Αλήθειες από τις παραβολές του Σωτήρα στο Κατά Ματθαίον 13

«Οι τροχοί του άρματος του Βασιλείου εξακολουθούν να κυλούν, ωθούμενοι από τον ισχυρό βραχίονα του Ιεχωβά· και παρ’ όλες τις εναντιώσεις, θα εξακολουθήσουν να κυλούν μέχρι να εκπληρωθούν όλα τα λόγια Του».

Από τη ζωή του Τζόζεφ Σμιθ

Καθώς η οικοδόμηση του Ναού του Κίρτλαντ πλησίαζε στην ολοκλήρωσή της, ο Τζόζεφ Σμιθ και οι Άγιοι άρχισαν να προετοιμάζονται για τις μεγάλες ευλογίες που θα λάμβαναν εκεί. Για να μπορέσουν να προετοιμαστούν οι αδελφοί για την αφιέρωση του ναού, άρχισε μια σειρά μαθημάτων στη Σχολή Πρεσβυτέρων, τον Νοέμβριο του 1835. Η σχολή αυτή είχε ιδρυθεί το 1834, μια συνέχεια της Σχολής Προφητών που είχε λειτουργήσει πρωτύτερα.

Μεταξύ άλλων θεμάτων, ο Τζόζεφ Σμιθ και οι άλλοι αδελφοί μελέτησαν Εβραϊκά, τη γλώσσα στην οποία είχε αρχικά γραφεί το μεγαλύτερο μέρος της Παλαιάς Διαθήκης. Το ημερολόγιο του Προφήτη αυτής της περιόδου, δείχνει ότι μελετούσε Εβραϊκά σχεδόν καθημερινά, συχνά πολλές ώρες την ημέρα. Οι καταχωρίσεις στο ημερολόγιο του περιλαμβάνουν φράσεις, όπως «πέρασα την ημέρα διαβάζοντας Εβραϊκά» ή «παρευρέθηκα στη σχολή και διάβασα Εβραϊκά»¹. Στις 19 Ιανουαρίου 1836, αναφέρει: «Πέρασα την ημέρα στη σχολή. Ο Κύριος μάς ευλόγησε στις σπουδές μας. Σήμερα αρχίσαμε να διαβάζουμε από τις Βίβλους μας στα Εβραϊκά με μεγάλη επιτυχία. Φαίνεται σαν να ανοίγει με θαυμαστό τρόπο ο Κύριος το νου μας, ώστε να κατανοήσουμε το λόγο Του στο πρωτότυπο κείμενο»². Ένα μήνα αργότερα, έγραφε: «Παρευρέθηκα στη σχολή και διάβασα και μετέφρασα με τους υπόλοιπους στην τάξη, ως συνήθως. Η ψυχή μου αγαλλιάζει διαβάζοντας το λόγο του Κυρίου στο πρωτότυπο»³.

Η εμπειρία του Τζόζεφ Σμιθ στη Σχολή των Πρεσβυτέρων είναι μία απόδειξη της αγάπης του για τις γραφές. Μελέτησε επιμελώς τις γραφές, βρίσκοντας σε αυτές ανακούφιση, γνώση και έμπνευση σε όλη τη ζωή του. Κυρίως ήταν ένα εδάφιο από τη Βίβλο, το οποίο τον οδήγησε να αναζητήσει σοφία από τον Θεό και να λάβει το Πρώτο Όραμα, όταν ήταν μόνο 14 ετών (βλέπε Ιακώβου 1:5).

Τα κείμενα και οι ομιλίες του Προφήτη είναι γεμάτα με παραθέματα γραφών και ερμηνείες, διότι είχε μελετήσει τις γραφές σε τόση έκταση, ώστε απέβησαν αναπόσπαστο τμήμα της σκέψης του. Στις διδασκαλίες του, παρέθετε απευθείας κείμενα γραφών, έκανε αναφορές σε αυτές, παρέφραζε και τις χρησιμοποιούσε ως θεμέλιο των ομιλιών του. «Γνωρίζω τις γραφές και τις κατανοώ», διακήρυξε τον Απρίλιο του 1844⁴.

Η εξαίρετη γνώση του των γραφών, του επέτρεπε να τις διδάσκει και να τις ερμηνεύει με μεγάλη δύναμη και ευκρίνεια και πολλοί οι οποίοι τον άκουγαν να μιλά, θυμούνταν αυτή την ικανότητά του. Ο Πρόεδρος Μπρίγκαμ Γιανγκ θυμόταν ότι ο Προφήτης μπορούσε «να πάρει τις γραφές και να τις κάνει τόσο απλές και σαφείς, ώστε να μπορούν όλοι να τις καταλάβουν»⁵.

