan,” siya miingon. “Kuhaa si George Q. Cannon ug Joseph F. Smith nga imong mga magtatambag. Sila mga maayo, maalamon, ug mga tawo nga may kasinatian.”25
Apan si Lorenzo naguol mahitungod sa pagpuli sa katungdanan, ilabi na kon siya maghunahuna mahitungod sa kahimtang sa panalapi sa Simbahan. Bisan pa sa mga paningkamot ni Hebert J. Grant ug sa uban, ang Simbahan sa gihapon nalubong sa utang, ug pipila sa mga tawo nagbana-bana nga kini nakahulam og dili mominos sa usa ka milyon nga dolyares sa mga tigpautang. Mismo si Lorenzo nahadlok nga ang utang ingon ka dako sa tres milyones.26
Sa mga adlaw human sa pagkamatay ni Presidente Woodruff, si Lorenzo mipalakaw sa kalihokan sa Simbahan isip presidente sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles. Apan gibati niya pag-ayo ang kakulangan. Sa Septyembre 9, sa adlaw human sa lubong, si Lorenzo nakigmiting sa Napulog Duha. Mibati gihapon nga dili sarang sa calling, misugyot siya nga moluwat isip presidente sa korum. Ang mga apostoles, bisan pa niana, mibotar sa pagpadayon sa pagpaluyo kaniya isip ilang lider.27
Usa ka gabii, mga ingon niini nga oras, si Lorenzo nangayo sa kabubut-on sa Ginoo didto sa Templo sa Salt Lake. Gibati niya ang kasubo ug ka walay kadasig mahitungod sa iyang bag-ong mga responsibilidad. Human magsul-ob sa iyang sapot sa templo, siya nangalyupo sa Ginoo sa pagbanwag sa iyang hunahuna. Ang Ginoo mitubag sa iyang pag-ampo, tataw nga nagpahayag nga si Lorenzo kinahanglan nga mosunod sa tambag ni Presidente Woodruff sa pag-usab og organisar diha-diha dayon sa Unang Kapangulohan. Si George Q. Cannon ug si Joseph F. Smith ang mahimo niyang mga magtatambag.
Wala mosulti si Lorenzo sa iyang kauban nga mga apostoles mahitungod sa pagpadayag. Hinoon, mihulat siya, nanghinaot nga sila makadawat og sama nga espirituhanong saksi mahitungod sa unsay buhaton.28
Nagkita pag-usab ang korum sa Septyembre 13 sa paghisgot sa mga panalapi sa Simbahan. Nga wala na si Presidente Woodruff, ang Simbahan wala nay tinugyanan sa pagpadagan sa temporal nga mga kalihokan. Ang apostoles nasayod nga kini nga responsibilidad sa kadugayan mahulog diha sa sunod nga presidente sa Simbahan. Apan ang Korum sa Napulog Duha ka Apostoles naghulat na og sobra sa usa ka tuig sa wala pa nag-organisar og usa ka bag-ong Unang Kapangulohan. Sa pagka-karon, nagkinahanglan sila nga mohatag og awtoridad sa usa ka tawo sa pagdala sa kalihokan sa Simbahan hangtod ang mga Santos magpaluyo og usa ka bag-ong presidente.
Samtang gihisgotan sa apostoles ang mga solusyon sa problema, misugyot si Heber J. Grant ug Francis Layman sa pag-organisar lamang sa Unang Kapangulohan. “Kon ang Ginoo mopadayag nganha kanimo, Presidente Snow, nga kana ang hustong butang nga buhaton karon,” miingon si Francis, “ako andam dili lamang sa pagbotar alang sa usa ka tinugyanan apan alang sa presidente sa Simbahan.”
Ang ubang apostoles midawat dayon sa ideya. Misugyot si Joseh F. Smith nga sila motudlo ni Lorenzo isip ang bag-o nga presidente, ug ang tanan mipaluyo sa sugyot.
“Kini alang kanako ang pagbuhat sa labing maayo nga ako makahimo, ug mosalig diha sa Ginoo,” miingon si Lorenzo. Siya misulti dayon sa apostoles mahitungod sa pagpadayag nga iyang nadawat didto sa templo. “Wala ako mohisgot niining butanga ngadto ni bisan kinsa, nga tawo, lalake o babaye,” miingon siya. “Gusto ko nga makita kon ang sama nga espiritu nga ang Ginoo mipadayag ngari kanako diha ba kaninyo.”
