«Բոլորի Փրկիչը, Ավետարան բոլորի համար», Լիահոնա, մարտ 2024
Բոլորի Փրկիչը, Ավետարան բոլորի համար
Հիսուս Քրիստոսի ավետարանը, Քավությունը և Հարությունը օրհնում են Աստծո բոլոր զավակներին:
Քրիստոսը և անդամալույծ մարդը, Ջ. Քըրք Ռիչարդս, բազմացումն արգելվում է
Հիսուս Քրիստոսի վերականգնված ավետարանը՝ առաջին հերթին, ամենակարևորը և հավիտյանս՝ հավիտենական երջանկության, իսկական խաղաղության և ուրախության աղբյուրն է բոլորի համար այս վերջին օրերում: Օրհնությունները, որոնք բխում են ավետարանից և Քրիստոսի անսահմանափակ բարերարությունից, երբևէ նախատեսված չեն եղել միայն մի քանի ընտրյալների համար՝ հին կամ նոր ժամանակներում:
Անկախ նրանից, թե որքան անհամարժեք ենք մենք զգում, և անկախ մեղքերից, որոնք կարող են մեզ որոշ ժամանակ հեռացնել Նրանից, մեր Փրկիչը վստահեցնում է մեզ, որ «նա առաջ է մեկնում իր ձեռքը դեպի [մեզ], ողջ օրվա ընթացքում» (Հակոբ 6.4)՝ հրավիրելով մեզ բոլորիս գալ Իր մոտ և զգալ Իր սերը:
Ավետարանի օրհնությունները ողջ աշխարհի համար են
Հիսուս Քրիստոսի ավետարանը «վերականգվել է այս վերջին օրերում՝ բավարարելու երկրի վրա յուրաքանչյուր ազգի, ցեղի, լեզվի և ժողովրդի հիմնական պահանջները»:1 Ավետարանը հասանելի է յուրաքանչյուր ազգի, ռասայի և մշակույթի մարդկանց՝ ուսուցանելով, որ «բոլորը նույնն են Աստծո համար» (2 Նեփի 26.33):2 Մորմոնի Գիրքը այս ճշմարտության ուշագրավ վկայությունն է:
Այս հրաշալի հիշատակարանը վկայում է, որ Քրիստոսը հիշում է բոլոր ազգերին (տես 2 Նեփի 29.7) և «նա ինքը հայտնվում է բոլոր նրանց, ովքեր հավատում են իրեն, … [և] գործ[ում է] հզոր հրաշքներ, նշաններ և զարմանալիքներ մարդկանց որդիների մեջ» (2 Նեփի 26.13): Այս հզոր հրաշքների, նշանների և զարմանալիքների թվում է ավետարանի տարածումը: Ուստի մենք միսիոներներ ենք ուղարկում աշխարհով մեկ՝ վկայելու ավետարանի բարի լուրի մասին: Մենք նաև կիսվում ենք ավետարանով մեզ շրջապատող մարդկանց հետ: Ողջերի և մահացածների համար վերականգնված քահանայության բանալիների օգտագործումը երաշխավորում է, որ ավետարանի լրիվությունն ի վերջո հասանելի կլինի մեր երկնային ծնողների յուրաքանչյուր որդու և դստեր համար՝ անցյալում, ներկայում կամ ապագայում:
Այս ավետարանի ամենից կարևոր կողմը՝ երբևէ կանչված յուրաքանչյուր մարգարեի և առաքյալի գլխավոր ուղերձն այն է, որ Հիսուսը Քրիստոսն է, և Նա եկավ օրհնելու բոլորին: Մենք՝ որպես Հիսուս Քրիստոսի Վերջին Օրերի Սրբերի Եկեղեցու անդամներ, հայտարարում ենք, որ Նրա քավիչ զոհաբերությունը ողջ աշխարհի համար է:
Անսահման և հավերժական քավության կարիքը
Երբ ես շրջում եմ աշխարհով մեկ, հարցազրույցներ եմ անցկացնում Եկեղեցու անդամների լայն շրջանակի հետ: Ես ոգեշնչվում եմ՝ լսելով, թե նրանք ինչպես են զգում Հիսուս Քրիստոսի Քավության օրհնություններն իրենց կյանքում, նույնիսկ երբ խոստովանում են վաղուց գործած մեղքը: Հրաշալի է, որ Նրա Քավության մաքրագործող մխիթարությունը միշտ հասանելի է բոլորիս:
«Պետք է մի քավություն», - Ամուղեկը հայտարարել է, … «այլապես, ողջ մարդկությունն անխուսափելիորեն պիտի կորչի»։ Մենք հավիտյան կլինենք «ընկ[ած և … կորած], … եթե չլինի քավությունը, որն անհրաժեշտորեն պետք է արվի»: Քանի որ «մի անսահման քավությունից զատ ոչ մի բան չի կարող լինել, որ բավարարի աշխարհի մեղքերի համար» (Ալմա 34.9, 10, 12):
