Kapitulo 26
Pagpangandam alang sa Pag-anhi sa Atong Ginoo
“Pag-andam kamo sa agianan sa Ginoo, ug himoa ang iyang mga agianan nga tul-id, kay ang takna sa iyang pag-anhi duol na” (D&P 133:17).
Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Fielding Smith
Si Presidente Joseph Fielding Smith sa makausa misulti sa grupo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nga siya “nag-ampo sa katapusan sa kalibutan.” Miingon siya, “Kon moabut kini ugma malipay ko.” Agig tubag niana nga deklarasyon, usa ka babaye ang misulti, may igong gikusgon aron makadungog ang uban. “O, maayo unta og dili,” miingon siya.
Nagpakigbahin niini nga kasinatian pagkadugay-dugay, gitudlo ni Presidente Smith:
“Dili ba mo gusto nga moabut ang katapusan sa kalibutan?
“Kadaghanan sa katawhan adunay sayop nga ideya kon unsay gipasabut sa katapusan sa kalibutan. …
“… Kon moabut si Kristo adunay katapusan sa kalibutan. … Wala nay bisan unsa nga gubat, kagubot, kasina, pamakak; wala nay kadautan. Ang mga tawo makat-on na sa paghigugma sa Ginoo ug sa pagsunod sa Iyang mga sugo, ug kon dili nila buhaton dili sila magpabilin dinhi. Mao kana ang katapusan sa kalibutan, ug mao kana ang giampo sa Manluluwas sa dihang ang Iyang mga disipulo miduol Kaniya ug miingon, ‘Tudloi kami sa pag-ampo.’ Unsay Iyang gibuhat? Gitudloan Niya sila, ‘Amahan, pagabalaanon unta ang Imong ngalan, paanhia na ang Imong gingharian.’ [Tan-awa sa Lucas 11:1–2].
“Mao kana ang akong giampo. Ang Ginoo nag-ampo alang sa katapusan sa kalibutan, ug ako usab.”1
Sa mga sermon ug mga sinulat, si Presidente Smith kanunay nga mokutlo sa mga panagna mahitungod sa katapusang mga adlaw, ang tahas ni Joseph Smith sa pag-andam sa agianan sa Ginoo, ug ang pag-anhi sa Manluluwas sa kalibutan diha sa himaya. Gipadayag niya ang iyang lawom nga mga pagbati mahitungod niini nga mga panagna diha sa pag-ampo sa pagpahinungod sa Ogden Utah Temple:
“Nakahibalo ka, O among Dios, nagpuyo kami sa katapusang mga adlaw nga ang mga timailhan sa panahon gipakita; nga imong gipadali ang imong buhat; ug nakadungog na kami sa tingog sa usa nga nagsinggit diha sa kamingawan: Andama ninyo ang dalan alang sa Ginoo ug tul-ira ninyo ang iyang mga agianan [tan-awa sa Mateo 3:3]. …
“O, among Amahan, nagpaabut kami sa adlaw nga ang Prinsipe sa Kalinaw moabut, nga makapahulay na ang kalibutan ug ang pagkamatarung makita pag-usab sa ibabaw niini; ug kini ang among pag-ampo, gipamulong sa mapainubsanon ug mahinulsulon nga mga kasingkasing, nga makasugakod kami sa maong adlaw ug makita nga takus sa pagpuyo uban niya nga gitudlo sa pagbarug nga Hari sa mga hari ug Ginoo sa mga ginoo, kang kinsa maiya ang himaya ug pasidungog ug gahum ug kusog karon ug sa kahangturan.”2
“Nagpaabut kami sa adlaw nga ang Prinsipe sa Kalinaw moabut.”
Mga Pagtulun-an ni Joseph Fielding Smith
1
Duol na ang pag-anhi sa Ginoo.