Ο Γουάντλ Μέις θυμόταν: «Άκουσα τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ δημοσίως και ιδιωτικώς, με λιακάδα και με βροχή, όπως πολλοί άλλοι καθώς τους δίδασκε από τον άμβωνα. Τον είχα γνωρίσει και στο σπίτι μου και στο σπίτι του… και ξέρω ότι κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να εξηγήσει τις γραφές, να τις κάνει τόσο εύκολα κατανοητές, ώστε κανείς να μην παρερμηνεύσει τις έννοιές τους και να καταλάβει αυτά που εκείνος είχε διδαχθεί από τον Θεό.

»Μερικές φορές αισθάνθηκα ντροπή για τον εαυτό μου, διότι έχοντας μελετήσει τόσο πολύ τις γραφές, από παιδί ακόμα, δεν είχα δει αυτό που ήταν τόσο ξεκάθαρο όταν εκείνος τις εξηγούσε. Εκείνος γύριζε το κλειδί και η πόρτα της γνώσης ορθάνοιγε, αποκαλύπτοντας πολύτιμες αρχές, τόσο νέες, όσο και παλιές»⁶.

Η γνώση του Προφήτη για τις γραφές είναι προφανής στην ακόλουθη επιστολή, όπου έδωσε μια προφητική ερμηνεία των παραβολών του Σωτήρα στο Κατά Ματθαίον 13. Δίδαξε ότι αυτές οι παραβολές περιγράφουν την εδραίωση της Εκκλησίας κατά την εποχή του Σωτήρα και τη θαυμαστή ανάπτυξη και τον προορισμό της κατά τις τελευταίες ημέρες.

Διδασκαλίες του Τζόζεφ Σμιθ

Ο Σωτήρας δίδαξε με παραβολές, ώστε εκείνοι που πίστεψαν στις διδασκαλίες Του να μπορούν να κερδίσουν το μεγαλύτερο φως, ενώ εκείνοι οι οποίοι απέρριψαν τις διδασκαλίες Του να τους αφαιρεθεί το φως που είχαν.

«‘Και καθώς οι μαθητές του ήρθαν κοντά του, του είπαν: Γιατί τους μιλάς με παραβολές; [Θα παρατηρήσω εδώ ότι το «τους» που χρησιμοποιήθηκε στην ερώτηση αυτή… αναφέρεται στο πλήθος.] Κι εκείνος, απαντώντας, είπε σ’ αυτούς [δηλαδή στους μαθητές]: Επειδή, σε σας δόθηκε να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, σ’ εκείνους [δηλαδή τους μη πιστεύοντες] όμως δεν δόθηκε. Επειδή, όποιος έχει, θα του δοθεί κι άλλο, και θα έχει περίσσιο· όποιος, όμως, δεν έχει, και ό,τι έχει, θα αφαιρεθεί απ’ αυτόν’. [Κατά Ματθαίον 13:10-12.]

»Από τα λεγόμενα αυτά, καταλαβαίνουμε ότι εκείνοι οι οποίοι προηγουμένως περίμεναν με ελπίδα να έρθει ένας Μεσσίας, σύμφωνα με τη μαρτυρία των Προφητών, και εκείνη την εποχή περίμεναν με ελπίδα έναν Μεσσία, αλλά δεν είχαν επαρκές φως εξαιτίας της απιστίας τους, ώστε να Τον διακρίνουν ως Σωτήρα τους και ως τον αληθινό Μεσσία, θα έπρεπε ως συνέπεια να απογοητευθούν και να χάσουν κάθε γνώση ή να αφαιρεθεί από όλους τους το φως, η κατανόηση και η πίστη την οποία είχαν επάνω στο θέμα αυτό. Συνεπώς, εκείνος ο οποίος δεν θα λάβει το μεγαλύτερο φως, θα πρέπει να του έχει αφαιρεθεί όλο το φως που έχει· και εάν το φως το οποίο είναι σε σας, γίνει σκοτάδι, ιδέστε, πόσο μεγάλο είναι αυτό το σκοτάδι! ‘Γι’ αυτό’, λέει ο Σωτήρας, ‘τους μιλάω με παραβολές, επειδή βλέποντας δεν βλέπουν, και ακούοντας, δεν ακούν ούτε καταλαβαίνουν. Και εκπληρώνεται επάνω τους η προφητεία του Ησαΐα, που λέει: Θα ακούσουν με την ακοή, αλλά δεν θα εννοήσουν· και βλέποντας θα δουν, και δεν θα καταλάβουν’. [Κατά Ματθαίον 13:13-14.]

»Τώρα ανακαλύπτουμε ότι ο λόγος ο οποίος προσδιορίστηκε από αυτόν τον προφήτη [Ησαΐα] ότι δεν θα δεχθούν τον Μεσσία, ήταν επειδή δεν καταλάβαιναν ή δεν ήθελαν να καταλάβουν· και βλέποντας, δεν κατάλαβαν· ‘επειδή η καρδιά αυτού του λαού πάχυνε, και με τα αφτιά βαριάκουσαν, και έκλεισαν τα μάτια τους, μήπως και δουν με τα μάτια, και ακούσουν με τα αφτιά, και καταλάβουν με την καρδιά, και επιστρέψουν, και τους γιατρέψω’. [Κατά Ματθαίον 13:15.] Όμως τι είπε Εκείνος στους μαθητές Του; ‘Τα δικά σας μάτια, όμως, είναι μακάρια, για τον λόγο ότι βλέπουν· και τα αφτιά σας, για τον λόγο ότι ακούν. Επειδή, σας διαβεβαιώνω ότι πολλοί προφήτες και δίκαιοι επιθύμησαν να δουν όσα εσείς βλέπετε, και δεν είδαν· και να ακούσουν όσα εσείς ακούτε, και δεν άκουσαν’. [Κατά Ματθαίον 13:16-17.]

