Mensahe sa Unang Kapangulohan
Pag-antus sulod sa Mubong Panahon
Usa sa dili makalimtan nga leksyon panahon sa Kirtland mao ang atong mga espiritu nagkinahanglan og kanunay nga pag-amuma. Kita kinahanglang magpabiling duol sa Ginoo kada adlaw kon kita gusto nga makalahutay sa mga kalisdanan nga kinahanglan natong atubangon.
Sa miaging summer ang akong asawa ug ako midala sa among kaluha nga mga apong lalaki ngadto sa Kirtland, Ohio. Usa kadto ka espesyal ug bililhon nga oportunidad alang kanamo nga makagahin og panahon uban nila sa dili pa sila mobiya sa ilang mga misyon.
Atol sa among pagbisita didto, among nakat-unan ang pagsabut og maayo sa mga kahimtang ni Propeta Joseph Smith ug sa mga Santos nga nagpuyo sa Kirtland. Kana nga panahon sa kasaysayan sa Simbahan nailhan isip usa ka panahon sa grabe nga mga pagsulay apan hilabihan usab kadagko nga mga panalangin.
Sa Kirtland ang Ginoo mihatag sa pipila sa labing talagsaon nga mga langitnong pagpakita ug espirituhanong mga gasa nga nasinati sukad niini nga kalibutan. Saysentay singko ka mga seksyon sa Doktrina ug mga Pakigsaad ang nadawat sa Kirtland ug sa naglibut nga mga dapit—mga pinadayag nga nagdala og bag-ong kahayag ug kahibalo kalabut sa mga hilisgutan sama sa Ikaduhang Pag-anhi, pag-atiman alang sa mga nanginahanglan, sa plano sa kaluwasan, awtoridad sa priesthood, sa Pulong sa Kaalam, ikapulo, sa templo, ug sa balaod sa pagpahinungod.1
Usa kadto ka panahon nga dili matupngan nga espirituhanong paglambo. Sa pagkatinuod, ang Espiritu sa Dios sama sa usa ka kalayo nga nagdilaab. Sila si Moises, Elijah, ug daghan pang mga langitnong nilalang ang mipakita atol niining panahona, lakip na ang Langitnong Amahan ug ang Iyang Anak, ang Manluluwas sa kalibutan, nga si Jesukristo.2
Usa sa daghang mga pinadayag nga nadawat ni Joseph sa Kirtland mao ang pinadayag nga iyang gitawag nga “dahon sa oliba … gikutlo gikan sa Kahoy sa Paraiso, ug ang mensahe sa Ginoo sa kalinaw alang kanato” (pasiuna sa D&P 88). Kining talagsaon nga pinadayag naglakip sa makapadasig nga pagdapit, “Paduol ngari kanako ug Ako mopaduol nganha kaninyo; pangita kanako nga makugihon ug kamo makakita kanako” (D&P 88:63). Samtang ang mga Santos sa Kirtland mipaduol ngadto sa Ginoo, tinud-anany gayud Siya nga mipaduol ngadto kanila, mibu-bu sa mga panalangin sa langit diha sa mga ulo sa mga matinud-anon.