Karon nga ang apostoles nakadawat na sa saksi, si Lorenzo andam sa pagdawat sa tawag sa Ginoo sa pagserbisyo isip ang sunod nga presidente sa Simbahan.29
Usa ka bulan ang milabay, sa Oktubre 1898 nga kinatibuk-ang komperensiya gipaluyohan sa mga Santos si Lorenzo Snow, George Q. Cannon, ug Joseph F. Smith isip ang bag-ong Unang Kapangulohan.30
Si Presidente Snow mihimo sa pagtul-id sa pinansyal nga sitwasyon sa Simbahan nga iyang unang prayoridad isip presidente. Gituman niya ang usa ka plano nga gi-aprobahan ni Wilford Woodruff sa wala pa siya mamatay sa pagbaligya og dugay matapos nga termino, ubos og tubo nga mga bond [dokumento nga bayaran ang gikasabotan nga kantidad sa umaabot nga adlaw] aron sa pagtabang sa diha-diha nga mga kagastosan sa Simbahan. Gi-organisar niya ang komitiba sa pagtuki aron sa paghatag og bili sa mga panalapi sa Simbahan ug mitukod og usa ka bag-ong paagi sa pagkwenta. Siya usab naningkamot sa paghimo og bag-ong paagi sa panalapi pinaagi sa paghimo sa Simbahan sa pag-angkon sa hingpit nga pagpanag-iya sa Deseret News, nga kaniadto diha sa pribado nga mga kamot.31
Kini nga mga paninguha mipalambo sa sitwasyon sa panalapi sa Simbahan, apan walay usa niini ang igong nakasangkap sa panginahanglan. Sa Abril 1899 nga kinatibuk-ang komperensiya, si Presidente Snow ug ang ubang mga lider sa Simbahan misangyaw kalabot sa ikapulo, usa ka balaod nga wala sunda sa mga Santos sa kakugi sukad nga ang gobyerno mi-imbargo og importanting mga kabtangan sa Simbahan sa milabay nga sobra sa dekada sa unang bahin niini. Ang propeta usab mitambag sa mga Santos nga sila mismo dili mangutang.
“Gamita ang inyong daan nga mga kalo hangtod kamo makabayad alang sa usa ka bag-o nga kalo, miingon siya. “Ang inyong silingan mahimong makapalit og piano alang sa iyang pamilya, apan paghulat hangtod kamo makabayad alang sa usa sa dili pa kamo mokuha og usa.”32
Gitudloan usab niya ang lokal nga mga lider sa paggasto sa mga kwarta sa Simbahan sa maalamong paagi. “Tingali adunay mga sitwasyon nga mohatag og katarongan sa atong pagpangutang, apan kini kon itandi diyutay ra, miingon siya. “Isip usa ka balaod, kini sayop.”33
Usa ka buntag sayo sa Mayo, si Presidente Snow naglingkod sa katre sa dihang ang iyang anak nga lalaki misulod sa kwarto. Si LeRoi bag-o pa lamang nga mipauli gikan sa usa ka misyon sa Germany ug nagtrabaho isip personal nga sekretaryo sa iyang amahan. Ang propeta miabiabi kaniya ug mianunsyo, “Ako moadto sa St. George.”34
Nasorpresa si Le Roi. Ang St. George anaa sa habagatang kasadpan nga eskina sa estado, kwatro syentos otsenta y tres ka kilometro ang gilay-on. Sa pag-adto didto, kinahanglan silang mosakay og tren hangtod sa habagatan nga adtoan niini, dayon biyahion ang nahibiling agianan pinaagi sa karwahe. Kini usa ka taas, kapoy nga biyahe alang sa usa ka otsenta y singko anyos ang panuigon nga lalaki.35
Mibiya sila wala madugay niana nga bulan, nagbiyahe uban sa pipila ka mga higala ug mga lider sa Simbahan. Sa dihang sila miabot sa St. George, abugon ug gikapoy gikan sa biyahe, miadto sila sa panimalay sa presidente sa stake nga si Daniel McArthur, diin sila magpabilin sa gabii. Masusihon, ang presidente sa stake nangutana kon nganong sila mianha.
“Aw,” miingon si Presidente Snow, “Wala ako mahibalo kon alang sa unsa ang among pag-anhi sa St. George lamang ang Espiritu misulti kanamo sa pagpaanhi.”36
Sa sunod nga adlaw, Mayo 17, ang propeta nakigtagbo sa mga Santos diha sa Tabernakulo sa St. George, usa ka pula nga linugdang nga balas sa suba [sandstone] nga gambalay pila ka eskina sa amihanang kasadpan sa templo. Siya wala mahimutang sa milabay nga gabii, apan makita siya nga lig-on ug alisto samtang gihulat niya ang miting nga mosugod. Siya ang unang mamumulong, ug sa dihang siya mibarog sa pagpamulong ngadto sa mga Santos, ang iyang tingog klaro.37
“Dili kami hapit makapahayag sa rason kon nganong kami mianhi,” miingon siya, “apan namasin ako nga ang Ginoo basin adunay isulti ngari kanato.” Wala siya makaadto sa St. George sa napulog tulo ka tuig, ug misulti siya unsa ka nahimuot siya sa pagtan-aw sa mga Santos sa lungsod nga nagbutang sa gingharian sa Dios og una sa pagpangita og katigayonan. Miawghag siya kanila sa pagpaminaw sa tingog sa Espiritu ug sa pagsunod sa Iyang mga pulong.
