Ang Pagkabanhaw ni Jesukristo ug ang mga Kamatuoran mahitungod sa Lawas
Pinaagi sa Iyang Pagkabanhaw, si Jesukristo mitudlo kanato og importanting mga kamatuoran mahitungod sa lawas.
Detalye gikan sa Ang Maduha-duhaong si Tomas,ni Carl Heinrich Bloch
Background © janniwet/iStock/Getty Images
“Siya miingon, Tapus na: ug siya, dinuko ang ulo, mitugyan sa iyang espiritu” (Juan 19:30). Nianang higayona, ang espiritu ni Jesukristo mibiya sa Iyang lawas—usa ka lawas nga milahutay sa pag-antus aron Siya makatubos sa mga sala sa tanang tawo ug makatabang kanila sa ilang mga kahuyang (tan-awa sa Alma 7:12–13). Kana nga lawas, karon sudlanan nga walay sulod, gitangtang gikan sa krus, giputos sa panapton, ug sa katapusan gibutang sa lubnganan. Sa ikatulong adlaw, ang mga babaye nangadto sa lubnganan aron sa pagkompleto sa pangandam sa lubong alang niana nga lawas.
Apan ang lawas wala na.
Ang pagkadiskubre sa walay sulod nga lubnganan sinugdanan pa lamang. Si Maria Magdalena, ang mga Apostoles, ug daghan pang uban sa wala madugay nakasaksi og milagro: ang nabanhaw, nahingpit nga si Jesukristo, sa mahikap ug tawhanon nga porma.
Gisiguro sa Manluluwas nga kadtong nakasaksi Kaniya human sa Iyang Pagkabanhaw hingpit nga nakasabut kon unsa nga matang ang Iyang lawas. Gidapit niya ang mga Apostoles, sama pananglit, sa paghikap sa Iyang lawas aron sa pagsiguro sa ilang mga kaugalingon nga Siya pisikal ug dili espiritu (tan-awa sa Lucas 24:36–40).1 Mikaon pa gani Siya uban kanila (tan-awa sa Lucas 24:42–43).
Samtang ang mga Apostoles mituman dayon sa ilang sugo sa pagsangyaw sa ebanghelyo ni Jesukristo, nakasinati sila og oposisyon ug pagpanggukod, ang uban miabut tungod kay sila mitudlo nga nabanhaw si Jesukristo ug nga ang tanang katawhan mabanhaw isip resulta (tan-awa sa Mga Buhat 4:1–3).
Karon, ang Pagkabanhaw ni Jesukristo mahinungdanong bahin sa mensahe nga gisangyaw sa Iyang Simbahan ngadto sa kalibutan sama kaniadto. Sama sa gisulti ni Propeta Joseph Smith, “Ang sukaranan nga mga baruganan sa atong relihiyon mao ang pagpamatuod sa mga Apostoles ug sa mga Propeta, mahitungod ni Jesukristo, nga Siya namatay, gilubong, ug mibangon sa ikatulong adlaw, ug mikayab ngadto sa langit; ug sa ubang mga butang nga may kalabutan sa atong relihiyon mga sumpay lamang niini.”2
Ang Pagkabanhaw nagtabang sa pagtubag sa sukaranang mga pangutana bahin sa kinaiya sa Dios, sa atong kinaiya ug sa atong relasyon ngadto sa Dios, sa katuyoan sa kinabuhi, ug sa atong paglaum nga anaa diha ni Jesukristo. Ania ang pipila sa mga kamatuoran nga naklaro pinaagi sa Pagkabanhaw Ni Jesukristo.
Ang Langitnong Amahan Adunay usa ka Nahimaya nga Lawas
Ang Unang Panan-awon, ni Gary L. Kapp
Ang ideya nga ang Dios porma og tawo siguradong makita diha sa Biblia,3 ug maoy hunahuna sa kadaghanan, apan daghang teyolohikal ug relihiyuso nga pilosopikanhong tradisyon misalikway niini pabor sa usa ka Dios nga “walay lawas, parte sa lawas, o pasyon,”4 tungod kay, niini nga panglantaw, ang lawas (ug ang bisan unsang butang) dautan o dili tinuod, samtang ang espiritu, hunahuna, o mga ideya maoy tinuod nga kahulugan sa labing mahinungdanong nilalang o reyalidad.
Nan, pagkanindot sa ka yano ug ka talagsaon sa pagpadayag sa kinaiyahan sa Dios pinaagi sa Iyang Anak, si Jesukristo.
Panahon sa Iyang pangalagad, ang Manluluwas miingon, “Ang nakakita kanako nakakita sa Amahan” (Juan 14:9). Labaw pa kining tinuod human sa Iyang Pagkabanhaw uban sa hingpit, imortal nga lawas, nga nagpakita nga “ang Amahan adunay lawas nga unod ug mga bukog nga mahikap ingon sa tawo; ang Anak usab” (D&P 130:22).