Nagkaduol na gayud kita sa mahinungdanong adlaw sa Ginoo, ang panahon sa “kahayahay,” kon siya moabut diha sa mga panganod sa langit aron manimalus sa dili diosnon ug moandam sa kalibutan sa paghari sa kalinaw alang niadtong tanan nga andam mosunod sa iyang balaod [tan-awa sa Mga Buhat 3:19–20].3
Daghan ang mga butang nga nahitabo … aron sa pagpakita sa matinud-anong mga miyembro sa Simbahan sa kamatuoran nga duol na ang pag-anhi sa Ginoo. Ang ebanghelyo gipahiuli na. Ang Simbahan hingpit na nga naorganisar. Ang priesthood gitugyan na sa tawo. Ang lain-laing mga dispensasyon gikan sa sinugdanan gipadayag na ug ang mga yawe ug mga kadagkoan niini gihatag ngadto sa Simbahan. Ang Israel gipundok ug pundukon ngadto sa yuta sa Zion. Ang mga Judeo namalik ngadto sa Jerusalem. Ang ebanghelyo gisangyaw sa tibuok kalibutan isip saksi sa tanang nasud. Mga templo gitukod, ug ang buhat sa ordinansa alang sa mga patay, ingon man usab alang sa mga buhi, gipahigayon diha niini. Ang mga kasingkasing sa mga anak mibalik ngadto sa ilang mga amahan, ug ang mga anak nangita sa ilang mga patay. Ang mga pakigsaad nga gisaad sa Ginoo nga himoon uban sa Israel sa ulahing mga adlaw gipadayag, ug liboan sa nagpundok nga Israel ang misulod niini. Sa ingon ang buhat sa Ginoo nagpadayon, ug kining tanan mao ang mga timailhan nga nagkaduol na ang Ginoo. …
Ang mga pulong sa mga propeta nangatuman na, apan kini nahimo sa natural ra nga mga baruganan nga kadaghanan nato napakyas sa pagkakita niini.
Si Joel misaad nga ang Ginoo mobu-bu sa iyang espiritu diha sa tanang mga tawo: ang mga anak nga lalaki ug ang mga anak nga babaye managpanagna, ang mga tawong tigulang managdamgo sa mga damgo, ug ang mga batan-ong lalaki makakita sa mga panan-awon [tan-awa sa Joel 2:28–29]. …
Uban sa mga timailhan sa katapusang mga adlaw mao ang pag-uswag sa kahibalo. Gisugo si Daniel nga “… himoong tinago ang mga pulong, ug takpan ang basahon [sa iyang panagna], bisan pa hangtud sa panahon sa katapusan: [ug nianang adlawa] daghan ang modalagan ngadto-nganhi,” miingon siya “ug ang kahibalo mouswag.” (Dan. 12:4.) Wala ba ang mga tawo karon “nagdalagan ngadto-nganhi” nga wala pa sukad mahitabo sa kasaysayan sa kalibutan? …
… Wala ba mouswag ang kahibalo? Diha bay panahon sa kasaysayan sa kalibutan nga daghan kaayong kahibalo ang gibu-bu diha sa katawhan? Apan subo nga isulti, ang mga pulong ni Pablo tinuod—ang katawhan “kanunayng managtuon apan bisan unsaon dili gayud managpakakab-ot sa kahibalo sa kamatuoran.” (2 Tim. 3:7.) …
Kita ba walay daghang mga hungihong sa mga gubat? [Tan-awa sa D&P 45:26.] Wala ba kitay mga gubat, mga gubat nga wala pa sukad makita sa kalibutan? Wala bay kaguliyang karon sa mga nasud, ug wala bay kasamok ang ilang mga tigmando? Wala ba magun-ob ang ilang mga gingharian ug dagkong mga kausaban ang nahitabo sa mga nasud? Ang tibuok yuta nagkaguliyang. Mga linog sa lain-laing mga lugar gi-report kada adlaw [tan-awa sa D&P 45:33]. …
Apan ang karaan nga kalibutan nagpadayon sa ilang binuhatan nga wala kaayo magpatalinghug sa tanan nga gisulti sa Ginoo ug sa tanang mga timailhan ug timaan nga gikahatag na. Ang mga tawo mipatig-a sa ilang mga kasingkasing ug moingon “… nga si Kristo naglangay sa iyang pag-anhi hangtud sa katapusan sa yuta.” (D&P 45:26.)4
Gipangutana ko, dili pa lang dugay, kon makasulti ba ko kanus-a moanhi ang Ginoo. Ako mitubag, “Oo,” ug ako mitubag “Oo” karon. Nakahibalo ko kanus-a siya moanhi. Moanhi siya ugma. Ania nato ang iyang pulong alang niini. Basahon nako:
“Tan-awa, karon kini gitawag karong adlawa hangtud sa pag-anhi sa Anak sa Tawo, ug sa pagkatinuod kini mao ang adlaw sa sakripisyo, ug ang adlaw alang sa ikapulo sa akong mga katawhan; kay siya nga nagbayad sa ikapulo dili pagasunugon sa iyang pag-anhi.”
