Ang Pag-ula sa Manluluwas: Ang Pundasyon sa Tinuod nga Kristiyanismo
Gikan sa pakigpulong, “Ang Pag-ula,” nga gihatag atol sa seminar sa bag-ong mga presidente sa misyon sa Provo Missionary Training Center niadtong Hunyo 24, 2008.
Kitang tanan mabanhaw ug mahimong imortal tungod sa maulaong sakripisyo ni Jesukristo.
Si Propeta Joseph Smith (1805–44) gipangutana, “Unsa man ang sukaranang mga baruganan sa imong relihiyon?” Siya mitubag, “Ang sukaranan nga mga baruganan sa atong relihiyon mao ang pagpamatuod sa mga Apostoles ug mga Propeta, mahitungod ni Jesukristo, nga Siya namatay, gilubong, ug mibangon sa ikatulong adlaw, ug mikayab ngadto sa langit; ug sa ubang mga butang nga may kalabutan sa atong relihiyon sumpay lamang niini.”1
Gusto nakong ihatag ang akong pagmatuod sa pamahayag ni Propeta Joseph. Ang sentro sa tanan natong gituohan mao ang atong Manluluwas ug ang Iyang maulaon nga sakripisyo—“sa pagpakig-angay sa Dios” (1 Nephi 11:16) diin ang Amahan mipadala sa Iyang Anak dinhi sa yuta aron matuman ang Pag-ula. Ang pinakatumong sa kinabuhi ni Jesukristo mao ang pagkompleto sa maulaong sakripisyo. Ang Pag-ula mao ang pundasyon sa tinuod nga Kristiyanismo.
Ngano nga ang Pag-ula sa Manluluwas mao ang importanting baruganan diha sa Simbahan ug sa atong kinabuhi?
Mga Artikulo sa Hugot nga Pagtuo 1:3
Ang ikatulong artikulo sa hugot nga pagtuo nag-ingon, “Kami nagtuo nga pinaagi sa Pag-ula ni Kristo, ang tanan nga mga katawhan mahimo nga maluwas, pinaagi sa pagsunod sa mga balaod ug mga ordinansa sa Ebanghelyo.”
“Giluwas” niining kinatibuk-ang kahulugan nagpasabut sa pagkab-ot sa kinatas-ang himaya sa celestial nga gingharian. Ang Pagkabanhaw gihatag sa tanan nga mianhi sa yuta, apan ang pagdawat og kinabuhing dayon, sa hingpit nga mga panalangin sa mahangturong pag-uswag, matag tawo kinahanglang mosunod sa mga balaod, modawat sa mga ordinansa ug mohimo og pakigsaad sa ebanghelyo.
Ngano nga Si Jesukristo, ug Siya lamang, ang maka-ula alang sa mga sala sa kalibutan? Anaa Kaniya ang tanan nga mga kwalipikasyon.
Ang Dios Nahigugma Kaniya ug Misalig Kaniya
Si Jesus natawo sa Langitnong mga Ginikanan sa usa ka premortal nga kalibutan. Siya ang Unang anak sa atong Langitnong Amahan. Siya gipili sukad pa sa sinugdanan. Siya nagmasulundon sa kabubut-on sa Iyang Amahan. Kanunayng gipamulong diha sa mga kasulatan ang kalipay sa Langitnong Amahan sa Iyang Anak.
Sa Mateo atong mabasa “ug ania karon, usa ka tingog gikan sa langit nag-ingon, Kini mao ang akong Anak nga pinalangga; kaniya may kalipay ako” (Mateo 3:17).
Si Lucas nagrekord, “Ug gikan sa panganud dihay tingog nga miabut nga nag-ingon, Mao kini ang Akong Anak: Akong pinili” (Lucas 9:35).
Ug didto sa templo sa yuta sa Bountiful human sa Pagkabanhaw sa Manluluwas, ang mga katawhan nakadungog sa tingog sa Amahan: “Tan-awa akong Hinigugma nga Anak, kinsa ako nahimuot kaayo” (3 Nephi 11:7).
Kini natandog gayud ang akong kasingkasingsa dihang akong nabasa nga samtang si Jesus nag-antus sa Tanaman sa Getsemani, ang Amahan, gikan sa Iyang dakong gugma ug kalooy alang sa Iyang Bugtong Anak, mipadala og anghel aron sa paghupay ug paglig-on Kaniya (tan-awa sa Lucas 22:43).
Migamit si Jesus sa Iyang Kabubut-on sa Pagsunod
Andam kaayo si Jesus sa paghatag sa Iyang kinabuhi alang kanato.
