Ang Kinabuhi ug Pangalagad ni Joseph Fielding Smith
Si Presidente Joseph Fielding Smith “migamit og tulo ka importante nga mga pulong nga dili gyud nako makalimtan,” nahinumdom si Presidente Gordon B. Hinckley. Kadtong mga pulong mao ang “matinuoron ug matinud-anon.” Miingon si Presidente Hinckley, “Sa iyang pakigpulong sa publiko, sa iyang pribado nga panagsultihanay, sa iyang pag-ampo ngadto sa Ginoo, nangamuyo siya nga kita unta magmatinuoron ug magmatinud-anon.”1 Mipakigbahin si Presidente Thomas S. Monson og susamang handumanan: “Bisan sa iyang katigulangon, [siya] nag-ampo kanunay, ‘Hinaut nga kami magmatinuoron ug magmatinud-anon hangtud sa katapusan.’”2
“Matinuoron ug matinud-anon.” Alang ni Presidente Joseph Fielding Smith, mas labaw pa kini kay sa kanunay nga gibalik-balik nga pulong. Usa kini ka kinasingkasing nga pagpadayag sa iyang paglaum alang sa tanang katawhan. Usa usab kini ka paghulagway sa iyang kinabuhi, gikan sa iyang pagkabata hangtud na sa iyang pagserbisyo isip Presidente sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.
“Usa ka Bata sa Saad”
Si Joseph Fielding Smith “natawo isip usa ka bata sa saad,” miingon si Elder Bruce R. McConkie sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles. Si Elder McConkie, umagad ni Presidente Smith, mipasabut nga si Julina Lambson Smith “adunay tulo ka mga anak nga babaye apan walay anak nga lalaki, ug mao nga nag-ampo siya sa Ginoo ug, sama ni Ana sa karaan, ‘nagsaad og usa ka panaad.’ [1 Samuel 1:11.] Ang iyang saad: nga kon ang Ginoo mohatag kaniya og anak nga lalaki, ‘iyang buhaton ang tanan sa pagtabang kaniya nga mapuslan sa Ginoo ug sa iyang amahan.’ Gitubag sa Ginoo ang iyang mga pag-ampo, ug iyang gituman ang iyang saad ngadto kaniya.”3 Niadtong Hulyo 19, 1876, si Julina ug ang iyang bana, si Joseph F. Smith, mi-welcome sa bag-ong natawo nga anak nga lalaki sa ilang pamilya. Ginganlan nila kini og Joseph Fielding Smith Jr., sunod sa iyang amahan.
Sa pagkahimugso, si Joseph Fielding Smith miapil sa pamilya nga puno og hugot nga pagtuo, serbisyo, ug pagpangulo. Ang iyang apohang lalaki nga si Hyrum Smith mao ang igsoon ni Propeta Joseph Smith ug usa ka maisugon nga saksi sa Pagpahiuli sa ebanghelyo. Ang Ginoo mitudlo ni Hyrum nga “usa ka propeta, ug usa ka manalagna, ug usa ka tigpadayag sa [Iyang] simbahan,” nag-ingon nga ang ngalan ni Hyrum “makabaton og madungganon nga paghinumdom gikan sa kaliwatan ngadto sa kaliwatan, hangtud sa kahangturan” (D&P 124:94, 96). Uban sa iyang igsoon nga si Joseph, si Hyrum misilyo sa iyang pagpamatuod sa iyang dugo, gimartir sa manggugubot nga panon niadtong Hunyo 27, 1844 (tan-awa sa D&P 135).
Mga ginikanan ni Joseph Fielding Smith, si Presidente Joseph F. Smith ug Julina Lambson Smith
Ang amahan ni Joseph Fielding Smith, si Joseph F. Smith, nagpas-an og bug-at nga mga responsibilidad gikan pa sa iyang pagkabata. Ang unang anak nga natawo nila ni Hyrum ug Mary Fielding Smith, nag-edad siya og singko anyos sa dihang gimartir ang iyang amahan ug nwebe anyos sa dihang mitabang siya sa iyang biyuda nga inahan sa pagmaneho sa karwahe gikan sa Nauvoo, Illinois, ngadto sa Walog sa Salt Lake. Dayon nagserbisyo siya isip misyonaryo ug isip sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles. Magtatambag siya sa Unang Kapangulohan sa dihang natawo ang iyang anak nga si Joseph. Gikan sa Oktubre 17, 1901, hangtud Nobyembre 19, 1918, nagserbisyo siya isip Presidente sa Simbahan.
Ang inahan ni Joseph Fielding Smith, nga si Julina Lambson Smith, usa sa unang mga pioneer nga pamilya diha sa Walog sa Salt Lake. Gikan sa edad nga nwebe, nagdako siya sa balay sa iyang tiyo George A. Smith, kinsa sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles nianang higayuna, ug ang iyang tiya nga si Bathsheba W. Smith. (Dayon si Elder Smith nagserbisyo isip Unang Magtatambag sa Unang Kapangulohan ubos ni Presidente Brigham Young, ug dayon si Sister Smith nagserbisyo isip kinatibuk-ang presidente sa Relief Society.) Isip hamtong, si Julina usa ka mahalaron nga asawa ug inahan ug mapahinunguron nga sakop sa Relief Society. Nailhan siya sa iyang kapuangod ug kahanas isip usa ka mananabang, nagpakatawo og “dul-an sa 1,000 ka mga bata dinhi sa kalibutan” ug nag-atiman sa ilang mga inahan.4 Gikan sa Oktubre 1910 hangtud Abril 1921, nagserbisyo siya isip ikaduhang magtatambag sa kinatibuk-ang kapangulohan sa Relief Society
Trabaho ug Dula isip usa ka Batan-ong Lalaki
Nakat-on si Joseph sa pagtrabaho sa bata pa. Ang iyang pamilya adunay umahan sa Taylorsville, Utah, mga 10 ka milya (16 kilometro) gikan sa ilang balay, diin siya ug ang iyang mga igsoong lalaki motabang sa patubig, pag-ani sa uhot, ug pag-atiman sa kahayopan. Sa balay, ang pamilya nag-atiman og dako nga tanaman sa utanon, daghang mga prutasan, daghang lumbay sa mga ubas, mga manok, tulo ka mga baka, ug pipila ka mga kabayo. Si Presidente Joseph F. Smith nagpraktis og dinaghan nga kaminyoon, mao nga ang pamilya adunay daghang pakan-onon ug daghang mga tawo nga makatabang sa buluhaton. Tungod kay si Joseph Fielding Smith usa sa kinamagulangang anak sa dakong pamilya, gihatagan siya sa mga responsibilidad nga sa kasagaran ihatag ngadto sa usa ka hamtong. Dugang niini nga mga responsibilidad, kanunay siyang mag-apas sa iyang pag-eskwela.
Ang unang trabaho ni Joseph sa gawas sa balay ug sa uma sa pamilya nahitabo uban sa iyang inahan. Kanunay siyang magmaneho og kabayo ug karwahe aron sa pagtabang sa iyang inahan sa pagtuman sa iyang mga katungdanan isip mananabang. Sa ulahing bahin sa pagkatin-edyer, nakakita siyag trabaho sa Zion’s Cooperative Mercantile Institution (ZCMI), diin siya migahin og daghan ug makapoy nga mga adlaw. Dayon nahinumdom siya: “Nagtrabaho ko sama sa kabayo sa tibuok adlaw ug gikapoy inig abut sa gabii, magpas-an sa mga sako sa harina ug asukar ug mga hamon ug mga bacon. Nagtimbang ko og 150 ka libra [68 ka kilo], apan wala ko maghunahuna sa pagpas-an sa 200 ka libra nga sako [91 ka kilo].”5
Sa pagbalanse sa iyang bug-at nga mga responsibilidad sa trabaho, nakakita gihapon si Joseph og panahon sa pagdula. Siya ug ang iyang mga igsoon ganahan nga magdula panahon sa gabii palibut sa balay, magtago-tago diha sa ubasan—“ilabi na kon hinog na ang mga ubas [grapes].”6 Ganahan usab siya nga magdula og baseball. Ang kada ward adunay na-organisar nga baseball team, ug nalingaw siya niining mahigalaon nga panagribal.
Pagtuon sa Ebanghelyo ug Espirituhanong Pagtubo
Bisan og ang baseball importante sa batan-ong Joseph Fielding Smith, usahay sayo siyang mobiya sa dula, tungod sa usa ka tinguha nga mas importante kaniya. Sa mao nga panahon, makita siyang nag-inusara “sa butanganan sa uhot o sa ilawom sa kahoy aron mobasa” sa Basahon ni Mormon.7 “Gikan sa akong labing unang rekoleksyon,” miingon siya, “sa unang higayon nga ako makabasa, mas nalipay ko ug dunay dakong katagbawan sa pagtuon sa mga kasulatan, ug sa pagbasa kabahin sa Ginoo nga si Jesukristo, ug sa Propeta Joseph Smith, ug sa trabaho nga nahimo alang sa kaluwasan sa mga tawo, kay sa bisan unsang butang sa tibuok kalibutan.”8 Nagsugod siya sa pag-establisar og sumbanan sa personal nga pagtuon sa ebanghelyo sa dihang siya nakadawat sa iyang unang kopya sa Basahon ni Mormon sa edad nga otso. Madasigon siyang nagbasa sa sumbanan nga mga kasulatan ug sa mga publikasyon sa Simbahan. Magdala siya og pocket-sized nga edisyon sa Bag-ong Tugon aron makabasa siya panahon sa tingpaniudto ug samtang siya padulong ug gikan sa iyang trabaho sa ZCMI. Hinay-hinay ug kanunay, nadugangan ang iyang kalig-on sa iyang pagpamatuod sa gipahiuli nga ebanghelyo.
Ang batan-ong Joseph Fielding Smith usahay mobiya og sayo sa dula sa baseball aron makabasa siya sa Basahon ni Mormon sa may punduhanan sa uhot sa pamilya.