Karon adunay pakigpulong nga igo bahin sa ikapulo.
“Kay human niining adlawa moabut ang pagsunog—kini mao ang gipamulong subay sa paagi sa Ginoo—kay sa pagkatinuod Ako moingon, ugma ang tanan nga mapagarbuhon ug sila nga nagbuhat og dautan masama sa dagami; ug Ako mosunog kanila, kay Ako ang Ginoo sa mga Panon; ug dili Ako moluwas ni bisan kinsa nga nagpabilin diha sa Babelonia.” [D&P 64:23–24.]
Ang Ginoo moanhi, moingon ko, ugma. Nan mangandam ta.5
“Nagkaduol na gayud kita sa mahinungdanong adlaw sa Ginoo, ang panahon sa ‘kahayahay,’ kon siya moabut diha sa mga panganod sa langit.”
2
Adunay paghukom inig abut ni Kristo.
Ang sambingay nga gitudlo sa Ginoo bahin sa Trigo ug sa Bunglayon nagpasabut sa katapusang mga adlaw. Sumala sa istorya sa usa ka tawo nagpugas og maayong binhi sa iyang uma, apan samtang nakatulog siya ang iyang kaaway miadto ug ang mga trigo gisaburan niyag mga liso sa bunglayon. Sa dihang nakita na kini, ang mga sulugoon gustong moibot sa mga bunglayon apan ang Ginoo mimando kanila nga patuboon lang ang trigo ug bunglayon hangtud sa ting-ani, basin og ilang maibut ang gamay nga trigo samtang mangibut sa bunglayon. Dayon pagkahuman sa ani, ilang pundukon ang trigo ug bugkuson ang bunglayon aron sunugon. Sa pagpasabut niini nga sambingay, ang Ginoo miingon ngadto sa iyang mga disipulo nga “ang ting-ani mao ang katapusan sa kapanahonan, ug ang mga mag-aani mao ang mga manolunda.” [Tan-awa sa Mateo 13:24–30, 36–43; D&P 86.]6
Ang bunglayon ug ang trigo nagdungan sa pagtubo ug nagtubo sa samang uma sulod niining mga tuiga, apan ang adlaw duol na nga ang trigo pundukon, ug usab ang bunglayon aron sunugon, ug pagalainon, ang matarung gikan sa dautan, ug kinahanglan nga ang kada usa nato mosunod sa mga sugo sa Ginoo, sa paghinulsol sa atong mga sala, sa pagbalik ngadto sa pagkamatarung, kon gikinahanglan nga maghinulsol diha sa atong mga kasingkasing.7
Pabaruga ug lig-una ang mga miyembro sa Simbahan diha sa pagtuo sa Dios; ang kaayo nakahibalo nga nagkinahanglan kita niini. Adunay daghan kaayo nga mga impluwensya sa trabaho sa pagbulag nato, diha mismo sa mga miyembro sa Simbahan, ug duna pay moabut, usa niining adlawa ang panagbulag sa trigo ug sa bunglayon, ug kita mahimong sa trigo o sa bunglayon. Kita anaa diha sa usa ka pundok o sa lain.8
Ang adlaw moabut nga dili na maato kini nga kalibutan. Mausab kini. Makabaton kita og mas maayo nga kalibutan. Makaangkon kita og matarung, tungod kay inig abut ni Kristo, iyang limpyohan ang kalibutan.
