Ang Pamaagi sa Pagpasaylo sa Akong Kaugalingon
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.
Wala kinahanglana nga padayon nakong silutan ang akong kaugalingon kay gitubos na man ni Jesukristo ang akong mga sala.
Litrato gikan sa Getty Images
Lima na ka bulan, ug dili gihapon ko makapasaylo sa akong kaugalingon. Sukad pa kaniadto ang paghimo og sayop ug paghimo og butang nga akong gikaulaw, akong gibati nga dili ko kahibalong mokontrolar sa akong kaugalingon. Nagkaanam og kadako ang akong kaulaw sa tanang higayon nga maghunahuna ko nga nakabuhat ko’g sayop. Dili nako mabatyagan ang kalinaw.
Nag-ampo ko alang sa kapasayloan ug gani mibati nga ang Dios mipasaylo na nako. Apan ako ang dili makapasaylo sa akong kaugalingon. Unsaon man diay kon nakasala ko? Padayon nakong gisakit ang akong kaugalingon, gipugngan ang kaugalingon sa pagpadayon.
Samtang mibati ko sa ingon niini, mitambong ko og summer youth conference diin gitutukan sa among pagtuon ang Pag-ula sa Manluluwas. Usa ka adlaw nakabasa ko og tudling sa Basahon ni Enos nga nag-ingon: “Enos, ang imong mga sala gipasaylo na, ug ikaw panalanginan.
“Ug ako, si Enos, nasayud nga ang Dios dili magbakak; busa, ang akong kasaypanan nakuha sa hingpit” (Enos 1:5–6).
Dako kaayo kadto og impluwensya kanako. Nakaamgo ko nga, sama nako, si Enos nakahimo og sayop ug nagkinahanglan og kapasayloan. Gani iyang gihulagway ang iyang panglimbasug sa pagtinguha og kapasayloan isip pakigbisog sa atubangan sa Dios (tan-awa sa Enos 1:2). Apan sa katapusan, human sa pag-ampo sa tibuok adlaw ug gabii, gibati ni Enos ang kalinaw. Ug dihang nangutana siya, “Ginoo, giunsa kini pagbuhat?” mitubag ang Ginoo, “Tungod sa imong hugot nga pagtuo ni Kristo” (Enos 1:7, 8).
Mao kadto! Dunay pagtuo si Enos kang Jesukristo. Kon nahimo ni Enos nga ipatangtang niya sa Manluluwas ang iyang pagbati nga sad-an, nganong dili man kaha Niya pweding ihatag ang sama nga kalinaw sa akong kinabuhi? Sukad niadto, sa matag higayon nga mobati ko nga dili makapasaylo sa akong kaugalingon, hunahunaon nako ang gugma ug pagpasaylo ni Jesukristo. Nag-ampo ko og katakus sa pagwagtang sa ngil-ad nakong mga pagbati ug hunungon na ang pagbati sa hilabihang kaulaw. Mikabat kini og mga panahon, apan human sa daghang pag-ampo, nahunong na ang ngil-ad kaayo nakong pagbati sa tanang higayon. Gibati nako ang kalinaw sa katapusan.
Kini nga kasinatian nakatudlo kanako og dako mahitungod sa grasya ni Kristo. Human ko nakasala, akong gibati ang diosnong kasubo, nag-ampo, naghinulsol, ug mibati og kumpirmasyon nga gipasaylo na ko sa Dios. Bisan pa padayon gihapon nakong gisilutan ang akong kaugalingon. Sa katapusan akong naamguhan nga wala diay kinahanglana nga paantuson pa nako ang akong kaugalingon gumikan sa pagbuhat niana nga sala tungod kay si Jesukristo mibayad na niini pinaagi sa Iyang Pag-ula. Siguradong lisud ug sakit para Kaniya, apan andam gihapon Siya nga mag-antus aron ako dili na.
Imahe ni Kristo, ni Heinrich Hofmann
Nakakat-on ko sukad niadto nga mosalig ni Jesukristo ug mitugot nga ang Iyang kalinaw mopuno sa akong kinabuhi pinaagi sa paglig-on sa akong relasyon Kaniya ug sa akong Langitnong Amahan. Naningkamot ko nga mag-ampo ug mobasa sa mga kasulatan, ilabi na sa Basahon ni Mormon, matag adlaw. Naningkamot ko nga makaapil sa mga makabayaw nga kalihokan ug sa maayong media.
Masayop gihapon ko, apan nasayud ko nga kon maghinulsol ug padayon kong mohimo sa pinakamaayo, mopanalangin si Jesukristo kanako sa Iyang grasya. Kon mosalig ko Kaniya ug sa Langitnong Amahan, ang pagbati nga sad-an ug ang kaulaw mahanaw. Nahibalo na ko karon sa kalinaw nga moabut gumikan sa pagbaton og pagtuo kang Jesukristo, ug mas lig-on ako tungod niini.