Մեծ մարգարե Հակոբը նույնպես ուսուցանել է դա, քանի որ «մահն անցավ բոլոր մարդկանց վրա, … պետք է անպայման լինի հարության մի զորություն», որպեսզի տանի մեզ դեպի Տիրոջ ներկայություն (2 Նեփի 9.6):
Պետք է հաղթվեին և մեղքը, և մահը: Սա Փրկչի առաքելությունն էր, որը Նա խիզախորեն ավարտեց Աստծո բոլոր զավակների համար:
Գեթսեմանի, նկարը՝ Ջ. Քըրք Ռիչարդս, բազմացումն արգելվում է
Մեր Փրկչի զոհաբերությունը
Իր մահկանացու կյանքի վերջին գիշերը Հիսուս Քրիստոսը մտավ Գեթսեմանիի պարտեզ: Այնտեղ Նա ծնկի իջավ ձիթենու ծառերի տակ և սկսեց ընկղմվել խոր տառապանքի մեջ, որը ես և դուք երբեք չենք հասկանա:
Այնտեղ Նա սկսեց իր վրա վերցնել աշխարհի մեղքերը: Նա զգաց ցավեր ամեն տեսակի, կսկիծ և վիշտ, և Նա համբերությամբ տարավ այն բոլոր վշտերն ու տառապանքները, որ կրել ենք ես, դուք և յուրաքանչյուր մարդ, որը երբևէ ապրել կամ ապրելու է: Այս մեծ ու անսահման տառապանքը «ստիպեց [Նրան], …բոլորից մեծագույնին, ցավից դողալ և արյունահոսել ամեն մի ծակոտիից» (Վարդապետություն և Ուխտեր 19.18)։ Միայն Նա կարող էր դա անել:
Այնուհետև Հիսուսին տարան Գողգոթա և այս աշխարհի պատմության ամենից ողբերգական ու անարդար պահին Նա խաչվեց: Ոչ ոք չէր կարող Նրանից խլել Նրա կյանքը: Լինելով Աստծո Միածին Որդին՝ Նա ուներ ֆիզիկական մահը հաղթելու զորությունը: Նա կարող էր աղոթել Իր Հորը, և հրեշտակների գունդը կգար՝ հաղթելու Նրան տանջողներին և ցույց տալու Նրա գերիշխանությունը բոլոր բաների վրա: «Բայց ինչպե՞ս կիրականանա Սուրբ Գիրքը», - Հիսուսը հարցրեց մատնության պահին, - «թե՝ այսպես պետք է լինի»: (Մատթեոս 26․54)
Իր Հոր հանդեպ կատարյալ հնազանդությունից և մեր հանդեպ կատարյալ սիրուց մղված՝ Հիսուսը պատրաստակամորեն տվեց Իր կյանքը և ավարտեց Իր անսահման ու հավերժական քավող զոհաբերությունը, որի հետևանքները տարածվում են դեպի անցյալ և դեպի ապագա՝ ամբողջ հավերժության համար:
Մեր Փրկչի հաղթանակը
Հիսուսը պատվիրեց Իր առաքյալներին շարունակել Իր աշխատանքը Իր մահից հետո: Նրանք ինչպե՞ս պետք է անեին դա: Նրանցից մի քանիսը հասարակ ձկնորսներ էին, և ոչ ոք ծառայության համար ուսուցանված չէր ժողովարանում։ Այդ պահին թվում էր, թե Քրիստոսի Եկեղեցին դատապարտված է վերացման: Բայց առաքյալները ուժ գտան ընդունելու և կատարելու իրենց կոչման պարտականությունները և ազդեցություն ունենալ աշխարհի պատմության վրա:
Ի՞նչն էր պատճառը, որ ուժ ծնվեց նման ակնհայտ թուլությունից: Անգլիկան եկեղեցու առաջնորդ և գիտնական Ֆրեդերիկ Ֆարարն ասել է. «Կա միայն մեկ հնարավոր պատասխան՝ հարություն մեռելներից: Այս ողջ հսկայական հեղափոխությունը պայմանավորված էր Քրիստոսի հարության զորությամբ»:4 Որպես հարություն առած Տիրոջ վկաներ՝ առաքյալները գիտեին, որ ոչինչ չի կարող խանգարել այդ աշխատանքի առաջընթացին: Նրանց վկայությունը աջակցող զորության աղբյուր էր, քանի որ վաղ շրջանի Եկեղեցին հաղթահարեց բոլոր դժվարությունները:
Այս Սուրբ Զատիկի տոներին, ես՝ որպես Նրա ձեռնադրված վկաներից մեկը, հայտարարում եմ, որ մի գեղեցիկ կիրակի վաղ առավոտյան Տեր Հիսուս Քրիստոսը հարություն առավ մահից՝ զորացնելու մեզ և կոտրելու մահվան կապանքները բոլորի համար: Հիսուս Քրիստոսն ապրում է։ Նրա շնորհիվ մահը մեր վերջը չէ։ Հարությունը Քրիստոսի անվճար և համընդհանուր պարգևն է բոլորին:
Քրիստոսը և Մարիամը գերեզմանի մոտ, նկարը՝ Ջոզեֆ Բրիքիի
Եկեք Քրիստոսի մոտ
Հիսուս Քրիստոսի ավետարանը և Քավությունը բոլորի, այսինքն՝ ամեն մեկի համար են: Միակ եղանակը, որով մենք զգում ենք Փրկչի քավող զոհաբերության լիակատար օրհնությունները, նրա հետևյալ հրավերն անհատապես ընդունելն է. «Եկեք ինձ մոտ» (Մատթեոս 11.28):
Մենք գալիս ենք Քրիստոսի մոտ, երբ հավատք ենք գործադրում Նրա հանդեպ և ապաշխարում: Մենք գալիս ենք Նրա մոտ, երբ մկրտվում ենք Նրա անունով և ստանում Սուրբ Հոգու պարգևը: Մենք գալիս ենք Նրա մոտ, երբ պահում ենք պատվիրանները, ստանում ենք արարողությունները, հարգում ուխտերը, ընդունում տաճարային փորձառությունները և ապրում ենք Քրիստոսի աշակերտի կյանքով:
Երբեմն դուք կբախվեք հուսահատության և հիասթափության։ Գուցե դուք շատ տխրեք ձեր կամ սիրելի մարդու հանգամանքների պատճառով։ Դուք կարող եք ծանրաբեռնված լինել ուրիշների մեղքերով: Ձեր թույլ տված լուրջ սխալները կարող են ստիպել ձեզ մտածել, որ խաղաղությունն ու երջանկությունը ընդմիշտ հեռացել են ձեզանից: Նման դեպքերում հիշեք, որ Փրկիչը ոչ միայն բարձրացրեց մեղքի բեռը, այլև տարավ «ցավեր և չարչարանքներ, և փորձություններ ամեն տեսակի»՝ ներառյալ ձերը (Ալմա 7.11): Քանի որ Նա ձեզ համար անցավ ամեն տեսակի չարչարանքների ու ցավերի միջով, Նա անձամբ գիտի, թե ինչպես օգնել ձեզ, երբ դուք ընդունում եք Նրա՝ կյանք փոխող հրավերը. «Եկեք ինձ մոտ»:
Բոլորն արտոնված են զգալու և օգուտ քաղելու Հիսուս Քրիստոսի սիրուց
Հիսուս Քրիստոսը հստակեցրեց, որ Երկնային Հոր բոլոր զավակները հավասար իրավունք ունեն Իր ավետարանի և Քավության օրհնությունների նկատմամբ: Նա հիշեցնում է մեզ, որ «բոլոր մարդիկ արտոնյալ են, մեկը մյուսի նման, և ոչ ոքի արգելված չէ» (2 Նեփի 26.28):
«Նա հրավիրում է նրանց բոլորին՝ գալ իր մոտ և ճաշակել իր բարությունից. և նա չի մերժում ոչ մեկին, որ գալիս են դեպի իրեն, սև թե սպիտակ, ստրուկ թե ազատ, այր թե կին» (2 Նեփի 26.33):
«Եվ նա հրավիրում է նրանց բոլորին», - նշանակում է մեզ բոլորիս: Մենք չպետք է մակերեսային պիտակներ և արհեստական տարբերակումներ ստեղծենք մեր կամ ուրիշների համար։ Երբևէ չպետք է որևէ արգելք դնենք Փրկչի սիրո համար կամ արթնացնենք մտքեր, որ մենք կամ ուրիշները Նրա հասանելիությունից դուրս են: Ինչպես նախկինում ասել եմ. «Որքան էլ խորը լինի ձեր անկումը, Քրիստոսի Քավության անսահման լույսի շողը հասանելի է ձեզ»։5
Փոխարենը, ինչպես ես և քույր Հոլլանդը ուսուցանում էինք նրա մահից ընդամենը մի քանի ամիս առաջ, մեզ պատվիրված է «գթություն ունենալ, գթություն, որը սեր է» (2 Նեփի 26.30):6 Դա այն սերն է, որը Փրկիչը ցույց է տալիս մեզ, քանի որ «Նա չի անում որևէ բան, բացի դա լինի ի օգուտ աշխարհի. քանզի նա սիրում է աշխարհն այնքան, որ նա վայր է դնում իր սեփական կյանքը, որպեսզի կարողանա ձգել բոլոր մարդկանց իր մոտ» (2 Նեփի 26.24):
Ես վկայում եմ, որ ավետարանը և Հիսուս Քրիստոսի Քավությունը բոլոր մարդկանց համար են: Ես աղոթում եմ, որ դուք ուրախությամբ ընդունեք Նրա տված օրհնությունները: