Kapitulo 6
Ang Kahulugan sa Sakrament
“Ang pag-ambit niini nga mga simbolo naglangkob sa pinakabalaan ug sagradong ordinansa sa Simbahan”.
Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Fielding Smith
Niadtong Oktubre 5, 1929, human magserbisyo og 19 ka tuig sa pagka-Apostol, si Elder Joseph Fielding Smith mihatag sa iyang ika-39 nga pakigpulong sa kinatibuk-ang komperensya sa Salt Lake Tabernacle. Miingon siya, “Duna koy usa o duha ka pagtulun-an nga gustong ipresentar kabahin sa sakrament, ilabi na kabahin sa mga miting nga gigahin sa Simbahan pinaagi sa pagpadayag, pinaagi sa sugo sa Ginoo, alang sa pag-ambit niini nga mga simbolo nga nagrepresentar sa lawas ug dugo ni Jesukristo.” Isip pasiuna niini nga hilisgutan, mipakigbahin siya sa iyang pagbati bahin sa sakrament:
“Sa akong paghukom ang sakrament miting ang pinakasagrado, pinakabalaan sa tanang miting sa Simbahan. Kon akong pamalandungan ang panagpundok sa Manluluwas ug sa iyang mga apostoles niadtong halandumong gabii dihang gipaila niya ang sakrament; kon maghunahuna ko niadtong sagradong okasyon puno ang akong kasingkasing sa pagdayeg ug ang akong pagbati matandog. Akong gikonsiderar kadto nga pinakasagradong panagpundok ug talagsaon sukad sa sinugdanan.
“Didto gitudloan sila sa Manluluwas bahin sa umaabut niya nga sakripisyo, nga tungod sa ilang kalibug wala sila makasabut. Tin-aw ang Iyang gisulti kanila bahin sa iyang kamatayon ug ang iyang dugo ipaagas, ug gisulti kini sa oras gayud sa iyang pag-antus alang sa mga sala sa kalibutan. Sagrado kaayo kadto nga okasyon; didto gihimo ang sakrament, ug ang mga disipulo gisugo nga magtigom kanunay ug maghinumdom sa pagkamatay ug pag-antus ni Jesukristo, kay ang iyang sakripisyo alang man sa katubsanan sa kalibutan.
“Hapit na ang panahon sa iyang pagpas-an sa responsibilidad sa pagbayad sa utang nga gidala sa kalibutan tungod sa pagkapukan, nga ang mga tawo matubos gikan sa kamatayon ug sa impyerno. Gitudloan niya ang mga tawo nga siya iisa aron siya magakabig sa tanang tawo ngadto kaniya, ug ang tanan nga maghinulsol ug motuo kaniya, magtuman sa iyang mga sugo, dili mag-antus, kay siya modala sa iyang kaugalingon sa ilang mga sala.”1
“Buhata ninyo kini sa paghandum kanako” (Lucas 22:19).
Mga Pagtulun-an ni Joseph Fielding Smith
1
Gisugo kita sa Dios sa pagtigom kanunay sa pag-ambit sa sakrament.
Ang pag-ambit niini nga mga simbolo [sa pan ug tubig] naglangkob sa pinakabalaan ug sagradong ordinansa sa Simbahan, ordinansa nga gipuli sa pagpatay ug pagkaon sa ighahalad nga karnero [nagsimbolo] sa sakripisyo sa atong Manunubos ibabaw sa krus. … Sugod sa panahon sa exodo gikan sa Ehipto ngadto sa paglansang sa atong Manunubos, ang mga Israelita gisugo sa paghimo sa pagpalabay [passover] sa piho nga panahon sa usa ka tuig. Sa sagradong gabii bisperas sa paglansang giusab sa Ginoo kini nga ordinansa ug gipuli ang sakrament. Gisugo kita nga magtigom sa kanunay, dili lang kausa sa usa ka tuig, ug moadto sa balay alampoanan ug didto maghinumdom sa atong Manunubos ug mohimo og pakigsaad uban Kaniya sa pag-ambit kanunay niining balaang ordinansa.2
Ang tawo nga dili motambong sa sakrament miting matag semana ug matag bulan nga walay nagpugong kaniya sa pagtambong, dili maunungon sa kamatuoran. Wala niya kini higugmaa. Kon naa pa siya niini, naa unta siya sa pag-ambit sa simbolo—sa gamayng piraso sa pan, sa gamayng kopa sa tubig. Buhaton niya kana sa pagpakita sa iyang gugma sa kamatuoran ug sa maunungon niyang pagserbisyo sa Anak sa Dios.3
Gitawag kita sa paghinumdom niining talagsaong hitabo [ang Pag-ula ni Jesukristo] ug sa paghinumdom niini kanunay. Alang niini nga katuyoan magtigom kita matag semana sa pag-ambit niini nga simbolo, nagsaksi nga naghinumdom kita sa atong Ginoo, nga kita andam sa pagdala nganha kanato sa iyang ngalan ug kita magtuman sa iyang mga sugo. Kini nga pakigsaad kinahanglan natong bag-uhon matag semana, ug mawala kanato ang Espiritu sa Ginoo kon dili nato kanunayng masunod kini nga sugo. Kon gihigugma nato ang Ginoo motambong kita niini nga mga miting sa diwa sa pagsimba ug pag-ampo, maghinumdom sa Ginoo ug sa pakigsaad nga atong bag-uhon matag semana pinaagi sa sakrament nga maoy iyang gikinahanglan gikan kanato.4
2
Moambit kita sa sakrament agig paghinumdom sa Pag-ula ni Jesukristo.
Katungdanan sa mga miyembro sa Simbahan ang pagpakabuhi nga mapainubsanon ug matinud-anon sa kahibalo ug panabut sa pag-ula ni Jesukristo. … Duna koy pagbati, basin sayop ko apan tingali dili, nga dako kaayong porsyento sa mga miyembro sa Simbahan ang wala kahibalo unsay ipasabut sa gamayng piraso sa pan, gamayng kopa sa tubig agig paghinumdom sa pag-agas sa dugo sa atong Manluluwas, si Jesukristo, ug sa iyang sakripisyo diha sa krus.
Akong hisgutan ang pagpanalangin [sa pan]. Basahon ko kini nga mapainubsanon aron makasabut kita unsay naa niini:
“O Dios ang Amahan sa Kahangturan, kami mangayo kanimo pinaagi sa ngalan sa imong Anak, nga si Jesukristo, sa pagpanalangin ug pagbalaan niining pan ngadto sa mga kalag sa tanan niadto kinsa moambit niini, nga sila unta mokaon agi og handumanan sa lawas sa imong Anak, ug mosaksi nganha kanimo, O Dios, ang Amahan sa Kahangturan, nga sila andam sa pagdala nganha kanila sa ngalan sa imong Anak, ug sa kanunay mohinumdom kaniya ug maghupot sa iyang mga sugo diin siya mihatag kanila; nga sila unta sa kanunay makabaton sa iyang Espiritu uban kanila. Amen” [D&P 20:77.] …
Mokaon agi og handumanan kaniya. Nagpasabut ba kana nga hinumduman lamang nako nga dul-an sa 2,000 ka tuig kaniadto ang dautang mga tawo nga midala kaniya, mibitay kaniya sa krus, milansang sa iyang mga kamot ug tiil ug didto gipasagdan siyang mamatay? Alang nako may mas lawom kining kahulugan kay niana. Sa paghinumdom kaniya—nganong didto man siya sa krus? Unsang kaayohan ang miabut [kanako] tungod kay didto siya sa krus? Unsang pag-antus ang iyang gibati didto sa krus aron matubos o mahupay ko sa akong mga sala?
