Hoofdstuk 21

Het gezin versterken

Let goed op uzelf en uw gezin, op uw zoons en dochters; en laten we goeddoen.¹

Uit het leven van John Taylor

Op 1 februari 1885 dook John Taylor vrijwillig onder om te ontkomen aan de vervolging van overheidswege. Hoewel hij hoopte dat zijn vrijwillige ballingschap de vervolging van de kerk in zijn tijd zou beperken, wist hij ook dat hij waarschijnlijk voor de rest van zijn leven van zijn huisgenoten gescheiden zou zijn. Niettemin bleef hij in deze tijd bezorgd over hun welzijn. ‘Zeg dat ik hen nooit zal vergeten’, zei hij vlak voor zijn dood tegen zijn neef Angus M. Cannon. ‘Ik houd van eenieder van hen en zal altijd hun zaak bij God blijven bepleiten.’²

President Taylor was een liefdevolle en toegewijde echtgenoot en vader. Zijn zoon Mozes W. Taylor heeft het volgende over hem opgeschreven: ‘Hij wilde heel graag dat zijn kinderen dicht bij huis bleven en zorgde dat wij speelruimte hadden. Toen hij de zeventig al voorbij was, speelde hij nog met ons. Hij maakte een grote zandbak voor de kleintjes en ik kan me niet heugen dat ik ooit meer plezier had gehad dan ik toen in die zandbak. (…)

‘Ik heb hem nooit met een ander in het gezin horen redetwisten. Ik heb hem en mijn moeder nooit in het bijzijn van de kinderen onenigheid horen hebben. Over onze taken in de kerk sprak hij altijd in de vorm van advies. Hij zei vaak: “Ik zou het fijn vinden als je een trouwe heilige der laatste dagen was.” Zijn kinderen hadden zoveel respect voor hem dat zij hem eigenlijk alleen maar wilde behagen.’³

President Taylor leerde de heiligen hoe belangrijk het is om als ouders een goed voorbeeld voor de kinderen te zijn. Zijn zoon Frank Y. Taylor heeft ooit over het goede voorbeeld van zijn vader gezegd: ‘Als ik aan de zorgvuldige instructies denk die ik heb gehad en aan het goede voorbeeld in mijn jeugd, weet ik dat het onvergeeflijk zou zijn om niet de goede weg te bewandelen, want ik had het volmaakte voorbeeld. Als jongen ben ik echter in verleiding gebracht, net als de andere jongens. Maar mijn vaders leven was zo vrij, zuiver en rein dat ik op momenten van verleiding het gevoel had dat mijn vader in al zijn monumentale grootsheid voor mij oprees, en dan verging mij de lust om aan de verleiding toe te geven. Ik wist dat het hem pijn zou doen, en dat er niets was in zijn leven dat voor mij aanleiding kon zijn om een weg te bewandelen die niet aanvaardbaar voor onze Vader in de hemel was. Als ik over zijn leven nadacht, wilde ik net zo’n leven als hij leiden, zodat ik voor mijn kinderen een licht in de duisternis zou zijn.’⁴

Leringen van John Taylor

Het huwelijk en het gezin zijn eeuwig.

Het evangelie dat wij prediken is het eeuwig evangelie; het vindt zijn oorsprong in de eeuwigheid die achter ons ligt; het bestaat nu en zal voor eeuwig blijven bestaan, en alles wat er verband mee houdt is eeuwig. Ons huwelijk is bijvoorbeeld eeuwig. Kijk naar de hedendaagse godsdiensten en zie dat hun huwelijksverbond bij de dood eindigt. Ze hebben geen idee van eeuwig relaties. Ze geloven daar niet in. De mensen hebben wel een natuurlijk gevoel waardoor zij daarop hopen, maar het ontbreekt ze aan enige kennis. Onze godsdienst verbindt man en vrouw voor tijd en alle eeuwigheid. Dit is de godsdienst die Jezus verkondigde – om op aarde en in de hemel te binden, en op aarde en in de hemel te ontbinden. [Zie Matteüs 16:19.] Wij geloven in dezelfde beginselen, en wij verwachten dat wij door de macht van het heilig priesterschap bij de opstanding voor eeuwig met onze vrouw en kinderen verenigd zullen worden.⁵

