Προσευχή και προσωπική αποκάλυψη

«Αποτελεί προνόμιο των τέκνων του Θεού να έρθουν προς το Θεό και να λάβουν αποκάλυψη».

Από τη ζωή του Τζόζεφ Σμιθ

Έως τον Ιούνιο του 1829, πολλά σημαντικά γεγονότα στην εξελισσόμενη αποκατάσταση του ευαγγελίου είχαν ήδη συμβεί. Οι ουρανοί είχαν ανοίξει κατά την εποχή του Πρώτου Οράματος και ο Θεός είχε ξανά μιλήσει στους ανθρώπους επάνω στη γη. Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ είχε λάβει τις πλάκες του Βιβλίου του Μόρμον και μετέφραζε το ιερό μήνυμά τους. Η άγια ιεροσύνη είχε αποκατασταθεί και η διάταξη του βαπτίσματος ήταν διαθέσιμη στα τέκνα του Θεού. Το κάθε ένα από τα γεγονότα αυτά είχε συμβεί ως απάντηση σε προσευχή, καθώς ο Προφήτης επιζητούσε καθοδήγηση από τον Κύριο.

Καθώς το έργο της μετάφρασης έφθανε στο τέλος, ο Προφήτης επιζήτησε για μια ακόμα φορά καθοδήγηση από τον Κύριο. Επειδή ο Μορόνι είχε δώσει οδηγίες στον Τζόζεφ να μη δείξει τις πλάκες σε κανέναν, εκτός και αν λάμβανε εντολή να το κάνει, ο Τζόζεφ είχε αισθανθεί πολλή μοναξιά και βαρύ φορτίο στους ώμους του με την ευθύνη αυτή, καθώς μετέφραζε από τις πλάκες. Παρ’ όλα αυτά, είχε ανακαλύψει μόνος του από το ίδιο το χρονικό, ότι ο Κύριος θα παρείχε τρεις ειδικούς μάρτυρες, οι οποίοι θα έδιναν μαρτυρία στον κόσμο ότι το Βιβλίο του Μόρμον ήταν αληθινό (βλέπε Νεφί Β’ 11:3; Εθέρ 5:2–4).

«Σχεδόν αμέσως μόλις κάναμε αυτή την ανακάλυψη», θυμόταν ο Τζόζεφ Σμιθ, «ο Όλιβερ Κάουντερυ, ο Ντέηβιντ Ουίτμερ και… ο Μάρτιν Χάρρις (οι οποίοι είχαν έρθει για να μάθουν σχετικά με την πρόοδο μας στο έργο) παρακινήθηκαν να με βάλουν να ρωτήσω τον Κύριο, για να μάθω εάν θα λάμβαναν από εκείνον το προνόμιο να είναι αυτοί οι τρεις ειδικοί μάρτυρες»¹. Ο Προφήτης προσευχήθηκε για καθοδήγηση και έλαβε μια αποκάλυψη που διαβεβαίωνε ότι θα επιτρεπόταν στους τρεις άνδρες να δουν τις πλάκες, καθώς και το σπαθί του Λάβαν, το Ουρίμ και Θουμμίμ και τη Λιαχόνα (βλέπε Δ&Δ 17).

Λίγες ημέρες αργότερα, ο Προφήτης και οι τρεις άνδρες πήγαν στο δάσος, κοντά στην κατοικία του Ουίτμερ στο Φαγιέτ της Νέας Υόρκης και άρχισαν να προσεύχονται για το μεγάλο αυτό προνόμιο, ώστε να τους δοθεί. Ο Μάρτιν αποσύρθηκε, νιώθοντας ανάξιος. Ο Προφήτης κατέγραψε τι συνέβη τότε: «…Δεν είχε περάσει πολλή ώρα αφότου αρχίσαμε να προσευχόμαστε, όταν, έπειτα από λίγο, είδαμε ένα φως πάνω από εμάς στον αέρα, εξαιρετικής λαμπρότητας. Και να, ένας άγγελος [ο Μορόνι] στάθηκε εμπρός μας. Στα χέρια του κρατούσε τις πλάκες για τις οποίες προσευχόμασταν να τις δουν αυτοί οι άνδρες. Γύρισε τα φύλλα ένα-ένα, ώστε να μπορούμε να τα δούμε και να διακρίνουμε ευκρινώς τις εγχαράξεις επάνω σε αυτά»². Οι άνδρες άκουσαν, επίσης, τη φωνή του Θεού να δίνει μαρτυρία για την αλήθεια της μετάφρασης και να τους προστάζει να δώσουν μαρτυρία για όσα είχαν δει και ακούσει. Στη συνέχεια ο Τζόζεφ πήγε να βρει τον Μάρτιν, ο οποίος προσευχόταν κάπου αλλού στο δάσος. Προσευχήθηκαν μαζί και είδαν το ίδιο όραμα και άκουσαν την ίδια φωνή.

Η μητέρα του Τζόζεφ Σμιθ, η οποία είχε πάει να επισκεφθεί τον Προφήτη στο Φαγιέτ εκείνη την εποχή, θυμόταν τη χαρά και την ανακούφιση του γιου της μετά από αυτή τη θεϊκή εκδήλωση: «Όταν ο Τζόζεφ μπήκε [στην κατοικία του Ουίτμερ], ήρθε και κάθισε ανακουφισμένος δίπλα μου. ‘Πατέρα! Μητέρα!’ είπε, ‘δε φαντάζεστε πόσο ευτυχισμένος είμαι. Ο Κύριος έκανε ώστε να δειχθούν οι πλάκες σε τρία άλλα άτομα εκτός από εμένα, οι οποίοι είδαν, επίσης, έναν άγγελο και θα πρέπει να δώσουν μαρτυρία για την αλήθεια των όσων είπα, γιατί γνωρίζουν από μόνοι τους ότι δεν ενεργώ με σκοπό να εξαπατήσω τους ανθρώπους. Αισθάνομαι σαν να ανακουφίστηκα από ένα τρομακτικό φορτίο, το οποίο ήταν πολύ βαρύ να το αντέξω. Όμως τώρα θα πρέπει να σηκώσουν κι αυτοί ένα μέρος του κι αυτό κάνει την ψυχή μου να αγαλλιάζει, διότι δεν είμαι πια ολομόναχος στον κόσμο’»³.

Σε όλη τη ζωή του, ο Τζόζεφ Σμιθ προσέφευγε στον Θεό με προσευχή, για να ζητήσει τη βοήθεια και την καθοδήγηση που χρειαζόταν. Ένα μέλος της Εκκλησίας θυμόταν ότι τον άκουσε να προσεύχεται στο Κίρτλαντ του Οχάιο, σε μια εποχή μεγάλων προσωπικών δυσκολιών: «Ποτέ μέχρι τότε δεν είχα ακούσει έναν άνθρωπο να απευθύνεται στο Δημιουργό του σαν Εκείνος να ήταν παρών και να άκουγε, όπως ένας καλοσυνάτος πατέρας θα άκουγε τις στενοχώριες ενός υπάκουου παιδιού. …Δεν υπήρχε καμία διάθεση επίδειξης ούτε ύψωσε τη φωνή του σαν από ψεύτικο ενθουσιασμό, αλλά διατηρούσε έναν ανεπιτήδευτο τόνο συζήτησης, όπως ένας άνθρωπος θα απευθυνόταν σε κάποιο φίλο που ήταν παρών. Μου φαινόταν πως, αν ήταν δυνατόν να αποτραβηχτεί ο πέπλος, θα μπορούσα να δω τον Κύριο να στέκει απέναντι στον ταπεινότερο από όλους τους υπηρέτες που είχα δει ποτέ»⁴.

Διδασκαλίες του Τζόζεφ Σμιθ

Ο Θεός θα εισακούσει τις προσευχές μας και θα μας μιλήσει στις ημέρες μας, όπως ακριβώς μίλησε στους αρχαίους Αγίους.

«Δεδομένου ότι ο Κύριος δεν έδωσε ποτέ στον κόσμο να καταλάβει, με οτιδήποτε έχει αποκαλυφθεί μέχρι τώρα, ότι έχει σταματήσει να μιλά στα δημιουργήματά του, όταν το επιζητούν με τον αρμόζοντα τρόπο, γιατί θα μπορούσε να θεωρηθεί κάτι το απίστευτο ότι θα ευαρεστείτο να μιλήσει ξανά ετούτες τις τελευταίες ημέρες για τη σωτηρία τους;

»Πιθανόν να εκπλαγείτε με τον ισχυρισμό αυτό, ότι λέω για τη σωτηρία των δημιουργημάτων του ετούτες τις τελευταίες ημέρες, εφόσον έχουμε ήδη στην κατοχή μας ένα μεγάλο βιβλίο με το λόγο του, τον οποίο έχει δώσει στο παρελθόν. Όμως θα πρέπει να παραδεχθείτε ότι ο λόγος που ειπώθηκε στον Νώε δεν ήταν αρκετός για τον Αβραάμ ή ότι δεν απαιτείτο από τον Αβραάμ να αφήσει τη γη των προγόνων του και να ζητήσει κληρονομιά σε μια ξένη χώρα κατά το λόγο που ειπώθηκε στον Νώε, αλλά ο ίδιος έλαβε υποσχέσεις από το χέρι του Κυρίου και προχώρησε σε αυτήν την τελειότητα, ώστε ονομάστηκε φίλος του Θεού. Από τον Ισαάκ, το υπεσχημένο σπέρμα, δεν απαιτήθηκε να βασίσει την ελπίδα του επάνω στις επαγγελίες που έγιναν στον πατέρα του, Αβραάμ, αλλά είχε το προνόμιο να λάβει τη διαβεβαίωση της έγκρισης των ουρανών προς το πρόσωπο του, ακούγοντας απευθείας τη φωνή του Κυρίου που απευθυνόταν προς αυτόν.

»Εάν ένας άνθρωπος μπορεί να ζήσει επάνω στις αποκαλύψεις που δόθηκαν σε έναν άλλο, δε θα μπορούσα κι εγώ ανάλογα να ρωτήσω, ποια ήταν η ανάγκη τότε να μιλήσει ο Κύριος στον Ισαάκ, όπως έκανε, καθώς έχει καταγραφεί στο 26^ο κεφάλαιο της Γένεσης; Διότι ο Κύριος εκεί επαναλαμβάνει ή μάλλον υπόσχεται ξανά, να εκπληρώσει τον όρκο τον οποίο είχε προηγουμένως δώσει στον Αβραάμ. Και γιατί αυτή η επανάληψη στον Ισαάκ; Γιατί η πρώτη υπόσχεση δεν ήταν το ίδιο βέβαιη για τον Ισαάκ, όσο ήταν για τον Αβραάμ; Δεν ήταν ο Ισαάκ, ο γιος του Αβραάμ; Και δεν μπορούσε να έχει ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη στο λόγο του πατέρα του, ως ανθρώπου του Θεού; Ίσως να πείτε ότι ήταν ένας πολύ ιδιαίτερος και διαφορετικός άνθρωπος από πολλούς ετούτες τις τελευταίες ημέρες. Επομένως, ο Κύριος τον ευνόησε με ευλογίες ιδιαίτερες και διαφορετικές, καθώς ήταν διαφορετικός από τους ανθρώπους της εποχής μας. Παραδέχομαι ότι ήταν ένας ιδιαίτερος άνθρωπος και ήταν όχι μόνο ξεχωριστά ευλογημένος, αλλά σπουδαία ευλογημένος. Όμως όλη η ιδιαιτερότητα που μπορώ να ανακαλύψω στον άνθρωπο αυτό ή όλη η διαφορά ανάμεσα σε εκείνον και στους ανθρώπους αυτής της εποχής, είναι ότι εκείνος ήταν περισσότερο άγιος και περισσότερο τέλειος ενώπιον του Θεού και ήρθε προς αυτόν με καθαρότερη καρδιά και περισσότερη πίστη από όσο οι άνθρωποι αυτής της εποχής.

»Το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί ως προς την ιστορία του Ιακώβ. Γιατί μίλησε σε αυτόν ο Κύριος, σχετικά με την ίδια υπόσχεση, αφού την είχε δώσει μια φορά στον Αβραάμ και την ανανέωσε με τον Ισαάκ; Δε θα μπορούσε ο Ιακώβ να αρκεστεί στο λόγο που ειπώθηκε στους πατέρες του;

»Όταν πλησίαζε ο χρόνος της υπόσχεσης για την ελευθέρωση των τέκνων του Ισραήλ από τη γη της Αιγύπτου, γιατί ήταν απαραίτητο να αρχίσει να μιλά ο Κύριος σε αυτούς; Η υπόσχεση ή ο λόγος προς τον Αβραάμ ήταν ότι το σπέρμα του θα υπηρετούσε υποδουλωμένο και θα καταθλιβόταν επί τετρακόσια χρόνια και μετά από αυτά, θα βγουν με πολλά υπάρχοντα. Γιατί δεν βασίστηκαν επάνω σε αυτή την υπόσχεση και, αφού παρέμειναν υποδουλωμένοι στην Αίγυπτο επί τετρακόσια χρόνια, να βγουν χωρίς να περιμένουν περαιτέρω αποκάλυψη, αλλά να ενεργήσουν βασισμένοι απόλυτα στην υπόσχεση που δόθηκε στον Αβραάμ ότι θα έπρεπε να βγουν;

»…Μπορεί να πιστεύω ότι ο Ενώχ περπάτησε με τον Θεό. Μπορεί να πιστεύω ότι ο Αβραάμ επικοινώνησε με τον Θεό και συνδιαλέχθηκε με αγγέλους. Μπορεί να πιστεύω ότι ο Ισαάκ έλαβε ανανέωση της διαθήκης που έγινε στον Αβραάμ άμεσα, με τη φωνή του Κυρίου. Μπορεί να πιστεύω ότι ο Ιακώβ συνδιαλέχθηκε με άγιους αγγέλους και άκουσε το λόγο του Δημιουργού του, ότι πάλεψε με τον άγγελο μέχρις ότου υπερίσχυσε και έλαβε μια ευλογία. Μπορεί να πιστεύω ότι ο Ηλίας ο Θεσβίτης ανελήφθη στους ουρανούς με μια άμαξα φωτιάς και άλογα φωτιάς. Μπορεί να πιστεύω ότι οι άγιοι είδαν τον Κύριο και συνδιαλέχθηκαν μαζί του, πρόσωπο με πρόσωπο, μετά την ανάστασή του. Μπορεί να πιστεύω ότι η εβραϊκή εκκλησία προσήλθε στο βουνό Σιών και σε πόλη του ζώντος Θεού, την επουράνια Ιερουσαλήμ, και σε μυριάδες αγγέλων. Μπορεί να πιστεύω ότι κοίταξαν στην αιωνιότητα και είδαν τον Κριτή όλων και τον Ιησού, το Μεσίτη καινούργιας διαθήκης.

»Όμως μπορούν όλα αυτά να μου δώσουν τη διαβεβαίωση ή να με φέρουν στους τόπους της αιώνιας ημέρας, με τα ενδύματά μου ακηλίδωτα, αγνά και λευκά; Ή μήπως θα πρέπει να λάβω για τον εαυτό μου, μέσω της δικής μου πίστης και επιμέλειας στην τήρηση των εντολών του Κυρίου, μία διαβεβαίωση σωτηρίας για εμένα; Κι άλλωστε, δεν έχω το ίδιο προνόμιο με τους αρχαίους αγίους; Κι άλλωστε, δε θα ακούσει ο Κύριος τις προσευχές μου και δε θα αφουγκραστεί τις κραυγές μου, όπως έκανε πάντοτε με τις δικές τους, αν έρθω προς αυτόν κατά τον τρόπο που ήρθαν εκείνοι;»⁵.

Μπορούμε να κάνουμε τα πάντα που υποσχόμαστε για ένα θέμα για το οποίο προσευχόμαστε.

Η Σάρα Γκρέιντζερ Κίμπαλ ανέφερε: «Στη Σχολή των Προφητών… όταν ο Τζόζεφ Σμιθ έδινε οδηγίες στους αδελφούς, τους είπε να κάνουν τα πάντα που υπόσχονται για ένα θέμα σχετικά με το οποίο προσεύχονται»⁶.

«Επιζητήστε να γνωρίσετε τον Θεό στους κρυφούς χώρους σας, επικαλεστείτε τον όταν είστε στους αγρούς. Ακολουθήστε τις οδηγίες του Βιβλίου του Μόρμον και προσευχηθείτε και για την οικογένειά σας, για τα βόδια σας, τα κοπάδια σας, τις αγέλες σας, τα σιτηρά σας και όλα όσα κατέχετε [βλέπε Άλμα 34:18–27]. Ζητήστε την ευλογία του Θεού για όλους τους μόχθους σας και για όλα με όσα ενασχολείστε»⁷.

«Μην αμελείτε τα καθήκοντά σας στην οικογένειά σας, αλλά επικαλεστείτε τον Θεό για τις ευλογίες του επάνω σε σας και στην οικογένειά σας, επάνω στα κοπάδια και τις αγέλες σας και σε όσα σας ανήκουν –ώστε να έχετε ειρήνη και ευημερία– και ενόσω το πράττετε, ‘ζητάτε την ειρήνη της Ιερουσαλήμ· ας ευτυχούν εκείνοι που [την] αγαπούν’. [Βλέπε Ψαλμοί 122:6.]»⁸.

Μία προσενχή την οποία κατέγραψε ο Προφήτης τον Αύγονστο τον 1842, δείχνει την επιθνμία τον για σοφία από τον Θεό: «Ω Εσύ, που βλέπεις και γνωρίζεις τις καρδιές όλων… κοίταξε το δούλο Σου, Τζόζεφ, ετούτη την ώρα· και ας δοθεί πίστη σε αυτόν, στο όνομα του Υιού Σου, Ιησού Χριστού, σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι ο δούλος Σου γνώρισε ποτέ, δηλαδή η πίστη του Ηλία του Θεσβίτου· και ας ανάψει μέσα στην καρδιά του το φως της αιώνιας ζωής και να μην αφαιρεθεί ποτέ· και ας εκχυθούν τα λόγια της αιώνιας ζωής επάνω στην ψυχή του δούλου Σου, ώστε να γνωρίσει το θέλημά Σου, τα θεσπίσματά Σου, τις εντολές Σου και τις κρίσεις Σου, για να τα πράττει. Όπως οι δροσοσταλίδες επάνω στο Όρος Χέρμον, έτσι είθε να εκχυθούν επάνω στην κεφαλή του δούλου Σου οι δωρεές της θείας χάρης Σου, της δόξας και της τιμής, κατά την αφθονία της ευσπλαχνίας Σου, της δύναμης και της καλοσύνης»⁹.

Όταν προσευχόμαστε με πίστη και απλότητα, λαμβάνουμε τις ευλογίες που ο Θεός θεωρεί αρμόζουσες να απονείμει σε εμάς.

«Παρακαλέστε ταπεινά στο θρόνο της χάρης, ώστε το Πνεύμα του Κυρίου να παραμένει πάντοτε επάνω σας. Να θυμάστε πως αν δεν ζητάμε, δεν μπορούμε να λάβουμε τίποτα· γι’ αυτό, να ζητάτε με πίστη και θα λάβετε τις ευλογίες που ο Θεός θεωρεί αρμόζουσες να απονείμει σε σας. Μην προσεύχεστε με άπληστη καρδιά, ώστε να δαπανήσετε στους πόθους σας, αλλά να προσεύχεστε ειλικρινά για τα καλύτερα χαρίσματα [βλέπε Δ&Δ 46:8–9].»¹⁰.

«Η αρετή είναι από τις πιο εξέχουσες αρχές, η οποία μας καθιστά ικανούς να έχουμε εμπιστοσύνη πλησιάζοντας τον Πατέρα μας, που είναι στους ουρανούς, ώστε να ζητήσουμε σοφία από το χέρι του. Για το λόγο αυτό, αν φυλάς με στοργή αυτή την αρχή στην καρδιά σου, θα μπορέσεις να ζητήσεις με κάθε πεποίθηση ενώπιον του και θα εκχυθεί επάνω σου [βλέπε Δ&Δ 121:45–46]»¹¹.

«Άφησε τις προσευχές των Αγίων να ακουστούν στους ουρανούς, ώστε να φθάσουν στα αφτιά του Κυρίου Σαβαώθ, γιατί οι δεήσεις των δικαίων που γίνονται ένθερμα, πολύ ισχύουν [βλέπε Ιακώβου 5:16]»¹².

0 Χένρν Μπίγκλερ θνμόταν: «Σχετικά με την προσευχή στον Πατέρα μας στους ουρανούς, άκουσα κάποτε την παρατήρηση του Τζόζεφ Σμιθ: ‘Να είστε ειλικρινείς και απλοί και να ζητάτε αυτό που θέλετε, όπως θα πηγαίνατε σε έναν γείτονα και θα λέγατε, θέλω να δανειστώ το άλογό σου για να πάω στο μύλο’»¹³.

Μπορούμε να λάβουμε προσωπική μαρτυρία μέσω του Αγίου Πνεύματος.

«Αποτελεί προνόμιο των τέκνων του Θεού να έρθουν προς τον Θεό και να λάβουν αποκάλυψη… ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης· όλοι έχουμε το ίδιο προνόμιο»¹⁴.

«Πιστεύουμε ότι έχουμε δικαίωμα σε αποκαλύψεις, οράματα και όνειρα από τον Θεό, τον Επουράνιο Πατέρα μας· και φώτιση και ευφυΐα μέσω της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος, στο όνομα του Ιησού Χριστού, σε όλα τα ζητήματα που αφορούν στην πνευματική ευημερία μας, εφόσον τηρούμε τις εντολές του, ώστε να καταστούμε άξιοι στα μάτια του»¹⁵.

«Ένα άτομο μπορεί να ωφεληθεί, παρατηρώντας την πρώτη νύξη του πνεύματος της αποκάλυψης. Για παράδειγμα, όταν αισθάνεστε να ρέει μέσα σας καθαρή ευφυΐα, το πνεύμα της αποκάλυψης μπορεί να σας δώσει ξαφνικά ιδέες, ώστε παρατηρώντας αυτό, μπορεί να δείτε να πραγματοποιούνται οι ιδέες την ίδια ημέρα ή σύντομα· (δηλαδή) εκείνα τα οποία παρουσιάστηκαν στο νου σας με το Πνεύμα του Θεού, θα συμβούν· και έτσι, μαθαίνοντας το Πνεύμα του Θεού και κατανοώντας το, μπορεί να αναπτυχθείτε πνευματικά στην αρχή της αποκάλυψης, έως ότου γίνετε τέλειοι εν Χριστώ Ιησού»¹⁶.

«Έχω μια παλιά έκδοση της Καινής Διαθήκης στη Λατινική, Εβραϊκή, Γερμανική και Ελληνική γλώσσα. …Ευχαριστώ τον Θεό διότι έχω στην κατοχή μου αυτό το παλαιό βιβλίο. Όμως τον ευχαριστώ περισσότερο για τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Έχω το παλαιότερο βιβλίο στον κόσμο. Όμως έχω το παλαιότερο βιβλίο στην καρδιά μου, δηλαδή τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. …Το Άγιο Πνεύμα… είναι μέσα μου και κατανοεί περισσότερα από όλο τον κόσμο· και θα συναναστραφώ με αυτό»¹⁷.

«Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να λάβει το Άγιο Πνεύμα χωρίς να λαμβάνει αποκαλύψεις. Το Άγιο Πνεύμα είναι ένας αποκαλυπτής»¹⁸.

0 Τζων Τέηλορ, ενώ νπηρετούσε ας Πρόεδρος της Απαρτίας των Δώδεκα, ανέφερε: «Θα θυμάμαι μία παρατήρηση του Τζόζεφ Σμιθ προς εμένα, περισσότερο από σαράντα χρόνια πριν. Μου είπε: ‘Πρεσβύτερε Τέηλορ, βαπτίστηκες, έλαβες χειροθεσία στην κεφαλή σου για τη λήψη του Αγίου Πνεύματος και χειροτονήθηκες στην άγια ιεροσύνη. Εάν τώρα συνεχίσεις να ακολουθείς τις παροτρύνσεις αυτού του πνεύματος, θα σε καθοδηγεί πάντοτε σωστά. Κάποιες φορές μπορεί να είναι αντίθετα με την κρίση σου· μη δώσεις σημασία, ακολούθησε όπως σου υπαγορεύει· και αν σταθείς ειλικρινής στους ψιθύρους του, θα γίνει με την πάροδο του χρόνου μία αρχή αποκάλυψης, ώστε θα γνωρίζεις τα πάντα’»¹⁹.

Προτεινόμενα για μελέτη και διδασκαλία

Συλλογιστείτε αυτές τις ιδέες καθώς μελετάτε το κεφάλαιο ή καθώς προετοιμάζεστε για να διδάξετε. Για επιπλέον βοήθεια, βλέπε σελίδες vii-xiii.

Σημειώστε τη σπουδαιότητα της προσευχής κατά την εμπειρία του Τζόζεφ Σμιθ και των Τριών Μαρτύρων του Βιβλίου του Μόρμον (σελίδες 137–39). Πώς η προσευχή έχει επηρεάσει τις δικές σας εμπειρίες με το Βιβλίο του Μόρμον; Ποιες άλλες πτυχές της ζωής σας επηρεάστηκαν από την προσευχή;
Ποιες είναι οι σκέψεις σας καθώς διαβάζετε την παράγραφο στο τέλος της σελίδας 139; Καθώς συλλογίζεστε αυτή τη δήλωση, σκεφθείτε τι θα μπορούσατε να κάνετε για να βελτιώσετε τον τρόπο με τον οποίο «απευθύνεστε στο Δημιουργό [σας]».
Γιατί δεν μπορούμε να βασιζόμαστε αποκλειστικά σε αποκαλύψεις από το παρελθόν; (Για παραδείγματα, βλέπε σελίδες 139-41.) Γιατί χρειαζόμαστε συνεχή, προσωπική αποκάλυψη;
Επανεξετάστε το τμήμα το οποίο αρχίζει στη σελίδα 141. Βρείτε τις διδασκαλίες του Προφήτη σχετικά με το πότε θα πρέπει να προσευχόμαστε και για ποιο πράγμα θα πρέπει να προσευχόμαστε. Πώς μπορούν αυτές οι διδασκαλίες να σας βοηθήσουν στις προσωπικές προσευχές σας; Πώς θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις οικογένειες στην οικογενειακή προσευχή τους;
Μελετήστε τις διδασκαλίες του Προφήτη, στις σελίδες 143-44 σχετικά με το πώς θα πρέπει να προσευχόμαστε. Ποια είναι η αξία να χρησιμοποιούμε «ειλικρινή και απλή» γλώσσα όταν προσευχόμαστε; Πώς η ενάρετη ζωή μάς δίνει πεποίθηση στην προσέγγιση του Επουράνιου Πατέρα μας με προσευχή; Τι σας βοήθησε να αποκτήσετε μαρτυρία ότι ο Θεός ακούει και απαντά στις προσευχές;
Διαβάστε ολόκληρη την τρίτη παράγραφο στη σελίδα 143. Πότε ωφεληθήκατε, παρατηρώντας «την πρώτη νύξη» του Πνεύματος που σας παρότρυνε; Πώς μπορούμε να μάθουμε να αναγνωρίζουμε άμεσα τους ψιθύρους του Πνεύματος όταν έρχονται;

Σνσχετιζόμενες γραφές: Βασιλέων Α’ 19:11–12, Ιακώβου 1:5–6, Ήλαμαν 5:30, Νεφί Γ’ 18:18–21, Δ&Δ 6:22–23, 8:2–3, 88:63–65

Moroni — Τον Ιούνιο τον 1829, ο Όλιβερ Κάονντερν, ο Ντέηβιντ Ονίτμερ και ο Τζόζεφ Σμιθ είχαν το προνόμιο να δονν τον Μορόνι και τις χρνσές πλάκες. Λίγο αργότερα την ίδια ημέρα, ο Μάρτιν Χάρρις είδε κι αντός τον άγγελο και τις πλάκες.

family praying — «Μην παραμελείτε τα καθηκοντά σας στην οικογένειά σας, αλλά επικαλεστείτε τον Θεό για τις ενλογίες τον επάνα σε σας και την οικογένειά σας».