«Ես շրջապատված էի մարդկանցով, սակայն ինձ միայնակ էի զգում», Լիահոնա, 2024թ. մարտ.
Չափահաս երիտասարդներ
Ես շրջապատված էի մարդկանցով, սակայն ինձ միայնակ էի զգում
Երբ տեղափոխվեցի տնից հեռու, երկնքի հետ կապս օգնեց ինձ հաղթահարել միայնությունը:
Ձեզ ծանո՞թ է այդ զգացողությունը, երբ շրջապատված եք մարդկանցով, սակայն ձեզ լիովին միայնակ եք զգում:
Այն պահից ի վեր, երբ հեռացա իմ հայրենի Ուգանդայից և տեղափոխվեցի Դուբայ աշխատելու, ես գրեթե անընդհատ միայնակ եմ ինձ զգում: Հայրենիքում՝ իմ թաղամասում, մարդիկ փողոցում ողջունում էին միմյանց։ Մենք ճանաչում էինք միմյանց։ Մենք աջակցում էինք միմյանց։ Ես ունեի շատ ընկերներ և ընտանիք, որոնք իմ հավատքից էին:
Բայց այստեղ նույնը չէ։ Ես ապրում եմ շատ տարբերվող մշակույթում, մեծ քաղաքում և շրջապատված եմ մարդկանցով, որոնք աշխատում են և շատ զբաղված են: Եվ չնայած ես հաճախում եմ իմ ծուխը և փորձել եմ ծանոթանալ այլ երիտասարդ չափահասների և ծխի անդամների հետ, մեր զբաղված աշխատանքային գրաֆիկը գրեթե անհնար է դարձնում միմյանց տեսնել ավելի հաճախ, քան ամեն շաբաթ եկեղեցում անցկացրած ընդամենը մի քանի ժամը:
Դուբայը մեծ է ու հմայիչ, և ես երախտապարտ եմ այստեղ լինելու համար: Բայց դա կարող է այնքան ճնշող լինել, հատկապես, երբ դու քեզ միայնակ ես զգում: Մարդիկ կարծես թե հաջողակ ապրելակերպ են ստեղծել և գոհ են: Այնուամենայնիվ, երբ ես ապրում եմ այս շքեղ իրերի և այս գեղեցիկ շենքերի մեջ, երբեմն մտածում եմ.
Ի՞նչ եմ ես անում իմ կյանքի հետ: Արդյոք սա ճիշտ տե՞ղն է ինձ համար:
Կրկին գտնել պատկանելություն
Տասներկու Առաքյալների Քվորումից երեց Դ. Թոդ Քրիստոֆերսոնը բացատրել է, որ «պատկանելության զգացումը կարևոր է մեր ֆիզիկական, մտավոր և հոգևոր բարեկեցության համար»:1 Ես չէի գիտակցում, թե որքան կարևոր է պատկանելության այդ զգացումը, մինչև որ այն այլևս չզգացի՝ իրականում ոչ եկեղեցում, ոչ էլ որևէ այլ տեղ:
Ինչպե՞ս էի պատրաստվում գտնել այն հիմա, հեռու բոլորից, ում սիրում էի:
Ժամանակի ընթացքում ես սկսեցի ճանաչել «Հիսուս Քրիստոսի կենտրոնական դերը պատկանելության մեջ»:2
Ինչքան էլ դեռ կարոտում էի ընկերներիս և ընտանիքիս, ես սկսեցի հասկանալ, որ տեղափոխվելուց հետո ես որևէ մեկից չէի բաժանվել իմ կյանքում. ես դեռ ունեի Փրկիչ և սիրող Երկնային Հայր, որոնք միշտ ցանկանում էին կապված մնալ ինձ:
Ուստի, ես սկսեցի անել այն, ինչ կարող էի, որպեսզի ամեն օր ավելի լավ կապ հաստատեի նրանց հետ: Ես սկսեցի լսել «Եկ, հետևիր ինձ» ուսումնասիրության փոդքասթները, երբ վազում էի: Աշխատավայրում ես դնում էի ականջակալներս և լսում էի սուրբ գրությունները, մինչ առաջադրանքներ էի կատարում:
Ամենակարևորը՝ ես սովորեցի, թե ինչ զարմանալի պարգև է կարողանալ ուղղակիորեն աղոթել Երկնային Հորը: Ես խոսում եմ Նրա հետ ավելի հաճախ և ավելի մտածված, քան երբևէ նախկինում: Երբ ես ինձ միայնակ եմ զգում, աղոթում եմ և զգում Նրա մխիթարությունը: Երբ ես նամակ եմ գրում և փորձում եմ համբերատար մնալ իմ գործընկերների հետ, ես աղոթում եմ և օգնություն խնդրում Նրանից:
Ես սիրում եմ նախագահ Թոմաս Ս. Մոնսոնի (1927–2018) խոսքերը աղոթքի մասին. «Նրանց, ովքեր պայքարում են մեծ ու փոքր մարտահրավերների ու դժվարությունների դեմ, աղոթքը հոգևոր ուժ է ապահովում. դա խաղաղության անձնագիրն է։ Աղոթքն այն միջոցն է, որով մենք մոտենում ենք մեր սիրառատ Երկնային Հորը: Խոսեք Նրա հետ աղոթքով, ապա լսեք պատասխանը: Հրաշքները կատարվում են աղոթքի միջոցով»:3
Իմ կյանքում ժամանակ հատկացնելով Նրանց համար՝ հատկապես անկեղծ աղոթքի միջոցով, ես սկսեցի տեսնել, որ թեև շրջապատված չէի իմ սիրելի մարդկանցով և իմ մշակույթով, ես դեռ կարող էի շրջապատված լինել Հոգով և զգալ Աստծո սերը:
Մենք միշտ կարող ենք կապված լինել միմյանց
Ամեն ինչ դեռ դժվար է ինձ համար, բայց ես հույս ունեմ ապագայի համար: Եվ ես սկսել եմ հավատալ այն ամենին, ինչ ուսուցանել է եղբայր Միլթոն Կամարգոն՝ Կիրակնօրյա դպրոցի գերագույն նախագահության առաջին խորհրդականը. «Տեր Հիսուս Քրիստոսն ապրում է այսօր: Նա կարող է ամեն օր ակտիվորեն ներկա լինել մեր կյանքում: Նա է մեր խնդիրների լուծումը, բայց մենք պետք է բարձրացնենք մեր աչքերը՝ Նրան տեսնելու համար»:4
Երբեմն ես դեռ միայնակ եմ զգում, բայց գիտեմ, որ միշտ կկարողանամ աղոթել իմ Երկնային Հորը և հասնել Հիսուս Քրիստոսի Քավությանը:
Կանգնած կամ ծնկի եկած, միայնակ թե խմբով՝ ես կարող եմ աղոթել:
Ես կարող եմ արտասվել Երկնային Հոր մոտ։
Ես կարող եմ շնորհակալություն հայտնել Նրան:
Ես կարող եմ խնդրել առաջնորդություն և պաշտպանություն:
Եվ իմ ուխտի կապի միջոցով ես գիտեմ, որ որպես սիրող Երկնային Հոր դուստր միշտ կպատկանեմ Նրան: Նրա առաջնորդության միջոցով ես կարող եմ վստահ զգալ, որ ճիշտ տեղում եմ և անում եմ այն, ինչ Նա կցանկանար, որ ես անեմ: