De Heer stelde me gerust
Trisha Tomkinson Riggs, Arizona (VS)
Onze dochter Carlie was al een paar dagen ziek en ik dacht dat ze alleen maar verkouden was. Maar toen de symptomen verergerden, begon ik me af te vragen of het iets ernstigs was.
Toen we bij de dokter waren, werd mijn vrees bewaarheid — Carlie had diabetes type 1. Ze begon in een diabetische coma te raken en moest snel naar het ziekenhuis gebracht worden. Ik bad in stilte dat ik kalm mocht blijven en dat de dokters haar zouden kunnen helpen.
Toen we op de spoedafdeling aankwamen, gingen de dokters en verpleegsters snel aan de slag om haar te redden. Ik smeekte mijn hemelse Vader om troost en gemoedsrust.
Op een rustig moment gaven mijn man en zijn vader Carlie een zalving. In de zegen verzekerde mijn man haar dat haar hemelse Vader wilde dat ze het overleefde. Ik begon me gerust te voelen.
Nadat ik enkele uren had toegekeken hoe de dokters verschillende tests op Carlie uitvoerden en nagingen of ze vooruitging, was ik uitgeput. Haar kamer werd rond één uur ’s nachts minder hectisch. Ik wist niet wat ik moest verwachten, ik kon niet slapen en voelde me alleen.
Ik pakte het Boek van Mormon dat mijn zus mee naar het ziekenhuis had genomen en bad dat de Schriften me de geruststelling zouden geven die ik nodig had. Het boek viel open op Alma 36:3. Toen ik die tekst las, voelde het alsof de Heer tot mij sprak: ‘Ik weet dat wie ook hun vertrouwen in God stellen, zullen worden geschraagd in hun beproevingen en in hun moeilijkheden en in hun benauwingen, en ten laatsten dage zullen worden verhoogd.’
Ik voelde voor de tweede keer die avond gemoedsrust. Ik wist dat onze hemelse Vader met ons begaan was. Hij wilde dat ik wist dat Hij er was en dat ik op Hem moest vertrouwen.
Ik dacht na over wat er die dag gebeurd was, en zag in dat de Heer ons gezegend had. Ik had de ingeving gekregen om met Carlie naar de dokter te gaan. We waren veilig bij het ziekenhuis aangekomen. De priesterschapsdragers waren snel gekomen om haar een zalving te geven.
Sinds die dag is het een gewoonte geworden om Carlies suikerspiegel te meten en tussendoortjes bij de hand te houden. We hebben geleerd dat het in de hand houden van diabetes het lichaam kan beïnvloeden. Carlies ziekte blijft een beproeving, maar we hebben geleerd om dagelijks op onze hemelse Vader te vertrouwen.
Ik wil die dag in het ziekenhuis niet nog eens meemaken, maar ik zal er altijd dankbaar voor zijn. Ik heb die dag veel geleerd, mijn geloof geoefend en me dankbaar gevoeld. Ik ontdekte toen dat onze hemelse Vader met al zijn kinderen begaan is en dat Hij ons echt steunt in onze beproevingen.