Basaha unsay gisulat sa atong mga kasulatan. Basaha unsay iyang gisulti mismo. Inig abut niya, iyang limpyohan ang kalibutan gikan sa tanang pagkadautan, ug, naghisgot sa Simbahan, miingon siya nga iyang ipadala ang iyang mga manolunda ug ilang tapukon ug hakuton pagawas sa iyang gingharian, nga mao ang Simbahan, ang tanang hinungdan sa pagpakasala [tan-awa sa Mateo 13:41].9
[Ang] mahinungdanon ug makalilisang nga adlaw walay lain kon dili ang pag-anhi ni Jesukristo sa pag-establisar sa iyang gingharian pinaagi sa gahum uban sa mga matarung sa kalibutan ug sa paglimpyo sa kalibutan sa tanang kadautan. Dili kini adlaw nga kahadlokan ug makalisang sa mga kasingkasing sa mga matarung, apan kini mahimong usa ka adlaw sa kalisang ug kahadlok sa dili diosnon. Nakat-unan nato kini gikan sa mga pulong sa atong Manluluwas mismo, sa iyang pagtudlo sa iyang mga disipulo [tan-awa sa Mateo 24; Joseph Smith—Mateo 1].10
Adunay paghukom inig abut ni Kristo. Gipahibalo kita nga ang mga basahon ipamuklad, ang mga patay pagahukman pinasikad sa nahisulat diha sa mga basahon ug uban sa mga basahon mao ang basahon sa kinabuhi [tan-awa sa Pinadayag 20:12]. Atong makita ang mga pahina niini. Atong makita ang atong mga kaugalingon sama karon, ug atong pagasabton uban sa matarung nga pagsabut nga ang hukom para nato matarung ug tinuod, bisan kon kita moadto sa Gingharian sa Dios, … sa pagdawat niining mahimayaong mga panalangin o kita mahanaw.11
Mangamuyo ako sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa pagbarug nga lig-on ug matinud-anon sa pagbuhat sa matag katungdanan, pagsunod sa mga sugo sa Ginoo, pagtahud sa priesthood, aron nga kita mobarug inig abut sa Ginoo—bisan buhi o patay na, dili kana igsapayan,—nga mahimong tig-ambit niini nga himaya.12
3
Sa pagpangandam sa pag-anhi sa Ginoo, kinahanglan kitang magbantay ug mag-ampo ug han-ayon ang atong mga panimalay.
Adunay daghang mga hitabo sa kalibutan karon nga nagpakita nga ang mahinungdanong adlaw sa Ginoo nagkaduol diin ang Manunubos magpakita pag-usab aron sa pagtukod sa iyang gingharian diha sa pagkamatarung agig pagpangandam sa paghari sa milenyum. Sa pagkakaron katungdanan sa mga miyembro sa Simbahan sa pagpangita sa kahibalo ug sa pag-andam sa ilang mga kaugalingon pinaagi sa pagtuon ug pinaagi sa pagtuo alang sa pag-abut nianang mahinungdanon ug mahimayaong adlaw.13
Dili kinahanglan nga mabalaka kita mahitungod sa mga panahon kon kanus-a moabut si Kristo, apan kinahanglan kitang magbantay ug mag-ampo ug mangandam.14
Maglagot ko usahay sa ubang nga elder nga kon mosulti, moingon nga ang Ginoo moabut kon matarung na kitang tanan nga modawat kaniya. Dili maghulat ang Ginoo nato nga mahimong matarung. Kon andam na siya nga moanhi siya moanhi na gayud—kon ang kopa sa kadautan puno na—ug kon kita dili matarung, dili kini maayo alang nato kay kita iapil sa mga dili diosnon, ug kita mahimong dagami nga silhigon sa ibabaw sa kalibutan, kay ang Ginoo miingon nga ang pagkadautan dili mobarug.15
Ato bang katulgan sa hingpit nga paghikalimot o kulang sa pagpakabana ang tanan nga gihatag sa Ginoo kanato nga pasidaan? Ako moingon nganha kaninyo, “Busa pagtukaw kamo: kay wala kamo mahibalo unsang adlawa moabut ang inyong Ginoo.
“Apan hibaloi ninyo nga kon ang pangulo sa panimalay nasayud pa unsang taknaa sa kagabhion moabut ang kawatan, magatukaw unta siya ug dili niya tugutan nga pagasak-on ang iyang balay.
“Busa kamo usab kinahanglan mangandam: kay ang Anak sa Tawo moabut sa takna nga wala ninyo dahuma.” (Mat. 24:42–44.)
Hinaut nga atong patalinghugan kini nga pasidaan nga gihatag sa Ginoo ug han-ayon nato ang atong mga panimalay ug mangandam sa pag-anhi sa Ginoo.16
4
Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mahimong mga instrumento sa mga kamot sa Dios sa pag-andam og katawhan alang sa pag-anhi sa Ginoo.
