Hugna 8

Ang Pagsabut sa Kamatayon ug Pagkabanhaw

Kon mamatay ang minahal ug mamalandong kita sa atong mortalidad, makaplagan nato ang kahupayan ug kasiguroan diha sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo ug sa mahangturong reyalidad sa pagkabanhaw.

Gikan sa Kinabuhi ni Wilford Woodruff

Sayo niadtong Agosto 1839, si Elder Wilford Woodruff mibiya sa iyang panimalay sa Montrose, Iowa, aron sa pagtuman sa tawag sa Ginoo nga magmisyon didto sa British Isles. Nanamilit siya sa iyang asawa, nga si Phoebe, ug sa iyang bugtong anak, nga nagedad og usa ka tuig nga si Sarah Emma. Niining higayona si Phoebe mabdos ni Wilford Jr., nga matawo inig ka Marso 22, 1840.

Pipila ka mga bulan human makabiya sa Montrose, si Elder Woodruff didto na sa silangang Estados Unidos, nagsangyaw sa ebanghelyo ug nangandam nga mobiyahe padulong sa Great Britain. Niining higayona misulat siya sa iyang journal kabahin sa tulo ka lain-laing mga damgo diin iyang nakita ang iyang asawa. Human sa unang damgo iya kining gisulat sa iyang journal: “Akong nakita si Mrs. Woodruff nga nag-antus pag-ayo didto sa Montrose. Wala nako makita si Sarah Emma.”¹ Ang iyang report sa ikaduhang damgo mubo usab: “Nagdamgo ako nianang pagkagabii ug nakig-istorya ni Mrs. Woodruff pero wala nako makita si Sarah Emma.”² Ang ikatulo mas detalyado: “Nalipay kaayo kami nga nagkaistoryahanay, pero ang among kalipay gisagulan og kasubo, kay pagkahuman sa panag-istorya kabahin sa iyang mga kalihokan sa panimalay, nangutana ako kon hain si Sarah Emma. … Naghilak siyang miingon, … ‘Patay na siya.’ Naguol kaayo ako, ug nahigmata ako. … Tinuod ba kaha kining damgoha? Kinahanglang maghulat ako sa balita.”³

Niadtong Hulyo 14, 1840, si Elder Woodruff, karon anaa sa Great Britain, misulat sa iyang journal agig pagsaulog sa usa ka importante nga adlaw sa iyang pamilya: “Si Sarah Emma duha na ka tuig karong adlawa. Hinaut nga ang Ginoo mopanalipod sa akong asawa ug mga anak gikan sa sakit ug kamatayon hangtud sa akong pagbalik.” Isip usa nga moila kanunay sa kabubut-on sa Ginoo, mipuno siya, “O Ginoo, akong isalig sila sa imong mga kamot; sa pagpakaon, pagsinina, ug paghupay kanila, ug imoha ang himaya.”⁴ Paglabay sa tulo ka adlaw, ang bata nga si Sarah Emma namatay.

Wala makahibalo si Elder Woodruff sa kamatayon sa iyang anak hangtud pagka Oktubre 22, 1840, sa dihang iyang nabasa ang balita sa sulat nga gipadala sa iyang mga kaigsoonan sa Korum sa Napulog Duha.⁵ Paglabay sa upat ka adlaw nadawat niya ang balita gikan gayud ni Phoebe, sa usa ka sulat nga pinitsahan og Hulyo 18. Iyang gikopya ang parte sa sulat diha sa iyang journal:

“Minahal kong Wilford, unsay imong bation kon ako moingon nga kagahapon gitawag ako sa pagsaksi sa pagbiya sa atong gamay nga anak nga si Sarah Emma gikan niini nga kalibutan? Oo, wala na siya. Ang walay kalooy nga kamot sa kamatayon mikuha kaniya gikan kanako. … Kon magsud-ong ako kaniya, pirme nakong maghunahuna kon unsay akong bation nga mahimulag kaniya. Naghunahuna ako nga dili ako mabuhi nga wala siya, ilabi na nga wala ang akong bana. Pero wala na siya. Ang Ginoo mikuha kaniya alang sa maalamon nga katuyoan.