»Ξανά κάνουμε ένα σχόλιο εδώ –διότι βλέπουμε ότι η αρχή επάνω στην οποία οι μαθητές θεωρήθηκαν ευλογημένοι, ήταν επειδή τους επετράπη να δουν με τα μάτια τους και να ακούσουν με τα αφτιά τους– ότι η καταδίκη η οποία στάθηκε επάνω στο πλήθος που δεν έλαβε τα λόγια Του, ήταν επειδή υπήρξαν απρόθυμοι να δουν με τα μάτια τους και να ακούσουν με τα αφτιά τους· όχι επειδή δεν μπορούσαν, και δεν είχαν το προνόμιο να βλέπουν και να ακούν, αλλά επειδή η καρδιά τους ήταν γεμάτη ανομία και βδελύγματα, ‘όπως οι πατέρες σας, έτσι κι εσείς’. [Πράξεις 7:51.] Ο προφήτης, προβλέποντας ότι θα σκλήρυναν έτσι την καρδιά τους, το διακήρυξε με σαφήνεια· και αυτή είναι η κρίση του κόσμου· ότι το φως ήρθε στον κόσμο και οι άνθρωποι επέλεξαν το σκοτάδι από το φως, επειδή τα έργα τους ήταν πονηρά. Αυτό έχει διδαχθεί με τόση σαφήνεια από το Σωτήρα, ώστε κι ένας απλός πεζοπόρος να μην κάνει λάθος.

»…Οι άνθρωποι έχουν τη συνήθεια, όταν εκτίθεται η αλήθεια από τους υπηρέτες του Θεού, να λένε: τα πάντα είναι ένα μυστήριο· μίλησαν με παραβολές και γι’ αυτό δεν είναι κατανοητοί. Είναι αληθές ότι έχουν μάτια να βλέπουν και δε βλέπουν, όμως κανένας δεν είναι τόσο τυφλός, όσο εκείνοι που δε θέλουν να δουν· και μολονότι ο Σωτήρας μίλησε έτσι σε αυτούς τους ανθρώπους, ωστόσο στους μαθητές Του το ανέπτυξε με σαφήνεια· και έχουμε λόγους να είμαστε πραγματικά ταπεινοί ενώπιον του Θεού των πατέρων μας, διότι άφησε καταγεγραμμένα αυτά τα πράγματα για εμάς, τόσο ξεκάθαρα, ώστε παρ’ όλες τις προσπάθειες και τη συνδυασμένη επιρροή των ιερέων του Βάαλ, δεν έχουν δύναμη να τυφλώσουν τα μάτια μας και να συσκοτίσουν την κατανόησή μας, εάν απλώς ανοίξουμε τα μάτια μας και διαβάσουμε με ανυποκρισία για μία στιγμή»⁷.

Η παραβολή του σπορέα δείχνει τα αποτελέσματα της κήρυξης του ευαγγελίου. Δείχνει, επίσης, ότι ο Σωτήρας εδραίωσε τη βασιλεία Του κατά το μεσουράνημα του χρόνου.

«Κατά την εποχή που ο Σωτήρας είπε αυτές τις ωραίες παροιμίες και παραβολές που περιλαμβάνονται στο [Κατά Ματθαίον 13], Τον βρίσκουμε καθισμένο μέσα σε ένα πλοίο εξαιτίας του πλήθους που συνωστιζόταν γύρω Του για να ακούσει τα λόγια Του· και άρχισε να τους διδάσκει, λέγοντας:

»‘Να, βγήκε αυτός που σπέρνει για να σπείρει. Κι ενώ έσπερνε, άλλα μεν έπεσαν κοντά στον δρόμο· και ήρθαν τα πουλιά του ουρανού, και τα κατέφαγαν. Άλλα, όμως, έπεσαν επάνω στα πετρώδη μέρη, όπου δεν είχαν χώμα· κι αμέσως φύτρωσαν, επειδή δεν είχαν βάθος γης· και όταν ανέτειλε ο ήλιος, κάηκαν, και, επειδή δεν είχαν ρίζα, ξεράθηκαν. Και άλλα έπεσαν επάνω στα αγκάθια, και τα αγκάθια μεγάλωσαν και τα κατέπνιξαν. Άλλα, όμως, έπεσαν επάνω σε καλή γη· και έδιναν καρπό, το ένα 100, το άλλο 60, και το άλλο 30. Αυτός που έχει αφτιά για να ακούει, ας ακούει’ [Κατά Ματθαίον 13:3-9.] …

»Όμως ακούστε την εξήγηση της παραβολής του Σπορέα: ‘Σε καθέναν που ακούει τον λόγο της βασιλείας, και δεν καταλαβαίνει, έρχεται ο πονηρός, και αρπάζει το σπαρμένο στην καρδιά του’. Προσέξτε εδώ την έκφραση – ‘το σπαρμένο στην καρδιά του’. Αυτός είναι που σπάρθηκε κοντά στον δρόμο’. [Κατά Ματθαίον 13:19.] Οι άνθρωποι που δεν έχουν μέσα τους την αρχή της χρηστότητας και των οποίων οι καρδιές είναι γεμάτες ανομία, και δεν έχουν επιθυμία για τις αρχές της αλήθειας, δεν καταλαβαίνουν το λόγο της αλήθειας όταν τον ακούν. Ο διάβολος αφαιρεί από τις καρδιές τους το λόγο της αλήθειας, επειδή δεν υπάρχει επιθυμία για χρηστότητα σε αυτούς.

»‘Κι εκείνος ο σπόρος που σπάρθηκε επάνω σε πετρώδες μέρος, αυτός είναι που ακούει τον λόγο, κι αμέσως με χαρά τον δέχεται· δεν έχει, όμως, μέσα του ρίζα, αλλ’ είναι πρόσκαιρος· και όταν γίνει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας του λόγου, αμέσως σκανδαλίζεται. Κι εκείνος που σπάρθηκε στα αγκάθια, αυτός είναι που ακούει τον λόγο· έπειτα, η μέριμνα αυτού του αιώνα και η απάτη του πλούτου συμπνίγει τον λόγο, και γίνεται άκαρπος. Κι εκείνος που σπάρθηκε επάνω στην καλή γη, αυτός είναι που ακούει τον λόγο, και καταλαβαίνει· ο οποίος και καρποφορεί, και κάνει ο ένας μεν 100, ο άλλος 60, και ο άλλος 30’. [Κατά Ματθαίον 13:20-23.]

»Έτσι ο Ίδιος ο Σωτήρας εξήγησε στους μαθητές Του την παραβολή την οποία έθεσε, και δεν άφησε μυστήριο ή σκοτάδι επάνω στο νου εκείνων που σταθερά πιστεύουν τα λόγια Του.

»Εξάγουμε, λοιπόν, το συμπέρασμα ότι ο λόγος αυτός καθαυτόν που τα πλήθη ή ο κόσμος, όπως χαρακτηρίστηκαν από το Σωτήρα, δεν έλαβαν μια εξήγηση των παραβολών Του, ήταν εξαιτίας τηςαπιστίας. Σε εσάς, λέει Εκείνος (μιλώντας στους μαθητές Του), δόθηκε να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών [βλέπε Κατά Ματθαίον 13:11]. Και γιατί; Εξαιτίας της πίστης και της πεποίθησης που είχαν σε Αυτόν. Αυτή η παραβολή ειπώθηκε για να καταδείξει τα αποτελέσματα που παράγονται από την κήρυξη του λόγου· και πιστεύουμε ότι έχει μια νύξη άμεσα προς το ξεκίνημα ή την εδραίωση της Βασιλείας εκείνη την εποχή· για το λόγο αυτό, θα συνεχίσουμε να ακολουθούμε τα λεγόμενά Του σχετικά με αυτή τη Βασιλεία από εκείνη την εποχή και έπειτα, δηλαδή έως το τέλος του κόσμου»⁸.

Η παραβολή για το σιτάρι και τα ζιζάνια, διδάσκει ότι οι ενάρετοι και οι άνομοι θα αυξάνονται μαζί έως το τέλος του κόσμου, όταν οι ενάρετοι θα συναθροιστούν και οι άνομοι θα καούν.

«‘Τους παρέθεσε μια άλλη παραβολή, λέγοντας [η οποία παραβολή έχει μία νύξη για την εδραίωση της Βασιλείας, επίσης κατά την εποχή εκείνη του κόσμου]: Η βασιλεία των ουρανών ομοιώθηκε με έναν άνθρωπο, που έσπειρε στο χωράφι του καλόν σπόρο· αλλ’ ενώ οι άνθρωποι κοιμόνταν, ήρθε ο εχθρός του, και έσπειρε ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι, και αναχώρησε. Και όταν βλάστησε το χορτάρι, και έκανε καρπό, φάνηκαν τότε και τα ζιζάνια. Κι αφού ήρθαν κοντά του, οι δούλοι του οικοδεσπότη είπαν σ’ αυτόν: Κύριε, καλόν σπόρο δεν έσπειρες στο χωράφι σου; Από πού, λοιπόν, έχει τα ζιζάνια; Κι εκείνος είπε σ’ αυτούς: Ένας εχθρός άνθρωπος το έκανε. Και οι δούλοι του είπαν: Θέλεις να πάμε και να τα μαζέψουμε; Κι εκείνος είπε: Όχι, μήπως και, μαζεύοντας τα ζιζάνια, ξεριζώσετε μαζί τους και το σιτάρι. Αφήστε να αυξάνονται και τα δύο μαζί μέχρι τον θερισμό· και κατά τον καιρό του θερισμού θα πω στους θεριστές· Μαζέψτε πρώτα τα ζιζάνια, και δέστε τα σε δέσμες, για να τα κατακάψετε· το σιτάρι, όμως, συγκεντρώστε το στην αποθήκη μου’. [Κατά Ματθαίον 13:24-30.]