Dili ba kana katingalahan kaayo nga butang kon ang Ginoo moanhi ug magsugod sa iyang paghari sa kalinaw, manimalus sa dautan, molimpyo sa kalibutan gikan sa sala, ug dili magpadala og mga mensahero sa pag-andam sa agianan alang kaniya? Magpaabut ba kita sa Ginoo nga moanhi aron sa paghukom sa kalibutan nga dili mohatag pag-una og pasidaan ug moandam og mga paagi sa pag-ikyas alang sa tanan nga maghinulsol?
Gipadala si Noe sa kalibutan aron sa pagpasidaan niini sa lunop. Kon naminaw pa ang katawhan makaikyas unta sila. Gipadala si Moises sa paggiya sa Israel ngadto sa gisaad nga yuta, aron sa pagtuman sa mga saad nga gihimo ngadto ni Abraham. Gipadala si Juan Bautista sa pag-andam sa agianan alang sa pag-anhi ni Kristo. Sa kada okasyon ang tawag miabut pinaagi sa pagbukas sa kalangitan. Sila si Isaias, Jeremias ug ang ubang mga propeta, gipadala aron sa pagpasidaan sa Israel ug Juda sa wala pa moabut ang ilang pagkatibulaag ug pagkabihag. Kon mipatalinghug pa sila laing pahina sa kasaysayan ang nasulat unta. Duna silay kahigayunan sa pagpaminaw; gipasidan-an sila ug gihatagan og mga paagi sa pag-ikyas nga ilang gisalikway.
Misaad ang Ginoo sa samang tinguha sa katawhan sa dili pa ang iyang ikaduhang pag-anhi.17
Gipadala si Joseph Smith aron sa pag-andam sa agianan alang niining ikaduhang pag-anhi, pinaagi sa pagpahayag sa kahingpitan sa Ebanghelyo ug paghatag sa tanang mga tawo og paagi sa pag-ikyas gikan sa kadautan ug kalapasan.18
Sa dihang gibisitahan sa anghel nga si Moroni ang batan-ong si Joseph Smith, nanagna siya sa Ikaduhang Pag-anhi sa Manluluwas (tan-awa sa Joseph Smith—Kasaysayan 1:36–41).
Si Juan didto sa Patmos nakakita og panan-awon sa katapusang mga adlaw sa usa ka “manolunda nga naglupad sa taliwala sa kalangitan, ug kini siya may gidalang walay katapusang Maayong Balita aron imantala ngadto sa mga nanagpuyo sa yuta, ug sa tanang kanasuran, ug kabanayan, ug pinulongan, ug katawhan.” [Pinadayag 14:6.]
Agig katumanan niini nga saad, si Joseph Smith mipahayag nga si Moroni, karaang propeta niini nga kontinente, ug karon nabanhaw, mitudlo kaniya sa ebanghelyo, naghatag niya og instruksyon kalabut sa pagpahiuli sa tanang mga butang nga mag-una sa pag-anhi ni Kristo. Ug ang Ginoo miingon: “Kay tan-awa, ang Ginoong Dios nakapadala ngadto sa anghel nga nagsinggit sa taliwala sa langit, nag-ingon: “Pag-andam kamo sa agianan sa Ginoo, ug himoa ang iyang mga agianan nga tul-id, kay ang takna sa iyang pag-anhi duol na.” [D&P 133:17.]