Diha sa dakong Konseho sa Langit, si Lucifer, “anak sa kabuntagon” (Isaias 14:12; D&P 76:26–27), miingon:
“Tan-awa, ania ako, ipadala ako, ako mahimo nga imong anak, ug ako motubos sa tanan nga mga katawhan, nga walay usa ka kalag nga mawala, ug sa pagkatinuod ako mobuhat niini; busa ihatag kanako ang imong dungog” (Moises 4:1).
Apan, tan-awa, ang akong Hinigugmang Anak, nga mao ang akong Hinigugma ug Pinili sukad sa sinugdanan, miingon ngari kanako—Amahan, ang imong pagbuot mao ang matuman, ug ang himaya imo sa kahangturan.” (Moses 4:1–2; tan-awa usab sa Abraham 3:27).
Tungod sa dakong gugma sa Anak alang sa Iyang Amahan ug sa matag usa kanato, Siya miingon, “Ipadala ako.” Sa dihang Siya miingon “ipadala ako”, Siya migamit sa Iyang kabubut-on.
“Maingon nga ang Amahan nakaila kanako ug ako nakaila sa Amahan: Ug igahalad ko ang akong kinabuhi sa pagpakamatay alang sa mga karnero. …
“Ako gihigugma sa Amahan sa katarungan nga mao kini, kay ako magahalad man sa pagpakamatay sa akong kinabuhi, sa paghalad niini aron mabawi ko ra usab kini.
“Walay tawo nga makakuha niini gikan kanako, hinonoa ginahalad ko kini sa kinaugalingon kong pagbuot. May kagahum ako sa paghalad niini, ug may kagahum ako sa pagbawi niini. Kining maong sugo nadawat ko gikan sa akong Amahan” (Juan 10:15, 17–18).
Kon gitinguha pa sa Manluluwas, miabut unta ang legion sa mga anghel aron sa pagkuha Kaniya gikan sa krus aron dad-on ngadto sa panimalay sa Iyang Amahan. Apan Siya migamit sa Iyang kabubut-on sa pagsakripisyo sa iyang Kaugalingon alang kanato, sa pagkompleto sa Iyang misyon dinhi sa mortalidad, ug sa paglahutay hangtud sa katapusan, pagkompleto sa maulaong sakripisyo.
Gusto ni Jesus nga moanhi sa yuta, ug Siya kwalipikado. Siya miingon, “Kay ako nanaug gikan sa langit, dili sa pagbuhat sa akong kaugalingong kabubut-on, kon dili sa kabubut-on sa nagpadala kanako” (Juan 6:38).
Si Jesus Gi-orden nang daan
Si Pedro nagtudlo nga si Jesus “gitana nang daan alang niini bisan sa wala pa ang pagbuhat sa kalibutan” (tan-awa sa 1 Pedro 1:19–21).
Ang mga Propeta sa tanang mga dispensasyon nanagna sa pag-anhi ni Jesukristo ug unsay mahitabo sa Iyang misyon. Pinaagi sa hugot nga pagtuo, si Enoch gipakita og talagsaon nga panan-awon sa pagkatawo, kamatayon, Pagsaka sa langit, ug ang Ikaduhang Pag-anhi sa Manluluwas:
“Ug tan-awa, si Enoch nakakita sa adlaw sa pag-anhi sa Anak sa Tawo, gani diha sa unod; ug ang iyang kalag nagmaya, nag-ingon: Ang Pagkamatarung gibayaw sa itaas, ug ang Kordero gipatay gikan sa katukuran sa kalibutan; ug pinaagi sa hugot nga pagtuo ako anaa sa sabakan sa Amahan, ug tan-awa, ang Zion nag-uban kanako.
“Ug ang Ginoo miingon ngadto ni Enoch: Tan-awa, ug siya mitan-aw ug nakita ang Anak sa Tawo nga gituboy sa krus, sunod sa pamaagi sa mga tawo;
“Ug siya nakadungog og usa ka makusog nga tingog; ug ang mga langit gitabunan; ug ang tanan nga mga linalang sa Dios nagbangutan; ug ang yuta nag-agulo; ug ang mga bato nangabuak; ug ang mga santos mibangon, ug gikoronahan diha sa tuo nga kamot sa Anak sa Tawo, uban sa mga korona sa himaya;
“Ug si Enoch nakakita sa Anak sa Tawo nga mikayab sa itaas ngadto sa Amahan;
“Ug nahinabo nga si Enoch nakakita sa adlaw sa pag-anhi sa Anak sa Tawo, diha sa katapusan nga mga adlaw, aron mopuyo sa yuta diha sa pagkamatarung sulod sa gidugayon nga usa ka libo ka mga tuig” (Moses 7:47, 55–56, 59, 65).