“Pagsulay kini kanako, pero ang Ginoo miagak kanako sa talagsaong paagi. Akong nakita ug nabati nga Iya siyang gikuha ug mas makaamuma kaniya kay kanako sa makadiyot hangtud nga ako moadto ug makigkita kaniya. Oo Wilford, duna kitay gamay nga anghel sa langit, ug sa akong pagtuo ang iyang espiritu ang mibisita kanimo sa wala pa kining higayona.

“Lisud ang pagpakabuhi nga wala siya. … Mibilin siya og halok para sa iyang papa ngari kanako sa wala pa siya mamatay. … Ang mga elder mipandong sa ilang mga kamot diha kaniya ug midihog kaniya sa makadaghan nga higayon, pero pagkasunod adlaw ang iyang espiritu mibiya gikan dinhi ngadto sa laing kalibutan nga wala magbagulbol.

“Karon si Wilford [Jr.] ug ako, uban sa pipila ka mga higala nga miuban kanamo, miadto sa Commerce, [Illinois,] aron mohatag sa among katapusang pagtamud sa atong pinalangga nga makita siya nga desente ang pagkalubong. Wala siyay mga paryente nga mosunod kaniya ngadto sa lubnganan o magpaagas og luha alang kaniya gawas sa iyang mama ug gamayng igsoon nga si Wilford. … Bag-o lang nakong gihatud si Sarah sa lubnganan nga subo ug naguol. Mipahulay na siya sa kalinaw. Makasulti ako nga ang Ginoo mohatag ug ang Ginoo mokuha, ug bulahan ang pangalan sa Ginoo [tan-awa sa Job 1:21].”⁶

Gawas sa pagkopya sa sulat ni Phoebe, si Elder Woodruff misulat rag gamay kaayo sa pagkamatay sa iyang anak. Miingon lang siya nga si Sarah Emma “gikuha niining kinabuhia ug nga dili na siya makita niining kinabuhia.”⁷

Sa iyang 91 ka mga tuig, si Wilford Woodruff nakasinati og mga kamatayon sa daghang mga minahal sa kinabuhi, lakip na sa ubayubay nga mga miyembro sa pamilya ug sa tanang mga Apostoles nga iyang gikauban sa pagserbisyo ubos sa direksyon ni Propeta Joseph Smith. Niining mahinuklugong mga panahon, nakakita siyag kahupayan sa iyang pagpamatuod sa gipahiuli nga ebanghelyo ug sa “mahangturong reyalidad” sa pagkabanhaw.⁸ Kanunay siyang motudlo nga ang kamatayon sa usa ka matarung nga Santos sa Ulahing mga Adlaw usa ka panahon sa pagsulay ug panahon sa pagmaya. Gani, sa hapit na matapos ang iyang kinabuhi misulat siya sa mosunod nga mga panudlo mahitungod sa iyang kaugalingong haya. “Dili ako gusto nga ang akong pamilya o mga higala magsul-ob og luto alang nako sa akong haya o pagkahuman, kay kon ako matinuoron ug matinud-anon hangtud sa kamatayon wala na kinahanglana nga dunay magbangutan alang kanako.”⁹

Mga Pagtulun-an ni Wilford Woodruff

Sa kamatayon ang matag espiritu sa tawo moadto sa kalibutan sa espiritu, diin ang matarung magmaya ug magpadayon sa buhat sa Ginoo.

Daghan kaayong mga [tawo] nagtuo nga kon ang usa ka tawo mamatay mao na kana ang iyang katapusan, nga wala nay sunod nga kinabuhi. Aduna bay tarung nga tawo nga nagtuo nga ang Dios sa langit milalang og duha o tulo ka gatus ka libo ka milyon nga mga espiritu, ug mohatag kanila og tabernakulo [pisikal nga mga lawas], moanhi lamang ug magpuyo sa yuta ug dayon kalimtan na lang o mahanaw. Alang nako walay tawo nga adunay maayong panghunahuna nga magbaton niana nga pagtuo. Supak kini sa maayong kabuot ug seryoso nga paghunahuna.¹⁰

Kon magbangutan sa pagkawala sa atong mibiya nga mga higala, wala akoy mahimo gawas sa paghunahuna nga sa matag kamatayon adunay pagkahimugso; ang espiritu nga mobiya sa patayng lawas, ug moadto sa kalibutan sa espiritu ngadto sa bantugan ug halangdon nga pundok nga nagtrabaho usab alang sa katumanan sa mga katuyoan sa Dios, sa katubsanan ug kaluwasan sa napukan nga kalibutan.¹¹

