Kapitulo 3
Ang Plano sa Kaluwasan
“Ang atong Amahan sa langit nag-establisar sa plano sa kaluwasan alang sa iyang espiritu nga mga anak … aron sila molambo hangtud ilang maangkon ang kinabuhing dayon.”
Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Fielding Smith
Niadtong Abril 29, 1901, ang 18 anyos nga igsoong babaye ni Joseph Fielding Smith, si Alice namatay tungod sa dugay na nga sakit. Hapit na matapos ang full-time nga misyon ni Joseph sa England. Ang iyang tubag sa balita bahin sa kamatayon ni Alice nagpakita sa iyang gugma sa iyang pamilya ug pagpamatuod sa plano sa kaluwasan. “Dako kini namo nga pagsulay,” iyang gi-rekord sa iyang journal. “Wala nako mahunahuna ang kagrabe sa iyang sakit. Nagdahum ko nga magkita pa mi niya pag-usab uban sa akong tibuok pamilya sulod sa pipila ka semana, apan ang kabubut-on sa Dios ang matuman. Kini ang panahon nga ang paglaum nga ikahatag sa ebanghelyo makatabang kaayo. Magkita mi sa sunod nga kinabuhi aron matagamtam ang kaanindot ug panalangin sa pagpakig-uban sa usag usa, diin ang pamilya dili na magbuwag pa, diin kitang tanan makadawat sa mga panalangin, ug makaamgo sa malumong kalooy sa atong Amahan sa langit. Unta magsubay ko kanunay sa dalan sa kamatuoran, ug pasidunggan ang ngalan nga akong gihuptan, nga ang panagkita sa akong kaliwatan mahimong labing matam-is ug mahangturon, kini ang akong mapainubsanong pag-ampo.”1
Sa pagserbisyo isip Apostol ug sa wala madugay Presidente sa Simbahan, si Presidente Joseph Fielding Smith nagbalik-balik sa pagpamatuod sa paglaum nga moabut tungod sa pagsabut sa ebanghelyo. Siya mitudlo, “Anaa nato ang plano sa kaluwasan; nangalagad kita sa ebanghelyo; ug ang ebanghelyo mao ang bugtong paglaum sa kalibutan, ang paagi nga makahatag og kalinaw sa kalibutan ug maeksakto ang sayop nga anaa sa tanang nasud.”2
Mga Pagtulun-an ni Joseph Fielding Smith
1
Sa kalibutan sa wala pa dinhi sa yuta, kita nalipay nga nasayud sa plano sa Langitnong Amahan alang sa kaluwasan.
Kitang tanan sakop sa pamilya sa atong Amahan sa Langit. Kita nagpuyo uban Kaniya sa wala pa gimugna kining kalibutan. Kita nakakita sa Iyang dagway, nakabati sa Iyang gugma, ug nakadungog sa Iyang mga pagtulun-an, ug gi-establisar ang mga balaod aron kita makalambo ug makaangkon og atong kaugalingong mahangturong pamilya.3
“Kita nagpuyo uban [sa atong Amahan sa Langit] sa wala pa gimugna kining kalibutan.”
Ang atong Amahan sa langit nag-establisar sa plano sa kaluwasan alang sa iyang espiritu nga mga anak. Kini nga plano gidesinyo aron sila molambo hangtud ilang maangkon ang kinabuhing dayon, ang ngalan sa matang sa kinabuhi sa atong Amahan sa Langit. Kini nga plano makapahimo sa mga anak sa Dios nga mahisama kaniya ug makaangkon og gahum ug kaalam ug kahibalo nga iyang nabatonan.4
Atong nakat-unan gikan sa Perlas nga Labing Bililhon, nga adunay gipahigayon nga konseho sa langit, diin gipundok sa Ginoo ang iyang espiritu nga mga anak ug gipresentar kanila ang plano nga sila moanhi sa kalibutan, mosinati sa mortal nga kinabuhi ug makaangkon og pisikal nga lawas, mosagubang sa pagsulay sa mortalidad ug dayon pagahimayaon pinaagi sa pagkabanhaw nga mahitabo pinaagi sa pag-ula sa iyang Bugtong Anak, si Jesukristo [tan-awa sa Moises 4:1–2; Abraham 3:22–28]. Ang paghunahuna nga mosinati sa mortalidad ug sa dili matag-ang kahimtang sa kinabuhi sa kalibutan diin sila makasinati og pag-antus, kasakit, kaguol, tintasyon ug kalisdanan, ingon man sa kanindot sa kayano sa kinabuhi, ug dayon, kon matinud-anon, makasinati sa pagkabanhaw ngadto sa kinabuhing dayon diha sa gingharian sa Dios, nga mahisama kaniya [tan-awa sa 1 Juan 3:2], ug mopuno kanila sa diwa sa kalipay, ug sila “misinggit sa kalipay.” [Tan-awa sa Job 38:4–7.] Ang kasinatian ug kahibalo nga maangkon niining mortal nga kinabuhi, dili maangkon sa lain nga paagi, ug ang pagdawat og pisikal nga lawas mahinungdanon sa ilang kahimayaan.5
2
Ang Pagkapukan ni Adan ug Eva kabahin sa plano sa Langitnong Amahan.
Ang plano sa kaluwasan, o ang han-ay sa mga balaod, nga nasayran nga mao ang ebanghelyo ni Jesukristo, gipatuman na sa langit, sa wala pa gitukod ang kalibutan. Napili didto nga si Adan nga atong amahan moanhi sa kalibutan ug mangulo sa tibuok tawhanong pamilya. Lakip kana sa dakong plano, nga siya moambit sa gidili nga prutas ug mapukan, sa ingon nakapahimo nga adunay pag-antus ug kamatayon sa kalibutan, gani alang sa kaayohan sa iyang mga anak.6
Ang Pagkapukan mahinungdanong bahin sa mortal nga pagsulay sa tawo. … Kon wala pa moambit si Adan ug Eva, ang talagsaong gasa sa mortalidad dili gyud nila masinati. Dugang pa, wala silay kaliwatan, ug ang dakong sugo nga gimando kanila sa Ginoo dili matuman.7
Ang Pagkapukan nila ni Adan ug Eva nakahatag og “kasakit, kaguol, kamatayon; apan … kini nakahatag usab og panalangin.”
Ang pagkapukan ni Adan nakapahinabo sa tanang dili matag-ang kahimtang sa kinabuhi sa mortalidad. Kini nakahatag og kasakit, kaguol, kamatayon; apan dili usab nato makalimtan nga kini nakahatag usab og panalangin. … Kini nakahatag sa panalangin sa kahibalo ug panabut ug sa mortal nga kinabuhi.8
3
Gihalad ni Jesukristo ang Iyang Kaugalingon isip sakripisyo sa pagluwas nato gikan sa Pagkapukan ug sa atong mga sala.