Toen het evangelie na de val, door de verzoening van Jezus Christus, aan Adam gepredikt werd, kon hij niet alleen de dood overwinnen, maar kwam de eeuwigheid binnen zijn bereik – niet alleen van het aardse maar ook van het eeuwige leven, niet alleen van aardse maar ook van hemelse heerschappij. Door de wet van het evangelie werd hij in staat gesteld (en niet alleen hij, maar al zijn nakomelingen) om niet alleen zijn eerste staat te behouden, maar meer verhoging op aarde en in de hemel te ontvangen dan hij zonder de val had kunnen krijgen. De machten en zegeningen van de verzoening waren groter dan alle voorrechten of vreugde die hij in zijn eerste staat had kunnen ontvangen. Daarom werden hij en zijn vrouw de ouders van het leven – het aardse leven, het geestelijke leven en eeuwige levens. Daardoor werden zij in staat gesteld om goden te worden, zoons en dochters van God. En hun heerschappij zou grenzeloos zijn, werelden zonder einde.⁶

Wat is liefdevoller en plezieriger dan de reine, onschuldige, vertederende liefde die God in het hart van de man en de vrouw heeft geplaatst. Zij zijn wettig gehuwd, ze hebben liefde en genegenheid, zuiver als de liefde van God, omdat die van Hem afkomstig is, zijn gave: met een kuis en deugdzaam lichaam, en liefdevolle, gezonde, zuivere, onschuldige en onbesmette nakomelingen. Zij vertrouwen elkaar, zij vrezen God en zij genieten van de gaven van de natuur, onbesmet en onvervuild als verse sneeuw of een heldere beek. Maar wat zou deze vreugde toenemen als zij hun toekomst zouden begrijpen, als zij de plannen van God zouden kennen, en een eeuwige eenheid in een ander bestaan konden overwegen, een eeuwige verbinding met hun nakomelingen, en al hun banden en relaties versterken.

Een moeder is blij als ze haar kind vasthoudt en naar dat kleine lichaam kijkt. Wat een vreugde zou ze in haar hart hebben als ze zou weten dat het kind voor eeuwig bij haar kon zijn. Als we toch alleen onze plaats zouden kennen, want daarom zijn we hier op aarde gekomen. Het is het doel van het koninkrijk van God, waarover ik uitvoerig geschreven heb, om al deze heilige beginselen opnieuw te vestigen.⁷

De invloed van de ouders strekt zich uit tot in de komende generaties.

Het leven van een heilige is niet alleen een persoonlijke vervolmaking, maar ook een onderdeel van de verlossing van de aarde. Niemand kan alleen verlost worden, zonder de hulp van anderen en zonder anderen te helpen. Onze invloed is ten goede of ten kwade, een hulpmiddel of een nadeel ten opzichte van het werk van de menselijke wedergeboorte. Als wij onze taken verrichten, banden smeden, verbonden sluiten, kinderen krijgen en een gezin stichten, neemt onze invloed toe, en wordt die steeds breder en dieper.⁸

Het eerste gebod aan de mens luidde: ‘Weest vruchtbaar en wordt talrijk; vervult de aarde.’ [Genesis 1:28.] En omdat de mens een eeuwig wezen is, en zijn gedrag invloed op de eeuwigheid heeft, is het noodzakelijk dat hij zijn positie goed begrijpt en aan zijn schepping kan voldoen: want hij en zijn nakomelingen zullen eeuwig leven. Hij is niet alleen voor zijn eigen gedrag verantwoordelijk, maar in zekere mate ook voor dat van zijn kinderen. Hij moet hun verstand trainen, hun beginselen vorm geven, een goed voorbeeld zijn en hun de juiste beginselen bijbrengen. Maar hij moet vooral de reinheid van zijn eigen lichaam behouden.

Waarom? Als hij zijn eigen lichaam misbruikt en zichzelf verontreinigt, schaadt hij niet alleen zichzelf, maar ook zijn partner en andere personen, en belast hij zijn nakomelingen met onmetelijke ellende, (…) niet alleen in dit leven maar in de eeuwigheid. Daarom heeft de Heer ons strenge wetten aangaande het huwelijk en kuisheid gegeven, met zware straffen voor de mensen die deze heilige verordening in verschillende tijdperken hebben misbruikt. (…) Waarom? Omdat de mens keuzevrijheid heeft en zichzelf en zijn nakomelingen in dit leven en in de eeuwigheid kan verhogen. Maar als hij die macht misbruikt, heeft dat niet alleen invloed op zichzelf, maar ook op ongeboren lichamen en geesten. Dan wordt de wereld aangetast en worden de sluizen van ontucht, onzedelijkheid en verwijdering van God geopend. (…) Maar als de opdrachten van God worden uitgevoerd, komt alles in een gunstige positie terecht.⁹