»Μαθαίνουμε, λοιπόν, από αυτή την παραβολή όχι μόνο την εδραίωση της Βασιλείας κατά τις ημέρες του Σωτήρα, η οποία απεικονίζεται με τον καλό σπόρο που παρήγαγε καρπό, αλλά και τη διαφθορά της Εκκλησίας, η οποία απεικονίζεται με τα ζιζάνια που έσπειρε ο εχθρός, τα οποία οι μαθητές Του με ευχαρίστηση θα ξερίζωναν ή θα καθάριζαν την Εκκλησία από αυτά, εάν η γνώμη τους είχε τύχει εύνοιας από το Σωτήρα. Όμως Εκείνος, γνωρίζοντας τα πάντα, λέει: μην το κάνετε. Ήταν σαν να έλεγε Εκείνος, οι απόψεις σας δεν είναι σωστές, η Εκκλησία βρίσκεται σε νηπιακή ηλικία, και εάν κάνετε αυτή τη βεβιασμένη κίνηση, θα καταστρέψετε το σιτάρι ή την Εκκλησία μαζί με τα ζιζάνια. Γι’ αυτό, είναι προτιμότερο να τα αφήσετε να αυξάνονται μαζί μέχρι το θερισμό ή το τέλος του κόσμου, το οποίο σημαίνει την καταστροφή των ανόμων, η οποία δεν έχει εκπληρωθεί ακόμα…

»‘…Και ήρθαν κοντά του οι μαθητές του, λέγοντας: Εξήγησέ μας την παραβολή των ζιζανίων του χωραφιού. Κι εκείνος, αποκρινόμενος τους είπε: Αυτός που σπέρνει τον καλό σπόρο, είναι ο Υιός του ανθρώπου· και το χωράφι είναι ο κόσμος· και ο καλός σπόρος είναι οι γιοι της βασιλείας· και τα ζιζάνια είναι οι γιοι του πονηρού’. [Κατά Ματθαίον 13:36-38.]

»Ας σημειώσουν τώρα οι αναγνώστες μας την έκφραση – ‘και το χωράφι είναι ο κόσμος… και τα ζιζάνια είναι οι γιοι του πονηρού· και ο εχθρός που τα έσπειρε είναι ο διάβολος· και ο θερισμός είναι η συντέλεια του αιώνα [ας σημειώσουν με προσοχή αυτή την έκφραση – η συντέλεια του αιώνα ]. και οι θεριστές είναι οι άγγελοι’. [Κατά Ματθαίον 13:38-39.]

»Οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν κάποιο πιθανό έρεισμα, ώστε να πουν ότι αυτό είναι μεταφορικό ή ότι δε σημαίνει αυτό που λέει, διότι Εκείνος εξηγεί τώρα αυτό που προηγουμένως είπε με παραβολές· και σύμφωνα με αυτά τα λόγια, η συντέλεια του κόσμου είναι η καταστροφή των ανόμων. Ο θερισμός και η συντέλεια του κόσμου κάνουν ευθέως νύξη για τους ανθρώπους κατά τις τελευταίες ημέρες, αντί για τη γη, όπως πολλοί φαντάστηκαν, και αυτού το οποίο θα προηγηθεί της έλευσης του Υιού του Ανθρώπου και της αποκατάστασης των πάντων, που ειπώθηκε από το στόμα όλων των άγιων προφητών από τις απαρχές του κόσμου· και οι άγγελοι θα έχουν κάτι να κάνουν σε τούτο το μέγα έργο, διότι είναι οι θεριστές.

»‘Όπως, λοιπόν, μαζεύονται τα ζιζάνια, και κατακαίγονται στη φωτιά, έτσι θα είναι στη συντέλεια αυτού του αιώνα’ [Κατά Ματθαίον 13:40]. Δηλαδή, όπως οι υπηρέτες του Θεού πηγαίνουν εμπρός προειδοποιώντας τα έθνη, τόσο ιερείς, όσο και λαό, και όσο εκείνοι σκληραίνουν τις καρδιές τους και απορρίπτουν το φως της αλήθειας, πρώτοι αυτοί θα παραδοθούν στη βροχή των χτυπημάτων του Σατανά, και εφόσον ο νόμος και η μαρτυρία έχουν σφραγιστεί… αφήνονται στο σκοτάδι και παραδίδονται στην ημέρα της φωτιάς. Και επειδή είναι έτσι δεμένοι από τις πεποιθήσεις τους, και τα δεμάτια τους έχουν γερά δεσμά εξαιτίας των ιερέων τους, είναι προετοιμασμένοι για την εκπλήρωση των λόγων του Σωτήρα – ‘Ο Υιός του ανθρώπου θα στείλει τους αγγέλους του, και θα μαζέψουν από τη βασιλεία του όλα τα σκάνδαλα, κι εκείνους που πράττουν την ανομία· και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς· εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών’. [Κατά Ματθαίον 13:41-42.]