Apan ang espirituhanong pagtubo ni Joseph dili lamang tungod sa hilom nga personal nga pagtuon. Matinud-anong siyang miapil sa mga miting ug mga klase sa Simbahan, ug siya nakadawat og mga ordinansa ug mga panalangin sa priesthood. Ganahan kaayo siya sa templo. Ang Salt Lake Temple natukod na sulod sa 23 ka tuig sa dihang siya natawo. “Sa batan-pon pa si Joseph nakabantay siya sa inadlaw nga kalamboan uban sa dakong tinguha sa pagkatukod niining talagsaon nga estraktura. Iyang nakita ang katapusang dako nga granite nga bato nga gidala sa tren gikan sa rock quarry. … [Siya] nakakita sa talagsaong mga spire nga sa katapusan natukod. … [Miingon siya,] ‘Naghunahuna ko nga makakita pa kaha ako nga mahuman ang templo.’”9
Niadtong Abril 6, 1893, mitambong si Joseph sa unang sesyon sa pagpahinungod sa Salt Lake Temple. Si Presidente Wilford Woodruff, ang ikaupat nga Presidente sa Simbahan, midumala sa sesyon ug mihalad sa pag-ampo sa pagpahinungod. Naglingkod sa atubangan sa dapit sa wala ni Presidente Woodruff mao ang iyang Ikaduhang Magtatambag, mao si Presidente Joseph F. Smith.
Sa dihang nag-edad si Joseph Fielding Smith og 19 anyos, nakadawat siya og patriyarkal nga panalangin. Kini nga panalangin, nga gihatag sa iyang uyoan nga si John Smith, kinsa nagserbisyo isip Patriyarka sa Simbahan, nakadugang sa espirituhanong kalig-on ni Joseph. Giingnan si Joseph:
“Imo ang pribilehiyo nga mabuhi og dugay ug ang kabubut-on sa Ginoo nga ikaw mahimong gamhanang tawo sa Israel. …
“Katungdanan usab nimo ang makigtambag uban sa imong kaigsoonan ug magdumala taliwala sa mga tawo. Katungdanan usab nimo ang pagbiyahe diha sa imong lugar ug sa laing dapit, nga magsakyanan ug magbarko, aron sa pagpangalagad. Ug ako moingon kanimo, ihangad ang imong ulo, ipagawas ang imong tingog nga dili mahadlok, sumala sa sugo sa Espiritu sa Ginoo, ug ang mga panalangin sa Ginoo imong madawat. Ang Iyang Espiritu mogiya sa imong hunahuna ug mohatag nimo og pulong ug sentimento, nga imong libugon ang kaalam sa dautan ug ibaliwala ang mga tambag sa dili makiangayon.”10
Sa ulahing bahin nianang tuiga, human sa iyang ika-20 nga adlawng natawhan, nakadawat siya og bag-ong mga oportunidad sa pagserbisyo ug espirituhanong pagtubo. Giorden siya sa buhatan sa elder sa Melchizedek Priesthood, ug iyang nadawat ang temple endowment. Sa ulahing bahin sa iyang kinabuhi, sa dihang nagserbisyo siya isip Presidente sa Simbahan, siya mipahayag: “Mapasalamaton kaayo ko nga ako naghupot sa balaan nga priesthood. Naningkamot ko sa akong tibuok kinabuhi sa pagpalambo sa akong calling niana nga priesthood ug naglaum nga makalahutay hangtud sa katapusan niini nga kinabuhi ug sa pagtagamtam sa pakigdait sa matinud-anong mga santos sa kinabuhi nga moabut.”11
Pagpangulitawo ug Kaminyoon
Samtang ang batan-ong Joseph Fielding Smith nagtabang sa pagsuporta sa iyang pamilya, nagtuon sa ebanghelyo, ug nangandam alang sa mga panalangin sa priesthood, ang iyang mga paningkamot wala matago sa usa ka batan-ong babaye nga ginganlan og Louie Shurtliff. Si Louie, kansang mga ginikanan nagpuyo sa Ogden, Utah, miabut aron mopuyo uban sa pamilyang Smith aron siya makatambong sa University of Utah, nga nianang higayuna atbang sa panimalay sa mga Smith.
Sa sinugdanan, ang relasyon ni Joseph ug Louie usa lamang ka pormal nga panaghigalaay, apan sa hinay-hinay nahimo kining pagpangulitawo. Tungod kay gamay ra ang kwarta sa duha, ang ilang panaghigugmaay kutob ra sa pagbasa og dungan diha sa sala sa pamilya, pag-istoryahanay, paglakaw-lakaw, ug pagtambong sa mga sosyal sa Simbahan. Malingaw usab si Joseph nga maminaw ni Louie nga mopatukar sa piano. Usahay manan-aw sila og salida sa lokal nga sinehan. Sa pagkahuman sa ikaduhang tuig sa pag-eskwela ni Louie sa unibersidad, ang pagpangulitawo misangpot sa panaghigugmaay—nga si Joseph magbiseklita og 100 ka milya (160 ka kilometro) ngadto-nganhi, sa libaongon nga dalan, aron makigkita kaniya sa Ogden kausa o kaduha kon walay klase.12
Sa katapusan, si Louie ug Joseph naghisgot na og kaminyoon. Bisan pa niana, usa ka pangutana nagpabilin sa ilang mga hunahuna: si Joseph ba tawagon sa pagserbisyo og misyon? Niadtong panahona, ang mga batan-ong lalaki ug babaye nga nagtinguha sa pagserbisyo og mga misyon dili moduol sa ilang mga bishop aron irekomendar sa mao nga mga tawag. Ang pagproseso sa mga tawag sa misyon himoon pinaagi sa buhatan sa Presidente sa Simbahan. Ang usa ka batan-ong lalaki dili gayud makahibalo kanus-a niya madawat ang tawag sa misyon.
Migradwar si Louie gikan sa unibersidad sa tingpamulak niadtong 1897 ug mibalik ngadto sa Ogden uban sa iyang mga ginikanan. Paglabay sa usa ka tuig, nga walay tawag sa misyon nga umaabut, ang duha nakahukom nga mopadayon sa mga plano sa kaminyoon. Dayon sa gisulti ni Joseph, “Giawhag nako siya sa pagbalhin og puyo, ug sa ika-26 sa Abril, 1898, miadto mi sa Salt Lake Temple ug gikasal mi alang sa karon ug sa kahangturan sa akong amahan, nga si Presidente Joseph F. Smith.”13 Sa pagsugod ni Joseph ug Louie sa ilang kinabuhi, nagpuyo sila sa gamay nga apartment sa panimalay sa pamilyang Smith.
Pagpatalinghug sa Tawag sa Misyon
Sa unang mga adlaw sa Simbahan, ang minyo nga mga lalaki sa kasagaran tawgon sa pagserbisyo og full-time nga mga misyon, mao nga si Joseph ug Louie wala masurprisa sa dihang, niadtong Marso 17, 1899, usa ka tawag sa misyon nga pinirmahan ni Presidente Lorenzo Snow miabut. Apan si Joseph ingon og nasurprisa sa iyang adtoan. Sa wala pa madawat ang tawag, nakig-istorya si Presidente Franklin D. Richards, Presidente sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, mahitungod sa posibilidad sa pagdawat og tawag sa misyon. Dayon nakahinumdom si Joseph: “[Siya] nangutana nako asa ko gusto moadto. Giingnan nako siya nga bisan asa, moadto ko asa ko ipadala. Apan miingon siya, ‘Tingali duna kay lugar nga gusto nimong adtoon.’ Miingon ko, ‘Kon mao, gusto kong moadto sa Germany.’ Mao nga gipadala ko nila sa England!”14
Si Elder Joseph Fielding Smith isip full-time nga misyonaryo
Nakahukom si Louie sa pagtipon sa iyang mga ginikanan samtang wala si Joseph. Niini, iyang gibati, makatabang niya sa paglahutay sa kamingaw nga malayo gikan sa iyang bana. Ug magtrabaho siya sa tindahan sa iyang amahan, aron makakwarta nga igasto sa misyon ni Joseph.15
Niadtong Mayo 12, 1899, usa ka adlaw sa dili pa moadto sa misyon, si Elder Smith ug ang ubang mga misyonaryo nakadawat og mga instruksyon gikan ni Presidente Joseph F. Smith ug Elder George Teasdale ug Heber J. Grant sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles. Mao kini ang gidugayon sa ilang pagbansay sa wala pa sila mobiya isip full-time nga mga misyonaryo. Niini nga miting, ang kada misyonaryo nakadawat og opisyal nga misyonaryo nga sertipiko. Gibasa ni Elder Smith:
“Kini nagmatuod nga ang naghupot niini nga si Elder Joseph F. Smith Jr. anaa sa hingpit nga pagtuo ug pakigdait sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw ug pinaagi sa mga General Authority sa giingon nga Simbahan tukmang gitudlo sa Misyon sa Great Britain sa Pagsangyaw sa Ebanghelyo ug sa pagpangalagad sa tanang mga Ordinansa niini kalabut sa iyang katungdanan.
“Ug among gidapit ang tanang mga tawo sa pagpatalinghug sa iyang mga Pagtulun-an ug mga Tambag isip usa ka tawo sa Dios, gipadala sa pag-abli ngadto kanila sa pultahan sa Kinabuhi ug Kaluwasan—ug sa pagtabang kaniya sa iyang mga biyahe, sa bisan unsang mga butang nga iyang gikinahanglan.
“Ug mag-ampo kami sa Dios, Ang Amahan sa Kahangturan, sa pagpanalangin ni Elder Smith ug sa tanan kinsa modawat kaniya ug motabang kaniya, uban sa mga panalangin sa Langit ug sa Yuta, alang karon ug sa kahangturan, sa pangalan ni Jesukristo, Amen.