Hinoon, natural lang ang tawo maghunahuna: Gilansangan ang iyang mga kamot ug mga tiil ug nagbitay siya hangtud namatay. … Unsa pay iyang giantus? Sa akong pagtuo mao kini ang wala makita sa kadaghanan. Kumbinsido ko nga ang kinadak-an niyang pag-antus dili ang pagtaop sa lansang sa iyang mga kamot ug tiil ug pagbitay sa krus, sa kasakit ug kapait. May lain pa siyang gipas-an nga labaw pa ka bug-at ug lisud masabtan. Giunsa? Dili nato klarong masabtan, apan may gamay kong panglantaw niini.5
Tanan kita makahimo og sayop ug dayon magsubo ug manghinaut nga unta wala kadto mahitabo. Dayon makonsensya kita ug labihan ka masub-anon. Nakasinati na ba mo niana? Ako oo. … Apan anaa ang Anak sa Dios nga mipas-an sa akong mga kalapasan ug imong kalapasan. … Ang hilabihan Niyang kasakit dili ang paglansang sa Iyang mga kamot ug tiil, kon unsa man kadto kapait, apan ang mental nga kasakit nga dili kaayo klaro kanako. Apan siya ang mipas-an—sa atong palas-anon. Kini akoa pang gidugangan; mao sab kamo. Mao usab sa tanan. Iyang gidala sa iyang kaugalingon ang pagbayad sa kantidad aron ako malikay—aron ikaw malikay—sa silot gawas lang kon modawat kita sa ebanghelyo ug magmatinud-anon niini.
Mao kana karon ang akong gihunahuna. Kana ang akong gihinumduman—ang kasakit sa pag-antus samtang naghilak siya sa pagpangaliyupo sa iyang Amahan nga isaylo ang kopa. Wala siya mangamuyo aron mawala ang kasakit sa mitaop nga lansang sa iyang [mga] kamot o tiil, may mas grabe pa siyang kasakit kay sa tanan niana, sa ubang paagi nga dili nako masabtan.6
Lisud alang sa huyang nga mga tawo, ug kitang tanan huyang, aron hingpit nga masabtan ang kadako sa giantus sa Anak sa Dios. Wala kita kahibalo sa kantidad nga Iyang gibayaran. Siya miingon kang Propeta Joseph Smith:
“Kay tan-awa, Ako, ang Dios, nag-antus niini nga mga butang alang sa tanan, nga sila unta dili mag-antus kon sila maghinulsol; apan kon dili sila maghinulsol sila kinahanglan gayud nga mag-antus sama kanako; kansang pag-antus nakapahimo sa akong kaugalingon, gani ang Dios, ang labing halangdon sa tanan sa pagkurog tungod sa kasakit, ug sa pag-agas sa dugo sa matag lungag sa panit, ug sa pag-antus sa lawas ug sa espiritu—ug buot nga Ako unta dili moinom sa mapait nga kopa, ug mobiya—bisan pa niana, himaya ngadto sa Amahan, ug Ako nakaambit ug nakahuman sa akong mga pagpangandam alang sa mga katawhan.” [D&P 19:16–19.]
