HOOFDSTUK 22

Volmaking dankzij beproeving

Als we wat beproevingen, problemen en ontberingen in ons leven meemaken, wordt het metaal van slakken gezuiverd en voorbereid om door de Meester bewerkt te worden.¹

Uit het leven van John Taylor

John Taylor heeft veel beproevingen in zijn leven gehad. Een van zijn grootste beproevingen was wellicht zijn ervaring in Carthage Jail. Tijdens de aanval waarbij de profeet Joseph en zijn broer Hyrum om het leven kwamen, werd ouderling Taylor door verscheidene kogels getroffen. Ernstig gewond en niet in staat om naar Nauvoo te reizen, bleef hij een aantal dagen in Carthage. Een plaatselijke arts heeft toen een kogel uit zijn been verwijderd. Zijn verwondingen waren zo ernstig dat zijn vrouw, die net was aangekomen, ‘naar een andere kamer ging en bad dat hij de kracht zou hebben om te volharden en met haar en zijn gezin herenigd te worden.’ Toen de arts aan ouderling Taylor vroeg of hij tijdens de operatie vastgebonden wilde worden, zei ouderling Taylor dat hij dat niet wilde. De operatie vond zonder verdoving plaats en hij werd niet vastgebonden.²

Toen verscheidene leden van de kerk in Carthage aankwamen om ouderling Taylor terug naar Nauvoo te vervoeren, was hij zo zwak van het bloedverlies dat hij nauwelijks kon fluisteren. Omdat hij niet in een wagen vervoerd kon worden, werd hij op een brancard naar Nauvoo gedragen. Maar ’ook door de voetstappen van de mensen die hem droegen, leed hij verschrikkelijk veel pijn. Toen hebben ze een slee aan de achterkant van [een] wagen vastgemaakt. Er werd een bed op de slee gemaakt, en met zuster Taylor naast hem om zijn wonden met ijswater te spoelen’, gleed de slee zachtjes over het dikke prairiegras naar Nauvoo.³

De beproevingen duurden voort in Nauvoo en ouderling Taylor en honderden heiligen begonnen in februari 1846 de stad te verlaten om aan de toenemende vervolging te ontsnappen. In een historisch verslag staat hun lijden beschreven, toen ze aan de overkant van de rivier hun kamp hadden opgeslagen: ‘Daar lagen ze, blootgesteld aan het koude jaargetijde. Niet ver weg – bijna in het zicht – stonden hun comfortabele huizen, hun mooie stad en de prachtige tempel! De huizen en de stad die ze hadden achtergelaten, was nog steeds van hen, want in alle haast hadden ze geen tijd gehad om hun bezittingen te verkopen.’⁴

Vele jaren later, in 1885, toen de heiligen zich volledig in de Salt Lake Valley gevestigd hadden, werd president Taylor met eenzaamheid en afzondering beproefd. Toen hij was ondergedoken om de vervolging van de kerk door de federale overheid te verlichten, was hij niet in staat om zijn dierbaren te zien, die in de gaten werden gehouden. Zijn afzondering werd vooral moeilijk toen zijn vrouw Sophia ziek werd en uiteindelijk overleed. Om veiligheidsredenen was hij niet in staat om haar te bezoeken of haar begrafenis bij te wonen. Diepbedroefd legde president Taylor zich bij de wrede omstandigheden neer, met de christelijke kracht waardoor zijn hele leven werd gekenmerkt.⁵ Zijn houding ten opzichte van beproevingen komt waarschijnlijk het best tot uitdrukking in een deel van een brief die hij aan zijn gezin schreef toen hij zat ondergedoken: ’Sommige mensen veronderstellen dat vervolgingen en beproevingen kwellingen zijn; maar als wij de wil van God doen en zijn geboden onderhouden, kunnen ze soms, meestal, een verhulde zegen zijn.’⁶

Ondanks een leven vol beproevingen bleef John Taylor een heldhaftige dienstknecht van de Heer en een leider onder de heiligen. Hij was altijd een voorbeeld van geloof en volharding.

Leringen van John Taylor

Beproevingen zijn noodzakelijk voor onze volmaking.

Het is noodzakelijk dat de mens beproefd, gezuiverd en gelouterd wordt en door middel van leed volmaakt wordt. In de verschillende bedelingen zijn er mensen geweest die allerlei beproevingen hebben doorstaan en geloof in God, alleen in God, moesten leren.⁷

Wij hebben door leed veel geleerd. We noemen het leed. Ik noem het een school van ervaring. Ik heb me er nooit erg veel zorgen over gemaakt. En dat doe ik ook nu niet. Waar is het voor nodig? Waarom worden goede mensen beproefd? (…) Ik heb altijd geloofd dat beproevingen worden gegeven om de heiligen van God te zuiveren, zodat zij, zoals er in de Schriften staat, als goud mogen worden dat zeven keer door vuur gezuiverd is.⁸

We klagen soms over onze beproevingen. Dat behoren we niet te doen. Beproevingen zijn noodzakelijk voor onze volmaking. We denken soms dat we niet eerlijk behandeld worden, en ik vind dat we soms gelijk hebben. We denken dat er samenzweringen zijn om ons in de val te lokken. En ik vind dat we daar gelijk in hebben. Maar we mogen ons er niet over verbazen. We mogen ons niet verbazen over gevoelens van haat en vijandelijkheid. Waarom? Omdat wij in een bijzonder tijdperk van de wereld leven, de laatste dagen genoemd.⁹

Ik weet dat wij net als andere mensen beproevingen, problemen, verdriet en ontberingen hebben. Wij hebben moeilijkheden; we zijn in strijd gewikkeld met de wereld, met de machten der duisternis, met de verloedering van de mens en andere soorten kwaad. Maar aan de andere kant moeten we door dergelijke dingen vervolmaakt worden. Het is nodig dat we onszelf kennen, onze positie ten opzichte van God, en dat wij begrijpen wat onze sterke en zwakke punten zijn, onze onwetendheid en onze intelligentie, onze wijsheid en onze dwaasheid. Dan zullen we de ware beginselen waarderen en begrijpen, en zullen we alles wat in onze gedachten komt naar waarde schatten.

Het is noodzakelijk dat wij onze eigen zwakheden en die van onze medemens kennen, onze eigen sterke punten en die van anderen, en begrijpen wat onze positie ten opzichte van God, engelen en andere mensen is. Dan zullen we geneigd zijn om iedereen met respect te behandelen, en onze eigen wijsheid en kracht en die van anderen niet te overschatten of te onderschatten. Maar dan zullen we de levende God vertrouwen en Hem volgen. Dan zullen we beseffen dat we zijn kinderen zijn, dat Hij onze Vader is, dat wij van Hem afhankelijk zijn en dat al onze zegeningen van Hem afkomstig zijn.¹⁰

Petrus heeft over [beproevingen] gezegd: ’Geliefden, laat de vuurgloed, die tot beproeving dient, u niet bevreemden, alsof u iets vreemds overkwam. Integendeel, verblijdt u naarmate gij deel hebt aan het lijden van Christus, opdat gij u ook met vreugde zult mogen verblijden bij de openbaring zijner heerlijkheid.’ [1 Petrus 4:12–13.] Hij had net zo goed kunnen zeggen dat het zo zou zijn, zolang er een God in de hemel was en een duivel in de hel. En het is absoluut noodzakelijk dat het zo is. En als we beproevingen moeten doorstaan? Daarom zijn we hier op aarde gekomen; om gezuiverd te worden, om kennis van God en onze zwakke en sterke punten te verkrijgen, en van ons verval, (…) zodat we kennis van het eeuwige leven kunnen ontvangen en in staat zullen zijn om al het kwaad te overwinnen en tot macht en heerlijkheid verhoogd te worden.¹¹

De Heiland begrijpt onze beproevingen.

Het was noodzakelijk dat Hij [Christus] net als wij een lichaam kreeg, en aan alle lichamelijke zwakheden onderhevig was. Hij moest door de duivel verleid en net als de andere mensen beproefd worden. In Getsemane werd Hij alleen gelaten, en zijn lijden was zo groot dat Hij grote druppels bloed zweette. [Zie Lucas 22:44.] Op de grote dag, waarop Hij zijn leven heeft gegeven, zei Hij: ’Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? [Matteüs 27:46.] Hij heeft dit alles doorstaan, en als Hij ons beproevingen ziet meemaken, kan Hij met u meevoelen.¹²

Toen de Heiland op aarde was, was het noodzakelijk dat Hij, net als wij, op alle gebieden werd verleid, en ’kan medevoelen met onze zwakheden’ [Hebreeën 4:15], om de zwakheden en de kracht, de volmaaktheden en de onvolmaaktheden van de gevallen menselijke staat te begrijpen. En toen Hij had volbracht waarvoor Hij op aarde was gekomen, de huichelarij, corruptie, zwakheid en onnozelheid van de mens had overmeesterd, en de verleidingen en beproevingen in verschillende vormen had ervaren en overwonnen, is Hij een ’getrouw hogepriester’ [Hebreeën 2:17] geworden, onze Voorspraak in het eeuwige koninkrijk van zijn Vader. Hij weet hoe Hij de juiste waarde van de menselijke aard kan inschatten, want, omdat Hij zich in dezelfde situatie heeft bevonden, kan Hij onze zwakheden verdragen en kan Hij volledig de diepte, macht en kracht begrijpen van de beproevingen die de mens op aarde moet verduren. En door zijn begrip en ervaring kan Hij ze als een vader en een oudere broer verdragen.¹³

Wij worden gezegend als we onze beproevingen geduldig en gehoorzaam doorstaan.

In alle gebeurtenissen die nu plaatsvinden, herkennen en erkennen we de hand van God. Er is overal een wijs doel aan verbonden, en dat zal Hij ons duidelijk maken. Een ding is al duidelijk: de heiligen worden beproefd als nooit tevoren. De getrouwe mensen verheugen zich en blijven standvastig; de ongehoorzame mensen vrezen en beven. Zij die olie in hun lampen hebben en ze brandende hebben gehouden, hebben licht voor hun voeten en struikelen of vallen niet. Zij die geen licht of olie hebben, verkeren in verwarring en twijfel. Zij weten niet wat ze moeten doen. Is dit niet de vervulling van het woord van God en de leringen van zijn dienstknechten? Hebben de heiligen der laatste dagen niet altijd geleerd dat als ze getrouw willen blijven en tot het einde toe volharden, dat ze dan hun godsdienst moeten naleven door Gods geboden te onderhouden? Zijn ze niet voortdurend voor de gevolgen van hun zonden gewaarschuwd? Kunnen overspeligen, ontuchtigen, leugenaars, dieven, dronkaards, sabbatschenders, godslasteraars of zondaars de beproevingen doorstaan die de heiligen moeten ondergaan en doorstaan? (…)

Als iedereen die zich heilige der laatste dagen noemt, trouw en gehoorzaam is aan God, aan zijn heilige verbonden en wetten en als heilige zou leven, zouden we ons niet door vervolging laten verontrusten. Maar helaas is dit niet het geval. (…) Hij heeft ook gezegd dat als zijn volk zijn wet naleeft en zijn geboden onderhoudt, Hij hen zal beschermen. Dan zal niemand in staat zijn om hen pijn te doen, want Hij zal hen verdedigen. Deze beproevingen van ons geloof en onze trouw zullen voor ons welzijn en onze toekomstige voorspoed verworpen worden. In de toekomst zullen we in staat zijn om terug te kijken en helder te zien hoe duidelijk Gods voorzienigheid is in alles wat we nu meemaken. Laten we ons uiterste best doen om zo te leven dat vervolging niet komt door onze slechte levenswandel, maar door onze rechtschapenheid.¹⁴

Ziet u de noodzaak niet in van deze beproevingen en moeilijkheden in ons leven? De Heer creëert omstandigheden die zijn bedoeld voor het welzijn van zijn volk. Ik ben van mening dat de huidige omstandigheden die ons en het koninkrijk van God schaden, uiteindelijk tot een enorme opleving zullen leiden. Alles zal in orde komen als wij de geboden van God onderhouden. Wat voor plaats nemen wij als man, vrouw of kind in? Als wij onze plicht doen en God eren, zal alles in orde komen. En wat betreft de gebeurtenissen die nog zullen plaatsvinden, moeten we op God vertrouwen en weten dat alles goed komt. God zal alles voor het welzijn van ons en zijn kerk en koninkrijk op aarde regelen. (…)

Het is niet erg als wij beproevingen moeten doorstaan. Als we in de loop der tijd de conditie bekijken van de dingen die ons nu overschaduwen, zullen we merken dat God, hoewel Hij op onbekende wijze zijn doelen op aarde en zijn doelen voor ons en ons gezin verwezenlijkt, alles door middel van zijn wijsheid bestuurt. Alles is goed en bedoeld om het eeuwig welzijn van ieder mens te bevorderen.¹⁵

We zeggen tegen alle heiligen der laatste dagen dat na deze beproevingen zal blijken wie oprechte heiligen zijn en wie alleen in naam heiligen zijn. Zij die ervoor hebben gezorgd dat ze olie in hun lampen hebben, hebben nu het nodige licht om hen te leiden. Zij die op geleend licht hebben geleefd, zullen merken dat ze in de war zijn en weten niet wat voor pad zij moeten bewandelen. De heiligen moeten op al deze omstandigheden zijn voorbereid. Zij zijn onderricht en gewaarschuwd dat zij niet op de mens of zijn kracht mogen vertrouwen om beproevingen te doorstaan. Er is tegen ze gezegd: ’Hebt de wereld niet lief en hetgeen in de wereld is. Indien iemand de wereld liefheeft, de liefde des Vaders is niet in hem.’ [1 Johannes 2:15.] Er is gezegd dat de mens niet twee heren kan dienen. We kunnen niet God en Mammon dienen. [Zie Lucas 16:13.] Zij die deze leringen in acht hebben genomen, en ijverig de andere geboden van de Heer hebben onderhouden, zullen de nodige kracht en het nodige geloof hebben om alle beproevingen te doorstaan.¹⁶

Ik verheug me in mijn beproevingen, want die zijn nodig om ons nederig te maken en te toetsen, zodat we onszelf en onze zwakheden zullen begrijpen. Ik verheug me als ik ze overwin, want God beantwoordt mijn gebeden. Daarom wil ik me de hele dag verheugen.¹⁷

Ideeën voor studie en bespreking

Wat zijn enkele doelen van beproevingen? Waarom worden de rechtschapen mensen niet voor moeilijkheden behoed?
In welke opzichten zou uw leven anders zijn als u geen beproevingen of moeilijkheden had? Wat bent u tijdens beproevingen over uzelf en God te weten gekomen?
Denk eens over uw huidige beproevingen na. Hoe kan uw houding ten opzichte van uw beproevingen van invloed zijn op de manier waarop u ze doorstaat of overwint? Hoe kunt u verbetering aanbrengen in de manier waarop u met beproevingen omgaat?
Waarom begrijpt de Heiland ons lijden zo goed? (Zie ook Alma 7:11–12; LV 19:16–19; 122:8.) Hoe kan kennis van het lijden van de Heiland nuttig zijn om in tijden van beproeving getrouw te blijven?
Wat kunnen wij doen om de troost en de kracht te ontvangen die Jezus ons biedt? (Zie ook Hebreeën 4:16; 1 Petrus 5:6–11.) Hoe bent u in moeilijke tijden door de troost van de Heiland versterkt?
Waarom is het soms moeilijk om geduldig en gehoorzaam te blijven als we tegenspoed moeten doorstaan? Hoe kunnen we beproevingen in het eeuwig perspectief van de Heer zien?
Wat hebben anderen gedaan om u door tijden van beproeving heen te helpen? Hoe kunt u anderen in tijden van tegenspoed helpen? Wat hebt u van de leringen van president Taylor geleerd dat u kunt bespreken met iemand die tegenspoed ervaart?

Relevante teksten: Psalmen 34:19; 2 Korintiërs 4:8–18; 1 Petrus 4:12–13; Alma 36:3; Ether 12:6; LV 121:7–8.