»Καταλαβαίνουμε ότι το έργο της συγκέντρωσης του σιταριού σε αχυρώνες ή σιταποθήκες, θα λάβει χώρα ενόσω τα ζιζάνια είναι δεμένα και έτοιμα για την ημέρα της φωτιάς· ώστε μετά την ημέρα της φωτιάς, ‘οι δίκαιοι θα λάμψουν σαν τον ήλιο, μέσα στη βασιλεία του Πατέρα τους. Αυτός που έχει αφτιά για να ακούει, ας ακούει’ [Κατά Ματθαίον 13:43]»⁹.

Η παραβολή του σπόρου του σιναπιού διδάσκει ότι η Εκκλησία και το βασίλειο του Θεού, που εδραιώθηκαν ετούτες τις τελευταίες ημέρες, θα εξαπλωθεί σε όλη τη γη.

«Και ξανά, μια άλλη παραβολή έθεσε εμπρός τους [ο Σωτήρας], η οποία κάνει νύξη για τη βασιλεία, η οποία πρέπει να εδραιωθεί ακριβώς πριν ή κατά την εποχή του θερισμού, η οποία έχει ως εξής: ‘Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με έναν κόκκο σιναπιού, τον οποίο, καθώς τον πήρε ένας άνθρωπος, τον έσπειρε στο χωράφι του· το οποίο είναι μεν μικρότερο από όλα τα σπέρματα· όταν, όμως, αυξηθεί, είναι μεγαλύτερο από τα λαχανικά, και γίνεται δέντρο, ώστε τα πουλιά του ουρανού έρχονται και κάνουν φωλιές στα κλαδιά του’. [Κατά Ματθαίον 13:31-32.] Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε απόλυτα ότι αυτός ο συμβολισμός δόθηκε ώστε να αντιπροσωπεύει την Εκκλησία, καθώς θα έρθει μπροστά κατά τις τελευταίες ημέρες. Δείτε, η Βασιλεία των Ουρανών παρομοιάζεται με αυτό. Όμως, ποιο μοιάζει με αυτό;

»Ας πάρουμε το Βιβλίο του Μόρμον, το οποίο ένας άνθρωπος πήρε και έκρυψε στον αγρό του, διασφαλίζοντάς το με την πίστη του, για να ξεπροβάλει κατά τις τελευταίες ημέρες ή κατά το χρόνο που πρέπει. Ας το δούμε να ξεπροβάλει από το έδαφος, όπως πράγματι περιγράφηκε, ως ο μικρότερος από τους σπόρους, όμως δείτε, βγάζει κλαδιά, ναι, υψώνεται ψηλά επάνω, με εντυπωσιακά κλαδιά και μεγαλοπρέπεια όμοια με του Θεού, μέχρις ότου, όπως ο σπόρος του σιναπιού, γίνει το μεγαλύτερο από όλα τα χορτάρια. Και είναι αλήθεια και αναβλάστησε και βγήκε από τη γη και δικαιοσύνη θα σκύψει από τον ουρανό [βλέπε Ψαλμοί 85:11, Μωυσή 7:62], και ο Θεός στέλνει κάτω τις δυνάμεις Του, τα χαρίσματα και αγγέλους να φωλιάσουν στα κλαδιά του.

»Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με έναν κόκκο σιναπιού. Δείτε, λοιπόν, δεν είναι αυτό η Βασιλεία των Ουρανών, η οποία υψώνει το κεφάλι της κατά τις τελευταίες ημέρες κατά τη μεγαλοπρέπεια του Θεού της, δηλαδή η Εκκλησία των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, όμοια με έναν αδιαπέραστο, αμετακίνητο βράχο στο μέσον του μεγάλου βάθους του ωκεανού, εκτεθειμένο στις θύελλες και τις καταιγίδες του Σατανά, ο οποίος έχει μέχρι τώρα παραμείνει ακλόνητος και ακόμα παρουσιάζει επιδεικτικά τα τεράστια κύματα της αντίθεσης, τα οποία καθοδηγούνται από τους φουρτουνιασμένους ανέμους της απατηλής πανουργίας, που ξέσπαγαν ορμητικά και εξακολουθούν να ξεσπούν ορμητικά με πελώριους αφρούς ενάντια στην θριαμβευτική Εκκλησία, παρακινούμενα με διπλάσια μανία από τον εχθρό της δικαιοσύνης;…