Adunay kamaya kon ang espiritu sa usa ka Santos sa atong Buhi nga Dios mosulod ngadto sa kalibutan sa espiritu ug makahimamat sa mga Santos nga nag-una na didto.¹²

Ang uban dinhi niining kinabuhia nagtrabaho, ang uban atua didto sa pikas bahin sa tabil. Kon magpabilin kita dinhi gipaabut nga kita molihok alang sa katuyoan sa kaluwasan, ug kon moadto kita didto makapaabut kita nga magpadayon sa atong trabaho hangtud sa pag-anhi sa Anak sa Tawo.¹³

Pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo, ang tanang mga tawo mabanhaw, ang ilang mga espiritu magkahiusa pag-usab sa ilang imortal nga mga lawas.

Nakahibalo kita nga pinaagi ni Adan ang tanan mamatay, nga ang kamatayon pinaagi sa pagkapukan moabut sa tibuok tawhanong pamilya, ingon man usab sa mga kahayupan sa kaumahan, sa mga isda sa dagat ug kalanggaman sa kahanginan ug sa tanang mga binuhat sa Dios, kon hisgutan ang mahitungod lang niining nga yuta. Balaod kini nga dili matuis ug dili mabakwi. … Ang Manluluwas mismo nakasinati sa kamatayon, nagpakamatay Siya aron tubson ang kalibutan; ang Iyang lawas gipahimutang sa lubnganan, pero wala madunot; ug paglabay sa tulo ka adlaw mibangon kini gikan sa lubnganan ug nahimong imortal. Siya mao ang unang bunga sa pagkabanhaw.¹⁴

Natagbaw gayud ako, mahitungod sa pagkabanhaw. Malipayon ako niini. Ang agianan gipakita ngari kanato pinaagi sa dugo sa Anak sa Dios.¹⁵

Kon moabut na ang pagkabanhaw. mabanhaw kita nga may imortal nga mga lawas; ug ang pagpanggukod, pag-antus, kasubo, kasakit, ug kamatayon, kalabut sa mortalidad, mawala na sa dayon.¹⁶

Kini nga doktrina sa pagkabanhaw sa mga patay mao ang labing mahimayaon. Makapahupay kini, bisan sa akong espiritu, sa paghunahuna, nga, sa kabuntagon unya sa pagkabanhaw, ang akong espiritu adunay pribilihiyo sa pagpuyo sa maong gihapong lawas nga giokupar niini dinhi. Isip mga elder sa Israel kita nakabiyahe og liboan ka mga kilometro sa kakapoy ug kabudlay, naningkamot sa pagsangyaw sa ebanghelyo ni Jesukristo ngadto sa mga anak sa tawo. Malipay gayud ako nga makaangkon sa mao gihapong lawas inig kabanhaw nga maoy akong giubog sa kalapukan, gisawom sa mga sapa ug gibiyahe ug gigamit sa pagtukod sa gingharian sa Dios dinhi sa yuta.¹⁷

Ang ebanghelyo makahupay kon dunay minahal nga mamatay.

Kon wala pa ang ebanghelyo ni Kristo ang panagbulag pinaagi sa kamatayon maoy usa sa labing masulub-ong hilisgutan nga posibling mahinuktukan; pero sa dihang naangkon nato ang ebanghelyo ug nakat-on sa baruganan sa pagkabanhaw ang kasubo, kaguol ug pag-antus nga miabut tungod sa kamatayon, sa kasagaran nawala. Naghunahuna ako kanunay nga, ang pagtan-aw og patayng lawas, ug ang pagtan-aw nga ang lawas ilubong diha sa lubnganan ug tabunan sa yuta, maoy usa labing masulub-ong mga butang sa yuta; kon wala ang ebanghelyo sama ra kini nga milukso ngadto sa kangitngit. Pero sa dihang atong naangkon ang ebanghelyo, sa dihang ang espiritu sa tawo nalamdagan sa inspirasyon sa Makagagahum, makatuaw siya uban sa karaan––“O kamatayon hain na ang imong pagkamadaugon, o kamatayon, hain na ang imong ikos [sting]? Ang ikos sa kamatayon mao ang sala, ang gasa sa Dios mao ang kinabuhing dayon, pinaagi ni Ginoong Jesukristo.” Apang salamat sa Dios nga mao ang naghatag kanato sa kadaugan pinaagi sa atong Ginoong Jesukristo [Tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:55–57.] Ang pagkabanhaw sa mga patay nagpakita sa nalamdagan nga hunahuna sa tawo, ug siya adunay pinuy-anan nga kapahulayan sa iyang espiritu. Mao kana ang pagtuo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw karon. Nakahibalo gayud kita, dili kita mga ignorante niining butanga; ang Dios mipadayag niini kanato ug nakasabut kita sa baruganan sa pagkabanhaw sa mga patay, ug nga ang ebanghelyo makahatag og kinabuhi ug pagkawalay kamatayon gidala niya ngadto sa kahayag. [Tan-awa sa 2 Timoteo 1:10].¹⁸