“Sa pag-adto sa langit kita kinahanglan gayod nga mosunod sa mga balaod sa langit,” misulti siya kanila, “ug kita mopadulong sa langit sama lamang ka kusog sa atong pagkat-on sa pagsunod sa Iyang mga balaod.”38
Sa panahon sa pakigpulong si Presidente Snow wala damhang mohunong og kadiyot, ug ang kwarto nahimong hilabihan sa ka hilom. Mihayag ang iyang mga mata, ug ang iyang panagway midan-ag. Sa dihang miabli ang iyang ba-ba ang iyang tingog mas lig-on. Ang pagdasig sa Dios ingon og mipuno sa kwarto.39
Dayon siya namulong kalabot sa ikapulo. Kadaghanan sa mga Santos sa St. George mga eksaktong mobayad sa ikapulo, ug ang propeta mipasalamat sa ilang pagkamatinud-anon. Nakita usab niya nga ang mga kabos mao ang labing manggihatagon nga tigbayad sa ikapulo. Apan siya nasubo nga daghang ubang mga Santos nagdumili sa pagbayad sa hingpit nga ikapulo, bisan tuod og ang bag-ohay nga krisis sa panalapi natapos ug ang ekonomiya naglambo. Gusto niya nga ang tanang mga Santos hugot nga mosunod sa baruganan. “Kini importante nga pangandam alang sa Zion,” miingon siya.40
Sa sunod nga hapon, namulong si Presidente Snow pag-usab didto sa tabernakulo. “Ang panahon miab[o]t na,” mi-anunsyo siya ngadto sa kongregasyon, “alang sa matag Santos sa Ulahing mga adlaw, kinsa nagtinguha sa pagpangandam alang sa umaab[o]t ug mobar[o]g nga lig-on diha sa tukmang pundasyon, sa pag-adto ug pagbuhat sa kabubut-on sa Ginoo ug sa pagbayad sa iyang ikapulo sa hingpit. Kana ang pulong sa Ginoo nganha kaninyo, ug mao kini ang mahimong pulong sa Ginoo ngadto sa matag panimuyoan sa tibuok yuta sa Zion.”41
Sa iyang pagbalik nga biyahe ngadto sa Siyudad sa Salt Lake, mihunong si Presidente Snow sa mga balangay ug mga lungsod nga maagian sa pagpamatuod sa gipadayag nga kabubut-on sa Ginoo. “Kita gitudloan sa balaod sa ikapulo sulod sa saysenta y uno ka tuig apan wala gihapon makakat-on sa pagsunod niini,” misulti siya sa mga Santos diha sa usa ka lungsod. “Ania kita sa usa ka makuyaw nga sitwasyon, ug tungod niini ang Simbahan anaa sa pagkaulipon. Ang kahupayan lamang mao ang pagsunod sa mga Santos niini nga balaod.” Mihagit siya kanila sa pagsunod sa balaod sa hingpit ug misaad nga ang Ginoo mopanalangin kanila alang sa ilang mga pagpaninguha. Siya mipadayag usab nga ang pagbayad sa ikapulo mahimo na karon nga usa ka dili mausab nga panginahanglanon alang sa pagtambong sa templo.42
Sa dihang siya miabot sa Siyudad sa Salt Lake, mipadayon siya sa pag-awhag sa mga Santos sa pagbayad sa ikapulo, nagsaad nga ang Ginoo mopasaylo sa ilang nanglabay nga pagkadili masulundon sa balaod, mobalaan sa ilang yuta, ug mopalayo kanila gikan sa kadaotan. Sa Hulyo 2, namulong siya mahitungod sa balaod diha sa usa ka miting uban sa kinatibuk-ang mga kadagkoan, kinatibuk-ang mga opisyal sa Simbahan, mga presidente sa stake, ug mga bishop didto sa Templo sa Salt Lake.43
“Ang Ginoo nakapasaylo kanato alang sa atong wala pagtagad og bayad sa atong ikapulo sa miagi, apan Siya dili na mopasylo kanato,” mipadayag siya. “Kon kita dili mosunod niini nga balaod, kita pagatibulaagon sama sa mga Santos sa Lalawigan sa Jackson.”
Sa wala pa mahuman ang miting, ang propeta mitawag sa tanan sa pagbarog, pagpataas sa ilang tuo nga mga kamot, ug mosaad sa pagdawat ug pagsunod sa balaod sa ikapulo isip ang pulong sa Ginoo. “Kami gusto nga kamo magkugi sa pagsunod niini nga balaod,” misulti siya ngadto sa mga Santos, “og tan-awa nga ang pulong dad-on ngadto sa tanang mga bahin sa Simbahan.”44