Ang pisikal nga kinaiyahan sa Langitnong Amahan gipadayag sa ingon. Sama sa gipasabut ni Joseph Smith wala madugay, “Kanang walay lawas o parte walay bili. Walay laing Dios sa langit apan kana nga Dios nga adunay unod ug mga bukog.”5
Si Elder Jeffrey R. Holland sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipasabut niining paagiha: “Kon ang pagbaton og usa ka lawas wala kinahanglana ug dili magustohan sa Dios, nganong ang Manunubos sa katawhan mitubos man sa Iyang lawas, gitubos kini gikan sa gahum sa kamatayon ug sa lubnganan, migarantiya niini nga dili na gayud kini pagabulagon pag-usab gikan sa Iyang espiritu karon o sa kahangturan? Si bisan kinsa nga mosalikway sa konsepto sa usa ka adunay lawas nga Dios nagsalikway sa mortal ug sa nabanhaw nga Kristo.”6
Ang Langitnong Amahan Labing Gamhanan, Nahibalo sa Tanan, ug Mahigugmaon sa Tanan
Ang talagsaong mga hiyas sa kinaiya sa Langitnong Amahan napadayag usab diha mismo sa Pagkabanhaw ni Jesukristo. Sama sa gisulti ni Elder D. Todd Christofferson sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, “Tungod sa katinuod sa Pagkabanhaw ni Kristo, ang mga pagduha-duha bahin sa pagkamakagagahum sa tanan, pagkasayud sa tanan, ug pagkamanggiloy-on sa Dios nga Amahan—kinsa mihatag sa Iyang Bugtong Anak alang sa katubsanan sa kalibutan—mawala.”7
Ang gahum, kahibalo, ug kaayo sa Dios gipamatud-an pinaagi sa Pagkabanhaw ni Jesukristo, nga naghatag og ebidensya sa kaalam ug gugma diha sa plano sa Langitnong Amahan ug sa abilidad (sa Iyang Anak) sa pagbuhat niini.
Kita mga Anak sa Dios
Sama sa gitudlo sa Biblia kanato, kita giumol “sa dagway sa Dios … lalaki ug babaye” (Genesis 1:27). Ang Pagkabanhaw ni Jesukristo naglig-on niini nga kamatuoran. Gani, sa takna mismo sa Iyang Pagkabanhaw, gihatagan og gibug-aton ni Jesukristo ang atong relasyon ngadto sa Langitnong Amahan, nag-ingon, “mosaka ako ngadto sa akong Amahan, ug inyong Amahan; sa akong Dios, ug inyong Dios” (Juan 20:17; emphasis gidugang).
Ang Manluluwas mipadayag nga ang Dios ug ang katawhan dili gayud managlahi sa usag usa sa kinauyukan sa ilang pagkatawo. Ang sukaranan nga porma sa atong mga lawas susama niana sa atong mga espiritu,8 ug ang atong mga espiritu gilalang sumala sa hitsura sa Dios tungod kay mao kana ang matang sa relasyon sa ginikanan ug anak.
Ang Lawas mao ang Makaabag ug Makapahalangdon nga Gasa
Gilitratohan ni David Stoker
Pinaagi sa Iyang Pagkabanhaw, ang Manluluwas mipakita kanato nga ang pisikal, dunay lawas nga pagpakabuhi importante nga bahin sa mahangturong pagkatawo sa Dios ug sa Iyang mga anak. Sama sa gipadayag sa Ginoo kang Joseph Smith, “Ang mga elemento walay katapusan, ug ang espiritu ug ang elemento, dili gayud mabulag, makadawat sa kahingpitan sa himaya” (D&P 93:33). Kining dili mabulag nga koneksyon naghiusa sa matang sa espiritu ug pisikal aron kini mahimong usa ka imortal, dili madunot, mahimayaon, ug hingpit nga lawas—ang bugtong matang sa lawas nga makahimo sa pagdawat sa kahingpitan sa himaya nga anaa sa Dios.
Sa pagkumpara, human makabaton og pisikal nga lawas ug dayon mahimulag gikan niini aron mosulod sa kalibutan sa espiritu, “ang patay [motan-aw] diha sa … pagkawala sa ilang mga espiritu gikan sa ilang mga lawas ingon sa usa ka ulipon” (D&P 138:50; tan-awa usab sa D&P 45:17).
