Huisbezoekbeginselen
Bid voor iedere zuster bij naam
Als we in ons gebed iedere zuster die we bezoeken bij haar naam noemen, neemt onze liefde voor hen toe en ontvangen we inspiratie.
Een zuster zegt dat ze tijdens een moeilijke periode ‘op bijzonder duistere dagen’ vaak een telefoontje of een eenvoudig sms’je van haar huisbezoeksters kreeg. Ze leken altijd te weten wanneer ze een opkikker nodig had. Ze wist dat haar huisbezoeksters voor haar baden, zowel tijdens als na hun bezoek.
In de Schriften staan veel voorbeelden van mannen en vrouwen die anderen in hun gebed bij hun naam noemden. Een van de meest aangrijpende is het gebed van de vader van Alma de jonge. Een engel vertelde Alma de jonge: ‘Uw vader […] heeft met veel geloof aangaande u gebeden […] daarom, met dat doel ben ik gekomen om u te overtuigen van de macht en het gezag van God, opdat de gebeden van zijn dienstknechten zullen worden verhoord, naar hun geloof’ (Mosiah 27:14).
Door voor anderen te bidden, stellen we ons hart open, zodat we de zegeningen kunnen ontvangen die de Heer ons wil schenken. ‘Gebed is niet bedoeld om de wil van God te veranderen, maar om voor onszelf en voor anderen zegeningen te verkrijgen die God bereid is te schenken, maar waarom gevraagd dient te worden, willen wij ze ontvangen.’1
Zuster Julie B. Beck, voormalig algemeen ZHV-presidente, heeft gezegd: ‘Stel u de gezamenlijke kracht voor als alle zusters iedere ochtend en avond oprecht zouden bidden of als ze, nog beter, onophoudelijk zouden bidden, zoals de Heer heeft geboden.’2 Als we bidden voor de zusters die we bezoeken, worden we als persoon en als heilige der laatste dagen gesterkt.
President Henry B. Eyring, eerste raadgever in het Eerste Presidium, heeft gezegd: ‘U [moet] bidden om hun hart te kennen. […] U moet weten wat God wil dat u doet om hen te helpen en dan Gods liefde daarbij zo goed mogelijk benaderen.’3
geloof, gezin, hulp