Een manier vinden om te vergeven
De auteur woont in Utah (VS).
Iedereen wordt wel eens door iemand anders gekwetst. Soms lijkt het onmogelijk om de pijn te vergeten. Maar de Heiland leerde ons om iedereen te vergeven, zelfs als ze iets heel ergs gedaan hebben. Iemand vergeven vergt soms zware inspanning, maar als we doen wat ons dichter tot Christus brengt, kunnen we de gemoedsrust krijgen die vergeving ons biedt. In dit artikel vertellen twee jongevrouwen over hun ervaringen met vergeving.
Een vriendin vergeven
Toen Els* naar een nieuwe school in België ging, was ze blij dat ze nieuwe vriendinnen kreeg. Toen deed een van haar vriendinnen iets waardoor er een kink in de kabel kwam. Els vertelt:
‘Mijn vriendin Nora maakte een Facebook-account aan onder de naam van Katia, een andere vriendin. Ze begon mensen via dat profiel lastig te vallen, en iedereen gaf Katia de schuld. Nora lachte me op school zelfs uit; ze lachte om mijn geloof en om mij. Ik probeerde haar pesterijen te negeren, maar dat lukte me niet, dus begon ik met andere mensen op te trekken.
‘Toen Nora toegaf dat ze een vals profiel gebruikt had, was iedereen kwaad op haar. Nora gaf me een brief waarin ze zich verontschuldigde, maar ik kon haar niet vergeven. Ik was zo kwaad.
‘Toen ik op een dag in de Schriften zat te lezen, viel mijn oog op Leer en Verbonden 64:9–10: “Daarom zeg Ik u, dat gij elkaar dient te vergeven, want wie zijn broeder zijn overtredingen niet vergeeft, staat veroordeeld voor het aangezicht des Heren, want in hem verblijft de grotere zonde. Ik, de Heer, zal vergeven wie Ik vergeven wil, maar van u wordt het vereist alle mensen te vergeven.”
‘Ik moest meteen aan Nora denken. Ik wist dat het niet goed was om me zo kwaad te voelen. Ik bad en vroeg mijn hemelse Vader om me de kracht te geven haar te vergeven. Het was niet makkelijk, maar het lukte me. Ik begon haar berichtjes te sturen waarin ik naar haar dag vroeg. En af en toe praatten we tijdens de lunch. Ik ontdekte dat Nora’s vader vier jaar eerder gestorven was. Ze had het moeilijk en dacht dat iedereen een hekel aan haar had. Ik was blij dat ik niet kwaad op haar gebleven was. Katia en wat anderen begrepen niet hoe ik Nora vergeven kon, maar ik wist dat ik het goede gedaan had en dat mijn hemelse Vader trots op me was.’
Els leerde dat God ons gebiedt om iedereen te vergeven. Door dat gebod te gehoorzamen, kreeg ze medeleven en begrip voor Nora en kon ze haar volledig vergeven.
Gemoedsrust na de dood van mijn broer
Toen Jana’s broer omkwam in een auto-ongeluk dat door een dronken tiener en zijn passagiers veroorzaakt was, wist ze dat ze haar verbittering moest loslaten, maar ze wist niet hoe.
‘Het was moeilijk om te achterhalen wat het meeste pijn deed — mijn woede tegenover die domme tieners of mijn oprechte verlangen om mijn broer terug te krijgen. Ik kon die enorme leegte in mijn leven niet onder ogen zien. Ik weet nog dat ik urenlang vurig bad. Het enige dat ik wilde, was Nathan terugkrijgen.
‘Ik had medelijden met de jongens die voor Nathans dood verantwoordelijk waren omdat ik wist dat ze zich heel schuldig voelden. Maar ik voelde ook woede en haat. Het was makkelijk om hun de schuld te geven. Ik zei tegen mezelf dat ik hen vergaf, maar ik was nog steeds kwaad op hen als ik aan het ongeluk dacht. Ik vroeg me herhaaldelijk af: Hoe ga ik die jongens ooit echt vergeven, en hoe weet ik dat ik ze vergeven heb?
‘Pas na honderden gebeden, oprecht vasten en veel studie en nadenken, had ik het gevoel dat ik ze echt vergeven had. Ik weet nog dat ik op een dag aan het nadenken was. Ik dacht: ik vergeef ze. Waarom ook eigenlijk niet? Iedereen maakt fouten, en wie ben ik om te oordelen? Ermee bezig blijven lost niets op, dus ik laat het los. Dat gevoel was fantastisch! Ik had er voortdurend naar verlangd om te weten dat ik die jongens echt vergeven had, en na verloop van tijd wist ik het. Ik kan niets aan Nathans ongeval veranderen, maar ik kan ervoor kiezen om met vergeving en liefde te reageren, niet met woede.’
Jana leerde dat oprechte vergeving tijd en inspanning vergt. De Heiland heeft gezegd: ‘Nadert tot Mij en Ik zal tot u naderen’ (LV 88:63). Jana kwam dankzij vasten, gebed, Schriftstudie en andere inspanningen dichter tot de Heer. Als wij dat ook doen, worden onze woede en ons verdriet door gemoedsrust en vergeving vervangen.
Vol liefde
Als we anderen vergeven, krijgen we medeleven, begrip en geduld, net als Jana en Els. Als we anderen vergeven, vult de Heer ons met zijn reine liefde en lijken we meer op Hem.