Bisan ang atong mortal nga lawas mahinungdanon nga bahin sa plano sa Langitnong Amahan ug usa ka balaan nga gasa. Sa dihang ang atong premortal nga mga espiritu mianhi sa yuta, sila “[gi]tugahan” (Abraham 3:26) og lawas. Sama sa gitudlo ni Propetang Joseph Smith: “Kita mianhi dinhi sa yuta aron kita makaangkon og lawas ug dad-on kini nga putli sa atubangan sa Dios sa celestial nga gingharian. Ang dakong baruganan sa ebanghelyo naglangkob sa pag-angkon og usa ka lawas. Ang yawa walay lawas, ug kini mao ang iyang silot.”9
Sama sa gitudlo ni Elder David A. Bednar sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles: “Ang atong pisikal nga lawas nakapahimong posible sa kalapad, kaladmon, ug sa kadaghan sa kasinatian nga dili mahitabo didto sa kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta. Sa ingon, ang atong relasyon sa ubang mga tawo, atong kapasidad sa pag-ila ug paglihok sumala sa kamatuoran, ug atong abilidad sa pagsunod sa mga baruganan ug mga ordinansa sa ebanghelyo ni Jesukristo mapalambo pinaagi sa atong pisikal nga lawas. Sa eskwelahan sa mortalidad, kita makasinati og kalumo, gugma, kamabination, kalipay, kaguol, kasagmuyo, kasakit, ug gani mga hagit sa pisikal nga limitasyon sa paagi nga makaandam nato sa kahangturan. Sa yanong pagkasulti, may mga leksyon nga angay natong makat-unan ug mga kasinatian nga angayang masinati, sama sa gihulagway sa kasulatan, ‘sumala sa unod’ (1 Nephi 19:6; Alma 7:12–13).”10
Agig dugang, sumala sa gitudlo ni Joseph Smith, “Ang tanang mga tawo kinsa adunay mga lawas adunay gahum niadtong wala.”11 Si Satanas makatintal kanato, apan dili siya makapugos. “Ang yawa walay gahum ibabaw kanato gawas lamang kon ato siyang tugutan.”12
Sa katapusan, ang gasa sa usa ka nahingpit, nabanhaw nga lawas nagtabang kanato nga dili maapektuhan sa gahum ni Satanas sa kahangturan. Kon walay Pagkabanhaw, “ang atong mga espiritu mahimo nga mangalagad … [sa] yawa, sa wala nay pagkabanhaw. Ug ang atong mga espiritu mahimo nga sama ngadto kaniya, ug kita mahimo nga mga yawa, mga anghel ngadto sa usa ka yawa, nga isalikway gikan sa atubangan sa atong Dios, ug magpabilin uban sa amahan sa mga bakak, diha sa pagkauyamot, sama ngadto sa iyang kaugalingon” (2 Nephi 9:8–9).
Ang Espiritu ug ang Lawas Dili Magkaaway
Bisan og sila lahi, ang espiritu ug ang lawas wala mahisakop sa duha ka managlahi ug dili magkauyon nga reyalidad. Sama sa nakat-unan ni Joseph Smith, “Walay ingon nga butang nga walay lawas. Ang tanan nga espiritu mga butang, apan kini labaw nga dalisay o putli, ug makita lamang sa putli nga mga mata; kita dili makakita niini; apan sa panahon nga ang atong lawas malimpyohan kita makakita nga kining tanan mga butang” (D&P 131:7–8).
Detalye gikan sa Si Kristo Mipakita sa Kasadpang Bahin sa Kalibutan, ni Arnold Friberg
Sa Iyang nahimaya, nabanhaw nga kahimtang, si Jesukristo nagrepresentar sa hingpit nga panaghiusa sa espiritu ug lawas, naghulagway alang kanato nga “ang espiritu ug ang lawas mao ang kalag sa tawo” (D&P 88:15). Niining kinabuhia kita naningkamot nga mahimong “pagka-espirituhanon sa hunahuna” kay sa “pagkakalibutanon sa hunahuna” (2 Nephi 9:39), nga “isalikway ang … kinaiyanhon nga tawo” (Mosiah 3:19), ug nga “makapugong sa tanan [nato] nga mga mainit nga pagbati” (Alma 38:12). Apan wala kana magpasabut nga ang espiritu ug ang lawas magkaaway. Sama sa gipakita ni Jesukristo kanato, ang lawas dili angay nga kasilagan ug lupigon apan kontrolahon ug usabon.
Ang Kinabuhi diha sa Mortal nga Lawas Adunay Makahuluganon nga Katuyoan
Ang ideya nga kini nga kinabuhi usa ka pagsulay mas masabtan kon atong ikonsiderar unsay atong nahibaloan bahin sa atong mga kinabuhi sa wala pa kini ug pagkahuman na niini. Kita nagpuyo isip mga espiritu sa wala pa kita moanhi sa yuta, ug tuyo sa Langitnong Amahan nga mamahimo kitang sama Kaniya ug magpuyo sa kahangturan nga dunay imortal nga pisikal nga mga lawas. Kini nga mga kamatuoran nagpasabut nga ang atong panahon sa pagsulay niining mortal nga mga lawas dili pinasulagma apan adunay tinuod nga kahulugan ug katuyoan.