»Τα… σύννεφα του σκότους χτυπούν από μακρού –κύματα σαν βουνά– επάνω στον ακλόνητο βράχο της Εκκλησίας των Αγίων των Τελευταίων Ημερών· και, παρ’ όλα αυτά, ο σπόρος του σιναπιού υψώνει επιβλητικά τα εντυπωσιακά κλαδιά του, υψηλότερα, όλο υψηλότερα, και εκτείνεται πλατύτερα και πλατύτερα· και οι τροχοί του άρματος της Βασιλείας εξακολουθούν να κυλούν, ωθούμενοι από τον ισχυρό βραχίονα του Ιεχωβά· και παρ’ όλες τις εναντιώσεις, θα εξακολουθήσουν να κυλούν μέχρι να εκπληρωθούν όλα τα λόγια Του»¹⁰.

Οι μαρτυρίες των Τριών Μαρτύρων και οι γραφές των τελευταίων ημερών είναι σαν το προζύμι που είναι κρυμμένο στην τροφή. Η παραβολή για τα δίχτυα διδάσκει για την παγκόσμια συνάθροιση.

«‘Τους είπε μία άλλη παραβολή: Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με προζύμι, το οποίο μια γυναίκα, αφού το πήρε, το έκρυψε σε τρία μέτρα αλεύρι, μέχρις ότου έγινε ολόκληρο ένζυμο’. [Κατά Ματθαίον 13:33.] Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η Εκκλησία των Αγίων των Τελευταίων Ημερών αυξήθηκε από ένα μικρό κομμάτι προζύμι το οποίο τέθηκε σε τρεις μάρτυρες. Δείτε, πόσο πολύ μοιάζει αυτό με την παραβολή! Αυξάνει γρήγορα στον κόσμο και σύντομα θα επεκταθεί σε όλο τον κόσμο…

»‘Πάλι, η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με δίχτυ, που ρίχτηκε στη θάλασσα, και μάζεψε, από κάθε είδος· το οποίο, όταν γέμισε, το ανέβασαν στην ακρογιαλιά, και, αφού κάθησαν, συγκέντρωσαν τα καλά σε σκεύη, ενώ τα άχρηστα τα πέταξαν έξω’. [Κατά Ματθαίον 13:47-48.] Για το έργο αυτής της παραβολής, δείτε το σπόρο του Τζόζεφ, ο οποίος εξαπλώνει το δίχτυ του Ευαγγελίου επάνω στο πρόσωπο της γης, συγκεντρώνοντας από κάθε είδος, ώστε οι δίκαιοι να σωθούν σε σκεύη προετοιμασμένα για το σκοπό αυτό, και οι άγγελοι θα αναλάβουν τους πονηρούς. Έτσι θα είναι κατά τη συντέλεια του αιώνα· θα βγουν οι άγγελοι, και θα αποχωρίσουν τους πονηρούς από μέσα από τους δικαίους. Και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς· εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών. Ο Ιησούς λέει σ’ αυτούς: Τα καταλάβατε όλα αυτά; Του λένε: Ναι, Κύριε’. [Κατά Ματθαίον 13:49-51.] Και εμείς λέμε, ναι, Κύριε· και με σθένος του λένε, μάλιστα, Κύριε. Διότι αυτά είναι τόσο σαφή και τόσο ένδοξα, ώστε κάθε Άγιος κατά τις τελευταίες ημέρες πρέπει να ανταποκριθεί με ένα εγκάρδιο Αμήν σε αυτά τα πράγματα.

»‘Κι εκείνος τους είπε: Γι’ αυτό, κάθε γραμματέας, που μαθήτευσε στα πράγματα της βασιλείας των ουρανών είναι όμοιος με έναν άνθρωπο οικοδεσπότη, που βγάζει από τον θησαυρό του καινούργια και παλιά’. [Κατά Ματθαίον 13:52.]

»Για τα έργα που περιγράφηκαν στο παράδειγμα αυτό, δείτε το Βιβλίο του Μόρμον να βγαίνει από το θησαυρό της καρδιάς. Επίσης, οι διαθήκες που δόθηκαν στους Αγίους των Τελευταίων Ημερών [το Διδαχή και Διαθήκες], επίσης η μετάφραση της Βίβλου – βγάζοντας έτσι μέσα από την καρδιά πράγματα καινούργια και παλιά, απαντώντας έτσι στα τρία μέτρα αλεύρι που θα υποστούν το άγγιγμα κάθαρσης από μία αποκάλυψη του Ιησού Χριστού, και τη διακονία των αγγέλων, οι οποίοι έχουν ήδη ξεκινήσει αυτό το έργο κατά τις τελευταίες ημέρες, το οποίο συμβολίζει το προζύμι, το οποίο θα κάνει ένζυμο ολόκληρο το φύραμα. Αμήν»¹¹.

Προτεινόμενα για μελέτη και διδασκαλία

Συλλογιστείτε αυτές τις ιδέες καθώς μελετάτε το κεφάλαιο ή καθώς προετοιμάζεστε για να διδάξετε. Για επιπλέον βοήθεια, βλέπε σελίδες vii-xiii.