“Gipirmahan didto sa Siyudad sa Salt Lake, Utah, ika-12 sa Mayo, 1899, alang sa giingon nga Simbahan. Lorenzo Snow, George Q. Cannon, Joseph F. Smith, Unang Kapangulohan.”16
Pagkasunod adlaw, ang pamilya nagpundok aron sa pagpanamilit ni Joseph ug sa magulang nga igsoong lalaki nga gitawag usab sa pagserbisyo sa England. Hinoon, usa ka sakop sa pamilya wala diha sa panagpundok. Ang manghud nga babaye ni Joseph nga si Emily mitago, naulaw sa iyang gibuhat pipila ka tuig na ang milabay. Sa dihang si Joseph ug si Louie nagminahalay, patulgon og sayo ni Joseph si Emily ug ang ubang gagmay nga mga bata aron makagahin siya og panahon uban sa iyang hinigugma. Naglagot niining gituohan nga dili makiangayon, si Emily kanunay nga mag-ampo nga ang Ginoo motawag sa iyang igsoon sa misyon. Karon nga siya mobiya na, gibati niya nga kabahin sa iyang pagbiya.17
Si Joseph ug si Louie nasayud nga ang tawag sa pagserbisyo sa England gikan sa Ginoo. Ganahan kaayo si Joseph nga mobuhat sa iyang katungdanan, ug nahimuot si Louie nga ang iyang bana magmisyon, apan silang duha naningkamot nga mabuntog ang gibati nga magkalagyo. Sa pag-abut na sa panahon nga si Elder Smith mobiya na, “gipaningkamutan ni Louie nga magmaisugon, naningkamot nga dili makita ni Joseph nga siya mohilak. Apan lisud itago ang nagpula nga mga mata. Gimingaw na kaayo si Joseph sa paghunahuna nga siya mobiya ug dili siya ganahan nga makigsulti ni bisan kinsa. … Naglisud og istorya si Joseph sa iyang pag-abli sa pultahan sa karaang balay sa First North Street ug mihalok sa iyang mga minahal sa pagpanamilit: Mama, Papa, mga igsoon, mga tiya, ug ilabi na ni Louie. ‘Babay Louie, akong minahal. Panalanginan ka sa Dios alang nako.’”18
Pagtanom sa Liso sa Ebanghelyo didto sa England
Gikan sa paglarga sa iyang tren—dili komportable ug puno sa aso sa tabako—palayo sa panimalay, si Elder Smith mipahinungod sa iyang kaugalingon ngadto sa iyang misyon. Ang iyang gisulat sa journal ug sa mga sulat nga iyang gipadala ug nadawat nagpadayag sa mga kalisud nga iyang giatubang isip misyonaryo ug sa hugot nga pagtuo ug debosyon nga iyang giatubang.
Pagkahuman sa iyang unang adlaw sa misyonaryo nga buhat didto sa England, iyang gisulat sa iyang journal: “Usa kini ka importante kaayo nga adlaw sa akong mubo nga kinabuhi. Gikan ako sa amo wala pay usa ka bulan sa tuyo sa pagsangyaw sa ebanghelyo sa Ginoo. … Nagtrakting ako karon ug nakahatag og 25 ka mga pamphlet. Karon pa ako nakahimo niining klaseha sa trabaho ug dili sayon. … Nagpamatuod ko sa kalibutan sa unang higayon karon, apan mas momaayo pa unya. Uban sa tabang sa Ginoo akong buhaton ang iyang kabubut-on diin ako gitawag.”19
Sa dihang nagpadala ang iyang amahan og pipila ka mga dolyar para sa iyang panginahanglan, mitubag siya: “Akong tarungon og gasto ang kwarta nga imong gipadala. Dili ko mogasto og bisan unsa gawas kon duna koy maayong rason alang niini.” Giingnan usab niya ang iyang amahan sa iyang determinasyon sa pagkat-on ug pagtudlo sa ebanghelyo: “Ania ako dinhi aron sa pagsangyaw sa ebanghelyo ug ako naglaum nga mahimo nako kana. … Akong tinguha ang pagpalambo sa akong hunahuna ug mga talento samtang ania ako dinhi, aron ako kanunay nga mapuslan sa kinabuhi. … Gusto nako nga magtinarung sa tanang mga butang ug walay makahatag nako og kalipay kay sa pagkat-on sa ebanghelyo. Ang akong tinguha mao nga makasinati niini ug makaangkon og kaalam.”20
Si Presidente Joseph F. Smith misulat sa mosunod nga mga pulong sa pagdayeg sa usa ka sulat ngadto ni Elder Joseph Fielding Smith: “Ganahan ko sa imong espiritu, duna koy hugot nga pagtuo sa imong integridad, ug duna koy kahimuot ug katagbawan diha kanimo. Gusto ko nga imong ugmaron ang kaalam ug matarung nga paghukom ug pailub ingon man usab sa Balaan nga Espiritu ug gugma sa Dios.”21 Ang amahan ni Louie, si Lewis Shurtliff, mipadayag usab og pagsalig ni Elder Smith: “Gibati nako kanunay nga ikaw makatuman og mahimayaong misyon ug makaangkon og kasinatian nga mohaum nimo alang sa mahimayaon nga pagkabutang nga imo unyang maangkon sa umaabut.”22
Sa mga sulat ngadto ni Louie, si Joseph mipadayag kanunay sa iyang gugma kaniya. Iyang sukipan kanunay og mga bulak sulod sa iyang “mainiton ug mahigugmaong mga sulat.”23 Gisulat usab niya ang mga hagit nga iyang giatubang: “Adunay daghan niini nga nasud nga nakahibalo nga tinuod ang ebanghelyo nga among gitudlo, apan walay moral nga kaisug sa paggawas sa kalibutan ug sa pagdawat niini.”24
Magpadala si Louie og sulat kausa sa usa ka semana. “Hinumdumi,” misulat siya makausa, “Ania ako nga naghigugma ug nag-ampo alang nimo ug nga ako dili makalimot nimo bisan usa ka gutlo. … Panalanginan ka, akong mahal nga bana, mao ang akong pag-ampo kanunay.”25 Sigurado si Louie sa iyang debosyon sa iyang bana, ug mao usab ang iyang debosyon ngadto sa Ginoo ug sa Iyang buhat. Kanunay niyang gipahinumduman si Joseph nga dili motugot sa kamingaw nga mopahuyang sa iyang kadasig sa pagserbisyo.
Nagkinahanglan si Elder Smith sa maong awhag, kay tagsa ra kaayo siya makakita og tawo nga modawat sa gipahiuli nga ebanghelyo. Paglabay sa daghang mga tuig, iyang “giingnan ang iyang anak nga si Joseph niana nga kahimtang nga dili gayud maayo ug sa katawhan nga dili interesado nga miabut sa punto nga siya naghunahuna nga dili na makapadayon. Usa ka gabii wala siya makatulog nga naghunahuna nga motrabaho aron makauli na.”26 Apan nadasig sa awhag gikan sa mga minahal ug nalig-on sa ilang mga pag-ampo ug sa iyang kaugalingong tinguha sa pagserbisyo, iyang nabuntog ang maong mga hunahuna. Nasayud siya nga ang Ginoo mitawag kaniya, ug nasayud siya nga kinahanglan siyang magkugi sa pagtrabaho alang sa kaayohan sa katawhan nga iyang gialagaran ug alang sa kaayohan sa iyang pamilya. Misulat siya: “Mas maayo pang magpabilin ko dinhi hangtud sa hangtud kay sa mopauli nga walay maayong rekord ug pagka-release. … Nag-ampo ako nga makabaton sa diwa sa ebanghelyo ug gugma alang sa akong isigka-tawo nga ako magpabilin dinhi hangtud ma-release nga dungganon. Kon dili pa tungod sa daghang mga pag-ampo nga gihalad alang nako gikan sa amo ug usab sa akong pag-ampo dili unta ako magmalampuson.”27
Na-release si Elder Joseph Fielding Smith nga madungganon gikan sa iyang misyon niadtong Hunyo 20, 1901. Sa iyang duha ka tuig nga pagserbisyo, “wala siyay nakabig bisag usa, walay oportunidad sa pagpahigayon og bunyag, bisan og nakakumpirma siya og usa ka kinabig.”28 Hinoon, siya ug ang iyang mga kompanyon mitanom sa mga liso sa ebanghelyo, nagtabang sa daghang katawhan nga makakita og mas dakong kalinaw ug pagsabut, ug siya personal nga mitubo isip usa ka estudyante ug magtutudlo sa ebanghelyo ug isip usa ka lider sa priesthood.
Bag-ong Panimalay ug Bag-ong mga Responsibilidad
Miabut si Joseph sa Siyudad sa Salt Lake niadtong Hulyo 9, 1901. Human makagahin og pipila ka adlaw uban sa pamilya ni Louie didto sa Ogden, si Joseph ug si Louie mibalik sa ilang balay uban sa mga Smith ug nag-uban na usab sila. Ang ilang kaminyoon giubanan sa hugot nga pagtuo, kakugi, ug serbisyo, samtang sila naningkamot sa pag-establisar og panimalay ug pamilya ug sa pagserbisyo sa Simbahan.
Louie Shurtliff Smith
Sa wala madugay dihang nakauli na si Joseph, nagsugod siya sa pagpangita og trabaho aron makasuporta siya sa iyang pamilya. Uban sa tabang sa sakop sa pamilya, nakakuha siyag temporaryong trabaho sa buhatan sa klerk sa Salt Lake County. Paglabay sa lima ka semana, iyang gidawat ang posisyon sa buhatan sa Church Historian. Sa iyang pagkat-on pa og dugang kabahin sa kasaysayan sa Simbahan, mas nakahibalo usab siya sa katawhan nga nagtinguha sa pagpakaulaw sa Simbahan ug sa mga lider niini. Nagtrabaho siya pag-ayo aron sa paghatag og impormasyon sa pagpanalipod sa tinuohan. Mao kini ang sinugdanan sa pagserbisyo nga mopanalangin sa Simbahan sa mga tuig nga moabut.
Sa tingpamulak niadtong 1902, si Louie mimabdos. Siya ug si Joseph mapasalamaton sa ilang gamay nga apartment, apan naghandom sila nga makatukod sa ilang kaugalingong balay. Ang permanenting trabaho ni Joseph nakapahimo nila sa pagsugod sa paghimo og mga plano. Nagsuhol sila og kompaniya nga magtukod og building ug nakigsabut nga si Joseph mismo ang mohimo sa kadaghanan sa trabaho aron makadaginot. Ang ilang unang anak, usa ka babaye nga ginganlan og Josephine, natawo niadtong Septyembre 1902, ug mibalhin sila sa ilang bag-ong balay paglabay sa mga 10 ka bulan. Niadtong 1906, human si Louie mag-antus og malisud nga pagmabdos, ilang gihangop ang laing anak nga babaye sa ilang panimalay ug ginganlan og Julina.
