Κεφαλαιο 22
Απόκτηση γνώσης των αιώνιων αληθειών
«Μόνο αποκτώντας γνώση σώζεται ένας άνθρωπος».
Από τη ζωή του Τζόζεφ Σμιθ
Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ «αγαπούσε τη μάθηση», έγραφε ο Τζωρτζ Κάνον. «Αγαπούσε τη γνώση για τη δύναμη που προέρχεται από τη χρηστή χρήση της. Μέσα από τις δοκιμασίες οι οποίες τον περιτριγύριζαν από την ημέρα που γνωστοποίησε για πρώτη φορά σε ένα σκεπτικιστικό κόσμο την επικοινωνία του με τους ουρανούς, προόδευε αδιάκοπα στην απόκτηση νοημοσύνης. Ο Κύριος τον είχε προστάξει να μελετά και εκείνος υπάκουε. …Ο νους του, σε εγρήγορση από το Άγιο Πνεύμα, έδραττε άμεσα όλες τις αληθινές αρχές και ένα μετά το άλλο κατείχε τέλεια αυτά τα πεδία μελέτης και γινόταν διδάσκαλος σε αυτά»1.
Το 1833, ο Προφήτης και μία ομάδα Αγίων του Κίρτλαντ, είχαν μια μοναδική ευκαιρία να μελετήσουν το ευαγγέλιο. Τον Ιανουάριο εκείνου του έτους, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου (βλέπε Δ&Δ 88:127–41), ο Προφήτης οργάνωσε τη Σχολή Προφητών για την εκπαίδευση των φερόντων την ιεροσύνη στο έργο τους της διακονίας και για την προετοιμασία τους της κήρυξης του ευαγγελίου. Η σχολή στεγαζόταν σε ένα δωμάτιο στο δεύτερο πάτωμα του καταστήματος του Νιούελ Ουίτνι, όπου ζούσε ο Προφήτης. Τα μαθήματα παρακολούθησαν περίπου 25 αδελφοί, μερικοί από τους οποίους ταξίδεψαν εκατοντάδες χιλιόμετρα, για να έχουν το προνόμιο να μελετήσουν το ευαγγέλιο σε ένα δωμάτιο όχι μεγαλύτερο από 3,35 επί 4,27 μέτρα. Πολλοί από τους άνδρες αυτούς έγιναν αργότερα Απόστολοι, Εβδομήκοντα και άλλοι ηγέτες της Εκκλησίας. Μολονότι ο Προφήτης και οι άλλοι αδελφοί μελετούσαν περιστασιακά τη γλώσσα, επικεντρώθηκαν κυρίως στη μάθηση των διδαχών του ευαγγελίου, παρακολουθώντας με επιμέλεια τα μαθήματά τους από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα. Αυτή η σχολή λειτούργησε τέσσερις μήνες και παρόμοιες σχολές άνοιξαν αργότερα στο Κίρτλαντ και στο Μισσούρι, όπου παρακολούθησαν εκατοντάδες άτομα.
Κατά τη συγκέντρωση στη σχολή, που πραγματοποιήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1833, ο Προφήτης έλαβε μια σημαντική αποκάλυψη. Κατά τις πρώτες ημέρες [της ίδρυσης] της Εκκλησίας, ήταν διαδεδομένη η χρήση αλκοόλ, καπνού, καφέ και τσαγιού στην κοινωνία και ανάμεσα στα μέλη της Εκκλησίας. Βλέποντας ο Προφήτης τους αδελφούς να κάνουν χρήση καπνού στη σχολή, μπήκε σε περισυλλογή. Ο Μπρίγκαμ Γιανγκ θυμόταν: «Όταν συγκεντρώθηκαν σε αυτό το δωμάτιο μετά το πρόγευμα, το πρώτο που έκαναν ήταν να ανάψουν τις πίπες τους και ενώ κάπνιζαν, μιλούσαν για τα σπουδαία θέματα της βασιλείας. …Συχνά, όταν ο Προφήτης έμπαινε στο δωμάτιο για οδηγίες προς τη σχολή, έβλεπε να τον περιτυλίγει ένα σύννεφο καπνού. Αυτό και τα παράπονα της συζύγου του που αναγκαζόταν να καθαρίζει ένα τόσο βρόμικο πάτωμα [από τον ταμπάκο που μασούσαν], έκανε τον Προφήτη να συλλογιστεί το ζήτημα και ζήτησε να μάθει από τον Κύριο σχετικά με τη συμπεριφορά των πρεσβυτέρων στη χρήση του καπνού. Το αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησής του ήταν η αποκάλυψη, γνωστή ως Λόγος Σοφίας»2.
Εκατομμύρια ανθρώπων ακολούθησαν τη συμβουλή σε αυτή την αποκάλυψη και έλαβαν υλικές και πνευματικές ευλογίες, συμπεριλαμβανομένης «σοφία[ς] και μεγάλ[ων] θησαυρ[ών] γνώσεων», υπεσχημένα σε εκείνους οι οποίοι βαδίζουν με υπακοή στις εντολές του Θεού (Δ&Δ 89:19).
Θησαυροί πνευματικής γνώσης εκχύθηκαν στους αδελφούς, οι οποίοι παραβρέθηκαν στη Σχολή των προφητών και έκαναν μεγάλη πρόοδο ως προς την κατανόηση του ευαγγελίου. Κατά τη συγκέντρωση στη σχολή που πραγματοποιήθηκε στις 18 Μαρτίου 1833, ο Σίδνεϋ Ρίγκντον και ο Φρέντερικ Ουίλιαμς, ξεχωρίστηκαν ως σύμβουλοι του Προφήτη στην Πρώτη Προεδρία. Κατόπιν, ο Προφήτης «προέτρεψε τους αδελφούς να τηρούν με πίστη και επιμέλεια τις εντολές του Θεού και έδωσε πολλές οδηγίες προς όφελος των Αγίων, με την υπόσχεση ότι οι αγνοί στην καρδιά θα έβλεπαν ένα ουράνιο όραμα. Και αφού προσευχήθηκε για λίγο μυστικά, η υπόσχεση πραγματοποιήθηκε· διότι πολλοί παρόντες είδαν να ανοίγουν τα μάτια της κατανόησής τους από το Πνεύμα του Θεού, ώστε να δουν πολλά πράγματα. …Πολλοί από τους αδελφούς είδαν σε ουράνιο όραμα το Σωτήρα και αναρίθμητες στρατιές αγγέλων και πολλά άλλα»3.
Ο Προφήτης εξήγησε: «Μεγάλη χαρά και ικανοποίηση έλαμπε αδιάκοπα στην όψη των ανθρώπων στη Σχολή των Προφητών και των Αγίων, εξαιτίας των όσων αποκαλύφθηκαν και λόγω της προόδου μας στη γνώση του Θεού»4.
Διδασκαλίες του Τζόζεφ Σμιθ
Το ευαγγέλιο του Ιησού Χρίστου περικλείει πάσα αλήθεια. Οι πιστοί αποδέχονται τις αλήθειες που έχει αποκαλύψει ο Θεός και αφήνουν κατά μέρος τις ψευδείς παραδόσεις.
«Ο μορμονισμός είναι η αλήθεια· και κάθε άνθρωπος ο οποίος τον ασπάζεται, αισθάνεται ελεύθερος να ασπαστεί κάθε αλήθεια: συνεπώς, τα δεσμά της προκατάληψης, του φανατισμού, της άγνοιας και της ιεροκαπηλίας, φεύγουν αμέσως από επάνω του· και τα μάτια του ανοίγουν για να δει την αλήθεια και η αλήθεια υπερισχύει κατάφωρα της ιεροκαπηλίας.
»…Ο μορμονισμός είναι η αλήθεια, με άλλα λόγια η διδαχή των Αγίων των Τελευταίων Ημερών είναι η αλήθεια. …Η πρώτη και θεμελιώδης αρχή της αγίας θρησκείας μας είναι ότι πιστεύουμε πως έχουμε το δικαίωμα να ασπασθούμε πάσα αλήθεια και κάθε μέρος της αλήθειας χωρίς όρια ή χωρίς να περιοριζόμαστε ή να εμποδιζόμαστε από τα δόγματα ή τις προκατειλημμένες απόψεις των ανθρώπων ή από την κυριαρχία της μιας επί της άλλης, όταν η αλήθεια αυτή ξεκάθαρα καταδεικνύεται στο νου μας και έχουμε τον υπέρτατο βαθμό απόδειξης αυτής της αλήθειας»5.
Τον Ιανουάριο του 1843, ο Τζόζεφ Σμιθ είχε μια συνομιλία με ορισμένους ανθρώπους, οι οποίοι δεν ήταν μέλη της Εκκλησίας: «Δήλωσα ότι η πλέον καταφανής διαφορά στη γνώμη ανάμεσα στους Αγίους των Τελευταίων Ημερών και στους σχισματικούς ήταν ότι οι τελευταίοι περιορίζονταν όλοι από κάποιο ιδιόρρυθμο δόγμα, το οποίο στερούσε από τα μέλη του το προνόμιο να πιστεύουν σε οτιδήποτε δεν περιεχόταν σε αυτό, ενώ οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών… είναι έτοιμοι να πιστέψουν όλες τις αληθείς αρχές που υπάρχουν, καθώς αυτές φανερώνονται από καιρού εις καιρόν»6.
«Δεν μπορώ να πιστέψω κανένα από τα δόγματα των διαφορετικών θρησκευτικών ομάδων, διότι όλα έχουν κάποια πράγματα σε αυτά, τα οποία δεν μπορώ να αποδεχθώ, μολονότι όλα τους έχουν κάποια αλήθεια. Θέλω να έρθω στην παρουσία του Θεού και να μάθω τα πάντα. Όμως τα δόγματα θέτουν πασσάλους [όρια] και λένε: ‘Μέχρις εδώ θα έρχεσαι, και δεν θα υπερβείς’ [Ιώβ 38:11], πράγμα το οποίο δεν μπορώ να αποδεχθώ»7.
«Λέω σε όλους εκείνους οι οποίοι έχουν την τάση να ανορθώνουν πασσάλους για τον Παντοδύναμο – θα αποτύχετε να λάβετε τη δόξα του Θεού. Για να γίνει κάποιος συγκληρονόμος του Υιού, θα πρέπει να εγκαταλείψει όλες τις ψευδείς παραδόσεις του»8.
«Το σπουδαίο πράγμα που θα πρέπει να γνωρίζουμε, είναι να κατανοήσουμε τι καθιέρωσε ο Θεός πριν από τη θεμελίωση του κόσμου. Ποιος το γνωρίζει; Είναι η εγγενής τάση των ανθρώπων να θέτουν πασσάλους και όρια στα έργα και τους τρόπους του Παντοδύναμου. …Εκείνα τα οποία δεν αποκαλύφθηκαν από καταβολής κόσμου, αποκαλύπτονται στα μωρά και τα θηλάζοντα βρέφη κατά τις τελευταίες ημέρες [βλέπε Δ&Δ 128:18]»9.
«Όταν οι άνθρωποι μιλούν εναντίον [της αλήθειας], δεν βλάπτουν εμένα, αλλά βλάπτουν τον εαυτό τους. …Όταν πράγματα μεγάλης σπουδαιότητας προσπερνώνται από μικρόνοες ανθρώπους χωρίς δεύτερη σκέψη, θέλω να δω την αλήθεια και κάθε επίδρασή της και να την κρατήσω σφιχτά στον κόρφο μου. Πιστεύω όλα όσα έχει έως τώρα αποκαλύψει ο Θεός και ποτέ δεν άκουσα έως τώρα να είναι καταδικασμένος ένας άνθρωπος διότι πιστεύει τόσο πολύ· όμως είναι καταδικασμένοι εξαιτίας της απιστίας»10.
«Όταν ο Θεός προσφέρει μια ευλογία ή γνώση σε έναν άνθρωπο και εκείνος αρνείται να τη λάβει, θα είναι καταδικασμένος. Οι Ισραηλίτες προσεύχονταν ώστε ο Θεός να μιλήσει στον Μωυσή και όχι σε αυτούς· ως αποτέλεσμα, εκείνος τους καταράστηκε με το νόμο των σαρκικών εντολών»11.
«Είχα πάντοτε την ικανοποίηση να βλέπω την αλήθεια να θριαμβεύει επί του σφάλματος και το σκοτάδι να υποχωρεί μπροστά στο φως»12.
Η απόκτηση της γνώσης των αιώνιων αληθειών, είναι απαραίτητη για να λάβουμε σωτηρία.
«Η γνώση είναι απαραίτητη για τη ζωή και την ευσέβεια. Αλίμονο, ’σεις ιερείς και κληρικοί που κηρύττετε ότι η γνώση δεν είναι απαραίτητη για τη ζωή και τη σωτηρία. Διώξτε μακριά τους Αποστόλους, κ.λπ., διώξτε μακριά τη γνώση, και θα βρεθείτε άξιοι για την καταδίκη της κόλασης. Η γνώση είναι αποκάλυψη. Ακούστε όλοι εσείς, αδελφοί, ετούτο το σπουδαίο μυστικό: η γνώση είναι η δύναμη του Θεού προς σωτηρία»13.
«Η γνώση εξαλείφει το σκοτάδι, την αβεβαιότητα και την αμφιβολία· διότι αυτά δεν μπορούν να υπάρξουν εκεί όπου υπάρχει γνώση. …Στη γνώση υπάρχει δύναμη. Ο Θεός έχει περισσότερη δύναμη από όλα τα άλλα άτομα, διότι Εκείνος έχει μεγαλύτερη γνώση· και επομένως, γνωρίζει πώς να υποτάσσει όλα τα άλλα άτομα σε Εκείνον. Έχει δύναμη επί των πάντων»14.
«Καθώς εκφυλιζόμαστε από τον Θεό, κατερχόμαστε στο επίπεδο του διαβόλου και χάνουμε γνώση και χωρίς γνώση δεν μπορούμε να σωθούμε και όσο η καρδιά μας είναι γεμάτη με το κακό και μελετούμε το κακό, δεν υπάρχει χώρος στην καρδιά μας για το καλό ή για τη μελέτη του καλού. Δεν είναι καλός ο Θεός; Τότε να είστε κι εσείς καλοί. Αν Εκείνος είναι πιστός, τότε να είστε κι εσείς πιστοί. Προσθέστε στην πίστη σας την αρετή, στην αρετή δε τη γνώση και επιζητείτε καθετί καλό [βλέπε Πέτρου Β’ 1:5].
»…Μόνο αποκτώντας γνώση σώζεται ένας άνθρωπος, διότι αν δεν αποκτήσει γνώση, θα αιχμαλωτιστεί από κάποια πονηρή δύναμη στον άλλο κόσμο, καθώς τα πονηρά πνεύματα θα έχουν περισσότερη γνώση και συνεπώς περισσότερη δύναμη από πολλούς ανθρώπους που βρίσκονται στη γη. Γι’ αυτό, χρειαζόμαστε αποκάλυψη, ώστε να μας βοηθήσει και να μας δώσει γνώση για τα πράγματα του Θεού»15.
Ο Τζόζεφ Σμιθ δίδαξε τα ακόλουθα τον Απρίλιο του 1843, τα οποία καταγράφηκαν αργότερα στο Διδαχή και Διαθήκες 130:18-19: «Οτιδήποτε στοιχείο διάνοιας αποκτήσουμε σε τούτη τη ζωή, θα αναστηθεί μαζί μας κατά την ανάσταση. Και αν ένα άτομο αποκτήσει γνώση και διάνοια σε τούτη τη ζωή περισσότερο από ένα άλλο, μέσω της επιμέλειας και υπακοής του, τόσο μεγαλύτερο θα έχει αυτό το πλεονέκτημα στο μελλοντικό κόσμο»16.
Ο Τζόζεφ Σμιθ δίδαξε τα ακόλουθα τον Μάιο του 1843, τα οποία καταγράφηκαν αργότερα στο Διδαχή και Διαθήκες 131:6: «Είναι αδύνατο ένας άνθρωπος να σωθεί μέσα σε άγνοια»17.
Αποκτούμε γνώση των αιώνιων αληθειών μέσω της επιμελούς μελέτης και προσευχής.
Όταν ο Τζωρτζ Σμιθ υπηρετούσε στην Πρώτη Προεδρία, ανέφερε: «Ο Τζόζεφ Σμιθ δίδαξε ότι κάθε άνδρας και γυναίκα θα πρέπει να επιζητούν τον Κύριο για σοφία, ώστε να μπορέσουν να αποκτήσουν γνώση από Εκείνον ο οποίος είναι η πηγή της γνώσης. Και οι υποσχέσεις του ευαγγελίου, όπως έχει αποκαλυφθεί, μας επιτρέπουν να πιστεύουμε ότι ακολουθώντας αυτήν την πορεία, θα κατακτήσουμε το στόχο της επιδίωξής μας»18.
Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ έγραψε τα ακόλουθα σε έναν άνδρα, ο οποίος είχε πρόσφατα προσχωρήσει στην Εκκλησία: «Θυμάστε τη μαρτυρία την οποία κατέθεσα στο όνομα του Κυρίου Ιησού, αναφορικά με το μέγα έργο το οποίο Εκείνος έφερε στο φως κατά τις τελευταίες ημέρες. Γνωρίζετε τον τρόπο επικοινωνίας μου, πώς με αίσθημα ανεπάρκειας και απλότητα, διακήρυξα προς εσάς αυτά τα οποία ο Κύριος έκανε γνωστά σε εμένα μέσω της διακονίας των άγιων αγγέλων Του για ετούτη τη γενεά. Προσεύχομαι ώστε ο Κύριος να σας δώσει τη δυνατότητα να αποθησαυρίσετε αυτά τα πράγματα στο νου σας, διότι γνωρίζω ότι το Πνεύμα Του θα δώσει μαρτυρία σε όλους όσοι επιζητούν επιμελώς τη γνώση από Εκείνον»19.
Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ έγραψε τα ακόλουθα σε έναν άνδρα, ο οποίος ζητούσε να μάθει περισσότερα σχετικά με την Εκκλησία: «Μελετήστε τη Βίβλο και όσα περισσότερα βιβλία μας μπορείτε να βρείτε. Να προσεύχεστε στον Πατέρα, στο όνομα του Ιησού Χριστού, να έχετε πίστη στις υποσχέσεις που δόθηκαν στους πατέρες μας και ο νους σας θα καθοδηγείται στην αλήθεια»20.
«Τα πράγματα του Θεού είναι μεγίστης σπουδαιότητας· και ο χρόνος, η εμπειρία, οι προσεκτικές και βαθυστόχαστες και κατανυκτικές σκέψεις, μόνον αυτές μπορούν να τα ανακαλύψουν. Για τούτο, πρόσεχε ω άνθρωπε! Για να οδηγήσεις μία ψυχή στη σωτηρία, πρέπει να εκταθείς τόσο ψηλά, όσο τα ανώτατα ουράνια και να ερευνήσεις και να μελετήσεις τη σκοτεινότερη άβυσσο, και το μέγα εύρος της αιωνιότητας – πρέπει να επικοινωνήσεις με τον Θεό. Πόσο πολύ περισσότερο εξυψωτικές και ευγενείς είναι οι σκέψεις του Θεού, από τις μάταιες φαντασίες της ανθρώπινης καρδιάς!…
»…Είθε η εντιμότητα και η νηφαλιότητα, η ανυποκρισία και η ιεροπρέπεια, η αρετή και η καθαρότητα, η πραότητα και η απλότητα να στεφανώνουν την κεφαλή μας σε κάθε τόπο· και τελικά να γίνουμε σαν τα μικρά παιδιά, χωρίς μοχθηρία, ενοχή ή υποκρισία. Και τώρα, αδελφοί, μετά από τις δοκιμασίες σας, εάν πράξετε αυτά τα πράγματα, και ασκήσετε ένθερμη προσευχή και πίστη ενώπιον του Θεού πάντοτε, Εκείνος θα σας δώσει γνώσεις με το Άγιο Πνεύμα Του, μάλιστα, με την ανείπωτη δωρεά του Αγίου Πνεύματος [Δ&Δ 121:26]»21.
Αποκτούμε γνώση των αιώνιων αληθειών λίγο κάθε φορά. Μπορούμε να μάθουμε τα πάντα, τόσο γρήγορα, όσο μπορούμε να τα αντέξουμε.
«Δεν αποτελεί σοφία να μας προσφέρουν όλη τη γνώση διαμιάς. Αλλά θα πρέπει να έχουμε από λίγη κάθε φορά· τότε μπορούμε να την κατανοήσουμε»22.
«Όταν σκαρφαλώνετε σε μια σκάλα, πρέπει να ξεκινήσετε από το κάτω σκαλοπάτι και να ανεβείτε σκαλί-σκαλί, μέχρι να φτάσετε στην κορυφή. Το ίδιο συμβαίνει με τις αρχές του ευαγγελίου – πρέπει να αρχίσετε με την πρώτη και να συνεχίσετε, μέχρι να μάθετε όλες τις αρχές της υπερύψωσης. Όμως θα περάσει ένα μεγάλο διάστημα, αφότου θα έχετε περάσει από την άλλη πλευρά του πέπλου μέχρι να τις έχετε μάθει. Δεν θα τα κατανοήσουμε όλα σε τούτο τον κόσμο· θα αποτελέσει ένα μεγάλο έργο το να μάθουμε για τη σωτηρία και την υπερύψωσή μας, ακόμα και πέρα από τον τάφο»23.