Ang kalapasan ni Adan nakapahinabo niining duha ka kamatayon, ang espiritwal ug temporal—ang tawo gipapahawa sa presensya sa Dios, ug nahimong mortal ug mosinati sa mga sakit sa unod. Aron siya makabalik pag-usab, kinahanglang mabayaran ang nasupak nga balaod. Gikinahanglan kini para sa kaangayan.9
Natural lang ug makiangayon nga ang tawo nga nakasala mobayad sa silot—pag-ula alang sa sayop. Busa, sa dihang si Adan nakalapas sa balaod, ang kaangayan misukna nga siya, ug walay lain, ang manubag sa sala ug bayaran kini sa iyang kinabuhi. Apan si Adan, sa paglapas sa balaod, siya mismo anaa ubos sa tunglo, ug tungod siya natunglo siya dili makaula, o makaeksakto sa iyang nabuhat. Ni ang iyang mga anak, kay sila natunglo, ug nanginahanglan kini og tawo nga wala maapil sa tunglo aron sa pag-ula sa orihinal nga sala. Dugang pa, tungod kay kitang tanan natunglo, kita usab walay gahum sa pag-ula sa atong sala. Busa kinahanglan sa Amahan nga ipadala ang iyang Bugtong Anak, kinsa walay sala, sa pag-ula sa atong sala ingon man sa kalapasan ni Adan, nga gisukna sa kaangayan. Siya mismo mihalad sa iyang kaugalingon isip sakripisyo alang sa mga sala, ug pinaagi sa iyang kamatayon diha sa krus iyang gidala sa iyang kaugalingon ang kalapasan ni Adan ug ang atong kaugalingong mga sala, sa ingon nagtubos nato gikan sa kalaglagan, ug sa atong mga sala, kon kita maghinulsol.10
Atong katungdanan ang pagtudlo sa misyon ni Jesukristo. Nganong mianhi siya? Unsay iyang nahimo para nato? Sa unsang paagi kita nakabenepisyo? Unsay iyang gisakripisyo para niini? Ang iyang gisakripisyo mao ang iyang kaugalingon, oo, labaw pa sa iyang kaugalingon! Unsa pay iyang gipangbuhat gawas sa pagpalansang sa krus? Nganong gilansang man siya? Siya gilansang aron sa pagpaagas sa iyang dugo aron tubson kita gikan sa dakong silot nga mahitabo, mapahawa sa presensya sa Dios. Siya namatay sa krus aron sa pagluwas nato, aron mahiusa pag-usab ang atong lawas ug espiritu. Iyang gihatag kanato kana nga pribilehiyo. Kon kita motuo lang niya ug mosunod sa iyang mga sugo, siya nagpakamatay para nato aron kita mapasaylo gikan sa atong sala ug dili masilotan. Iyang gibayaran ang bili niini. …
… Walay laing tawo ang makahimo sa iyang gibuhat para nato. Dili siya kinahanglang mamatay, makabalibad siya. Boluntaryo Niya kining gibuhat. Iya kining gibuhat tungod kay sugo kini gikan sa iyang Amahan. Siya nasayud kon unsa kini nga matang nga pag-antus; apan, tungod sa iyang gugma kanato, andam siya sa pagbuhat niini. …
Ang paglansang sa mga kamot ug tiil sa Manluluwas dili ang pinakasakit nga bahin sa iyang pag-antus. Kita naanad, tingali, sa pagbati, o paghunahuna nga ang iyang hilabihang pag-antus mao ang paglansang sa krus ug gibitay. Nan, nahitabo na sa kasaysayan sa kalibutan nga liboan ka mga tawo nag-antus sa ingon niana nga paagi. Busa ang iyang pag-antus, kon kana lang ang hisgutan, susama ra kasakit sa ubang mga tawo nga gilansang usab diha sa krus. Busa, unsa man diay ang iyang hilabihang pag-antus? Nanghinaut ko nga atong mapasabut kining kamatuoran sa tanang miyembro sa Simbahan: Ang Iyang hilabihang pag-antus nahitabo sa wala pa siya gilansang sa krus. Kini nahitabo sa Tanaman sa Getsemani, sama sa gisaysay kanato diha sa mga kasulatan, nga migawas ang dugo sa matag lungag sa iyang panit; ug sa grabing panghingutas sa iyang kalag, siya mihilak sa iyang Amahan. Dili ang paglansang sa iyang mga kamot ug tiil. Karon ayaw ko og pangutan-a sa unsang paagi kana nahitabo kay wala ko masayud. Walay nasayud. Ang ato lang nasayran nga sa pipila ka paagi iyang gidala sa iyang kaugalingon ang dakong silot. Iyang gidala sa iyang kaugalingon ang atong mga kalapasan, ug gibayaran ang bili, ang bili sa grabing kasakit.