Mga 75 ka tuig sa dili pa ang pagkatawo ni Kristo, si Amulek mipamatuod: “Tan-awa, ako moingon nganha kaninyo, nga ako nasayud nga si Kristo moanhi taliwala sa mga katawhan, aron sa pagdala diha kaniya sa mga kalapasan sa iyang mga katawhan, ug nga siya moula sa iyang dugo alang sa mga sala sa kalibutan; kay ang Ginoong Dios namulong niini” (Alma 34:8).
Si Jesus Adunay Talagsaon nga mga Kwalipikasyon
Bugtong si Jesukristo lang ang makahimo sa maulaon nga sakripisyo—isip natawo sa usa ka mortal nga inahan, si Maria, ug nakadawat sa gahum sa kinabuhi gikan sa Iyang Amahan (tan-awa sa Juan 5:26). Tungod niining gahum sa kinabuhi, Iyang gibuntog ang kamatayon, ang lubnganan wala nay gahum, ug Siya nahimong atong Manluluwas ug Tigpataliwala ug ang Agalon sa Pagkabanhaw—ang paagi diin ang kaluwasan ug pagka-imortal gihatag kanatong tanan. Kitang tanan mabanhaw ug mahimong imortal tungod sa maulaong sakripisyo ni Jesukristo.
Si Jesus Andam nga Moula alang sa Orihinal nga Sala
Ang ikaduhang artikulo sa hugot nga pagtuo namahayag, “Kami nagtuo nga ang mga tawo pagasilotan sa ilang kaugalingon nga mga sala, ug dili tungod sa mga kalapasan ni Adan.”
Pinaagi sa paggamit sa atong kabubut-on, kita mopili sa paggamit sa atong hugot nga pagtuo. Uban sa kakugi, kita makahimo sa paghinulsol; kon walay Pag-ula, kita dili makahimo.
Sa Moises natudloan kita nga, “Tungod Niini miabut ang panultihon sa lain nga dapit taliwala sa mga katawhan, nga ang Anak sa Dios mitubos sa unang sala, diin ang sala sa mga ginikanan dili pagatubagon diha sa mga ulo sa mga anak” (Moises 6:54).
Sa 2 Nephi gihatagan kita og talagsaong pagtulun-an:
“Kay tungod ang kamatayon modangat ngadto sa tanan nga mga tawo, aron pagtuman sa maloloy-on nga laraw sa makagagahum nga Tiglalang, gikinahanglan gayud nga adunay gahum sa pagkabanhaw, ug ang pagkabanhaw kinahanglan gayud modangat ngadto sa tawo tungod sa pagkapukan; ug ang pagkapukan modangat tungod sa kalapasan; ug tungod kay ang tawo mapukan sila isalikway gikan sa atubangan sa Ginoo.
“Busa, kini nagkinahanglan gayud og walay kinutuban nga pag-ula—gawas kon kini usa ka walay kinutuban nga pag-ula kini nga madunuton dili makasul-ob og dili madunuton. Busa, ang unang hukom nga midangat sa tawo kinahanglan nga magpabilin sa kahangturan. Ug kon mao, kini nga unod kinahanglan gayud nga mamatay aron madunot ug madugmok ngadto sa iyang inahan nga yuta, sa wala nay pagkabanhaw” (2 Nephi 9:6–7).
Si Jesus Mao lang ang Bugtong Hingpit nga Binuhat
Sa Doktrina ug mga Pakigsaad, ang Manluluwas nag-ingon: “Amahan, tan-awa ang mga pag-antus ug ang kamatayon kaniya kinsa wala makabuhat og sala, kinsa ikaw nahimuot; tan-awa ang dugo sa imong Anak nga gipaagas, ang dugo kaniya kinsa ikaw mihatag nga ang imong kaugalingon unta pagahimayaon” (D&P 45:4).
Si Jesus mao lang ang bugtong binuhat kinsa hingpit, walay sala. Ang sakripisyo sa Daang Tugon nagpasabut og pagsakripisyo sa dugo—nagpunting ngadto sa sakripisyo sa atong Ginoo ug Manunubos diha sa krus aron sa pagtuman sa maulaong sakripisyo. Sa dihang gihimo pa ang pagsakripisyo sa dugo diha sa karaan nga mga templo, ang mga pari misakripisyo sa putli nga karnero, hingpit sa tanang paagi. Ang Manluluwas mao ang kanunayng gipasabut diha sa mga kasulatan isip “ang Kordero sa Dios” tungod sa Iyang kaputli (tan-awa, pananglit, Juan 1:29, 36; 1 Nephi 12:6; 14:10; D&P 88:106).
