Bisan Unsa Pa Man!
Sa sayong bahin niining tuiga ang akong higala nga kauban sa pagbasa ug pagsulat miabut sa klase nga mibati og kaguol. Aduna siyay pipila ka sayop sa iyang buluhaton sa math. Miingon siya, “Wala koy pulos.”
Nabalaka ko sa akong higala, mao nga ako siyang gisultihan mahitungod kang Jesus ug unsa Niya kita kamahal. Giingnan nako siya nga nagpasabut kana nga dili kita ingon nga walay pulos! Dayon mikanta ko og “Ako Anak sa Dios” ngadto niya. Ganahan siya niini ug nangutana nako kon asa nako nakat-unan kining mga butanga. Akong gipasabut nga ang akong pamilya magsimba kada semana ug nga daghan ko og nakat-unan mahitungod kang Jesus diha sa Primary.
Nianang gabhiona gisultihan niya ang iyang mama mahitungod sa among giistoryahan. Gihangyo niya ang iyang mama kon pwede ba silang mosimba kauban sa akong pamilya. Miingon ang iyang mama nga oo!
Mitupad nako og lingkod ang akong higala diha sa sakrament miting niana gayud nga Dominggo! Karon mokuyog siya nako og simba hapit kada semana. Siya ug ang iyang mga ginikanan nagkat-on pa og dugang mahitungod sa ebanghelyo ni Jesukristo gikan sa mga misyonaryo ug sa ubang mga pamilya sa among ward.
Malipayon kaayo ko nga nakasunod ko sa ehemplo sa Manluluwas ug nakahupay sa usa ka magul-anon nga higala. Makadesisyon man ang iyang pamilya nga magpabunyag o dili, ang pinakamaayong bahin mao nga nasayud siya nga gihigugma siya sa Dios ug ni Jesus, bisan unsa pa man!