Malisud, gayud nga mahimulag sa atong mga higala. … Natural lamang nato ang pagpadayag sa atong mga pagbati pinaagi sa paghilak inig lubong sa mga lawas sa atong mga minahal nga higala, ug adunay angay natong buhaton nga angay ug husto; pero adunay hilabihan ra kaayo nga pagbangutan, nga dili na angay ni husto nga sundon sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.¹⁹

Kon unsay katarungan o rason wala ako masayud, nagpabilin akong buhi aron makatambong sa mga haya ug makaadto sa lubnganan sa daghang mga Propeta ug mga Apostoles ug daghang mga Santos nga naghago niini nga Simbahan sa ilang panahon ug henerasyon…. Wala ako mobati nga magbangutan ang akong espiritu samtang ako naghatud ni bisan kinsang Propeta, bisan kinsa nga Apostoles, ni bisan kinsa nga Santos sa buhi nga Dios ngadto sa lubnganan kinsa nagmatinuoron ug nagmatinudanon ngadto sa Dios, nga nagmatinuoron ug nagmatinud-anon ngadto sa Iyang mga pakigsaad, nga nakadawat sa Ebanghelyo ni Jesukristo ug sa mga ordinasa niini, ug sa balaang Priesthood. Ang mao nga mga lalaki ug babaye nakahimo sa ilang misyon dinhi sa yuta uban sa dungog, paningkamot, gugma, hangtud nga gipapauli. Namatay sila diha sa pagtuo, ug makadawat sila og korona sa himaya.

Mao kadto ang akong mga pagbati sa kamatayon ni Presidente [Brigham] Young, Brother [Heber C.] Kimball, Brother [John] Taylor, sa Napulog Duha ka mga Apostoles, ug sa tanang mga tawo nga nakadawat sa Ebanghelyo ni Kristo ug nagmatinuoron ug nagmatinud-anon niana nga misyon. Adunay mahangturong reyalidad––nga mahibaloan sa tibuok kalibutan––sa kinabuhi. Adunay mahangturong reyalidad sa kamatayon. Adunay mahangturong reyalidad sa pagkabanhaw, ug sa umaabut nga mga paghukom, ug sa pagpakigsandurot sa Dios sa tanang mga tawo sa umaabut sumala sa mga binuhatan nga gihimo sa mortal nga lawas, ug kon ang lalaki ug babaye kinsa nakahimo og pakigsaad uban sa Ginoo, kinsa nakadawat sa Ebanghelyo ug sa mga ordinansa niini, ug nagmatinuoron ug nagmatinud-anon sa iyang panahon ug henerasyon, nga gitawag sa pagpauli ngadto sa kalibutan sa espiritu, hain ang tawo nga nakasabut niini nga mga baruganan nga magbangutan alang niana nga brother o sister?²⁰

Pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo, ang tanang mga bata nga nangamatay nga wala pa moabut sa tuig nga pagkamay-tulubagon makaangkon sa celestial nga himaya.

