Sunda ang Propeta

Ni Elder Claudio R. M. Costa

Sa Seventy

Ang matag panalangin nga anaa kanako karon nagsugod sa akong pagpamatuod sa modernong mga propeta.

Nabunyagan ko niadtong Hunyo 1977, sa nag-28 anyos ko. Ang hinungdan sa akong pagdawat sa ebanghelyo mao ang pagtuo ug kahibalo nga akong naangkon mahitungod sa modernong mga propeta.

Sa pag-edad nako og 12, gikatagbo nako ang mga misyonaryo ug sa akong pamilya—akong mga ginikanan, igsoong lalaki ug duha ka igsoong babaye—ug gihisgutan nila ang mahitungod sa pamilya. Miingon sila nga ang mga miyembro sa Simbahan dunay usa ka gabii para sa pamilya ug mipasabut kon unsa ang family home evening.

Miingon ang akong papa, “Salamat sa pag-anhi, apan dili kami interesado.” Naguol kaayo ko, apan mipasabut siya: “Anak, duna tay pito ka gabii sa atong pamilya, ug miingon sila nga nagkinahanglan lang ta og usa. Wala silay ikatudlo kanato.”

Lima ka tuig ang milabay, sa nag-17 na ko, nakatrabaho ko sa laing siyudad ug nag-inusara ko sa akong gipuy-an. Samtang layo ko sa balay, nanuktok og usab ang mga misyonaryo sa pultahan sa akong mga ginikanan. Niining higayona, naminaw ang akong pamilya ug nabunyagan. Dihang gisultihan ko sa akong mga ginikanan, miingon ko, “wala koy interes sa relihiyon karon.”

Laing lima ka tuig ang milabay, ug mipuyo ko og balik sa balay sa akong mga ginikanan samtang lahi na ko og trabaho. Ward mission leader ang akong papa, ug kada hapon bisitahan siya og kadali sa mga misyonaryo ug magplano. Usa ka adlaw nangutana sila kaniya, “Kinsa nang batan-on diha?”

Miingon siya, “Siya ang akong kinamagulangang anak.”

“Miyembro ba siya?”

“Dili.”

“Kinahanglan ming makig-istorya niya.”

Apan miingon ko, “Dili, di ko interesado.”

Ang pagkat-on mahitungod ni Joseph Smith

Dayon usa ka adlaw miuyon ang akong amahan nga didto matudloan ang usa ka dalaga sa among balay. Nangabut sila mga alas 5:00 sa hapon ug gisugdan ang pagtudlo kaniya—ug nahibalo sila nga naa ko sa pikas kwarto naghimo og sandwich sa di pa mobiya aron makigkita sa akong mga higala. Gitudlo nila ang mahitungod sa batang propeta—si Joseph Smith—ug sa Unang Panan-awon. Ug gikan sa laing kwarto, naminaw ko.

Dihang mibiya na ko sa balay, ang Espiritu nagsugod sa paglihok sa akong kasingkasing ug pipila ka pangutana misulod sa akong hunahuna: “Nganong di man nimo buhaton ang gitudlo sa mga sister niini nga babaye? Nganong di man nimo tun-an ang kasaysayan ni Joseph Smith ug mangutana sa Ginoo kon propeta ba siya?” Ug misulti ko sa akong kaugalingon, “malipayon ra man ko. Nagbuhat man ko’g maayong mga butang. Wa ko magkinahanglan niana.” Apan nagsugod sa pagpanglimbasug ang Espiritu kanako, ug mihukom ko nga dili makigkita sa akong mga higala nianang gabhiona. Miuli ko.

Gipangutana nako si mama, “Asa nako mabasa ang kasaysayan ni Joseph Smith?” Gihatag niya nako ang iyang mga kasulatan ug gipakita kanako ang Joseph Smith—Kasaysayan, ug mibasa ko ug nag-ampo. Gibasa nako ang unang paragraph, gipamalandungan, ug gipangutana ang Langitnong Amahan kon tinuod ba ang unsay naa didto. Gibuhat nako kini sa matag paragraph hangtud akong nakompleto ang tanan. Matinguhaon ang akong kasingkasing sa tubag. Gibasa ug nag-ampo ko sa tibuok gabii, hangtud sa alas 9:20 sa pagkaugma.

Gipadayag sa Ginoo kanako nga si Joseph Smith usa ka propeta. Nakabaton ko og sagrado kaayong kasinatian. Sa pagkahuman nako og ampo, misaad ko nga akong pangitaon ang mga misyonaryo ug magpabunyag kay nakabaton ko niining sigurado nga kahibalo.

Giingnan nako ang mga sister, “Kinahanglan kong magpabunyag karon.” Gipasabut nila sa akoa ang mga leksyon nga akong gikinahanglan ug ang mga komitment nga kinahanglan nakong himoon. Apan miingon ko, “Di ko gustong masayang ang usa ka adlaw tungod sa kahibalo nga gihatag kanako sa Ginoo nga si Joseph Smith usa ka propeta.”

