“Anak Ba Ko Nimo?”

Camille Nelson

Utah, USA

Bisan tuod nga nakaadto ko sa simbahan sa pipila lang ka higayon, ang akong home teacher matinud-anong mibisita nako. Usa ka gabii nanawag siya ug mihangyo kon pwede ba kong mopaambit og pipila ka ideya mahitungod sa mahangturong mga pamilya sa sunod nga klase sa Mga Baruganan sa Ebanghelyo.

“Oo, ganahan ko,” miingon ko.

Wala lang kaayo ni nako hunahunaa og maayo hangtud pagkasunod nga buntag. Nianang higayuna nako naamguhan nga miuyon ko nga maghisgot mahitungod sa mahangturong mga pamilya ngadto sa usa ka grupo sa mga tawo nga tingali nasayud na tanan mahitungod niini. Ako walay ideya kon unsay akong isulti ngadto nila.

Sulod sa katuigan, nakahimo ko og mga pagpili nga nakapalayo kanako gikan sa ebanghelyo. Unsaon man kaha nako pagpaambit sa akong mga hunahuna mahitungod sa butang nga gani ako dili sigurado nga akong gituohan? Naglibug ko. Dayon ang mga pulong sa himno nga “Ako Anak sa Dios” (Songbook sa mga Bata, nu. 2) misantup sa akong hunahuna. Wala na ko makadungog niadtong mga pulong sa daghang katuigan, pero nakasag-ulo pa gihapon ko niini. Dayon nakaamgo ko: Kinahanglan kong mangutana sa Dios kon ako tinuod ba gayud nga Iyang anak.

Nianang higayuna, naghan-ay ko og usab sa furniture sa akong kwarto, mao nga nagkagubot pa gihapon ang akong higdaanan sa tunga-tunga sa akong kwarto, miluhod ko tupad niini ug naghulat nga moabut ang mga pulong. Unsa man kaha ang posible nakong masulti ngadto sa Dios? Dili pa gani ko sigurado nga anaa Siya. Nianang gutloa, ang hilabihan nga tinguha sa akong kasingkasing nagdala niining yano nga mga pulong sa akong ngabil: “Dios, anaa ba gayud Ikaw diha? Ug kon anaa Ikaw diha, anak ba ko Nimo?”

Ang tubag daling miabut. Mora kadto og naghulat lang Siya nga mangutana ko. Akong gibati nga ang Dios miingon, “Oo, Camille, ania Ako, ug ikaw akong anak.”

Sa dihang gibuka nako ang akong mga mata, anaa pa gihapon ko sa nagkatag nga kwarto. Ang tanan sa akong palibut nagkagubot, pero akong gibati nga ang akong kinabuhi napahimutang sa perpekto nga pagkahan-ay. Akong nasayran nga ako anak sa Dios, ug kana ra tanan ang mahinungdanon.

Sa klase pagka-Dominggo, igo ra nakong gisaysay ang akong istorya kon giunsa nako pagkasayud nga ako anak sa Dios. “Kon ako Iyang anak,” miingon ko, “nan mao usab ang tanan.”

Milungtad og tulo ka tuig ug tunga alang nako nga mahimo ang tanang positibo nga mga kausaban nga kinahanglan nakong buhaton, pero ang akong kinabuhi dili na gayud susama sa una. Sukad adtong adlawa, wala na gayud ako magduha-duha kon si kinsa ko. Ako nasayud nga ang Langitnong Amahan kanunay nga anaa. Gihigugma ko niya tungod kay ako Iyang anak.