Ang tanang masuso o bata nga namatay nga wala pa moabut sa tuig sa pagkamay-tulubagon nangatubos na, ug busa hingpit nga dili maapil sa kasakit sa impyerno. … Akong gihagit si bisan kinsang tawhana sa pagpangita og mga rekord sa balaang kamatuoran sa bisan unsa nga ordinansa nga gihimo alang sa kaluwasan sa mga batang inosente; dili na kinahanglan nga lalison kana, ug ang bugtong higayon nga makita mao kadtong higayon nga gikugos ni Jesus ang gagmayng mga bata ug mipanalangin kanila, nga mao gayud ang husto nga buhaton sumala sa lagda sa Dios. Pero ang pagbunyag sa bata pinaagi sa pagsablig o ang doktrina nga ang mga masuso moadto sa impyerno ubos sa bisan unsang mga kahimtang, usa ka doktrina nga hinimo sa tawo ug dili sa Dios, ug busa walay kapuslanan ug sayop gayud ug dili makapahimuot sa Dios. Wala na kitay angay hisgutan kabahin sa masuso. … Gitubos na sila sa dugo ni Jesukristo.²¹

Ang mga bata inosente sa atubangan sa Ginoo; sa ilang kamatayon ug sa hinungdan niini, anaa kana sa mga kamot sa Dios, ug kinahanglang dili na kita magbagulbol sa Ginoo o sa iyang mga aksyon sama ni Job. … Mao kini ang makalipay kalabut niining butanga––inosente sila, wala silay kalapasan. Nabayran nila ang silot sa balaod sa kamatayon nga gihatag sa Dios ngadto ni Adan ug sa iyang tanang kaliwat; pero sa dihang ang ilang mga espiritu mibiya sa ilang mga lawas ug miabut ngadto sa kalibutan sa espiritu ang kasamok ug kasakit natapos. … Mobangon sila gikan sa ilang mga lubnganan sa kabuntagon sa pagkabanhaw, … koronahan sa himaya, pagka-imortal ug kinabuhi nga dayon, sa mahangturong katahum ug kadasig, ug ihatag sila ngadto sa mga kamot sa ilang mga ginikanan, ug ang mga ginikanan modawat kanila sa organisasyon sa pamilya sa celestial nga kalibutan, ug ang ilang mga ginikanan makaangkon kanila sa dayon. Magpabilin sila nga buhi samtang ang ilang Dios buhi. Kini, alang sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, nga mituo sa pagkabanhaw, usa ka tinubdan sa kahupayan ug kalipay.

…Tingali makapangutana kita––“Nganong gikuha sa Ginoo ang akong mga anak?” Dili ako makatubag niana, tungod kay wala ako masayud; anaa kini sa mga kamot sa Ginoo, ug mao kini gikan pa sa pagkalalang sa kalibutan hangtud karon. Ang mga bata kuhaon sa gagmay pa, ug moadto sila sa kalibutan sa espiritu. Mianhi sila ug mituman sa tumong sa ilang pag-anhi, mao ang pagpuyo diha sa unod. Mianhi sila aron makadawat og pagsulay ug kabilin sa yuta; nakadawat sila og lawas, o tabernakulo, ug kana nga tabernakulo itagana alang kanila, ug sa kabuntagon sa pagkabanhaw ang mga espiritu ug mga lawas pagahiusahon, ug dinhi atong makita ang mga bata nga nagkalain-lain og edad sa usa ka pamilya, gikan sa pagkamasuso ngadto sa pagkahamtong, mao usab kini ang organisasyon sa pamilya didto sa celestial nga kalibutan. Ang atong mga anak ibalik ngari kanato sa samang bayhon nga sila gilubong kon kita, nga ilang mga ginikanan, nagmatinud-anon ug nagpakita sa atong mga kaugalingon nga takus makaangkon og kinabuhing dayon; ug kon dili kita makaprobar sa atong kaugalingon ang atong mga anak ipreserbar gihapon, ug makapanunod sa celestial nga himaya. Mao kini ang akong nasabtan kabahin sa tanang mga masuso nga nangamatay, mga Judeo man sila o Hentil, matarung o dautan. Nagagikan sila sa ilang mahangturong amahan ug sa ilang mahangturong inahan nga natawo sa mahangturong kalibutan, ug ibalik sila ngadto sa ilang mahangturong ginikanan; ug ang tanang mga ginikanan nga nakadawat sa mga anak dinhi sumala sa kapunongan sa Dios ug sa balaan nga priesthood, bisan unsa pay ilang edad, makaangkon niadtong mga bata sa kabuntagon sa pagkabanhaw, ug ihatag sila ngadto kanila ug sila mahimong panalangin sa ilang mga organisasyon sa pamilya sa celestial nga gingharian.…

…Ako moingon sa atong nagbangutan nga mga higala, ang inyong mga anak gikuha ug dili kamo makapugong niini, walay bisan kinsa kanato ang makapugong niini; dili mabasol ang mga ginikanan kon gibuhat nila ang tanan nilang mahimo. Ang usa ka inahan dili mabasol kay wala niya maluwas ang iyang masakiton nga anak, ug kinahanglan nga atong itugyan kining tanan ngadto sa kamot sa Dios. Dili lang madugay nga kini sila ibalik ngari kanato.…

Kabahin sa pagtubo, himaya o kahimayaan sa mga bata sa kinabuhi nga moabut ang Dios wala mopadayag bisan unsa mahitungod niana ngari kanako, ni mahitungod sa inyong mga anak, sa akoa o ni bisan kinsa, dugang sa atong nahibaloan nga sila luwas. Ug akong gibati nga kinahanglan nga atong ihatag ang atong pagsalig sa Ginoo niini nga mga kasakit, kinahanglang mosalig kita kaniya ug magtinguha sa kahupayan ug kalipay gikan kaniya. Dili kita magbangutan niini nga mga kasakit sama niadtong walay paglaum; dili kita magbangutan sa pagkawala sa atong mga anak ingon og dili na nato sila makita pa pag-usab, tungod kay mas nakahibalo kita. Ang Ginoo mitudlo kanato, ug mao usab ang ebanghelyo; ang mga pagpadayag ni Jesukristo mipakita kanato nga sila ibalik ngari kanato unya sa pagkabanhaw sa mga matarung.…

…Mag-ampo ako sa akong Langitnong Amahan nga iyang panalanginan sila si Brother ug Sister Wheeler [magtiayon kansang mga anak nga lalaki nga nag-edad og kwatro ug sais anyos bag-o lang namatay] sa ilang pagbangutan, ug mohatag kanila sa iyang Balaan nga Espiritu, nga, kon sila matulog sa gabii ug mobangon sa buntag ug mingawon sa ilang mga anak, bation nila ang pagsalig sa Ginoo, ug makahibalo nga ang pagkawala sa ilang mga anak dili hangtud sa hangtud, pero sa dili madugay ibalik ra sila ngadto kanila. Mao usab kini natong tanan kon mamatay ang atong mga anak. Ilubong nato sila sa lubnganan, pero mobangon sila sa kabuntagon sa pagkabanhaw, ug kon kita magmatinud-anon sa kamatuoran, kita modawat kanila ug magmaya uban kanila.²²

Kinahanglang magpakabuhi kita sa paagi nga makapaandam kanato nga madawat ang mga panalangin sa Dios nga giandam alang kanato kon kita mamatay.

Ang atong dangatan sa umaabut anaa sa kalibutan sa espiritu. Kon ako mamatay gusto ako nga makaadto diin atua ang Dios ang akong Langitnong Amahan, ug si Jesukristo, ang Manluluwas sa kalibutan.²³

Kinahanglang maningkamot kita sa pagpalambo sa atong higayon, sa atong mga talento ug sa atong mga oportunidad samtang ania pa kita sa yuta. Akong naamgohan nga kining kalibutana dili gayud mao ang atong pinuy-anan. Duna kitay ebidensya niini kada adlaw sa atong mga kinabuhi. Ang kahigayunan nagsugo nato nga kinahanglang atong ilubong ang atong mga propeta, mga apostoles, mga elder, amahan, mga inahan, asawa ug mga bata, ang tanan nagpakita nga dili molungtad ang atong mortal nga kinabuhi. Busa kinahanglang atong himoon nga mapuslan ang atong panahon karon.²⁴

Kini nga pahimangno gitumong gayud ngadto sa mga tawong buhi, “Busa kamo usab kinahanglang mangandam.” [Mateo 24:44.] Ug kini alang natong tanan. Ug alang kini natong mga ginikanan ug mga elder sa Israel nga maningkamot alang sa Dios, samtang gitugutan pa nga magpabilin; magmasulundon sa kahayag ug kahibalo nga gihatag ngari kanato. Kay adunay panahon nga gitagana sa tanan; ug iyang pagakuhaon ang daghan kanila sumala sa iyang kaugalingong kabubut-on. Iyang kuhaon kinsay iyang kuhaon, ug luwason kinsay iyang luwason alang sa maalamon nga katuyoan sa iyang kaugalingon.²⁵