Gitawag sa mga sister ang ilang zone leader. Miuyon siya nga himoon ang sunod-sunod nga iskedyul para sa mga leksyon. Giiskedyul niya ang interbyu para sa bunyag ug gisultihan ko niya nga kinahanglan usab siyang makig-istorya sa ward mission leader, ug miingon ko, “Ayawg kabalaka, ako ang makig-istorya sa ward mission leader. Papa nako siya. Nag-ampo siya sulod sa katuigan para mabunyagan ko.”

Ang akong bunyag usa ka kasinatian nga sa hangtud akong hinumduman. Pagkatam-is ug katalagsaon nga pagbati. Akong gibati nga bag-o ko nga tawo. Limpyo ko. Akong gibati nga hilabihan kaduol sa Dios, ug malipayon kaayo ko.

Pagsunod sa Buhing Propeta

Tungod kay duna koy lig-ong pagpamatuod bahin sa unsay nahitabo sa Sagradong Kakahoyan niadtong 1820, kanunay ko nga aktibo sa ebanghelyo ug sa Simbahan. Nagsugod ko sa pagserbisyo, pagtuman og mga calling, ug paghatag sa tanan nga anaa kanako alang sa Simbahan.

Duha ka semana human sa akong bunyag, gitawag ko sa akong stake president nga mahimong lider sa young single adult sa akong stake (bisan og nagpangutana pa ko niya kon unsa ang stake). Sa laing duha ka semana, nag-organisar ko og usa ka regional singles conference. Mao kini ang kinanindutang singles conference sa kasaysayan sa Simbahan, kay didto nahimamat nako ang akong asawa.

Paglabay sa usa ka tuig, nagminyo mi. Malipayon kami sa among kaminyon sulod na sa 38 ka tuig karon. Duna mi upat ka anak ug 10 ka apo, ug ang tanan nga naangkon namong panalangin nagsukad sa usa ka desisyon nga among gihimo. Sa wala pa mi magpakasal, gipangutana nako siya, “Mosuporta ka ba nako nga sento porsyento kong magmasulundon sa buhing mga propeta?” Miingon siya, “Oo.”

Human sa akong bunyag, ang unang pakigpulong nga akong nadungog gikan sa propeta, ni Presidente Spencer W. Kimball (1895–1985), mao ang mahitungod sa pagka-self reliant ug ang pagkamaalamon bahin sa panalapi. Miingon usab siya nga hatagan og maayong edukasyon ang inyong mga anak.¹ Kining duha ka butang gitudlo sa among pamilya ug nahimong dako kaayong mga panalangin. Naa sa maayong mga sitwasyon ang akong mga anak karon—dili tungod kay maantigo kaayo ko; gipili lang nako ang pagsunod sa mga propeta.

Gusto kong moserbisyo sa Ginoo ug sa akong isigkatawo tungod kay mao kanay akong nakat-unan gikan sa mga propeta.

Pag-angkon og Kaugalingon Nimong Pagpamatuod

Sunda ang mga propeta. Paminawa ang ilang mga pulong ug sunda unsay ilang gitudlo, ug magmalipayon ka. Ang akong pagtuo ug kahibalo mahitungod sa Simbahan ug sa ebanghelyo naggikan sa akong pagpamatuod nga si Joseph Smith usa ka propeta.

Gihigugma nako ang Langitnong Amahan ug si Jesukristo. Akong tinguha ang pagpakig-uban Kanila hangtud sa hangtud. Mao nga importante ang pagpaminaw sa mga propeta—nahibalo sila sa dalan balik sa presensya sa Dios.

Nagtuo ko ang tanang tawo nga batan-on kinahanglang mobasa sa kasaysayan ni Joseph Smith uban sa tinuod nga katuyoan, uban sa abli nga kasingkasing ug abli nga hunahuna, ug mohangyo sa Langitnong Amahan. Ug nakasiguro ko nga motubag ang Ginoo, sama sa Iyang pagtubag kanako. Kon basahon nimo ang bersyon nga naa kanato sa mga kasulatan, maangkon nimo ang lig-ong pagpamatuod. Dayon mahimo sab nimong basahon ang ubang bersyon.²

Nakakita si Joseph Smith sa kahayag, nakita niya ang Dios nga Amahan ug si Jesukristo, ug nakigsulti Sila kaniya. Balaan kini nga kahibalo nga gikan sa Dios, pinaagi sa Espiritu.

Human ka makadawat niini nga kumpirmasyon sa imong kasingkasing paghimo og tumong nga mahibalo sa mga pulong sa buhing mga propeta. Tun-i ang ilang mga pulong nga naa sa mga kasulatan, sa kinatibuk-ang komperensya, Alang sa Kalig-on sa mga Kabatan-onan, mga magasin sa Simbahan, ug sa LDS.org. Kat-uni ang ilang tambag sa seminary, Sunday School, ug sa mga miting sa korum o sa klase. Maghimo og mga tumong subay sa propetikanhong mga prayoridad. Dayon buhata lang.

Bation nimo nga mas duol sa Ginoo. Bation nimo nga motubo ang imong intelehensya para sa pag-eskwela ug sa tanang butang. Ug hinumdumi nga wala ka mag-inusara. Dunay mga tawo sa imong palibut nga nagsuporta kanimo kinsa andam nga motabang, lakip ang imong bishop o branch president. Ug ang Ginoo ug ang Iyang Espiritu imong ikauban.