Si Pedro nagtudlo nga kita natubos “uban sa bililhon nga dugo ni Kristo, nga daw sa nating karnero nga walay buling o hugaw” (1 Pedro 1:19).
Si Jesus Mitangtang sa mga Sala sa Kalibutan
Ang mosunod nga mga bersikulo nagklaro nga pinaagi sa Iyang Pag-ula, ang Manluluwas mibayad sa bugti sa atong mga sala:
“Tanan kita, sama sa karnero, nangasaag; kita nasaag matag usa kanato sa iyang kaugalingon nga dalan; ug ang Ginoo mipahimutang nganha kaniya sa kadautan kanatong tanan” (Mosiah 14:6).
“Apan ang Dios nagapadayag sa iyang gugma alang kanato, pinaagi niini, nga bisan sa mga makasasala pa kita si Kristo nagpakamatay alang kanato. …
“Kay, kon sa diha nga mga kaaway pa kita sa Dios, kita gipasig-uli ngadto sa Dios pinaagi sa kamatayon sa iyang Anak, nan, karon nga napasig-uli na kita, labi pang luwason kita pinaagi sa iyang kinabuhi.
“Ug dili lamang kay kini ra, kondili nga nagakalipay usab kita diha sa Dios pinaagi sa atong Ginoong Jesukristo, pinaagi kang kinsa nakadawat kita karon sa pag-ula. …
“Kay maingon nga pinaagi sa pagkamasupilon sa usa ka tawo daghan ang nahimong makasasala, mao man usab, nga pinaagi sa pagkamasinugtanon sa usa ka tawo daghan ang mahimong matarung” (Mga Taga-Roma 5:8, 10–11, 19).
“Kini tuman sa gisulti pinaagi sa propeta nga si Isaias, nga nag-ingon, Gikuha niya ang atong mga kaluyahon ug gipas-an niya ang atong mga sakit” (Mateo 8:17).
“Apan ang Dios dili mohunong sa pagka-Dios, ug ang kalooy moangkon sa mahinulsulon, ug ang kalooy modangat tungod sa pag-ula; ug ang pag-ula magdala sa kahimoan sa pagkabanhaw sa patay; ug ang pagkabanhaw sa patay magdala pagbalik sa mga tawo ngadto sa atubangan sa Dios; ug sa ingon sila ipahiuli sa iyang atubangan, aron pagahukman sumala sa ilang mga buhat, sumala sa balaod ug sa kaangayan.
“Ug sa ingon ang Dios mopadangat sa iyang mahinungdanon ug walay katapusan nga mga katuyoan, diin giandam gikan sa katukuran sa kalibutan. Ug sa ingon modangat ang kaluwasan ug ang katubsanan sa mga tawo, ug usab ang ilang pagkalaglag ug pagkauyamot” (Alma 42:23, 26).
Si Jesus Milahutay hangtud sa Katapusan
Si Jesukristo milahutay sa mga pagsulay, pag-antus, sakripisyo, ug kalisdanan sa Getsemani, ingon man usab ang kasakit sa Golgota diha sa krus. Dayon, sa katapusan, Siya miingon, “tapus na” (Juan 19:30). Natapus Niya ang Iyang buhat dinhi sa mortalidad ug milahutay sa katapusan, sa ingon nakompleto ang maulaong sakripisyo.
Sa tanaman sa getsemani Siya miingon, “Amahan ko, kon mahimo man, isaylo lang kanako kining kopa; ngani, dili sumala sa akong pagbuot kon dili sa imo” (Mateo 26:39).
Sa Doktrina ug mga Pakigsaad atong mabasa:
“Kansang pag-antus nakapahimo sa akong kaugalingon, gani ang Dios, ang labing halangdon sa tanan sa pagkurog tungod sa kasakit, ug sa pag-agas sa dugo sa matag lungag sa panit, ug sa pag-antus sa lawas ug sa espiritu—ug buot nga Ako unta dili moinom sa mapait nga kopa, ug mobiya—
“Bisan pa niana, himaya ngadto sa Amahan, ug Ako nakaambit ug nakahuman sa akong mga pagpangandam alang sa mga katawhan” (D&P 19:16–19).
Si Jesus miingon sa iyang Amahan, “Dinhi sa yuta gipasidunggan ko Ikaw, sanglit natuman ko man ang buhat nga imong gitugyan kanako aron akong pagabuhaton” (Juan 17:4).
