De vergadering van Israël

Wie zijn het huis van Israël?

‘Het huis van Israël’ slaat in het algemeen op de nakomelingen van Jakob, wiens naam in het Oude Testament in Israël werd veranderd (zie Genesis 32:27–28). In het Boek van Mormon heeft de Heiland aangegeven dat het huis van Israël niet alleen de letterlijke nakomelingen van Israël omvat (zie 3 Nephi 20:25–27), maar ook alle anderen die zich bekeren, laten dopen en tot Christus komen (zie 3 Nephi 21:6).

Israël zal volgens het verbond worden vergaderd

De vergadering van Israël in de laatste dagen is een vervulling van het verbond dat Jehova met profeten uit het Oude Testament heeft gesloten (zie Jesaja 11:12; Jeremia 31:10; Ezechiël 34:12; 1 Nephi 19:15–16; Abraham 2:9–11). Jezus Christus herhaalde deze belofte in 3 Nephi 20:12–13, 29, waarbij Hij aangaf dat het verbond om Israël te vergaderen eerst met Abraham was gesloten als onderdeel van het verbond van Abraham (zie 2 Nephi 29:14; 3 Nephi 20:25; Abraham 2:9–11).

De rol van het Boek van Mormon bij de vergadering van Israël

De Heiland heeft in 3 Nephi 21:1–7 aangegeven dat de publicatie van het Boek van Mormon een teken voor de hele wereld is dat de Heer is begonnen om Israël te vergaderen en de verbonden te vervullen die Hij met Abraham, Isaak en Jakob heeft gesloten (zie ook 3 Nephi 29:1; Ether 4:17).

Ouderling Russell M. Nelson van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd: ‘Het Boek van Mormon staat centraal in dit werk. Het verkondigt de leer van vergadering. Het zorgt ervoor dat mensen zich op Christus richten, in zijn evangelie geloven, en zich bij zijn kerk aansluiten. In feite zou de beloofde vergadering niet plaatsvinden als er geen Boek van Mormon was.’ (Liahona, november 2006, p. 80.)

De vergadering van Israël is zowel geestelijk als stoffelijk

De geestelijke vergadering van Israël vindt plaats als iemand het evangelie van Jezus Christus aanneemt en zich als lid van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen laat dopen. Ouderling Bruce R. McConkie (1915–1985) van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft het belang van de geestelijke vergadering als volgt beklemtoond: ‘De geestelijke vergadering gaat boven de stoffelijke. (…) Mensen kunnen overal worden gered, maar ongeacht hun woonplaats, kunnen zij alleen gered worden als zij het evangelie aannemen en tot Christus komen.’ (A New Witness for the Articles of Faith [1985], p. 567.)

Jezus Christus heeft uitgelegd dat er uiteindelijk twee centrale vergaderplaatsen zullen zijn — het nieuwe Jeruzalem en het oude Jeruzalem (zie 3 Nephi 20:21–22, 29). Toen er steeds meer leden in andere landen kwamen, heeft president Spencer W. Kimball (1895–1985) verklaard dat de tegenwoordige vergaderplaats de plaats is waar iemand woont: ‘De vergadering van Israël voor de Mexicanen is in Mexico; in Scandinavië voor wie in de noordelijke landen wonen; de vergaderplaats voor de Duitsers is in Duitsland; en de Polynesiërs op de eilanden; voor de Brazilianen in Brazilië; voor de Argentijnen in Argentinië.’ (Ensign, mei 1975, p. 4.)

Onze taak bij de vergadering van Israël

‘Iemand die een erfgenaam is van het verbond van Abraham, is nog geen uitverkoren persoon, maar heeft de verantwoordelijkheid om het evangelie aan alle mensen op aarde te verkondigen.’ (Bible Dictionary, ‘Abraham, Covenant of’, p. 602.) De belofte om Israël te vergaderen gaat in deze tijd in vervulling, nu de nakomelingen van Abraham, Isaak en Jakob de naam van de Heer, zijn bediening en zijn priesterschap naar alle geslachten der aarde brengen, waarbij zij ‘de zegeningen van het evangelie, die de zegeningen van het heil zijn, ja, van het eeuwige leven’, aangeboden krijgen (Abraham 2:11).

‘Het betaamt eenieder die gewaarschuwd is zijn naaste te waarschuwen’ (LV 88:81).