Aduna bay Nakadungog Nako?
Si Lucas nag-ampo sa makadaghang higayon, apan duna ba siyay pagpamatuod sa pag-ampo?
“Moluhod ko aron sa pag-ampo kada adlaw. Nakig-istorya ko sa Langitnong Amahan. Maminaw ug motubag Siya nako kon ako mag-ampo pinaagi sa hugot nga pagtuo” (“I Pray in Faith,” Children’s Songbook, 14).
Nabalaka ko. Ang akong magtutudlo sa Primary mihangyo nako nga mohatag og pakigpulong sa sunod semana sa panahon sa pagpakigbahin. “Makapamatuod ka mahitungod sa pag-ampo,” siya miingon. Bag-o lang kaming naghisgot mahitungod sa pag-ampo sa among klase.
Nag-ampo na ko makadaghan. Kanunay kong mag-ampo sa kaugalingon, ug mag-ampo ko kanunay atol sa pag-ampo sa pamilya. Kadaghan usab ako mag-ampo alang sa mga panalangin sa pagkaon, ug nag-ampo ko sa Primary kaniadto. Apan karon dili ko sigurado kon duna ba koy pagpamatuod sa pag-ampo o nakasabut ba ko kon sa unsang paagi nga ang pag-ampo makatabang nako. “Aduna ba gayuy maminaw nako kon ako mag-ampo? Naghunahuna ko.
Miadto ko sa kusina, diin ang akong inahan nangandam sa panihapon.
“Mama, miingon ko, “sa unsang paagi nga ako makapamatuod sa pag-ampo nga dili man ako sigurado kon duna ba koy pagpamatuod niini?”
Ang akong inahan miagbay nako. “Ikaw ang mohatag og leksyon mahitungod sa pag-ampo sa family home evening ugma, ug atong hisgutan kini,” miingon siya.
Ang akong mama mitabang nako nga makakita og mga istorya ug mga pakigpulong sa komperensya mahitungod sa pag-ampo. Dayon nagsugod ko sa pag-andam alang sa family home evening ug sa akong pakigpulong sa Primary.
Sa dihang ako mihatag og leksyon sa Lunes, ang akong mama ug papa misulti nako sa unsa nga paagi nga ang pag-ampo nakatabang nila. Mihatag ako sa akong pakigpulong sa Primary pagka-sunod Dominggo usab, apan wala ako mobati og kalainan. Naghunahuna gihapon ko kon duna ba koy pagpamatuod sa pag-ampo. Nag-ampo ko nga sinsero mahitungod sa akong mga pagduha-duha, apan ang tubag wala moabut diha-diha dayon.
Usa ka adlaw ang akong papa miabut sa balay human mangita og trabaho sa tibuok adlaw nga wala magmalampuson. Naguol kaayo siya. Dugay-dugay na siyang walay trabaho. Midagan ko paingon niya ug migakos, sama sa akong buhaton kanunay.
“Ayaw og kaguol, Papa,” miingon ko. Dayon sa kalit lang duna koy gibati sa akong kasingkasing. “Kita kinahanglan nga mag-ampo,” miingon ko.
“Karon dayon?” ang akong amahan nangutana.
“Oo, karon dayon,” miingon ko. “Nagtuo ko nga ang Langitnong Amahan maminaw nato.”
Nangluhod mi ug nag-ampo, naghangyo sa Langitnong Amahan sa paghupay namo.
Human sa pag-ampo nagbasa mi sa mga kasulatan, sama sa among buhaton kada gabii, ug dayon nanglingkod mi ug nag-istoryahanay. Akong namatikdan nga sa hinay-hinay ang among mga kasub-anan gipulihan sa kalipay nga kanunay namong bation sa among panimalay. Lahi ang akong gibati—ingon og kami luwas ug gipanalipdan, ug ako nasayud nga ang tanan mamaayo ra. Nindot kadto nga pagbati.
Si Mama nakamatikod usab niini. “Nabati ba usab nimo kini, Lucas? nangutana siya sa hilom. “Ang Espiritu Santo naghupay nato, nagtabang nato nga masayud nga kita wala mag-inusara.”
“Oo, ako mibati niini,” miingon ko. Ako nasayud nga ang Langitnong Amahan nakadungog sa among pag-ampo.
Kadto usa ka gabii nga dili gayud nako makalimtan. Karon ako adunay akong kaugalingong pagpamatuod sa gahum sa pag-ampo.