Hinoon, mag-agad ra kanato ang pagkahibalo ug pagkasayud nga kining labihan nga kasakit sa pag-antus sa Iyang pagsakripisyo naghatag kanato sa pinakamahinungdanong panalangin nga mahimong ikahatag. Dugang pa, atong mahibaloan nga kining hilabihan nga pag-antus—nga walay mortal nga makatuman o makalahutay—natuman tungod sa dakong gugma sa Amahan ug sa Anak alang sa katawhan. …
… Kon hingpit kitang nakapasalamat sa daghang panalangin nga atong naangkon gumikan sa pagtubos nga gihimo, walay butang nga ihangyo sa Ginoo kanato nga dili nato buhaton sa kadasig ug kaandam.7
Sigurado ko nga kon kini atong mahulagway—sama sa kadaghan na nakong gihimo—ang sagradong okasyon dihang ang Manluluwas nakigkita sa iyang mga apostoles; kon makita pa unta nato silang nagtigom, ang Ginoo sa iyang kasubo, nagsubo sa mga sala sa kalibutan, nagsubo tungod usa sa iyang apostoles mobudhi kaniya, sa gihapon nanudlo sa onse ka tawo kinsa nahigugma kaniya ug mihimo og pakigsaad kanila, sigurado kong kita mobati nga dili gayud mobiya kaniya. Kon sila unta atong makita nga nanagpundok ug makahibalo sa gibug-aton sa gipas-an sa atong Ginoo; ug human sa ilang panihapon ug pagpanganta og himno, ang Ginoo pagabudhian, tamayon ug bugalbugalan, ang mga disipulo nga mobiya kaniya sa pinakalisud nga panahon sa iyang pagsulay—kon masabtan lang nato kining tanan, makapangurog kini, ug makapangurog gayud, sigurado ko, akong kaigsoonan, mas gustuhon gayud nato nga magpakabuhi sa hangtud diha sa kahayag sa kamatuoran. Kon unta atong makita ang Manluluwas nga nag-antus didto sa tanaman ug sa krus ug hingpit natong masabtan kon unsa kini alang natong tanan, maningkamot gayud kita sa pagtuman sa iyang mga sugo ug paghigugma sa Ginoo nga atong Dios sa tibuok natong kasingkasing, hunahuna ug kusog, ug sa ngalan ni Jesukristo moserbisyo kaniya.8
3
Atong katungdanan ang mahunahunaong pagkonsiderar sa pakigsaad nga atong gihimo kon moambit kita sa sakrament.
Unta atong maklaro sa pagpasabut sa mga miyembro sa Simbahan ang mga pakigsaad nga ilang gihimo kon moambit sila sa sakrament atol sa sakrament miting.9
“Unta atong maklaro sa pagpasabut sa mga miyembro sa Simbahan ang mga pakigsaad nga ilang gihimo kon moambit sila sa sakrament.”
Nakakita ko og duha ka miyembro sa Simbahan nga nagtapad [sa sakrament miting], nanagtabi, taud-taud nahunong sila atol sa pagpanalangin sa pan o sa tubig, dayon nagsugod na sab sa pagtabi. … Nakapakurat kadto kanako, ug sigurado kong sa Ginoo usab.10
Atong katungdanan ang mainampingon ug mahunahunaong pagkonsiderar sa kinaiyahan sa mga pag-ampo [sa sakrament] kon madungog na nato kini nga gipahigayon diha sa atong mga miting. Dunay upat ka importante kaayong butang nga gipakigsaad natong buhaton sa matag higayon nga moambit kita niini nga mga simbolo, ug sa pag-ambit, dunay buhaton nga nagpakita nga kita motuman sa mga obligasyon, ug kini angayan natong buhaton. Mao kining mosunod:
1. Mokaon kita agig paghinumdom sa lawas ni Jesukristo, mosaad nga kanunay kitang mohinumdom sa Iyang samaran nga lawas nga gipatay ibabaw sa krus.
2. Moinom kita agig paghinumdom sa dugo nga gipaagas alang sa mga sala sa kalibutan, nga mitubos sa kalapasan ni Adan, ug naghimo natong gawasnon sa kaugalingon natong mga sala kon kita tinuoray nga maghinulsol.
3. Nakigsaad kita nga andam kitang modala nganha kanato sa pangalan sa Anak ug kanunayng mohinumdom Kaniya. Sa pagtuman niini nga pakigsaad misaad kita nga kita pagatawagon sa Iyang ngalan ug dili gayud mohimo og bisan unsa nga pagpakaulaw o pagsaway niana nga pangalan.
4. Nakigsaad kita nga atong huptan ang mga sugo nga Iyang gihatag kanato; dili usa ka sugo, apan andam kita sa “pagpakabuhi pinaagi sa matag pulong nga mogula gikan sa ba-ba sa Dios.” [D&P 84:44.]