Andam kanunay si Joseph nga moapil sa buhat sa Ginoo sa kaluwasan, ug nakadawat siya og daghang mga oportunidad sa pagbuhat sa ingon. Niadtong 1902 gitawag siya sa pagserbisyo sa usa sa mga presidente sa ika-baynte kwatro nga korum sa seventy, lakip sa mga katungdanan isip magtutudlo sa korum. (Nianang higayuna, ang Simbahan adunay labaw sa 100 ka mga korum sa seventy. Ang mga sakop niadto nga mga korum dili mga General Authority.) Si Joseph gitawag usab sa pagserbisyo sa general board sa Young Men’s Mutual Improvement Association ug isip sakop sa high council sa Salt Lake Stake. Giordinahan siya nga usa ka high priest sa iyang igsoon nga si Hyrum, sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles. Niadtong Abril 1906 nga kinatibuk-ang komperensya, gipaluyohan siya isip Assistant Church Historian, ug pagka-Enero gitudlo siya ngadto sa usa ka espesyal nga komitiba kansang katuyoan mao ang “pag-andam og datos alang sa pagpanalipod sa simbahan batok sa mga pang-ataki nga gihimo sa mga kaaway niini.”29
Sa dihang ang amahan ni Joseph nagserbisyo isip Presidente sa Simbahan, sa kasagaran si Joseph motabang kaniya sa mga sulat ug administratiba nga mga katungdanan, ug usahay siya mokuyog sa iyang amahan sa mga buluhaton sa Simbahan. Kausa si Joseph ang mibiyahe alang ni Presidente Smith. Iyang girekord: “Miadto ko sa Siyudad sa Brigham [Utah] sa hangyo sa akong amahan sa pagpahinungod sa Second Ward meeting house sa Siyudad sa Brigham. Gusto kaayo sila nga siya ang mohalad sa pag-ampo sa pagpahinungod, apan grabe ang iyang trangkaso maong ako ang iyang gipaadto.” Sa dihang ang presidente sa stake ug ang bishop misugat ni Joseph sa estasyunan sa tren, wala sila malipay nga nakakita kaniya.30 Ang presidente sa stake miingon: “Makatiyabaw ko ani. Nagpaabut mi sa Presidente sa Simbahan ug ang gipadala usa ka batan-on.” Sumala sa usa ka istorya, abtik si Joseph nga mitubag, “makatiyabaw usab ako.”31
Bisan og ang mga katungdanan ni Joseph sa Simbahan sa kasagaran makapalayo niya sa balay, siya ug si Louie nakakita og panahon sa pagserbisyo ug malingaw nga mag-uban. Sa sulat sa iyang journal alang sa Nobyembre 1, 1907, siya misulat, “Uban ni Louie, hapit tibuok adlaw akong gigahin diha sa Salt Lake Temple, usa sa labing malipayong adlaw sa among kinabuhi ug labing makaayo namo.”32
Mga Pagsulay ug mga Panalangin
Wala usa buhata ni Joseph ang iyang mga responsibilidad sa Simbahan niadtong Marso 1908, gibati nga kinahanglang magpuyo sa balay uban ni Louie kutob sa mahimo. Nag-antus siya sa grabe, walay hunong nga sakit kalabut sa sayong mga bahin sa iyang ikatulo nga pagmabdos. Bisan pa sa mga pag-ampo, mga panalangin sa priesthood, pag-atiman sa iyang bana, ug mainampingong pagtagad sa mga doktor, nagpadayon siya sa pagkagrabe. Namatay siya niadtong Marso 30.
Sa iyang kasubo, si Joseph misulat: “Pirming nabalaka ug naguol niining bulana, nakaagi ko og mga pagsulay ug mga kasinatian nga labing grabe ug labing sakit. Ug bisan niining tanan nagsalig ako sa Ginoo alang sa kalig-on ug kahupayan. Human mag-antus sa grabing sakit sulod sa tulo o upat ka semana ug human milungtad ang balatian og hapit duha ka bulan ang akong minahal nga asawa nahupay sa iyang pag-antus … ug mibiya nako ug sa among mahal nga mga anak, alang sa mas maayo nga kalibutan, diin kami mapainubsanon ug sa kasubo maghulat sa panagkita pag-usab nga labing mahimayaon.” Miingon si Joseph nga ang iyang asawa “namatay nga lig-on sa pagtuo ug matinud-anon sa matag baruganan sa ebanghelyo.”33
Sa wala madugay si Joseph nabug-atan sa buluhaton sa pagpadako sa duha ka gagmayng batang babaye sa panimalay nga walay inahan. Giimbitar siya sa iyang mga ginikanan sa pagpuyo uban nila. Bisan niini nga tabang, ang biyudo nakaamgo nga ang iyang gagmayng mga anak nagkinahanglan sa pag-atiman sa usa ka mahigugmaong inahan.
Ethel Reynolds Smith
Sama sa tanang importante nga mga desisyon, si Joseph midangop sa mainiton nga pag-ampo. Si Ethel Georgina Reynolds, usa ka klerk sa buhatan sa Church Historian, nahimong tubag sa iyang mga pag-ampo. Giimbitar siya ni Joseph nga mokuyog niya ug sa iyang mga anak nga babaye sa usa ka outing sa parke niadtong Hulyo 6, 1908. Malampuson ang outing, ingon nga silang upat nalingaw sa usag usa. Paglabay sa napulo ka adlaw, nalingaw si Joseph ug Ethel sa ilang panag-date nga wala ang mga bata, ug wala madugay nag-andam nga magminyo.
Si Ethel ug si Joseph na-sealed didto sa sa Salt Lake Temple niadtong Nobyembre 2, 1908. Paglabay sa mga tuig sa usa ka sulat ngadto ni Ethel, si Joseph misulat, “Wala ka masayud kon makapila ako magpasalamat sa Ginoo nga ako wala masayop kon ako magkinahanglan og kompanyon. Ikaw gipadala ngari nako.”34 Dugang sa pagkamahigugmaon ngadto ni Joseph, si Ethel dali rang nahimong ikaduhang inahan ngadto nila ni Josephine ug Julina.
Serbisyo isip usa ka Sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles
Sa wala pa ang kinatibuk-ang komperensya niadtong Abril 1910, si Presidente John R. Winder, Unang Magtatambag sa Unang Kapangulohan, namatay. Si Elder John Henry Smith, nga nagserbisyo sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, gitawag sa pagserbisyo sa Unang Kapangulohan, nga nakapabakante sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles. Ang Unang Kapangulohan ug ang Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles nagmiting sa Salt Lake Temple aron sa paghisgot sa mga tawo nga mahimong ikapuli sa nabakantihan. Human magkatinambagay sulod sa usa ka oras, wala “magkatakdo ang ilang mga pagbati bahin niini. Sa katapusan si Presidente Joseph F. Smith misulod sa usa ka kwarto ug nag-ampo alang sa giya. Sa iyang pagbalik nagduha-duha siya sa pagpangutana sa 13 ka mga kaigsoonan kon andam ba silang mokonsiderar sa iyang anak nga si Joseph Fielding Smith Jr. alang sa posisyon. Nagduha-duha siya nga mosugyot niini, miingon siya, tungod kay ang iyang anak nga si Hyrum sakop na sa konseho ug ang iyang anak nga si David usa ka Magtatambag sa Presiding Bishopric. Nahadlok siya nga ang mga miyembro sa Simbahan, madiskontento nga dunay lain niyang anak nga matudlo isip general authority. Bisan pa niana iyang gibati nga nadasig sa pagtanyag sa pangalan ni Joseph aron ikonsiderar. Ang laing mga lalaki ingon og misugot dayon sa sugyot ug mipaluyo ni Presidente Smith niini.
Gani si Presidente Smith misulti sa pagkapili ni Joseph ngadto sa iyang inahan [ni Joseph] sa wala pa ang pahibalo sa komperensya. Ang igsoong babaye ni Joseph nga si Edith S. Patrick miingon, ‘Nahinumdom ko nga si mama misulti namo nga niadtong 1910 si papa miuli gikan sa miting sa konseho sa templo ug ingon og nabalaka. Sa dihang gipangutana unsay nakasamok niya, miingon siya nga si Joseph napili nga usa sa Napulog Duha. Miingon siya nga nagkahiusa ang kaigsoonan sa pagpili kaniya ug siya miingon nga karon siya, isip presidente, sawayon pag-ayo, nga gihimong apostol ang iyang anak. Misulti si mama kaniya nga dili mabalaka bisag usa ka minuto sa unsay isulti sa katawhan. Nasayud siya nga ang Ginoo mipili kaniya ug miingon siya nga si Joseph makahimo sa iyang tawag.’
“… Kustombre niadtong panahona nga dili pahibaloon daan ang napili nga tawo apan papaminawon siya sa iyang pagkatudlo kon ang iyang pangalan basahon diha sa komperensya alang sa pagpaluyo nga boto. Mao nga sa dihang si Joseph Fielding miadto sa komperensya niadtong Abril 6, 1910, wala siya kahibalo nga napili siya.” Sa iyang pagsulod sa Tabernakulo, usa ka usher miingon ngadto kaniya, “Nan Joseph, kinsa ang bag-ong apostol?” Mitubag siya: “Wala ko kahibalo. Apan dili ikaw ug dili ako!”
Sa wala pa basaha ang pinakabag-ong sakop sa Korum sa Napulog Duha, si Joseph mibati og aghat gikan sa Espiritu nga basin ang iyang pangalan mao ang tawagon. Sa gihapon, miingon siya sa dihang gipahibalo ang iyang pangalan, “nakugang kaayo ko ug nasurprisa nga naglisud ko sa pagsulti.”
Dayon nianang adlawa, mipauli siya aron sultihan si Ethel sa balita, nga wala makatambong sa miting. Misugod siya sa pagsulti: “Tingali kinahanglan natong ibaligya ang baka. Wala na koy panahon sa pag-atiman niini!”35
Sa iyang 60 ka tuig isip sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, si Joseph Fielding Smith nakakita og daghang mga kausaban sa kalibutan. Pananglit, sa dihang gitawag siya ngadto sa pagka-apostol, daghang katawhan ang naggamit gihapon og kabayo ug karwahe isip mao ang ilang paagi sa transportasyon. Sa katapusan sa iyang pagserbisyo sa korum, mobiyahe siya sa kasagaran sakay og jet plane.
Ang Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles niadtong 1921. Si Elder Joseph Fielding Smith nagtindog sa layo-layo sa wala.
Si Elder Smith gisaligan og daghang katungdanan ug responsibilidad samtang nagserbisyo isip sakop sa Korum sa Napulog Duha. Sulod sa unang walo ka tuig sa iyang pangalagad isip usa ka Apostol, dili opisyal siyang nagserbisyo isip secretary alang sa iyang amahan. Nagserbisyo siya niini nga kapasidad hangtud ang iyang amahan namatay niadtong Nobyembre 1918. Sa iyang tahas, si Joseph Fielding Smith nahimong tigsulat sa dihang ang iyang amahan midiktar sa panan-awon sa katubsanan sa mga patay, nga karon makita sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138.