Hunahunaa ang Manluluwas nga gidala ang tanang palas-anon sa matag indibidwal—kasakit—sa pipila ka paagi ako makaingon, wala ko makasabut; akong angkunon—ang hinungdan nga nag-antus siya sa hilabihang kasakit, kon itandi niini dili kaayo sakit ang paglansang sa iyang mga kamot ug tiil. Siya nakahilak tungod sa kasakit, ngadto sa Iyang Amahan, “Kuhaa kining kopa gikan kanako!” ug dili kini makuha [tan-awa sa Mateo 26:42; Marcos 14:36; Lucas 22:42]. Basahon ko kaninyo ang usa o duha ka pulong unsay gisulti sa Ginoo kabahin niana:
“Kay tan-awa, Ako, ang Dios, nag-antus niini nga mga butang alang sa tanan, nga sila unta dili mag-antus kon sila maghinulsol;
“Apan kon dili sila maghinulsol sila kinahanglan gayud nga mag-antus sama kanako;
“Kansang pag-antus nakapahimo sa akong kaugalingon, gani ang Dios, ang labing halangdon sa tanan sa pagkurog tungod sa kasakit, ug sa pag-agas sa dugo sa matag lungag sa panit, ug sa pag-antus sa lawas ug sa espiritu—ug buot nga Ako unta dili moinom sa mapait nga kopa, ug mobiya—
“Bisan pa niana, himaya ngadto sa Amahan, ug Ako nakaambit ug nakahuman sa akong mga pagpangandam alang sa mga katawhan.” [D&P 19:16–19.]
Dihang nabasa ko kini nakapaubos kini nako. Ang Iyang gugma sa katawhan, sa kalibutan, hilabihan kaayo nga siya andam nga modala sa palas-anon nga dili mahimo sa mortal nga tawo, ug mibayad og dakong bili nga dili mabayaran ni bisan kinsa nga tawo, aron kita makalingkawas.11
“Ang atong Manluluwas nga si Jesukristo mao ang mahinungdanong tawo niining dakong plano sa kalamboan ug kaluwasan.”
Ang Anak sa Dios [miingon]: “Manaog ko ug bayaran ang bili. Ako ang mahimong Manunubos ug tubson ang mga tawo gikan sa kalapasan ni Adan. Akong dalhon ang mga sala sa kalibutan ug tubson o luwason ang tanang kalag gikan sa iyang sala kadtong maghinulsol.”12
Atong ihulagway: Usa ka tawo naglakaw sa dalan nga nahulog sa lawom ug ngitngit kaayo nga lungag nga dili siya makagawas kon siya lang. Unsaon niya pagluwas sa iyang kaugalingon niining panghitabo? Wala siyay mahimo, kay walay laing paagi nga makagawas sa lungag. Siya nangayo og tabang, ug may buotang tawo, nakadungog sa iyang pagpangayo og tabang, nagdali sa pagtabang kaniya ug sa paghatag og hagdanan, nga nakapahimo kaniya sa paggawas gikan sa lungag. Kini mao gyud ang nahimutangan ni Adan ug sa iyang kaliwatan, dihang gikaon niya ang gidili nga bunga. Ang tanan naanaa sa lungag, walay usa ang makagawas ug makahupay sa uban. Ang lungag mao ang pagpahawa gikan sa presensya sa Ginoo ug ang temporal nga kamatayon, ang pagkadugta sa lawas. Ang tanan mamatay, walay makalingkawas sa lungag.13
Miagi ang Manluluwas, naa siya sa gawas sa lungag, ug gitunol ang hagdanan. Siya miadto sa lungag ug mitabang nato sa paggamit sa hagdanan aron makagawas.14
Sa iyang walay kinutuban nga kalooy, ang Amahan nakadungog sa hilak sa iyang mga anak ug mipadala sa iyang Bugtong Anak, kinsa dili ulipon sa kamatayon ug walay sala, sa paghatag og paagi aron makagawas. Iya kining gibuhat pinaagi sa iyang walay kinutuban nga pag-ula ug ebanghelyo.15
Ang atong kasingkasing mapuno og pasalamat sa paghigugma ug pagsunod alang sa talagsaon ug malumong kalooy sa [Manluluwas]. Tungod sa iyang gibuhat dili gayud nato siya pakyason. Kita gibayaran Niya sa bili, ang bili sa iyang hilabihang pag-antus ug pagpaagas sa iyang dugo sa pagsakripisyo diha sa krus.16
4
Nagtukod diha sa pundasyon sa Pag-ula ni Jesukristo, atong lihokon atong kaluwasan atol sa mortalidad.
Ang atong Manluluwas nga si Jesukristo mao ang mahinungdanong tawo niining dakong plano sa kalamboan ug kaluwasan.17
Ang pagtukod diha sa pundasyon sa pag-ula, ang plano sa kaluwasan naglangkob sa mosunod nga mga butang:
Una, kita kinahanglang magbaton og hugot nga pagtuo ni Ginoong Jesukristo; ato siyang dawaton isip Anak sa Dios; kinahanglang mosalig kita niya, mosalig sa iyang pulong, ug motinguha sa mga panalangin pinaagi sa pagsunod sa iyang mga balaod.
Ikaduha, kita kinahanglang maghinulsol sa atong mga sala; isalikway ang kalibutanong mga butang; tinoon sa atong kasingkasing, walay pagduha-duha, nga kita magpakabuhi nga diosnon ug matarung.
Ikatulo, kita kinahanglang mabunyagan diha sa tubig, sa tawo nga adunay katungod, nga may gahum sa pagbugkos dinhi sa yuta nga pagabugkuson sa langit; kita kinahanglang, pinaagi niining sagradong ordinansa, mopakigsaad sa pagserbisyo sa Ginoo ug mosunod sa iyang mga sugo.
Ikaupat, kita kihanglang modawat sa gasa sa Espiritu Santo; mabag-o nga tawo; mawala ang sala ug kalapasan diha sa atong kalag; mahimong bag-ong linalang pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo.
Ikalima, kita kinahanglang molahutay hangtud sa katapusan; mosunod sa mga sugo human sa bunyag; atong lihokon atong kaluwasan uban sa kahadlok sa atubangan sa Ginoo; kita kinahanglang magpakabuhi aron maangkon ang kinaiya sa pagka-diosnon ug mahimong matang sa katawhan nga makatagamtam sa himaya ug kanindot sa celestial nga gingharian.18
Karon, ako mopamatuod nga kining mga balaod diin ang mga tawo kinahanglang mosunod aron maangkon ang kaluwasan, ug nalangkob diha sa ebanghelyo ni Jesukristo, gipadayag karon sa mga propeta ug apostoles, ug kini gipatuman karon sa iyang simbahan, nga iyang giestablisar pag-usab sa kalibutan.19
Kitang tanan, niining mortal nga kalibutan, anaa sa pagsulay. Kita gipadala dinhi aron makaangkon og tabernakulo [lawas] para sa atong mahangturong mga espiritu; ikaduha, aron mapamatud-an pinaagi sa pagsulay, makasinati og kalisdanan ingon man dakong kalipay nga maangkon pinaagi sa sagradong pakigsaad sa mahangturong baruganan sa ebanghelyo. Ang mortalidad, sama sa gipahibalo ni Lehi sa iyang mga anak, usa ka “kahimtang sa pagsulay.” (2 Nephi 2:21.) Dinhi kita pagasulayan sa pagsuta kon kita, dihang napahawa sa presensya sa atong Amahan sa Kahangturan apan gitudloan gihapon sa paagi sa kinabuhing dayon, mohigugma ug motahud kaniya ug magmatinuoron ngadto sa iyang Pinalanggang Anak, si Jesukristo.20
Kita mianhi dinhi aron masulayan ug mapamatud-an pinaagi sa pagsinati sa dautan ingon man usab sa maayo … Ang Amahan mitugot kang Satanas ug sa iyang mga panon sa pagtintal nato, apan pinaagi sa giya sa Espiritu sa Ginoo ug sa mga sugo nga nadawat pinaagi sa pagpadayag, kita andam nga mopili. Kon kita mobuhat og dautan, kita pagasilutan; kon kita mobuhat og maayo, kita makadawat sa mahangturong ganti sa pagkamatarung.21
Kining mortal nga pagsulay [usa ka] mubo nga panahon, mobung panahon nga nagsumpay sa mahangturong nangagi ug mahangturong umaabot. Apan kini [usa ka] panahon nga may hilabihang importansya. … Kini nga kinabuhi mao ang labing mahinungdanon sa atong mahangturong kinabuhi.22
5
Ang tanang katawhan makadawat sa panalangin sa pagkabanhaw pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo.
Kita mianhi sa kalibutan aron mamatay. Kana nasabtan na sa wala pa kita mianhi dinhi. Kini apil sa plano, ang tanan gihisgutan ug gihan-ay sa wala pa ang tawo moanhi sa kalibutan. … Kita andam sa pagpanaw gikan sa presensya sa Dios diha sa kalibutan sa espiritu ngadto sa mortal nga kalibutan, sa pagsinati dinhi sa kinabuhi, sa kalipay ug kasubo, ug mamatay; ug ang kamatayon sama kamahinungdanon sa pagkatawo.23
Ang pisikal nga kamatayon, o ang kamatayon sa mortal nga tawo, dili permanente nga panagbulag sa espiritu ug sa lawas, bisan pa sa katinuod nga ang lawas mohiusa sa mga elemento sa yuta, apan temporaryong panagbulag lang nga mawala inig adlaw sa pagkabanhaw diin ang lawas mabuhi pag-usab nga pagadumalaon sa espiritu. Kini nga panalangin madawat sa tanang mga tawo tungod sa pag-ula ni Kristo, dili igsapayan sa ilang kabuotan o kadautan samtang mortal pa. Si Pablo miingon nga adunay pagkabanhaw sa matarung ug dili matarung (Mga Buhat 24:15), ug ang Manluluwas miingon nga tanang nangamatay makadungog sa iyang tingog ug mabuhi pag-usab “ang mga nanagbuhat og maayo, managpanggula nga binanhaw ngadto sa kinabuhi; ug ang mga nanagbuhat og mangil-ad, managpanggula nga binanhaw ngadto sa pagkahinukman sa silot” (Juan 5:29).24
Matag importante nga bahin sa atong lawas mapahiuli sa saktong bahin inigka banhaw, bisan unsa pay nahitabo sa patayng lawas. Kon kini nasunog, gikaon sa mga pating, bisan unsa pay nahitabo. Matag importante nga bahin sa atong lawas mapahiuli sa saktong bahin.25
Ang espiritu dili mahingpit kon wala ang lawas ug bukog. Kini nga lawas ug espiritu mahimong imortal ug ang panalangin sa kaluwasan makab-ot pinaagi sa pagkabanhaw. Human sa pagkabanhaw dili na kini mabulag pag-usab, ang lawas ug ang espiritu dili na gyud magbulag aron madawat sa tawo ang hingpit nga kalipay. Wala nay laing paagi, gawas sa pagkatawo niining kinabuhia ug pagkabanhaw, nga ang mga espiritu mahimong sama sa atong Amahan sa kahangturan.26
6
Ang mga matinud-anon makapanunod og kinabuhing dayon uban sa ilang pamilya diha sa presensya sa Langitnong Amahan.