Usa ka Espirituhanong Pagbu-bu
Siguro ang pagtapus niining espirituhanong mga pagpakita nahitabo atol sa pagpahinungod sa Templo sa Kirtland niadtong Marso 27, 1836. Usa niadtong anaa didto mao ang 28 anyos nga si William Draper, kinsa mihulagway sa adlaw isip usa ka “adlaw sa Pentecostes.” Siya misulat: “Adunay ingon nga panahon sa pagbu-bu sa Espiritu sa Ginoo, nga ang akong bolpen dili paigo sa pagsulat sa kinatibuk-an niini o sa akong dila sa pagpahayag niini. Apan moingon ko dinhi nga ang Espiritu gibu-bu ug miabut sama sa usa ka kusog nga nagdahunog nga hangin ug mipuno sa balay, nga daghan nga anaa didto namulong sa mga pinulongan ug adunay mga panan-awon ug nakakita og mga anghel ug nanagna, ug adunay tibuok nga panahon sa pagmaya ingon nga wala pa sukad mahibaloi niini nga henerasyon.”3
Kining espirituhanong mga pagpakita wala lamang malimitahi ngadto niadtong anaa sa sulod sa templo, kay “ang mga tawo sa kasilinganan miabut nga nagdagan (nakadungog og dili kasagaran nga tingog sa sulod, ug nakakita og silaw kaayo nga kahayag sama sa usa ka gilis sa kalayo nga anaa diha Templo), ug nangatingala sa unsay nahitabo.”4
Si Lorenzo Snow (1814–1901), nga sa kaulahian nahimong Presidente sa Simbahan, nagpuyo sa Kirtland atol niining bulahan nga panahon. Siya nakabantay, “Ang usa ka tawo makahunahuna nga human niining talagsaon nga mga pagpakita walay tintasyon nga makabuntog sa mga Santos.”5
Apan, siyempre, ang mahinungdanon nga espirituhanong mga kasinatian dili mopalingkawas kanato gikan sa pagsupak ug mga pagsulay. Pipila pa lang ka bulan human sa pagpahinungod sa templo, usa ka hilabihan kagrabe nga ekonomikanhong krisis ang miuyog sa Estados Unidos, ug ang Kirtland naapektohan gayud pag-ayo. Ang mga bangko nahugno, mibilin sa daghan diha sa lisud nga pinansyal nga kapig-ot. Mas nakapasamut pa gayud sa sitwasyon, daghang mga Santos nga milalin ngadto sa Kirtland miabut nga gamay ra kaayo og materyal nga mga kabtangan, wala masayud kon unsay ilang buhaton sa ilang pag-abut o unsaon nila sa paglahutay.
Sa wala madugay, mga pagpanggukod misaka ug ang mga manggugubot nga panon nagpundok batok sa mga Santos. Mga miyembro sa Simbahan—bisan ang pipila niadtong pinakasuod sa Propeta, daghan kanila anaa didto atol sa pagpahinungod sa templo—mibiya sa kamatuoran ug midaut kang Joseph isip usa ka napukan nga propeta.
Samtang naglakaw ko duol sa Templo sa Kirtland uban sa akong asawa ug mga apong lalaki, namalandong ko kon unsa kadto ka grabe nga ang uban dili makapabilin nga matinud-anon bisan human sa espirituhanong mga pagpakita nga ilang nasaksihan. Unsa kadto ka makapaguol nga dili sila makalahutay sa pagbiay-biay ug pagtamay sa mga dili tumutuo. Unsa ka makapasubo nga, sa dihang nag-atubang og pinansyal nga pagsulay o uban pang pagpanglimbasug, wala sila makakab-ot diha sa sulod sa ilang mga kaugalingon ug makakita og kalig-on nga magpabiling matinud-anon. Pagkawalay swerte niadto nga nawala sila sa panan-awon sa milagruso nga espirituhanong pag-ani atol sa pagpahinungod sa templo.
Ang mga Leksyon
Unsa man ang atong makat-unan gikan niining talagsaon nga panahon sa kasaysayan sa Simbahan?
Usa sa dili makalimtan nga leksyon panahon sa Kirtland mao nga ang atong mga espiritu nagkinahanglan og kanunay nga pag-amuma. Sama sa gitudlo ni Presidente Harold B. Lee (1899–1973): “Ang pagpamatuod dili usa ka butang nga anaa kaninyo karon ug anaa kaninyo kanunay. Ang pagpamatuod motubo ug motubo hangtud ngadto sa kahayag sa kasiguroan, o kini magkagamay hangtud mawala, depende unsay atong gibuhat mahitungod niini. Ako moingon, ang pagpamatuod nga atong naangkon pag-usab sa matag adlaw mao ang butang nga makaluwas kanato gikan sa mga lit-ag sa kaaway.”6 Kita kinahanglang magpabiling duol sa Ginoo kada adlaw kon kita gusto nga makalahutay sa mga kalisdanan nga atong kinahanglang atubangon.
Sa pipila ka mga paagi ang atong kalibutan karon susama ra sa Kirtland sa mga 1830. Nagpuyo usab kita sa mga panahon sa pinansyal nga kalisud. Anaa kadtong kinsa manggukod ug mobabag batok sa Simbahan ug sa mga miyembro niini. Indibidwal ug tiningub nga mga pagsulay mahimo usahay nga daw labihan ra ka bug-at.
Mao kana kon kanus-a kita nagkinahanglan, mas labaw pa, nga mopaduol ngadto sa Ginoo. Sa pagbuhat nato, masayud kita kon unsay buot ipasabut sa pagduol sa Ginoo ngari kanato. Samtang magtinguha kita Kaniya nga mas makugihon pa, sigurado gayud nga ato Siyang makita. Makita nato nga klaro ang Ginoo dili mobiya sa Iyang Simbahan o sa Iyang matinud-anon nga mga Santos. Ang atong mga mata mabuksan, ug ato Siyang makita nga moabli sa mga bintana sa langit ug mobu-bu kanato og dugang pa sa Iyang kahayag. Makakaplag kita sa espirituhanong kalig-on nga makalahutay bisan pa atol sa pinakangitngit nga kagabhion.
Bisan tuod nga ang pipila sa mga Santos sa Kirtland nawagtangan sa panan-awon sa espirituhanong mga kasinatian, ang kadaghanan wala. Ang kadaghanan, lakip na ni William Draper, mikupot gayud og maayo ngadto sa espirituhanong kahibalo nga gihatag sa Dios kanila ug mipadayon sa pagsunod sa Propeta. Sa ilang pagpadulong nakasinati sila og mas pait nga mga pagsulay apan mas tam-is usab nga espirituhanong paglambo hangtud, sa katapusan, kadtong milahutay sa katapusan “gidawat ngadto … sa usa ka kahimtang nga walay katapusan nga kalipay” (Mosiah 2:41).
Mahimo Kamong Makaantus
Kon ugaling tintalon kamo aron mawad-an og paglaum o mawad-an og pagtuo, hinumdumi kadtong matinud-anon nga mga Santos nga nagpabilin nga matinuoron sa Kirtland. Pag-antus lang og gamay. Mahimo ni ninyo! Parte kamo sa usa ka espesyal nga henerasyon. Giandam ug gipreserbar kamo aron mabuhi niining importante nga panahon sa pagkahimo sa atong matahum nga planeta. Kamo adunay celestial nga kagikanan ug busa aduna sa tanan nga gikinahanglan nga mga talento aron mahimo ang inyong kinabuhi nga usa ka mahangturon nga istorya sa kalampusan.
Ang Ginoo mipanalangin kaninyo og usa ka pagpamatuod mahitungod sa kamatuoran. Inyong nabati ang Iyang impluwensya ug nakasaksi sa Iyang gahum. Ug kon mopadayon kamo sa pagtinguha Kaniya, mopadayon Siya sa paghatag kaninyo og sagrado nga mga kasinatian. Uban niini ug sa lain pang espirituhanong mga gasa, makahimo kamo dili lamang sa pag-usab sa inyong kaugalingong kinabuhi alang sa mas maayo pa apan sa pagpanalangin usab sa inyong mga panimalay, mga ward o mga branch, mga komunidad, mga siyudad, mga estado, ug mga nasud tungod sa inyong kaayo.
Mahimong lisud kanang makita usahay, apan pag-antus lang og gamay, kay “ang wala makita sa mata, ni madungog sa dalunggan, ni mosantop sa kasingkasing sa tawo, ang gikatagana sa Dios alang kanila nga nahigugma kaniya” ug maghulat Kaniya (1 Mga Taga-Corinto 2:9; tan-awa usab sa D&P 76:10; 133:45).
Ako mopamatuod sa katinuod sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo ug sa katinuod niining, Iyang Simbahan. Ako mopamatuod uban sa akong tibuok kasingkasing ug kalag nga ang Dios buhi, nga si Jesukristo mao ang Iyang Anak ug nagbarug sa ulohan niining talagsaon nga Simbahan. Kita adunay buhi nga propeta dinhi sa yuta pag-usab, gani si Presidente Thomas S. Monson.
Unta ato kanunay nga hinumduman ang leksyon sa Kirtland ug mag-antus lang og gamay —bisan kon ang mga butang dili makapadasig. Hibaloi ug hinumdumi kini: ang Ginoo naghigugma kaninyo. Siya nakahinumdom kaninyo. Ug Siya hangtud sa hangtud mopaluyo niadtong “molahutay sa hugot nga pagtuo ngadto sa katapusan” (D&P 20:25).