Dayon, diha sa krus, “Sa nakainom na si Jesus sa suka, siya miingon, Tapus na: ug siya, dinuko ang ulo, mitugyan sa iyang espiritu” (Juan 19:30).
Si Jesus mianhi sa yuta, nagpadayon sa Iyang kabalaan aron nga Siya makahimo sa maulaong sakripisyo, ug milahutay sa katapusan.
Hinumdumi Siya pinaagi sa Sakrament
Karon atong hinumduman ang sakripisyo sa Manluluwas uban sa mga simbolo sa pan ug tubig—ang mga simbolo sa Iyang lawas ug dugo—ingon nga gipasiugdahan ang Katapusang panihapon sa Ginoo uban sa Iyang mga Apostoles.
“Ug siya mikuha sa tinapay, ug sa nakapasalamat na siya, kini iyang gipikaspikas, ug gihatag niya, nga nag-ingon, Kini mao ang akong lawas nga gihatag alang kaninyo: buhata ninyo kini sa paghandom kanako.”
“Maingon man usab, human sa panihapon, ang kopa gikuha niya nga nag-ingon, Kining kopa nga giula alang kaninyo mao ang bag-ong pakigsaad diha sa akong dugo” (Lucas 22:19–20).
Sa Juan 11:25–26 atong mabasa:
“Ako mao ang pagkabanhaw, ug ang kinabuhi: ang mosalig kanako, bisan siya mamatay, mabuhi siya:
“Ug ang tanan nga buhi ug nagasalig kanako dili na gayud mamatay.”
“Ako mao ang buhing tinapay nga nanaug gikan sa langit: bisan kinsa nga mokaon niining maong tinapay, siya mabuhi sa dayon: ug ang tinapay nga akong igahatag alang sa kinabuhi sa kalibutan mao ang akong unod” (Juan 6:48–51).
“Ang kinabuhi sa kalibutan” nagpasabut sa kinabuhing dayon.
Kita kinahanglan nga mangandam sa atong kaugalingon ug sa atong mga pamilya matag semana nga mahimong takus nga moambit sa sakrament ug pagbag-o sa atong mga pakigsaad uban sa mahinulsulon nga mga kasingkasing.
Ang Amahan ug ang Anak Nahigugma Kanato
Ang Amahan mipadala sa Iyang Anak ngadto sa yuta—ang pagpakig-angay—sa pagtugot kaniya aron ilansang sa krus ug pagtuman ngadto sa tanan nga Siya kinahanglan nga motuman. Sa Juan atong mabasa:
“Si Jesus mitubag … , Ako mao ang dalan, ug ang kamatuoran, ug ang kinabuhi: walay bisan kinsa nga makaadto sa Amahan gawas kon pinaagi kanako.
“Kon nakaila pa kamo kanako, makaila usab unta kamo sa akong Amahan: ug sukad karon nakaila na kamo kaniya, ug nakakita na kaniya” (Juan 14:6–7).
“Niini ania ang gugma, dili nga kita nahigugma sa Dios kondili nga siya mao ang nahigugma kanato ug nagpadala sa iyang Anak nga mga halad-pasighiuli alang sa atong mga sala” (1 Juan 4:10).
Halad-pasighiuli nagpasabut sa pakig-uli o pakigbalik.
Panapos
Ang tanan nga moanhi sa yuta ug makadawat og mortal nga lawas pagabanhawon, apan kita kinahanglang motrabaho aron makadawat sa panalangin sa kahimayaan pinaagi sa atong pagkamatinud-anon, sa atong kabubut-on, sa atong pagkamasulundon, ug sa atong paghinulsol. Ang kalooy mahatag uban sa kaangayan, nagtugot sa paghinulsol.
Tungod kay atong gipili nga mosunod ug modawat ni Jesukristo isip atong Manunubos, kita moambit sa Iyang pangalan ngari kanato sa bunyag. Kita mosunod sa balaod sa pagkamasulundon. Kita mosaad nga kita kanunayng mohinumdom Kaniya ug maghupot sa Iyang mga sugo. Atong bag-uhon ang mga pakigsaad kon kita moambit sa sakrament.”
Pinaagi sa pagbag-o sa atong mga pakigsaad, gihatagan kita sa mga saad nga makabaton sa Iyang Espiritu nga magauban kanato kanunay. Kon atong tugutan ang Iyang Espiritu moabut sa atong kinabuhi ug magdumala sa atong kinabuhi, kita makabalik sa presensya sa Langitnong Amahan ug sa Iyang Anak, si Jesukristo, nga mao ang Ilang plano sa kalipay alang kanato—ang plano sa kaluwasan.