Ang ubang mga tawo makapanunod og bahandi pinaagi sa kakugi sa ilang katigulangan. Ang uban makapanunod og kalibutanong mga trono, gahum, ug posisyon, diha sa ilang mga katawhan. Ang uban nagtinguha nga makapanunod og kalibutanong kahibalo ug kasikat gamit ang ilang kakugi ug kamakanunayon; apan adunay kabilin nga mas bililhon pa kay niining tanan, mao ang mahangturong kahimayaan.
Ang mga Kasulatan miingon nga ang kinabuhing dayon—ang kinabuhi karon sa atong Amahan sa Kahangturan ug iyang Anak, si Jesukristo,—ang labing mahinungdanon nga gasa sa Dios [tan-awa sa D&P 14:7]. Ang nalimpyohan sa tanang sala mao lang ang makadawat niini. Kini gisaad niadtong “kinsa nakabuntog pinaagi sa hugot nga pagtuo, ug gibugkos pinaagi sa Balaan nga Espiritu sa saad, diin ang Amahan mipadala diha sa tanan niadto kinsa mga makiangayon ug matarung. Sila mao sila kinsa mao ang simbahan sa Unang Natawo. Sila mao sila ngadto kansang mga kamot ang Amahan nakahatag sa tanan nga mga butang.” [D&P 76:53–55; tan-awa usab sa bersikulo 52.]27
Kining plano sa kaluwasan nakasentro sa pamilya. … [Kini] gidesinyo aron kita makamugna og atong kaugalingong mahangturong pamilya.28
Kadtong makadawat og kahimayaan sa celestial nga gingharian makahimo sa “pagpadayon sa mga binhi hangtud sa hangtud.” Sila magpuyo nga pamilya.29
Kita gitudloan sa ebanghelyo ni Jesukristo nga ang organisasyon sa pamilya mahimo, kon may kalabutan sa celestial nga kahimayaan, nga makompleto, usa ka organisasyon sa henerasyon sa pamilya gisumpay sa sunod nga henerasyon sa pamilya, ug midaghan ug mikatap sa mga kapanahonan.30
Kining mahimayaong panalangin sa mahangturong kabilin … dili maangkon gawas lang kon andam nga mosunod sa mga sugo ug gani sa pag-antus sama ni Kristo kon gikinahanglan. Buot ipasabut, ang mga nagtinguha sa kinabuhing dayon—ang labing mahinungdanon nga gasa sa Dios—gipaabut nga mosakripisyo sa tanan, kon gikinahanglan, ug gani sa pagsakripisyo sa ilang kinabuhi alang sa iyang kawsa, sila dili gayud makabayad kaniya sa daghang panalangin nga nadawat ug nasaad sumala sa pagkamasulundon ngadto sa iyang mga balaod ug mga sugo.31
Kon kita dili na kalibutanon ug nakadawat na sa kahingpitan sa ebanghelyo, kita kandidato para sa celestial nga himaya; dili lang kini, kita sobra pa sa kandidato kon kita matinud-anon, kay ang Ginoo naghatag kanato og kasiguroan nga pinaagi sa atong pagkamatinud-anon, kita makasulod sa celestial nga gingharian. …
… Busa kita magpakabuhi nga makasigurong makaangkon sa atong kabilin, ug sa ingon kita masayud, pinaagi sa atong pagpakabuhi, nga kita maanaa sa Iyang presenya ug mopuyo uban Kaniya, makadawat sa kahingpitan sa panalangin nga gisaad. Kinsa sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw ang makontento nga makadawat lang og gamayng bahin sa kaluwasan nga gisaad kanato? … Gikinahanglan, nga kita mapainubsanon, ug uban sa diwa sa paghinulsol, magpadayon; magtuman sa mga sugo sa Dios hangtud sa katapusan, kay ang atong paglaum ug tumong mao ang kinabuhing dayon, ug kini ang kinabuhi diha sa presensya sa Amahan ug sa Anak; “Ug ang kinabuhing dayon mao kini,” miingon ang Ginoo,” ang ilang pagpakaila kanimo nga mao ang bugtong tinuod nga Dios, ug kang Jesukristo nga imong pinadala.” [Juan 17:3.]32
Karon, tigulang na ko, nakaamgo nga sa dili madugay ako mahimong manubag sa akong mga nabuhat sa mortal nga kinabuhi. …
Sigurado ko nga kitang tanan nahigugma sa Ginoo. Nasayud ko nga siya buhi, ug naghinam-hinam sa panahon nga akong makita ang iyang panagway, ug naglaum nga makadungog sa iyang tingog nga moingon kanako: “Umari kamo, O mga dinayeg sa akong Amahan, panunda ninyo ang gingharian nga gitagana alang kaninyo sukad sa pagtukod sa kalibutan.” (Mat. 25:34.)