Ang pagdawat niini nga tinuod, ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nagtuo nga ang komunikasyon naestablisar uban sa kalangitan sa modernong panahon, ug karon ang “Ebanghelyo sa Gingharian” gipadala isip saksi ngadto sa kalibutan sa dili pa moanhi si Kristo [tan-awa sa Mateo 24:14].19
Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mahimong isipon nga katingalahan ug talagsaon sa pagtuo nga sila gitawag sa pagtuman niini nga kasulatan [Mateo 24:14], apan uban kini sa hingpit nga pagsalig nga ang Ginoo namulong nga sila makugihong nagpadala og mga misyonaryo sa tanang bahin sa kalibutan. Dugang pa kon ang tanang mga nasud makadungog na niini nga mensahe sumala sa gipadayag niining katapusang mga adlaw, nan mahimo na kitang magpaabut sa pag-anhi sa atong Ginoo ug Manluluwas nga si Jesukristo, kay nianang adlawa ang tanang mga nasud napasidan-an na sa mga mensahero nga gipadala ngadto nila sumala sa saad sa Ginoo.20
Ang ebanghelyo alang sa tanang tawo, ug ang Simbahan maestablisar bisan asa, sa tanang mga nasud, bisan ngadto sa mga kinatumyan sa kalibutan, sa dili pa ang ikaduhang pag-anhi sa Anak sa Tawo. …
… Iyang gipahimutang ang iyang kamot sa ikaduhang higayon sa pagpundok sa Israel ngadto sa Simbahan, ug niining higayuna magtukod siya og mga kongregasyon sa iyang mga santos sa tanang mga nasud.21
Gikan sa pag-ampo sa pagpahinungod alang sa Ogden Utah Temple:
O Amahan, dalia ang adlaw nga ang pagkamatarung magpatigbabaw; nga ang mga tigmando sa mga nasud moabli sa ilang mga utlanan ngadto sa pagsangyaw sa ebanghelyo; sa dihang ang pultahan sa kaluwasan moabli og dako alang sa matinuoron ug matarung ug buotan sa kada katawhan.
Mag-ampo kami nga masangyaw ang kamatuoran; mag-ampo kami alang sa kawsa sa misyonaryo; gitinguha namo ang kalig-on ug gidaghanon ug mga paagi sa pagpahayag sa walay katapusan nga mga kamatuoran ngadto sa imong ubang mga anak sa matag nasud, matag kaliwatan, ug matag pinulongan. …
… Tinguha namo nga mahimong instrumento sa imong mga kamot sa pag-andam og katawhan alang sa pag-anhi sa imong Anak.22
5
Ang Milenyum mao ang panahon sa kalinaw ug panahon sa pagtrabaho sa buhat sa Ginoo.
Ang matarung malipay inig abut niya, tungod kay ang kalinaw moabut sa kalibutan, ang pagkamatarung sa katawhan, ug kadtong sama nga espiritu sa kalinaw ug kalipay nga nagpatigbabaw niini nga kontinente sulod sa duha ka gatus ka tuig [tan-awa sa 4 Nephi 1:1–22] ma-establisar pag-usab taliwala sa mga tawo ug molukop sa tibuok kalibutan, ug si Kristo mohari isip Ginoo sa mga ginoo ug Hari sa mga hari sulod sa usa ka liboan ka tuig. Nagpaabut kita nianang panahona.23
Sulod sa liboan ka tuig kining malipayong panahon sa kalinaw magpatigbabaw ug ang tanang mga lumulupyo sa kalibutan dad-on ngadto sa panon sa Simbahan.24
Ang ebanghelyo itudlo pag-ayo ug uban sa dakong gahum panahon [sa] milenyum, hangtud ang tanang mga lumulupyo sa kalibutan modawat niini.25
Imbis panahon sa pagpahulay, ang Milenyum mao ang panahon alang sa tanan sa pagtrabaho. Dili makita ang pagkatapulan, mas maayong mga paagi ang gamiton, dili daghang oras ang magamit sa inadlaw nga pagpaningkamot ug mas daghang panahon ang igahin ngadto sa mga butang sa Gingharian. Ang mga Santos ma-busy sa mga templo nga pagatukuron sa tanang mga bahin sa yuta. Gani, sa ka-busy sila anaa sa templo sa kasagaran.26
