1. Rots der eeuwen, Troost in smart,
laat mij schuilen aan uw hart!
Laat het water en het bloed,
uit uw zijde eens gevloeid,
zijn voor mij een artsenij
die mij maakt van zonden vrij!
2. Hoe ’k mijn zonden ook beschrei,
of hoe groot mijn ijver zij,
’t zal mij niet behouden, neen!
Gij moet redden, Gij alleen.
Moede klem ik, zwaar belast,
aan uw kruis mij hoopvol vast.
3. Als het uur van sterven slaat
en mijn oog zich sluiten gaat,
als ’k, van ’t aardse stof ontdaan,
eenmaal voor uw troon zal staan,
Rots der eeuwen, Troost in smart,
laat mij schuilen aan uw hart!