Ug nag-ampo ko nga kining kasinatian makalipay natong tanan, sumala sa atong panahon.33
Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo
Mga Pangutana
-
Samtang nagbasa mo sa journal diha sa “Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Fielding Smith,” paghunahuna og higayon nga kamo nahupay sa inyong pagpamatuod sa plano sa kaluwasan. Sa unsang paagi nga inyong matabangan ang sakop sa pamilya o higala nga makadawat niining paghupay?
-
Sa unsang paagi nga ang mga pagtulun-an ni Presidente Smith kabahin sa konseho sa langit makatabang nato kon kita magsagubang og mga pagsulay? (Tan-awa sa seksyon 1.)
-
Gitudlo ni Presidente Smith “dili usab nato makalimtan nga [ang Pagkapukan ni Adan ug Eva] nakahatag usab og panalangin” (seksyon 2). Nganong importante nga hinumduman kining kamatuoran? Unsa ang mga panalangin nga inyong nadawat tungod sa Pagkapukan?
-
Sa seksyon 3, sa unsang paagi nga ang panig-ingnan ni Presidente Smith sa tawo nga nahulog sa lungag may kalabutan sa atong kinabuhi? Pamalandong kon sa unsang paagi ang Manluluwas miluwas kaninyo pinaagi sa Iyang Pag-ula.
-
Unsay gisugyot sa mga pulong ni Presidente Smith sa seksyon 4 kabahin sa katuyoan sa atong kinabuhi dinhi sa kalibutan? Unsay giandam sa Ginoo sa pagtabang nato nga luwas nga makalahutay panahon sa pagsulay?
-
Sa unsang paagi nga inyong mapasabut sa usa ka tawo ang deklarasyon ni Presidente Smith sa seksyon 5 nga “ang kamatayon sama kamahinungdanon sa pagkatawo”? Sa unsang paagi nga ang doktrina sa pagkabanhaw nakaimpluwensya sa inyong kinabuhi?
-
Sa unsang paagi nga ang kalibutanong bahandi lahi sa “mahangturong kabilin” nga atong madawat pinaagi sa plano sa kaluwasan? (Tan-awa sa seksyon 6.) Sa unsang paagi nga ang pagsabut niining kalahian makatabang nato sa pag-andam alang sa kinabuhing dayon?
May Kalabutan nga mga Kasulatan
Job 38:4–7; 2 Nephi 2:15–29; 9:5–27; Alma 12:20–35; D&P 19:16–19; Moises 5:10–12
Tabang sa Pagtudlo
“Aron sa pagtabang kanato nga makatudlo gikan sa mga kasulatan ug sa mga pulong sa mga propeta, ang Simbahan naghimo og mga manwal sa leksyon ug ubang mga materyal. Wala kaayo kinahanglana ang mga komentaryo o ubang mga materyal nga pakisayran” (Pagtudlo, Walay Labaw ka Mahinungdanon nga Tawag: Usa ka Giya nga Kapanguhaan alang sa Pagtudlo sa Ebanghelyo [1999], 52).