Si Elder Smith nagserbisyo isip Assistant Church Historian, isip Church Historian sulod sa hapit 50 ka tuig, isip magtatambag sa kapangulohan sa Salt Lake Temple, isip presidente sa Salt Lake Temple, isip presidente sa Utah Genealogical ang Historical Society, isip unang editor ug business manager sa Utah Genealogical and Historical Magazine, ug isip chairman sa Executive Committee sa Church Board of Education. Nagserbisyo usab siya isip chairman sa Church Publications Committee, usa ka buluhaton nga kinahanglan nga mobasa siya og liboan ka pahina sa manuskrito sa dili pa kini andamon nga mga manwal sa leksyon ug ubang mga publikasyon sa Simbahan.
Gi-set apart siya isip Akting nga Presidente sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles niadtong Oktubre 6, 1950, ug nagserbisyo siya niana nga kapasidad hangtud Abril 1951, sa dihang gi-set apart siya isip Presidente sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles. Nagserbisyo siya niana nga kapasidad gikan sa Abril 1951 hangtud Enero 1970, sa dihang nahimo siyang Presidente sa Simbahan. Gikan sa 1965 hangtud sa 1970, nagserbisyo usab siya isip usa ka Magtatambag sa Unang Kapangulohan samtang nagpadayon sa iyang mga responsibilidad isip Presidente sa Korum sa Napulog Duha.
Pangalagad sa Higpit nga mga Pasidaan ug Malumo nga Pagpasaylo
Sa iyang unang pakigpulong sa kinatibuk-ang komperensya, si Elder Joseph Fielding Smith namulong direkta ngadto ni bisan kinsa nga “mopataas sa iyang tingog batok sa mga aksyon sa mga kadagkoan nga nagdumala sa Simbahan.” Miisyu siya niining higpit nga pasidaan: “Gusto kong mohimo og pasidaan ngadto sa tanang mga miyembro sa Simbahan, ug moingon ngadto kanila, nga kinahanglan silang maghinulsol ug mobalik ngadto sa Ginoo, basin og ang Iyang paghukom moabut kanila, basin og mawala ang pagtuo ug mopalayo sa kamatuoran.”36
Sa kinatibuk-an sa iyang pangalagad, nagpadayon siya sa pagpasidaan. Sa makausa siya miingon: “Akong gikonsiderar nga kini akong misyon, nga nadasig pag-ayo, sa akong hunahuna, pinaagi sa Espiritu sa Ginoo sa akong pagbiyahe sa mga stake sa Zion, sa pagsulti ngadto sa katawhan nga karon mao ang adlaw sa paghinulsol. … Akong gibati nga akong misyon ang pagsangyaw og paghinulsol ug pagtawag sa katawhan sa pagserbisyo sa Ginoo.”37
Kining direkta, prangka nga paagi sa pagtudlo giubanan sa kalumo ug kamabination. Si Elder Boyd K. Packer nakasaksi niini sa usa ka miting sa dihang si Joseph Fielding Smith mao ang chairman sa Church’s Missionary Committee. “Usa ka report ang gipresentar bahin sa aksidente sa duha ka misyonaryo nga mga elder sa gipanag-iya nga sakyanan sa Simbahan. Usa ka hamtong nga tindero og utanon mipadagan sa iyang sakyanan bisan og stop sign. Nabangga ang sakyanan sa misyonaryo ug naguba pag-ayo. Ang drayber sa trak gitiketan sa pulis. Wala siyay insurance. Maayo gani, walay naunsa sa mga misyonaryo.
“Hilom nga naglingkod si Presidente Smith isip sakop sa komitiba nga naghisgot niini. Human sa panaghisgot ilang gisugo ang managing director sa Missionary Department sa pagkuha og abogado ug ipasaka sa korte ang nahitabo.
“Diha na gipangutana si Presidente Smith kon uyon ba siya sa maong aksyon. Hilom siyang miingon: Oo, mahimo nato nang buhaton. Ug kon atong gamiton ang tanan sa pagpasaka og kaso, mahimong molampos kita sa pagkuha sa trak gikan sa kabus nga tawo, nan unsaon man niya sa pagpakabuhi?’
“‘Nagtinan-away kami sa usag usa, medyo naulaw,’ miingon si Elder Packer. ‘Dayon among gitugutan nga mopalit og laing sakyanan ang Simbahan, mopadayon sa trabaho, ug pasagdan na lang kadto.’”38
“Usa ka Mabination, Mahigugmaong Bana ug Amahan”
Sa dihang gitawag si Elder Smith sa pagka-apostol, siya dunay tulo ka anak: Si Josephine ug Julina ug ang unang anak ni Ethel, si Emily. Paglabay sa pito ka bulan miabut ang laing anak nga babaye. Si Ethel ug Joseph mingalan kaniya og Naomi. Tungod sa komplikasyon sa pagkahimugso, si Naomi naningkamot sa pagpakabuhi, ug ang pamilya nahadlok nga dili siya magdugay. Apan, sa gisulti sa iyang amahan, siya “naluwas pinaagi sa gahum [sa] pag-ampo ug pagpangalagad human makita nga naglisud siya sa pagginhawa.” 39 Si Ethel nanganak pa og pito ka mga bata Lois, Amelia, Joseph, Lewis, Reynolds, Douglas, ug Milton.
Ang buluhaton ni Presidente Smith isip usa ka Apostol sa kasagaran makapalayo kaniya og taas nga panahon gikan sa panimalay. Apan kon siya naa sa balay, iyang gi-focus ang iyang pagtagad sa iyang pamilya. Ang iyang asawa nga si Ethel mihulagway niya nga “mabination, mahigugmaong bana ug amahan kansang kinadak-ang ambisyon sa kinabuhi mao ang paglipay sa iyang pamilya, kalimtan sa hingpit ang kaugalingon sa pagbuhat niini.”40
Ang mga anak sa pamilyang Smith nagkatawa sa impresyon sa pipila ka tawo mahitungod sa ilang amahan—isip usa ka estrikto ug higpit nga tawo. “Usa ka higayon niana … human makasangyaw og madasigon nga sermon sa kaimportante sa pagdumala sa mga anak, usa ka naglagot nga babaye miduol sa duha ka gagmayng mga anak nga babaye ug mipadayag og simpatiya kanila [ug miingon,] ‘Tingali bunalan mo sa inyong papa!’” Agig tubag niini nga akusasyon, ang mga bata miagik-ik lang. Mas nakaila sila sa ilang amahan kay kaniya—dili gayud siya mopasakit nila. Kon mopauli na siya gikan sa dugay nga biyahe, “malipayon kini nga panahon, gikan sa ilang pagsugat niya sa estasyon sa tren hangtud nga manamilit na sad sila niya pipila ka adlaw na usab human niana.” Magdula sila, maghimo og mga pie ug ice cream, magpiknik, manakay og tren, ug mobisita sa duol nga bukid ug mga sapa. Malingaw silang maminaw og istorya bahin sa iyang buluhaton sa Simbahan sa tibuok kalibutan.41 Magtrabaho usab sila, magpabiling busy sa mga buluhaton sa balay.42
Ang mga anak nga lalaki ni Presidente Smith magdula og mga sport, ug motambong siya kon siya makahimo.43 Malingaw usab siya nga magdula og sport uban nila, ilabi na sa handball. Malingaw siya uban nila, apan siya gusto gyud nga modaog. Ang iyang mga anak nga sila si Reynolds ug Lewis nahinumdom sa dihang silang duha nag-uban batok sa ilang amahan. Papilion niya sila unsa nga kamot ang iyang gamiton atol sa dula. Bisan ang usa ka kamot nga naa sa luyo, siya kanunay nga “mopilde nilang duha.”44
Kasubo ug Paglaum
Ang buluhaton ni Elder Smith nga layo sa panimalay lisud alang ni Ethel ug sa mga bata, ug ang mga semana sa panagbulag sakit usab alang kaniya. Niadtong Abril 18, 1924, nagbiyahe siya sakay sa tren aron modumala sa usa ka komperensya sa stake. Pito ka bulan nga mabdos si Ethel nianang higayuna, naningkamot sa pag-atiman sa mga bata. Sa usa ka sulat ngadto ni Ethel, siya miingon, “Naghunahuna ko nimo ug nanghinaut nga imong makauban kanunay sa mosunod nga pila ka semana, sa pagtabang sa pag-atiman nimo.”45 Samtang naghunahuna siya sa panimalay, iyang gitapos ang sulat sa balak nga iyang gisulat. Ang ubang mga pulong niana nga balak karon makita sa daghang mga libro sa himno sa Simbahan ubos sa ulohan nga “Ingon og Mataas ba ang Panaw?”
Ingon og mataas ba ang panaw,
Ang dalan lisud ug habog?
Ug dunay mga tunok sa agianan?
Hait nga mga bato mosamad sa inyong lapalapa
Kon maningkamot mo sa pagbarug
Nga taas gayud ubos sa kainit sa adlaw?
Ang kasingkasing luya ba ug subo,
Ang kalag luya sa sulod,
Samtang naghago sa inyong palas-anon?
Bug-at ba ang gipas-an
Nga gipaalsa kanimo?
Wala bay makatabang sa pagpas-an?
Ayaw kawala sa paglaum
Karon na ang panaw gisugdan;
Dunay Usa nga nagpangamay kanimo.
Busa hangad uban sa pagmaya
Ug gunit kaniya;
Tultulan ka sa mga dapit nga bag-o—
Sa yuta nga balaan ug lunsay,
Diin tanang kasamok may utlanan,
Ug layo sa tanang sala ang imong kinabuhi,
Diin walay luhang moagas,
Kay walay kasub-anang magpabilin.
Kupti ang iyang kamot ug uban kaniya sa pagsulod.46
Sugod niadtong 1933, ang kalipay sa panimalay sa mga Smith usahay mabalda sa bug-at nga “atimanonon,” sumala sa gipadayag ni Elder Smith sa iyang balak siyam ka tuig na ang nakalabay. Nagsugod si Ethel sa pag-antus sa “grabe nga balatian nga dili niya masabtan. Dunay higayon nga siya kalit nga mobati og grabe nga depresyon ug usahay ang iyang hunahuna dili makakontrolar sa pagpugos sa iyang gikapoy na nga lawas sa pagtrabaho pa. Ang malumo nga gugma ug suporta sa iyang pamilya, mga pag-ampo, ug mga panalangin, bisan ang pagkaospital wala makatabang.”47 Human sa upat ka tuig nga pag-antus, namatay siya niadtong Agosto 26, 1937. Nagsulat bahin sa iyang kamatayon, ang iyang nagbangutan nga bana mi-rekord, “Mas buotan nga babaye dili makit-an, o mas matinud-anong asawa ug inahan.”48 Sa hilabihan niyang kasubo, iyang gibati ang makapahupay nga kahibalo nga siya ug si Ethel Reynolds Smith nabugkos sa kahangturan pinaagi sa sagrado nga pagkabugkos sa pakigsaad.
Bag-ong Panaghigalaay Misangpot sa Kaminyoon
Sa dihang namatay si Ethel, lima ka mga bata nagpuyo pa gihapon sa panimalay sa mga Smith. Duha nila sa dili madugay mobalhin na—si Amelia minyuonon na, ug si Lewis nag-andam nga moserbisyo og misyon. Mahibilin ang 16 anyos nga si Reynolds, 13 anyos nga si Douglas, ug 10 anyos nga si Milton. Nabalaka niining walay inahan nga mga anak nga lalaki, si Joseph Fielding Smith namalandong sa ideya nga magminyo pag-usab.
Niini nga ideya, si Elder Smith sa wala madugay mi-focus sa iyang atensyon ni Jessie Ella Evans, usa ka inila nga soloist sa Mormon Tabernacle Choir. Si Jessie mikanta og solo sa haya ni Ethel, ug si Elder Smith mipadala og sulat sa pagpasalamat. Kadto nga sulat misangpot sa pakig-istoryahanay pinaagi sa telepono. Si Elder Smith ug si Jessie wala magkaila sa usag usa sa wala pa ang panag-istoryahanay, apan dali ra silang nagkaamigo.
Si Elder Smith migahin og mga adlaw sa paghunahuna ug pag-ampo mahitungod sa paghangyo ni Jessie sa pagpakigminyo kaniya. Sa katapusan misulat siya kaniya diin siya nagpasumbingay nga gusto siya nga makig-amiga pa niya sa personal. Paglabay sa upat ka adlaw, nagtigum siya og kaisug sa paghatud mismo sa sulat. Gidala kini niya ngadto sa mga opisina sa siyudad ug sa lalawigan, diin siya nagtrabaho isip county recorder. Unya iyang girekord ang mosunod sa iyang journal: “Miadto sa opisina sa County Recorder. … Nag-interbyu sa recorder, importante kaayo, ug mibilin sa sulat nga akong gihimo.”49 Pagkahuman sa usa ka semana diin mibiyahe siya sakay sa tren ngadto sa mga miting sa stake, si Elder Smith mipauli ug sa makausa nakig-istorya ni Jessie.
Sa iyang tipikal nga prangka nga estilo, gisulat ni Elder Smith sa iyang journal, “Nakahimamat ni Miss Jessie Evans ug dunay importanting interbyu uban kaniya.” Uban sa mutual nga mga pagbati sa pagdayeg, nagsabut sila nga makigkita sa inahan ni Jessie ug si Jessie makigkita sa iyang mga anak. Wala pay usa ka bulan, niadtong Nobyembre 21, 1937, gidawat ni Jessie ang engagement ring. Ang duha na-sealed sa Salt Lake Temple niadtong Abril 12, 1938, pinaagi ni Presidente Heber J. Grant, ang ikapito nga Presidente sa Simbahan.50
Si Elder Francis M. Gibbons, kinsa nagserbisyo isip secretary sa Unang Kapangulohan sa dihang si Presidente Smith ang Presidente sa Simbahan, mihulagway sa relasyon tali ni Joseph Fielding Smith ug Jessie Evans Smith: “Bisan pa sa diperensya sa ilang edad nga baynte sais anyos ug sa kalahi sa kinaiya, kaagi, ug pagbansay, si Joseph Fielding Smith ug si Jessie Evans Smith nagkasinabot ra. Si Jessie alegre, makalingaw ug komedyante, kinsa naila sa atensyon sa publiko. Si Joseph, sa laing bahin, hilumon, maulawon, ligdong ug dili paki-grupo, kinsa ingon og dili komportable sa publiko ug kinsa wala gayud magtinguha og atensyon. Ang butang nga nagsumpay sa dakong kalainan niining duha ka mga personalidad mao ang tinuod nga gugma ug pagtahud sa usag usa.”51 Gihatag usab kini nga gugma ug pagtahud ngadto sa inahan ni Jessie, si Jeanette Buchanan Evans, nga gikauban ni Jessie hangtud sa kaminyoon. Si Sister Evans mitipon sa iyang anak sa pagpuyo sa panimalay sa Smith ug mitabang sa pag-atiman sa mga bata.
Si Joseph Fielding Smith ug Jessie Evans Smith sa may piano
Pagpangalagad sa Kalibutan nga Nagkaguliyang
Ang bag-ong Sister Smith, gitawag og Tiya Jessie sa mga anak ug mga apo ni Elder Smith, kanunay nga mokuyog sa iyang bana sa iyang pagbiyahe ngadto sa mga komperensya sa stake. Ang lokal nga mga lider moimbitar niya sa pagkanta sa mga miting, ug usahay iyang agnihon ang iyang bana sa pagkanta og duet uban niya. Niadtong 1939, si Presidente Heber J. Grant mitudlo ni Elder ug Sister Smith sa pag-tour sa tanang mga misyon sa Simbahan sa Europe.
Bisan og ang Ikaduhang Gubat sa Kalibutan wala pa magsugod sa dihang ang mga Smith miabut sa Europe, ang tensyon tali sa mga nasud nagkagrabe. Niadtong Agosto 24, samtang ang mga Smith didto sa Germany, ang Unang Kapangulohan misugo ni Elder Smith sa pagsiguro nga ang tanang mga misyonaryo sa Germany mabalhin ngadto sa neutral nga mga nasud. Iyang gidumala kini nga trabaho gikan sa Copenhagen, Denmark. Atol sa pagbinalhinay sa mga misyonaryo, si Wallace Toronto, ang presidente sa misyon sa Czechoslovakia, mibati nga kinahanglang ipadala ang iyang asawa, si Martha, ug ilang mga anak ngadto sa Copenhagen aron luwas ra. Nagpabilin siya aron sa pagsiguro ang luwas nga pagbakwit sa upat ka mga misyonaryo nga nahibilin. Milabay ang mga adlaw nga walay balita gikan nila. Dayon si Martha nahinumdom:
“Miabut ang adlaw nga ang tanang mga tren, mga ferry, ug mga barko miabut sa ilang katapusan nga biyahe gikan sa Germany ug nag-ampo kami nga si Wally [Presidente Toronto] ug ang iyang upat ka batan-ong mga misyonaryo sakay sa katapusan nga ferry samtang kini nagpadulong sa iyang dunggoanan. Nakakita nga ako nabalaka ug medyo napungot kada minuto, si Presidente Smith miduol nako, miagbay nako ug miingon, ‘Sister Toronto, kini nga gubat dili magsugod hangtud si Brother Toronto ug ang iyang mga misyonaryo moabut dinhi sa Denmark.’ Sa pagsalop na sa adlaw ngadto sa sayong kagabhion, dunay tawag sa telepono. … Si Wally! Silang lima gikan sa Czechoslovakia uban sa British Legation sa espesyal nga tren nga gipadala alang nila, misakay sa katapusang ferry gikan sa Germany, ug diha na sila sa baybayon [sa Denmark] naghulat og kasakyan padulong sa Copenhagen. Ang kahupayan ug kalipay nga gibati didto sa mission home ug sa 350 ka mga misyonaryo sama sa mangitngit nga panganod nga miiway aron makita ang kahayag sa adlaw.”52
Mapasalamaton si Elder Smith sa katawhan sa Denmark, nga mitugot sa daghang mga namakwit nga mga misyonaryo nga mosulod sa ilang nasud. Sa pag-ulbo sa gubat, siya nanagna nga tungod sa ilang kaayo, ang mga taga-Denmark dili mag-antus sa kakulang sa pagkaon panahon sa gubat. Paglabay sa katuigan, “ang katawhan sa Denmark nakalahutay sa gubat tingali mas maayo pa kay sa laing nasud sa Europe. Ang mga Santos nga taga-Denmark mipadala man gani og mga welfare packages ngadto sa nabalaka nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw didto sa Holland ug Norway. Nagkadaghan ang mga miyembro, ug ang mga resibo sa ikapulo sa Danish Mission mas midoble pa. … Ang mga Santos nga taga-Denmark miisip sa ilang mga sirkumstansya nga direkta nga katumanan sa panagna nga gihimo si Elder Joseph Fielding Smith.”53
Sa pagsugod sa gubat, giorganisar ni Elder Smith ang pagpamakwit sa 697 ka mga misyonaryo nga nagserbisyo sa Europe. Tungod ang uban nga mga misyonaryo nagserbisyo isip mga lider sa district ug branch, gibalhin ni Elder Smith ang mga responsibilidad sa pagpangulo ngadto sa lokal nga mga miyembro. Human makatuman niini nga mga katungdanan, si Elder Smith milawig padulong sa Estados Unidos uban ni Jessie. Misakay sila og tren gikan sa New York ug miabut sa ilang balay pito ka bulan gikan sa ilang pagbiya.
Bisan og si Elder Smith nalipay nga ang mga misyonaryong Amerikano nakauli nga luwas sa ilang mga balay, mipadayag siya og kabalaka alang sa inosenting mga tawo nga karon nalambigit sa katalagman sa gubat sa ilang dapit. Misulat siya: “Maguol ko sa higayon nga magmiting kami ug makiglamano sa mga tawo inig ka human. Mainiton silang mitimbaya namo, ug ang ilang [pakighigala] mas may kahulugan nako kay sa ilang nahibaloan. Ang pipila kanila mihilak ug miingon nga sila makapaabut og grabe nga kasamok, ug kami dili na magkita pa niini nga kinabuhi. Naguol ko alang nila karon, ug nag-ampo kada adlaw nga ang Ginoo manalipod nila niining makuyaw nga panahon.”54
Ang anak ni Elder Smith nga si Lewis, nga didto sa England sa dihang nagsugod ang Ikaduhang Gubat sa Kalibutan, kabahin sa katapusang grupo sa mga misyonaryo nga nakauli.55 Paglabay sa mga duha ka tuig ug tunga, mitabok si Lewis sa Atlantic Ocean pag-usab, niining higayuna aron moserbisyo sa kasundalohan. “Kini nga kahimtang nakapasubo namong tanan,” misulat si Elder Smith. “Makauulaw nga ang limpyo ug matarung mapugos sa pag-apil sa panagbangi sa tibuok kalibutan, tungod sa kadautan sa tawo.”56
Niadtong Enero 2, 1945, si Elder Smith nakadawat og telegrama nga nagpahibalo kaniya nga ang iyang anak namatay sa pagserbisyo sa iyang nasud. Siya misulat: “Kini nga balita nakapakugang pag-ayo namo kay naglaum kami nga siya sa dili madugay makabalik sa Estados Unidos. Gibati namo nga siya mapanalipdan kay siya nakalingkawas sa daghang higayon gikan sa kakuyaw. Lisud kaayo namong madawat nga mahitabo kadto nga butang … Bisan og lisud madawat ang balita, malinawon ug malipayon kami nga nasayud nga siya limpyo ug walay mga bisyo nga komon sa kalibutan ug anaa sa kasundalohan. Matinud-anon siya sa iyang tinuohan ug takus sa usa ka mahimayaon nga pagkabanhaw, sa higayon nga kami magkahiusa pag-usab.”57
Gisaligan nga Magtutudlo ug Lider
Isip sakop sa Korum sa Napulog Duha, si Joseph Fielding Smith kanunay nga mobarug sa atubangan sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw aron sa pagpamatuod ni Jesukristo, pagtudlo sa gipahiuli nga ebanghelyo, ug sa pagtawag sa katawhan sa paghinulsol. Nakapamulong siya og labaw sa 125 ka mga sermon sa kinatibuk-ang komperensya, nakaapil sa liboan ka mga komperensya sa stake, ug nakapamulong sa mga kalihokan sama sa mga komperensya sa genealogy ug mga sibya sa radyo. Nagtudlo usab siya sa mga butang nga iyang gisulat. Sulod sa daghang mga tuig misulat siya og mga artikulo sa magasin nga Improvement Era sa Simbahan, nagtubag sa mga pangutana nga gisumiter sa mga magbabasa. Nagsulat usab siya og laing mga artikulo alang sa mga magasin sa Simbahan ug sa seksyon sa Deseret Newssa Simbahan. Panahon sa iyang pagserbisyo isip usa ka Apostol, gikan sa 1910 hangtud sa 1972, ang iyang mga sinulat gimantala sa 25 ka mga libro, lakip sa Essentials in Church History, Doctrines of Salvation, Church History and Modern Revelation, ug Answers to Gospel Questions.
Pinaagi sa pagpaminaw sa iyang mga sermon ug pagbasa sa mga sinulat, ang mga miyembro sa Simbahan misalig ni Presidente Smith isip eskolar sa ebanghelyo. Dugang pa, nakat-on sila sa pagsalig ug pagsunod sa Ginoo. Sama sa gisulti ni Presidente N. Eldon Tanner, si Joseph Fielding Smith “nakaimpluwensya sa mga kinabuhi sa gatusan ka liboan ka katawhan samtang siya nagpakabuhi ug nagtudlo pinaagi sa pulong ug pagsulat sa matag baruganan sa ebanghelyo. Wala siyay gibilin nga mga pagduha-duha diha sa mga hunahuna ni bisan kinsa nga siya nasayud nga ang Dios usa ka buhi nga Dios ug nga kita iyang espiritu nga mga anak; nga si Jesukristo mao ang Bugtong Anak sa Dios diha sa unod; nga iyang gihatag ang iyang kinabuhi alang kanato aron kita makatagamtam og pagka-imortal; ug nga pinaagi sa pagdawat ug pagsunod sa ebanghelyo makaangkon kita og kinabuhing dayon.”58
Si Elder Bruce R. McConkie nakamatikod:
“Ang kinabuhi ug mga paghago ni Presidente Joseph Fielding Smith gihulagway pinaagi sa tulo ka mga butang:
“1. Ang iyang gugma sa Ginoo ug sa hingpit, pagkamaunungon nga iyang gipakita kana nga gugma pinaagi sa pagsunod sa iyang mga sugo ug pagbuhat sa mga butang nga makapahimuot sa Ginoo.
“2. Ang iyang pagkamaunungon ngadto ni Propeta Joseph Smith ug sa walay katapusan nga ebanghelyo nga gipahiuli pinaagi kaniya; sa iyang lolo, si Patriyarka Hyrum Smith, … [kinsa] nakaangkon og kamatayon sa usa ka martir ug sa iyang papa, si Presidente Joseph F. Smith, kansang pangalan gihandom sa kahangturan sa siyudad sa celestial isip tawo nga milahutay nga maisugon tungod sa iyang kawsa kansang dugo gipaagas aron kita mabuhi.
“3. Ang iyang kaugalingong pagka-eskolar sa ebanghelyo ug sa espirituhanong pagsabut; ang iyang kaugalingong kakugi isip tigsangyaw sa pagkamatarung; ug ang iyang kaugalingon nga paningkamot sa pagpakaon sa gigutom, pagsinina sa hubo, pagbisita sa biyuda ug sa walay mga amahan, ug pagpakita sa putli nga relihiyon pinaagi sa lagda ug pinaagi sa ehemplo.”59
Ang mga kaigsoonan ni Presidente Smith sa Korum sa Napulog Duha nakakita niya nga usa ka maalamon, maloloy-on nga lider. Sa pagpahalipay sa iyang ika-80 nga adlawng natawhan, ang ubang mga sakop sa Korum sa Napulog Duha mimantala og pagdayeg ngadto kaniya. Isip kabahin sa pagdayeg, sila miingon:
“Kami nga nagtrabaho diha sa Konseho sa Napulog Duha ubos sa iyang pagpangulo makakita sa iyang tinuod nga kahalangdon sa iyang kinaiya. Kada adlaw among makita ang nagpadayong ebidensya sa iyang pagsabut ug pagkonsiderar sa iyang isigka-trabahante sa paghimo og mga buluhaton ug sa paghan-ay sa among mga paningkamot aron sa pagsiguro nga ang buhat sa Ginoo magpadayon. Among gipanghinaut nga ang tibuok Simbahan mobati sa kalumo sa iyang kalag ug sa iyang dakong pagpakabana sa kaayohan sa walay swerte ug niadtong nag-antus. Gihigugma niya ang tanang mga santos ug dili gayud mohunong sa pag-ampo alang sa makasasala.
“Uban sa talagsaong pag-ila, ingon og aduna siyay duha ka paagi sa paghimo og katapusan nga desisyon. Unsa ang gusto sa Unang Kapangulohan? Unsa ang labing maayo alang sa gingharian sa Dios?”60
Presidente sa Simbahan
Sa usa ka buntag sa Igpapahulay, Enero 18, 1970, si Presidente David O. McKay namatay. Ang responsibilidad sa Simbahan anaa na karon sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, uban sa 93 anyos nga si Joseph Fielding Smith isip ilang Presidente.
Niadtong Enero 23, 1970, ang Korum sa Napulog Duha nagmiting ug opisyal nga gipaluyohan si Presidente Smith sa iyang tawag isip Presidente sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Si Presidente Smith mipili ni Harold B. Lee isip Unang Magtatambag ug N. Eldon Tanner isip Ikaduhang Magtatambag. Dayon ang tulo ka mga lalaki gi-set apart aron sa pagtuman sa ilang bag-ong mga responsibilidad.
Si Presidente Joseph Fielding Smith ug ang iyang Magtatambag sa Unang Kapangulohan. Si Presidente Harold B. Lee (tunga) ug Presidente N. Eldon Tanner (tuo)
Si Elder Ezra Taft Benson, kinsa diha niana nga miting, nahinumdom: “Nakabaton kami og talagsaong diwa sa panaghiusa sa among miting ug dakong ebidensya sa pagmahal samtang ang mga kaigsoonan migakos sa usag usa samtang nagpili ug gi-set apart ang bag-ong mga lider.”61
Si Elder Boyd K. Packer mipakigbahin sa iyang personal nga pagsaksi sa tawag ni Presidente Smith:
“Mibiya ko sa opisina usa ka hapon niana sa adlawng Biyernes nga naghunahuna sa buluhaton sa komperensya sa pagka-Sabado ug Dominggo. Naghulat ko sa elevator nga manaog gikan sa ikalimang andana.
“Sa pag-abli sa pultahan sa elevator, diha nagtindog si Presidente Joseph Fielding Smith. Nahibulong ko og kadiyot nga nakakita kaniya, kay ang iyang opisina anaa sa ubos nga andana.
“Sa akong pagkakita niya nga nagtindog sa agianan, gibati nako ang gamhanang pagsaksi—diha nagbarug ang propeta sa Dios. Kanang matam-is nga tingog sa Espiritu nga susama sa kahayag, nga may kalabutan sa putli nga salabutan, mipamatuod nako nga siya ang propeta sa Dios.”62
Ubos sa pagpangulo ni Presidente Smith, ang Simbahan nagpadayon sa pagtubo. Pananglit, 81 ka mga stake ang natukod, lakip sa unang stake sa Asia ug sa Africa, ug ang mga miyembro sa Simbahan misobra og tulo ka milyon. Duha ka mga templo ang napahinungod—sa Ogden, Utah, ug Provo, Utah.
Bisan ang Simbahan nagtubo sa tibuok kalibutan, si Presidente Smith mipasabut sa kaimportante sa indibidwal nga mga panimalay ug mga pamilya. Iyang gipahinumduman ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nga “ang organisasyon sa Simbahan natukod aron sa pagtabang sa pamilya ug sa mga sakop niini nga makaangkon og kahimayaan.”63 Mitudlo siya: “Ang pamilya mao ang labing importante nga organisasyon karon o sa kahangturan. … Kabubut-on sa Ginoo ang paglig-on ug pagpreserbar sa unit sa pamilya.”64 Sa pagpaningkamot sa paglig-on sa mga pamilya ug mga indibidwal, ang Simbahan mihatag og gibug-aton sa family home evening, usa ka programa nga giawhag sukad pa niadtong 1909, sa dihang ang amahan ni Presidente Smith mao ang Presidente sa Simbahan. Ubos sa pagpangulo ni Presidente Joseph Fielding Smith, ang Lunes opisyal nga gitudlo alang sa family home evening. Nianang mga gabhiona, walay mga miting sa Simbahan nga himoon, ug ang lokal nga mga pasilidad sa Simbahan sirhan.