Sama sa gipasabut ni Elder Christofferson: “Pinaagi sa atong mga pagpili atong mapakita sa Dios (ug sa atong kaugalingon) ang atong pasalig [commitment] ug kapasidad nga mosunod sa Iyang celestial nga balaod samtang naa sa gawas sa Iyang presensya ug diha sa pisikal nga lawas inubanan sa tanan niining gahum, kahinam, ug pagbati. Mahimo ba natong makontrolar ang unod aron mahimo kining instrumento imbis nga agalon sa espiritu? Masaligan ba kita dinhi ug sa kahangturan sa diosnong gahum, lakip na ang gahum sa paglalang og kinabuhi? Mabuntog ba nato sa tinagsa-tagsa ang dautan? Kadtong nakahimo ‘adunay himaya nga idugang diha sa ilang mga ulo hangtud sa kahangturan’ [Abraham 3:26]—usa ka talagsaong aspeto nianang himaya ang pagkahimong nabanhaw, imortal, ug nahimaya nga pisikal nga lawas.”13
Ang atong mga kasinatian sa atong kasamtangang mga lawas, lakip ang atong relasyon sa usag usa, makahuluganon tungod kay kini usa ka pagkasusama nianang moabut. Sama sa nakat-unan ni Joseph Smith, “Kana nga panag-uban nga ania kanato dinhi maanaa kanato didto, lamang kini pagaubanan sa walay katapusan nga himaya, nga ang mao nga himaya kita wala karon makatagamtam” (D&P 130:2).
Kita Adunay Paglaum kang Jesukristo
Ang Tulo ka mga Maria sa Lubnganan, ni William-Adolphe Bouguereau, Superstock.com
Sukad sa pagkakita sa walay sulod nga lubnganan, ang Pagkabanhaw ni Jesukristo nakadala og paglaum tungod kay atong nakita diha sa Iyang Pagkabanhaw ang umaabut natong pagkabanhaw, nga “tanan nga nangawala [kanato] ihatag nganha [kanato] … , basta magpadayon [kita] nga matinud-anon.”14
Ang nag-unang mga Apostoles sa Manluluwas nakahimo og maisugon nga pagsaksi sa Iyang Pagkabanhaw tungod kay ilang nakita ug nahikap ang Iyang lawas. Apan adunay mas labaw pa niana. Sama nga si Jesukristo miayo sa lawasnong mga kahuyang aron sa pagpakita nga Siya adunay gahum sa pagpasaylo sa mga sala (tan-awa sa Lucas 5:23–25), ang Iyang Pagkabanhaw—ang makita nga ebidensya sa Iyang gahum sa pagbuntog sa pisikal nga kamatayon—nahimong kasiguroan sa Iyang mga sumusunod sa Iyang gahum sa pagbuntog sa espirituhanong kamatayon. Ang mga saad nga Iyang gihatag diha sa Iyang mga pagtulun-an—kapasayloan sa mga sala, kalinaw niining kinabuhia, kinabuhing dayon sa gingharian sa Amahan—nahimong tinuod ug ang ilang pagtuo nahimong dili matarug.
“Kon si Kristo wala banhawa, nan, ang [atong] pagtuo wala lamay kapuslanan” (1 Mga Taga-Corinto 15:17). Apan tungod kay Siya nabanhaw gikan sa patay, kita “magbaton og paglaum pinaagi sa pag-ula ni Kristo ug sa gahum sa iyang pagkabanhaw, aron mabanhaw ngadto sa kinabuhi nga dayon, ug kini tungod sa [atong] hugot nga pagtuo diha kaniya sumala sa saad” (Moroni 7:41).
Panahon sa Iyang mortal nga kinabuhi, si Jesukristo midapit sa mga tawo sa pagsunod Kaniya. Human sa Iyang kamatayon ug Pagkabanhaw, ang destinasyon nahimong mas klaro. Kon kita, pinaagi sa pagsunod sa mga balaod ug mga ordinansa sa ebanghelyo, mag-ugmad og “celestial nga espiritu” diha sa atong kaugalingon, kita “makadawat sa mao gihapon nga lawas nga mao ang kinaiyanhon nga lawas” ug “gipabuhi pinaagi sa usa ka bahin sa celestial nga himaya [ug] makadawat unya sa mao gihapon, gani sa kahingpitan” (D&P 88:28–29). Gipakita Niya ang dalan. Siya mao ang dalan. Pinaagi sa Iyang gahum—pinaagi sa Iyang Pag-ula ug Pagkabanhaw—nga posible kining celestial nga kahingpitan, nga naglakip sa kahingpitan sa kalipay diha sa nabanhaw nga lawas.