0 Τζόζεφ Σμιθ και οι σύμβουλοί του στην Πρώτη Προεδρία έδωσαν τις ακόλουθες οδηγίες στους Αγίους που είχαν συγκεντρωθεί στη Ναβού: «Προς εκείνους οι οποίοι… μπορούν να συμβάλλουν σε αυτό το μεγάλο έργο, λέμε, ας έλθουν σε τούτο τον τόπο. Έτσι όχι μόνο θα συμβάλλουν στην πρόοδο του Βασιλείου, αλλά θα είναι σε θέση να έχουν τα πλεονεκτήματα της διδασκαλίας από την Προεδρία και άλλων εχόντων εξουσία στην Εκκλησία και θα ανέλθουν όλο και υψηλότερα στις βαθμίδες της διάνοιας, έως ότου να μπορέσουν να ‘καταλάβουν μαζί με όλους τους αγίους, ποιο είναι το πλάτος και το μήκος, και το βάθος και το ύψος· και να γνωρίσουν την αγάπη του Χριστού, που υπερβαίνει κάθε γνώση’. [Προς Εφεσίους 3:18-19.]»24
«Ο Θεός δεν αποκάλυψε τίποτα στον Τζόζεφ παρά αυτά τα οποία Εκείνος θα κάνει γνωστά στους Δώδεκα και ακόμα και ο ελάχιστος Άγιος θα μπορεί να γνωρίζει τα πάντα τόσο γρήγορα, όσο μπορεί να τα αντέξει, διότι πρέπει να έρθει η ημέρα όπου κανένας άνθρωπος δεν θα χρειαστεί να πει στον πλησίον του: ‘Γνωρίστε τον Κύριο· επειδή, όλοι αυτοί θα με γνωρίζουν, από τον μικρό τους, μέχρι τον μεγάλο τους’ [βλέπε Ιερεμίας 31:34]»25.
Προτεινόμενα για μελέτη και διδασκαλία
Συλλογιστείτε αυτές τις ιδέες καθώς μελετάτε το κεφάλαιο ή καθώς προετοιμάζεστε να διδάξετε. Για επιπρόσθετη βοήθεια, βλέπε σελίδες vii-xiii.
-
Διαβάστε την δεύτερη παράγραφο στη σελίδα 287. Σκεφθείτε συνήθειες ή ιδέες οι οποίες μπορούν να «θέσουν όρια στα έργα και τους τρόπους του Παντοδύναμου» στη ζωή σας. Τι νομίζετε ότι πρέπει να κάνουμε ώστε να ασπασθούμε όλη την αλήθεια που θα μας δώσει ο Κύριος;
-
Ξαναδιαβάστε ολόκληρη την πρώτη παράγραφο στη σελίδα 288 Πότε η γνώση έδιωξε το σκοτάδι και την αμφιβολία από τη ζωή σας; Γιατί νομίζετε ότι η απόκτηση της γνώσης της αλήθειας είναι απαραίτητη για να λάβουμε τη σωτηρία; (Για παραδείγματα, βλέπε σελίδες 287-88.)
-
Από τις διδασκαλίες του Προφήτη Τζόζεφ, μπορούμε να καταλάβουμε ότι ο Σατανάς θέλει να χάσουμε γνώση (σελίδες 287-88) και ότι ο Κύριος θέλει να μας δώσει γνώση (σελίδες 289-90). Τι μπορούμε να μάθουμε από αυτή την αντίθεση;
-
Τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να αυξήσουμε τη γνώση μας της αλήθειας; (Για παραδείγματα, βλέπε σελίδες 283-86, 289-90.) Ξαναδιαβάστε την πρώτη παράγραφο που αρχίζει στη σελίδα 290. Επιλέξτε μερικά από τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στην παράγραφο αυτή. Πώς μας προετοιμάζει το καθένα από αυτά τα χαρακτηριστικά για να λάβουμε γνώση;
-
Διαβάστε ολόκληρη τη τρίτη παράγραφο στη σελίδα 290. Τι μπορούμε να μάθουμε συγκρίνοντας τη μάθηση των αρχών του ευαγγελίου με το να σκαρφαλώνουμε σε μία σκάλα; Τι έχετε κάνει ώστε να αυξάνετε συνεχώς τη γνώση σας του ευαγγελίου;
-
Ποιες είναι οι σκέψεις ή τα συναισθήματά σας καθώς συλλογίζεστε την τελευταία παράγραφο σε αυτό το κεφάλαιο;
Συσχετιζόμενες γραφές: Παροιμίες 1:7, Προς Τιμόθεον Α’ 2:3-4, Νεφί Β’ 28:29-31, Άλμα 5:45-47, Δ&Δ 88:118