Recept voor een gelukkig gezin
Saamhorigheid, het evangelie en plezier in het gezin — deze ingrediënten maken dit Zweedse gezin tot een liefdevol geheel.
Je wordt wakker en hoort iemand in de keuken zingen met een grappige, hoge kopstem. Je vraagt je uiteraard af wat er aan de hand is en kan twee dingen bedenken: (1) ‘Dat is mijn zusje die op zoek is naar de koektrommel in de keuken’ of (2) ‘Ik ben in het verkeerde huis.’ Maar als je toevallig bij de familie Ronndahl uit Kavlinge (Zweden) woont, weet je heel goed wat er aan de hand is. Je kijkt er zelfs elke week naar uit — niet wat het zingen betreft, maar wat het gezin het ‘hotelontbijt’ noemt.
‘Ik ben dol op het ontbijt op zaterdagochtend’, zegt Isabelle Ronndahl (14) als antwoord op de vraag wat ze zo fijn vindt aan haar gezin. ‘Papa maakt het altijd klaar, en dat doet hij voortreffelijk.’ De andere kinderen in het gezin vallen haar in koor bij en knikken enthousiast ja.
‘We worden wakker door het gezang van papa’, legt Andreas (16) uit. Een paar van zijn broers en zussen doen het graag even voor en iedereen moet lachen, ook de ouders, Brynolf en Kristina. Er wordt vaak gelachen bij de Ronndahls thuis. Ze beschrijven vervolgens hoe ze elke zaterdagochtend, na het zingen, allemaal op de geur van de pas gebakken eieren en spek afkomen. Meer nog dan van het samen eten lijken ze te genieten van het gewoon samen zijn.
Ze praten ook over een ander ingrediënt van hun recept voor een gelukkig gezin: de gezinsavond. Maar dat is niet altijd zo geweest. ‘Ik weet nog dat onze gezinsavonden vooral ellenlange lessen waren’, zegt Christoffer (18), met een ondeugende blik in de richting van zijn moeder.
‘Soms viel ik van verveling in slaap’, voegt Andreas eraan toe, die toen nog maar een jaar of vijf was. ‘Maar als ik wakker werd, was er altijd iets lekkers.’
Broeder Ronndahl legt uit dat toen de kinderen nog erg jong waren, zuster Ronndahl regelmatig een les van minstens een uur voorbereidde. De jonge kinderen konden de lessen met moeite tot het eind volgen. Nu hebben de Ronndahls acht kinderen, in de leeftijd van 8 tot 23 jaar oud. De oudste, Rebecka, heeft een voltijdzending vervuld en volgt nu een opleiding in de Verenigde Staten.
Broeder en zuster Ronndahl besloten de gezinsavond anders te gaan aanpakken. ‘We riepen het gezin bij elkaar en zeiden: “Wel, wat willen jullie graag doen?”’, zegt zuster Ronndahl. De ouders keken er niet echt van op dat de kinderen het eten, de spelletjes en het zingen van lofzangen noemden. Ze vonden zelfs een les wel een goed idee, maar dan wel korter. Broeder Ronndahl vat het mooi samen door te zeggen dat de juiste ingrediënten er wel waren, maar wellicht alleen niet in de juiste hoeveelheden. ‘We kwamen erachter dat we ons ook moesten richten op de leuke dingen’, zegt hij.
Zuster Ronndahl nam zich voor op maandag extra lekker te koken, om de avond speciaal te beginnen. Voor de gezinsavond zelf ruimden ze genoeg tijd in om spelletjes te doen en te zingen. De les werd ingekort tot ongeveer tien minuten. Deze combinatie werkte uitstekend. ‘De kinderen begonnen naar de maandagavond uit te kijken’, zegt Kristina. ‘Iedereen genoot ervan.’
Nu de kinderen wat ouder zijn, zijn de lessen wat langer en diepgaander. Rosanna (20) zegt: ‘We hebben tegenwoordig vaak heel goede lessen. We spreken graag met elkaar over het evangelie en andere zaken. Dat is leuk omdat we zo veel opvattingen en ideeën hebben. Nu is het interessanter omdat we over dingen praten waar we over willen praten.’ Maar de muziek, de spelletjes en het lekkers maken nog steeds deel uit van het recept.