Bisan pa sa iyang pangidaron, gitagad ni Presidente Smith ang iyang tawag uban ang pagpaubos ug batan-ong kalagsik. Sa duha ka tuig ug lima ka bulan sa iyang pagserbisyo isip propeta, manalagna, ug tigpadayag sa Simbahan, ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa tibuok kalibutan nadasig sa iyang mga mensahe.
Iyang gipahayag nga “kita espiritu nga mga anak sa Dios nga atong Langitnong Amahan”65 ug nga “kita kinahanglang motuo ni Kristo ug ipahaum ang atong mga kinabuhi sama sa iyang kinabuhi.”66 Mipamatuod siya nga si Joseph Smith “nakakita ug nagbarug sa atubangan sa Dios ang Amahan ug sa iyang Anak nga si Jesukristo”67 ug nahimong “ang tigpadayag sa kahibalo ni Kristo ug kaluwasan sa kalibutan alang niining adlawa ug henerasyon.”68
Iyang giawhag ang mga Santos sa “pagbiya sa daghang mga pamaagi sa kalibutan”69 apan sa paghigugma sa tanang mga tawo sa kalibutan—“sa pagtan-aw sa maayo diha sa katawhan bisan og naningkamot kita sa pagtabang nila sa pagbuntog sa usa o duha ka ngil-ad nga mga kinaiya.”70 Gipahinumduman niya sila nga usa ka paagi sa pagpakita niining “diwa sa gugma ug panag-inigsoonay” mao ang pagpakigbahin sa ebanghelyo—sa “pagdapit sa tanang mga tawo bisan asa sa pagpatalinghug sa mga pulong sa kinabuhing dayon nga gipadayag niining panahona.”71
Nakapalambo siya og relasyon sa kabatan-onan sa Simbahan, nakigmiting sa dagko nga mga kongregasyon sa batan-ong mga Santos sa Ulahing mga Adlaw ug nag-awhag nila sa “pagbarug nga lig-on diha sa pagtuo bisan pa sa tanang oposisyon.”72
Kanunay siyang makigsulti sa mga naghupot sa priesthood, nagpahinumdom nila nga sila “gitawag aron pagrepresentar sa Ginoo ug naghupot sa iyang awtoridad” ug nag-awhag nila sa “paghinumdom kinsa [sila] ug magtinarung.”73
Giawhag niya ang tanang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa pagdawat og mga panalangin sa templo, magmatinud-anon sa mga pakigsaad sa templo, ug sa pagbalik ngadto sa templo sa pagdawat sa sagrado nga mga ordinansa alang sa ilang mga katigulangan. Sa wala pa ipahinungod ang Ogden Utah Temple, siya miingon, “Mopahinumdom ko ninyo nga kon kita mopahinungod og balay sa Ginoo, unsay atong gibuhat mao ang pagpahinungod sa atong kaugalingon ngadto sa pagserbisyo sa Ginoo, uban sa pakigsaad nga kita mogamit sa balay sa paagi nga iyang gusto nga kini gamiton.”74
“Sunda ang mga sugo,” miawhag siya. “Lakaw diha sa kahayag. Lahutay hangtud sa katapusan. Pagmatinud-anon sa matag pakigsaad ug obligasyon, ug ang Ginoo mopanalangin kaninyo labaw sa inyong gidamgo.”75
Nagkutlo ni Presidente Brigham Young, si Presidente Harold B. Lee mihulagway sa impluwensya ug pagpangulo ni Presidente Smith: “Si Presidente Young miingon niini: ‘Kon kita magsunod sa atong balaan nga relihiyon ug paharion ang Espiritu, dili kini mohanap, apan kon ang lawas hapit na mamatay, ang Espiritu magkalig-on nianang malahutayong butang sa pikas tabil, mag-ambit gikan sa kahiladman nianang tuburan sa kinabuhi nga talagsaong piraso sa salabutan, nga naglibut sa luya ug nagkagamay nga tabernakulo nga dunay korona sa imortal nga kaalam.’
“Mao kini ang among nasaksihan kanunay, samtang kami maghisgot og seryoso kaayo nga mga butang—mga desisyon nga himoon lamang sa Presidente sa Simbahan. Dayon among nakita kining masanag nga kaalam samtang siya [Presidente Smith] nahinumdom sa walay duha-duha nga labaw sa iyang pagsabut nga gipadayag ngadto kaniya.”76
“Gitawag sa Ginoo … ngadto sa Uban ug Tumang Paghago”
Niadtong Agosto 3, 1971, si Jessie Evans Smith namatay, mibiya ni Presidente Joseph Fielding Smith nga biyudo sa ikatulo nga higayon. Ang resulta niini, si Presidente Smith mitipon sa iyang anak nga babaye nga si Amelia McConkie ug sa iyang bana, si Bruce. Ang iyang laing mga anak magpuli-puli kanunay sa pagbisita kaniya ug pagkuyog niya og suroy. Nagpadayon siya sa pag-adto sa iyang opisina kada adlaw, magtambong og mga miting, ug mobiyahe alang sa mga atimanonon sa Simbahan.
Niadtong Hunyo 30, 1972, si Presidente Smith mibiya sa iyang opisina sa unang andana sa Church Administration Building pagkahapon. Uban sa iyang secretary, nga si D. Arthur Haycock, miadto siya sa opisina sa Church Historian, diin siya nagtrabaho sa wala pa mahimong Presidente sa Simbahan. Gusto siyang motimbaya sa tanang nagserbisyo didto. Human makalamano, miadto sa basement sa building aron molamano sa mga operator sa telepono ug sa uban nga nagtrabaho nianang lugara aron sa pagpakita sa iyang pasalamat. Mao kini ang iyang katapusang adlaw sa opisina.
Pagka-Dominggo, Hulyo 2, 1972, mga 17 ka adlaw sa wala pa ang iyang ika-96 nga adlawng natawhan, mitambong siya og sakrament miting sa iyang ward. Unya sa pagkahapon mibisita siya sa iyang kamagulangan nga anak, si Josephine, uban sa iyang anak nga lalaki nga si Reynolds. Pagka-gabii, samtang siya naglingkod sa iyang paborito nga lingkuranan sa balay sa McConkie, malinawon siyang namatay. Dayon miingon ang iyang umagad nga lalaki, si Presidente Smith “gitawag sa Ginoo nga iyang gihigugma pag-ayo ug nagserbisyo pag-ayo sa uban ug naghago sa iyang mahangturong ubasan.”77
Si Presidente Harold B. Lee, kinsa mao ang senior Apostol sa kalibutan, mibisita sa balay sa McConkie sa dihang nakadungog siya nga namatay si Presidente Smith. “Hilom siyang miduol sa couch, ug, nagluhod, migunit sa usa ka kamot sa Propeta. Taud-taud siyang anaa niana nga posisyon, walay gisulti, nag-ampo ug namalandong. Dayon mibarug siya aron sa pagpadayag sa iyang pahasubo ngadto sa pamilya, sa iyang pagdayeg sa ilang amahan, ug sa iyang pahimangno ngadto kanila nga sila nagtahud ni Presidente Smith pinaagi sa pagpuyo nga takus.”78
Mga Pasidungog ngadto sa “usa ka Mahalaron nga Tawo sa Dios”
Sa tulumanon sa haya ni Presidente Smith, si Presidente N. Eldon Tanner mitawag kaniya nga “usa ka mahalaron nga tawo sa Dios, kinsa halangdong nakaserbisyo sa Dios ug sa iyang isigka-tawo ug kinsa naggiya pinaagi sa ehemplo sa iyang pamilya ug sa tanan nga siya gitawag sa pagdumala; matinud-anon nga ikasulti nga siya usa ka tawo nga dili manikas ug walay garbo. Dili gayud kini ikasulti bahin kaniya,” obserbar ni Presidente Tanner, “nga labi pa man ugod nilang gihigugma ang pagdalayeg gikan sa mga tawo kay sa pagdalayeg gikan sa Ginoo’ [Juan 12:43].”79
Si Presidente Harold B. Lee miingon: “Si Brother Tanner ug ako nagmahal niining tawhana niining milabayng duha ka tuig ug tunga. Wala magpakaaron-ingnon. Nagdasig siya og gugma, tungod kay gihigugma niya kami, ug mibarug kami tupad niya, sama sa iyang pagbarug ug pagsalig namo.”80
Usa ka pamantalaan nga kritiko ni Presidente Smith, gani nagkwestyon sa iyang pagkatawag ngadto sa Napulog Duha sobra na sa 60 ka tuig ang milabay, karon mimantala sa mosunod nga pasidungog: “Si Joseph Fielding Smith, usa ka tawo kinsa higpit nga nagsunod sa iyang gituohan, apan malumo kabahin sa mga gikinahanglan sa katawhan bisan asa, mihatag og maalamon nga tambag sa iyang mga kauban, mahigugmaon sa iyang pamilya ug mahimayaong pagpangulo sa iyang mga responsibilidad sa simbahan. Kamingawan siya, apan mahinumduman uban sa espesyal nga pagtagad.”81
Tingali ang labing mahinungdanong pasidungog mao ang pamahayag sa usa ka sakop sa pamilya, ang umagad ni Presidente Smith nga si Bruce R. McConkie, kinsa mihulagway niya nga “anak sa Dios; usa ka apostol ni Ginoong Jesukristo; usa ka propeta sa Labing Halangdon; ug labaw sa tanan, amahan sa Israel!” Si Elder McConkie nanagna, “Sa mga katuigan nga moabut ang iyang tingog mamulong gikan sa abug ingon nga ang mga henerasyon nga wala pa matawo makat-on sa mga doktrina sa ebanghelyo gikan sa iyang mga sinulat.”82
Samtang kamo magtuon niini nga libro, ang mga pagtulun-an ni Presidente Joseph Fielding Smith makatabang nga matuman kana nga pamahayag. Ang iyang tingog “mamulong gikan sa abug” nganha kaninyo samtang kamo “makat-on sa mga doktrina sa ebanghelyo.”