Adunay mga mortal sa kalibutan panahon sa liboan ka tuig tungod sa dakong trabaho nga humanon, ang kaluwasan sa mga patay. Nianang liboan ka tuig sa kalinaw ang dakong buhat sa Ginoo anaa sa mga templo, ug nianang maong mga templo moadto ang katawhan aron sa pagtrabaho alang niadtong kinsa nangamatay ug kinsa naghulat nga mapahigayon kini nga mga ordinansa nga alang sa ilang kaluwasan pinaagi niadtong nagpuyo sa pagkamortal dinhi sa kalibutan.27
Katungdanan nato ang pagluwas sa mga patay ug kana nga buhat magpadayon sa Milenyum hangtud ang tanan ma-endowed ug mabugkos kinsa angayan niini nga panalangin.28
Kadtong tanang namatay diha ni Kristo mabanhaw gikan sa mga patay, sa Iyang pag-anhi, ug magpuyo dinhi sa kalibutan ingon nga si Kristo ania sa kalibutan panahon sa milenyum. Dili sila magpabilin dinhi sa tanang panahon sa liboan ka tuig, apan mosagol sila uban niadtong ania pa dinhi sa mortal nga kinabuhi. Kining nabanhaw nga mga Santos, ug ang Manluluwas Mismo, moanhi aron sa paghatag og mga instruksyon ug giya; sa pagpadayag ngari nato sa mga butang nga kinahanglan natong mahibaloan; sa paghatag nato og impormasyon mahitungod sa buhat diha sa mga templo sa Ginoo aron kita makahimo sa buhat nga importante sa kaluwasan sa takus nga mga tawo.29
Ang Ginoo miingon pinaagi sa iyang mga sulugoon nga sa panahon sa Milenyum kadtong namatay ug nabanhaw personal nga mopadayag niadtong ania pa sa pagkamortal sa tanang impormasyon nga gikinahanglan sa pagkompleto sa buhat niining nangamatay. Dayon ang mga patay adunay pribilehiyo nga makahibalo sa mga butang nga ilang gitinguha ug may katungod sa pagdawat. Niining paagiha walay kalag nga mapasagdan ug ang buhat sa Ginoo mahingpit.30
Nag-ampo ko kada adlaw sa akong kinabuhi nga dalion sa Ginoo ang Iyang buhat. … Nag-ampo ko sa katapusan sa kalibutan tungod kay gusto ko og mas nindot nga kalibutan. Gusto nako nga moanhi na si Kristo. Gusto ko nga maghari ang kalinaw. Gusto ko nga moabut ang panahon nga ang matag tawo magpuyo sa kalinaw ug sa espiritu sa hugot nga pagtuo, pagpaubos ug pag-ampo.31
Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo
Mga Pangutana
-
Sa unsa nga paagi nga ang asoy sa “Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Fielding Smith” makaimpluwensya sa inyong mga pagbati mahitungod sa katapusan sa kalibutan?
-
Sa unsa nga paagi nga ang mga panagna nga gihisgutan sa seksyon 1 makatabang nato sa pagpangandam sa pag-anhi sa Ginoo?
-
Sa seksyon 2, ribyuha ang mga pagtulun-an ni Presidente Smith mahitungod sa sambingay sa trigo ug bunglayon. Unsay atong mabuhat aron mahimong kabahin sa “trigo”? Unsay atong mahimo sa pagtabang sa atong mga pamilya ug sa uban?
-
Samtang mangandam kita sa pag-anhi sa Ginoo, unsa sa inyong hunahuna ang gipasabut nga “magbantay ug mag-ampo”? Unsa sa inyong hunahuna ang gipasabut nga “han-ayon ang atong mga panimalay”? (Tan-awa sa seksyon 3.)
-
Nag-ampo si Presidente Smith, “Tinguha namo nga mahimong instrumento sa imong mga kamot sa pag-andam og katawhan alang sa pag-anhi sa imong Anak” (seksyon 4). Sa unsa nga mga paagi nga kita makatabang sa uban nga makaandam sa pag-anhi sa Ginoo?
-
Ribyuha ang seksyon 5. Sa unsang paagi nga makabenepisyo kita karon nga nakahibalo unsay mahitabo sa Milenyum?
May Kalabutan nga mga Kasulatan
Salmo 102:16; Isaias 40:3–5; Santiago 5:7–8; D&P 1:12; 39:20–21; 45:39, 56–59
Tabang sa Pagtudlo
“Ang kinahingpitan, makadani, makakabig nga gahum sa pagtudlo sa ebanghelyo makita kon ang dinasig nga magtutudlo moingon, ‘Ako nahibalo pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo, pinaagi sa mga pagpadayag sa Balaang Espiritu diha sa akong kalag, nga ang mga doktrina nga akong gitudlo tinuod’” (Bruce R. McConkie, sa Pagtudlo, Walay Labaw Ka Mahinungdanon nga Tawag [1999], 43).