‘Het fijnste vind ik het lekkers en de spelletjes’, zegt Josefin (12).
‘Het lekkers en de spelletjes natuurlijk’, beaamt Christoffer.
‘Ik vind de liedjes en de muziek het beste’, zegt Rosanna.
‘De lessen’, brengt Isabelle het er timide uit. Haar broers en zussen delen haar meteen de nodige plaagstootjes uit. ‘Nee, echt’, voegt ze er serieus aan toe.
‘Ik vind alles van de gezinsavond fijn’, zegt Andreas. ‘De lessen, het zingen, de spelletjes en het lekkers — al die dingen maken het erg leuk. Als we een gezinsavond zouden hebben zonder een les of spelletjes of liedjes, zou ik het gevoel hebben dat er iets ontbreekt.’
‘Ik vind het heerlijk wanneer Brynolf en ik niets hoeven te doen voor de gezinsavond’, zegt zuster Ronndahl. ‘We kunnen rustig gaan zitten en de kinderen hebben de leiding en verzorgen de les en de versnaperingen. Zij doen alles. Dat vind ik het fijnst.’
De Ronndahls voegen nog een onmisbaar element toe aan hun recept voor een gelukkig gezin: elke zondag na de kerk houden ze gezinsraad. Ze nemen de taken van iedereen door voor de volgende gezinsavond. De taken worden gerouleerd, zodat iedereen wel een keer aan de beurt komt voor alle taken — van de les en de versnaperingen tot de Schriften. Ze bespreken ook de terugkerende karweitjes in huis en hoe het met elk gezinslid gaat.
Het gezin komt echter niet alleen op zondag en maandag bij elkaar. Samuel (10) en Johannes (8) zijn de jongsten thuis en zeggen allebei te genieten van de uitjes en picknicks die ze samen als gezin hebben. Hun vader is het met hen eens. ‘We gaan graag zwemmen, overal — in een meer, in de oceaan, in een rivier’, zegt broeder Ronndahl. Er is zelfs sprake van een echte ‘gezinsband’: iedereen kan wel een of meer instrumenten bespelen en ze komen dan ook graag bij elkaar om te zingen en muziek te maken.
De Ronndahls hebben door hun saamhorigheid niet alleen een hechte familieband, maar zijn ook elkaars beste vrienden geworden. Ze geven elkaar liefde en steun. Ze versterken elkaar. Daarom brengen ze waarschijnlijk ook zo graag zo veel tijd met elkaar door.
De ouders en kinderen in het gezin Ronndahl versterken echter niet alleen elkaar, maar ook hun wijk en ring. ‘We gaan naar alle activiteiten in de ring en alle uitjes en conferenties voor de jeugd’, zegt broeder Ronndahl. ‘We moedigen onze kinderen aan om betrokken te zijn bij alles wat er in de ring en in de wijk gebeurt. De wijken zijn hier niet zo groot, dus hebben we veel ringactiviteiten om de jeugd zo veel mogelijk bij elkaar te brengen.’ Daarnaast volgen de oudere kinderen seminarie. Beide ouders zijn wel eens tegelijk als seminarieleerkracht werkzaam geweest. Uiteraard zijn ze ook actief in hun klassen en quorums in de kerk.
Dit zijn de ingrediënten, in de juiste verhouding, waardoor iedereen in dit gezin zo goed met elkaar kan opschieten. Van de jongste tot de oudste, van ouder tot kind zijn ze allemaal graag samen omdat ze van elkaar houden. En ze hebben nogal wat dingen die ze graag samen doen, van zwemmen in de oceaan tot ‘blinde-dirigentje’ spelen op de gezinsavond (zie zijkolom). ‘Een van de fijnste dingen in ons gezin vind ik de muziek’, zegt zuster Ronndahl. ‘We zijn een muzikale familie. We mogen graag zingen.’
Ja, de Ronndahls mogen allemaal graag zingen. Ze horen ook graag iemand zingen — vooral met die grappige kopstem in de keuken op zaterdagochtend.