Als ik (…) aan het hoofd van een gezin stond, zou ik mijn gezin goed willen onderrichten en hen willen onderwijzen in de beginselen van deugdzaamheid, zondeloosheid, reinheid, eerzaamheid en integriteit. Dan zouden ze goede burgers worden, waardig om voor God te staan. En als zij en ik dit leven verlaten, zijn we voorbereid om de Goden in de eeuwige wereld en de uitverkorenen van God te ontmoeten (de mensen die Hij uit alle landen op aarde heeft uitgekozen). Daarom moet ik, als hoofd van mijn gezin, mijzelf en mijn gezin iedere ochtend aan God toewijden.¹⁰

We moeten thuis niet gemeen of ruw zijn.

We mogen nooit een woord zeggen of een handeling verrichten die we onze kinderen verbieden. Het denkbeeld dat sommige mensen die God beweren te vrezen, sommigen van hen ouderlingen in Israël, voortdurend vloeken, (…) is hemeltergend. Soms zelfs in het bijzijn van hun kinderen. Het is een schande. Sommige mensen gebruiken als excuus dat ze opvliegend zijn. Het is me niets waard. Ik zou het voor niets van de hand doen. Ik zou ervoor zorgen dat mijn gedrag rechtschapen was. (…)

We moeten onze vrouw goed behandelen. Je moet wel gemeen zijn om een vrouw te mishandelen. (…) Hebt u niet voor tijd en eeuwigheid een verbond met uw vrouw gesloten? Ja, dat hebt u. Zou u aan het eind van uw leven niet willen zeggen: Marja, Jolanda, Anna, (of wat haar naam ook is), ik heb je nog nooit pijn gedaan. En zou u als vrouw niet willen zeggen: Tom of Wim, ik heb jou nog nooit pijn gedaan. En vervolgens bent u voor eeuwig samen.¹¹

Echtgenoten, hebt u uw vrouw lief en behandelt u haar goed? Of denkt u dat u zo belangrijk bent dat u het recht hebt om een ander op de huid te zitten? (…) U moet haar zachtaardig, barmhartig en lankmoedig behandelen, niet wreed of bitter, of op een andere manier om uw macht te doen gelden. Echtgenotes, behandel uw man goed, en probeer hem gelukkig en tevreden te maken. Streef ernaar om van uw huis een stukje hemel op aarde te maken, en probeer de goede Geest van God te koesteren. Laten wij dan als ouders onze kinderen ontzag voor God bijbrengen en hen in de wetten van het leven onderrichten. Als we dat doen, zullen we zelf, in ons gezin en in onze omgeving gemoedsrust hebben.¹²

Spreek geen lelijke of gemene woorden, en laat geen slechte gevoelens in uw hart of in uw gezin toe. Heb elkaar lief. Als u probeert het welzijn van de ander te verbeteren, zal dat uw gezin kenmerken. Dan zullen uw kinderen dezelfde gevoelens hebben, zullen zij uw goede voorbeeld volgen en zullen ze gehoor geven aan wat ze thuis leren.¹³

Wij moeten thuis goddelijke beginselen bespreken en in praktijk brengen.

Ouders, wees eerlijk en oprecht. Zorg ervoor dat uw kinderen op uw woord kunnen vertrouwen. Dat als een van de ouders iets zegt, de kinderen zullen zeggen: ‘Als pa of ma zoiets zegt, dan klopt het ook, want zij vertellen altijd de waarheid.’ Dat zijn de gevoelens die we onder elkaar en in het gezin willen ontwikkelen.

We willen persoonlijk, in het gezin en in alles rein zijn. Moeders, u behoort gemoedsrust in uw hart te hebben; u behoort als de engelen van God te zijn, vervuld van iedere deugd. En de vader moet de moeder goed behandelen. Heeft zij zwakheden? Ja. Maar hij ook. (…) Maak het thuis gezellig. Laat uw kinderen zien dat u van elkaar houdt, zodat zij met soortgelijke gevoelens opgroeien, en uit beginsel hun ouders zullen eren. Dergelijke gevoelens zullen ons verheffen.¹⁴

Bidt u thuis als gezin? (…) En als u dat doet, doet u dat dan als automatische plichtpleging? Of buigt u nederig uw hoofd en vraagt u oprecht om de zegeningen van God voor u en uw gezin? Zo hoort het. We moeten een geest van toewijding en vertrouwen in God ontwikkelen. We moeten onszelf aan Hem toewijden en naar zijn zegeningen streven.¹⁵

De Heer heeft ons geboden om ons huis op orde te brengen. Apostelen, ringpresidenten en bisschoppen, hebt u dat thuis gedaan? Hebt u gezien dat de heiligen dat hebben gedaan? Hebt u de leden duidelijk gemaakt hoe belangrijk reinheid is als zij de zegeningen en bescherming van de Allerhoogste willen ontvangen? Wolven hebben nog nooit met meer geslepenheid en begeerte naar een kudde schapen en lammeren gekeken dan dat de leden van onze wijken en ringen nu bekeken worden door degenen die hen willen verslinden. Bent u zich van dit gevaar bewust, en neemt u alle voorzorgsmaatregelen?

Ouders, bent u zelf trouw aan ieder beginsel van rechtschapenheid, en beschermt u uw zoons en dochters met ieder beschikbaar middel tegen de pijlen van boosaardige mensen? Maakt u duidelijk dat kuisheid voor zowel de man als de vrouw belangrijker is dan het leven zelf? Of laat u hen onervaren in de duisternis van de samenleving ronddolen, zodat zij op ieder willekeurig moment aan de verleidingen van slechte mensen en bedriegers blootgesteld kunnen worden? Dergelijke vragen moet u tot uw schaamte en veroordeling beantwoorden of tot uw vreugde en eeuwig geluk. Weet dat de God die ons zoveel kostbare zegeningen geeft, van ons iets terugverwacht. Als we ze ontvangen, hebben we ook bepaalde verplichtingen. Als we daar niet aan voldoen, zullen we onvermijdelijk veroordeeld worden.¹⁶

Ouders, behandel uw kinderen goed. Zorg ervoor dat ze met ontzag voor God opgroeien. Zij zijn belangrijker dan veel andere zaken waar u aandacht aan besteedt.

En kinderen, wees gehoorzaam aan je ouders; eer je vader en je moeder. Je moeder heeft over je gewaakt, en je vader is bezorgd om je welzijn. Hun hart en hun gevoelens zijn op jou gericht. Doe hun geen pijn door van de juiste beginselen af te dwalen. Maar ga voort op uw levenspad. Ouders, kinderen, huwelijkspartners en andere mensen, vrees God en vertrouw op Hem. Wees trouw aan de beginselen van uw heilige godsdienst, die God ons geopenbaard heeft.¹⁷

Ideeën voor studie en bespreking

Hoe wordt de sfeer thuis beïnvloed als we beseffen wat de eeuwige aard van het huwelijk en het gezin is? Hoe kunt u daardoor een betere huwelijkspartner of een beter lid van het gezin zijn?
Wat kunnen man en vrouw doen om hun huwelijksverbond in stand te houden?
Hoe kunnen ouders hun kinderen de beginselen bijbrengen die noodzakelijk zijn voor hun eeuwig heil? Hoe kunnen ouders hun kinderen helpen als zij opstandig zijn of ernstige fouten hebben begaan?
Lees Spreuken 3:5–6. Hoe kunnen ouders en grootouders zich voorbereiden om de Geest te ontvangen, zodat zij hun kinderen en kleinkinderen op de juiste wijze advies kunnen geven? Hoe hebt u met behulp van de Heilige Geest beslissingen kunnen nemen waardoor uw kinderen of kleinkinderen ten goede zijn beïnvloed?
Wat hebt u van het voorbeeld van uw ouders geleerd?
Lees of zing: ‘Ik ben een kind van God’ (lofzang 195). Hoe zullen we onze kinderen of onze huwelijkspartner behandelen als we beseffen dat we allemaal geestkinderen van onze hemelse Vader zijn?
John Taylor heeft tegen wrede woorden en daden in het gezin gewaarschuwd. Hoe kunnen we ons thuis tegen dergelijke dingen beschermen?
Waarom is psychische of lichamelijke mishandeling van een huwelijkspartner of kind een ernstige zonde in de ogen van God? Hoe kunnen dergelijke situaties worden opgelost?
Hoe kunnen we thuis een gevoel van liefde en vrede ontwikkelen? Wat voor zegeningen hebt u thuis door aanwezigheid van de Geest van God ontvangen? Hoe kunnen mensen die niet in een vredige omgeving wonen, in hun eigen leven gemoedsrust vinden?

Relevante teksten: Psalmen 127:3–5; Matteüs 18:1–6; 3 Nephi 18:21; LV 68:25–28; 93:40–43; 132:19–20