Επανεξετάστε τις σελίδες 317-19. Τι μπορούμε να μάθουμε από το παράδειγμα του Τζόζεφ Σμιθ, για να μας βοηθήσει στη μελέτη μας των γραφών;
Ξαναδιαβάστε την εξήγηση του Τζόζεφ Σμιθ για τη διδασκαλία του Σωτήρα με παραβολές μερικές φορές (σελίδες 320-21). Καθώς μαθαίνουμε τις αλήθειες του ευαγγελίου, τι νομίζετε ότι σημαίνει να βλέπουμε με τα μάτια μας και να ακούμε με τα αφτιά μας; Γιατί νομίζετε ότι θα αφαιρεθεί το φως από εμάς, αν είμαστε απρόθυμοι να λάβουμε περισσότερο φως; Σκεφθείτε τι πρέπει να κάνετε για να λάβετε περισσότερο φως του ευαγγελίου.
Μελετήστε την παραβολή του σπορέα (σελίδες 322-24). Στην παραβολή αυτή ο Σωτήρας δείχνει ότι το ίδιο μήνυμα του ευαγγελίου παράγει διαφορετικά αποτελέσματα, ανάλογα με το πώς το εκλαμβάνουν οι άνθρωποι. Γιατί ο λόγος του Θεού αδυνατεί να αυξηθεί σε ανθρώπους «η καρδιά των οποίων είναι γεμάτη ανομία;» Γιατί η δοκιμασία και η καταδίωξη οδηγούν ορισμένους να παραμερίσουν το λόγο του Θεού; Με ποιους τρόπους θα μπορούσε «η μέριμνα αυτού του αιώνα» και «η απάτη του πλούτου» να συμπνίγει το λόγο μέσα μας;
Πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι το «έδαφος» μας είναι καλό, όταν εμφυτεύεται ο λόγος σε εμάς; Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βοηθήσουν τα παιδιά να προετοιμαστούν μέσα στην καρδιά τους, ώστε να λάβουν το λόγο;
Στην παραβολή για το σιτάρι και τα ζιζάνια (σελίδες 324-26), το σιτάρι αντιπροσωπεύει τους δίκαιους ή «τα παιδιά της Βασιλείας». Τα ζιζάνια αντιπροσωπεύουν «τα παιδιά του πονηρού». Πώς μπορούμε να παραμείνουμε πιστοί, έστω κι αν επιτρέπεται στα «ζιζάνια» να αυξάνουν ανάμεσα στο «σιτάρι;» Πώς σας βοηθά το Διδαχή και Διαθήκες 86:1-7 να κατανοήσετε την παραβολή;
Με ποιους τρόπους σήμερα η Εκκλησία είναι το αναπτυσσόμενο δένδρο στην παραβολή του κόκκου σιναπιού; (Για παραδείγματα, βλέπε σελίδες 326-28.)
Επανεξετάστε τις σελίδες 328-29. Παρατηρήστε ότι το προζύμι είναι μια ουσία που κάνει τη ζύμη να φουσκώνει. Με ποιους τρόπους οι γραφές των τελευταίων ημερών είναι σαν το προζύμι για την Εκκλησία; Πώς είναι σαν το προζύμι για εσάς προσωπικά; Με ποιον τρόπο οι γραφές των τελευταίων ημερών είναι σαν θησαυροί «που είναι καινούργιοι και παλιοί;»
Στην παραβολή με το δίχτυ του ευαγγελίου (σελίδα 328), γιατί νομίζετε ότι είναι σημαντικό να συγκεντρώνει το δίχτυ ψάρια κάθε είδους; Πώς εκπληρώνεται σήμερα αυτή η παραβολή;

Συσχετιζόμενες γραφές: Κατά Λουκάν 8:4-18, Άλμα 12:9-11, Δ&Δ 86:1-11, 101:63-68

Joseph teaching — Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ διδάσκει μία ομάδα αδελφών, συμπεριλαμβανομένου του Μπρίγκαμ Γιανγκ (αριστερά). Ο Μπρίγκαμ Γιανγκ είπε ότι ο Προφήτης μπορούσε «να πάρει τις γραφές και να τις κάνει τόσο απλές και σαφείς, ώστε να μπορούν όλοι να τις καταλάβουν».

man sowing seeds — «Να, βγήκε αυτός που σπέρνει για να σπείρει. Κι ενώ έσπερνε, άλλα μεν έπεσαν κοντά στον δρόμο. …Άλλα, όμας, έπεσαν επάνα σε καλή γη και έδιναν καρπό».

waves — Η Εκκλησία είναι «σαν ένας αδιαπέραστος, αμετακίνητος βράχος στο μέσον του μεγάλου ακεανού, εκτεθειμένη στις θύελλες και τις καταιγίδες του Σατανά, ο οποίος, έας τώρα, παρέμεινε ακλόνητος».