Kon moagi na kita sa mga kasubanan sa pagkamortal ug unya makabaton sa kalipay ug himaya sa celestial nga gingharian nga ihatag ngari kanato atong masayran nga ang mga kasakit sa pagkamortal nakapaandam kanato ug nakapahimo kanato nga mapasalamaton sa mga panalangin nga giandam sa Dios alang sa matinud-anon.²⁶

Hinaut nga kining mga tawhana maghinulsol sa ilang tanang sala ug mabanhaw ug makabaton og gahum sa pag-atubang sa Dios aron ang ilang mga pag-ampo madungog, makaandam sa pagpanalipod sa gingharian ug dili gayud mobiya sa ilang mga pakigsaad ug sa ilang mga kaigsoonan, o mosalikway sa ebanghelyo, pero mobuntog sa kalibutan ug mangandam nga mahimong isig ka manununod uban ni Kristo sa kahingpitan sa unang pagkabanhaw nga giandam alang niadtong nagsunod sa mga kasugoan sa Dios, mao ang akong pag-ampo.²⁷

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Hunahunaa kini nga mga ideya samtang ikaw magtuon sa hugna o samtang ikaw mangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa ang mga pahina v–x.

Ribyuha ang istorya sa kamatayon ni Sarah Emma Woodruff (mga pahina 83, 85–86). Unsa nga mga doktrina ang nakapahupay ug nakapalig-on ni Elder ug Sister Woodruff? Unsay atong makat-unan niini nga istorya?
Sumala ni Presidente Woodruff, unsa nga mga kasinatian ang atong mapaabut sa kalibutan sa espiritu? (Tan-awa sa mga pahina 86–87) Sa unsa nga paagi nga kining kahibalo makatabang kanimo?
Samtang inyong basahon ang tambag ni Presidente Woodruff mahitungod sa pagbangutan sa kamatayon sa mga minahal, unsa nga mga baruganan [principle] ang inyong nakita? (Tan-awa sa mga pahina 88–89.) Sa unsang paagi nga inyong nakita ang kalinaw sa dihang dunay minahal nga namatay? Sa unsa nga paagi nga makatabang kita sa uban nga nagbangutan tungod sa kamatayon?
Sa unsa nga paagi nga ang Pag-ula ni Jeuskristo nakapawala sa ikos [sting] sa kamatayon? (Tan-awa sa mga pahina 87–89; tanawa usab sa 1 Mga Taga-Corinto 15:55–57; Mosiah 16:6–9.)
Unsay inyong nakat-unan sa mga pagtulun-an ni Presidente Woodruff mahitungod sa mga bata nga nangamatay? (Tan-awa sa mga pahina 90–92.)
Ribyuha ang pahina 93. Sulayi sa paghinumdom ang mga miyembro sa pamilya o mga higala kinsa ingon og andam na dihang panahon na nilang mamatay. Unsay atong makat-unan gikan niining mga tawhana? Sumala ni Presidente Woodruff, unsay angay natong buhaton aron makaandam alang sa kinabuhi human sa kamatayon? (Tan-awa sa mga pahina 92–93.)
Sa unsang paagi nga ang mga pagatulun-an ni Presidente Woodruff nakatampo sa inyong kahibalo sa kamatayon ug pagkabanhaw?

May Kalabutan nga mga Kasulatan: 1 Mga Taga-Corinto 15; Alma 11:42–45; 28:12; 34:32–41; Moroni 8:12–19; D&P 42:45–47; 76:50–70; 138:57

Christ emerging from tomb — Si Presidente Woodruff mipamatuod nga ang Manluluwas mao “ang unang bunga sa pagkabanhaw.”

Christ appearing to the five hundred — “Sa pagkadawat gyud nato dayon sa ebanghelyo ug nakat-on sa baruganan sa pagkabanhaw ang kasubo, kaguol ug pag-antus nga napahigayon tungod sa kamatayon, dihadiha, nawala.”

Temple Hill Cemetery — Nagpamatuod sa Pag-ula sa Manluluwas, si Presidente Wilford Woodruff mihatag og kahupayan sa mga ginikanan kansang gagmayng mga anak nangamatay.