Kon buhaton nato kini nan gisaaran kita sa padayong giya sa Espiritu Santo, ug kon dili nato kini buhaton dili kita makadawat niana nga giya.11
Duna koy pipila ka pangutana ninyo, ug mamulong ko, siyempre, sa tanang miyembro sa Simbahan. Sa inyong hunahuna ang tawo ba nga moadto sa sakrament uban ang diwa sa pag-ampo, kamapainubsanon, ug pagsimba, ug moambit niini nga mga simbolo nga nagrepresentar sa lawas ug dugo ni Jesukristo, motuyo sa pagsupak sa mga sugo sa Ginoo? Kon ang usa ka tawo nakahibalo gayud unsay ipasabut sa pag-ambit sa sakrament, nakigsaad nga modala nganha kaniya sa ngalan ni Jesukristo ug sa kanunay mohinumdom kaniya ug motuman sa iyang mga sugo, ug kini nga saad bag-ohon matag semana—sa inyong hunahuna mapakyas kaha sa pagbayad sa ikapulo kining tawhana? Kining tawhana mosupak kaha sa adlawng Igpapahulay o mobaliwala sa Pulong sa Kaalam? Mapakyas kaha siya sa pag-ampo, ug dili motambong sa iyang mga katungdanan sa korum ug ubang katungdanan sa Simbahan? Ang ingon nga pagsupak sa sagradong mga baruganan ug katungdanan dili mahimo kon nahibalo ang tawo unsay ipasabut niini nga mga saad matag semana ngadto sa Ginoo ug atubangan sa mga santos.12
“Atong katungdanan ang mainampingon ug mahunahunaong pagkonsiderar sa kinaiyahan sa mga pag-ampo [sa sakrament] kon madungog na nato kini nga gipahigayon.”
Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo
Mga Pangutana
-
Diha sa “Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Fielding Smith,” gipakigbahin ni Presidente Smith ang iyang hunahuna dihang gihimo sa Manluluwas ang sakrament. Ngano nga makahuluganon kaninyo kini nga hitabo?
-
Samtang magtuon kamo sa seksyon 1, hunahunaa ang importansya sa pagtambong sa sakrament miting matag semana. Unsaon ninyo pag-andam sa inyong kaugalingon alang sa sakrament miting? Unsay mahimo sa mga ginikanan sa pagtabang sa ilang mga anak aron maandam?
-
Unsay epekto diha kaninyo kabahin sa mga hunahuna ni Presidente Smith sa iyang pag-ambit sa sakrament? (Tan-awa sa seksyon 2.) Unsay atong mahimo sa paghinumdom sa Manluluwas ug sa Iyang Pag-ula kon moambit kita sa sakrament?
-
Hatagi og pagtagad ang nakalista nga mga pakigsaad diha sa seksyon 3. Pamalandungi sa hilom unsay inyong gibati kabahin niini nga pakigsaad. Sa unsang paagi nakaimpluwensya sa inyong kinabuhi kini nga pakigsaad?
May Kalabutan nga mga Kasulatan
Mateo 26:26–29; 1 Mga Taga-Corinto 11:23–29; 3 Nephi 18:1–13; Mormon 9:29; Moroni 4–5; D&P 20:75–79; 59:9–12
Tabang sa Pagtudlo
“Sanguni ang mga partisipante sa pagbasa og pinili nga mga pangutana gikan sa katapusan sa kapitulo (mahimong indibidwal o diha sa ginagmay nga mga grupo). Hangyoa sila sa pagpangita sa mga pagtulun-an diha sa kapitulo nga may kalabutan sa mga pangutana. Dayon dapita sila sa pagpakigbahin sa ilang mga hunahuna ug panglantaw ngadto sa uban nga mga grupo” (gikan sa pahina x niini nga libro).