« ចំណងជើង ការបំផុសគំនិតអំពីនំដំឡូង » ទស្សនាវដ្តី ប្រិយមិត្ត ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២៤ ទំព័រ ១៤–១៥ ។
ការបំផុសគំនិតអំពីនំដំឡូង
ម៉ាយ៉ា មានអារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងឲ្យពិនិត្យមើលគ្រឿងផ្សំ ។
ដំណើររឿងនេះបានកើតឡើងនៅ ស.រ.អា. ។
ម៉ាយ៉ា ចិតផ្លែស្ត្របឺរី ហើយដាក់វាទៅក្នុងចានសាឡាត់ផ្លែឈើ ។ ផ្លែឈើគឺជាអាហារដែលនាងចូលចិត្តបំផុត ។ នាងចូលចិត្តគ្រប់ពណ៌ដែលឆើតឆាយ ។ ហើយនាងមិនពិបាកក្នុងការការបរិភោគវាទេ !
ម៉ាយ៉ា មានប្រតិកម្មនឹងអាហារជាច្រើន ។ នាងត្រូវប្រយ័ត្ន ដោយសារការបរិភោគអាហារខុសអាចធ្វើឲ្យនាងឈឺធ្ងន់បាន ។ នៅពេលនាងនៅតូច នាងផឹកទឹកដោះគោដោយចៃដន្យ ហើយនាងបានពិបាកដកដង្ហើម ។ នាងត្រូវទៅមន្ទីរពេទ្យ ។ នាងមិនចង់ឲ្យវាកើតឡើងម្តងទៀតនោះទេ ។
នៅពេលខ្លះ វាពិបាកណាស់ដែលត្រូវបរិភោគអាហារខុសពីមិត្តរបស់នាង និងគ្រួសារ ។ ប៉ុន្តែនាងបានដឹងថា វាសំខាន់ដើម្បីមានសុវត្ថិភាព ។
ម៉ាយ៉ា បានយកសាឡាត់ផ្លែឈើទៅដាក់លើតុ ។ « សាឡាត់ធ្វើរួចរាល់ហើយ » ។
ប៉ាបានងើបមុខមើលពីកន្លែងដែលគាត់កំពុងកូរឆ្នាំង ។ « ល្អខ្លាំងណាស់ ! ភ្ញៀវរបស់យើងនឹងមកដល់ឥឡូវហើយ » ។
ម៉ាយ៉ា បានឮសំឡេងគោះទ្វារ ហើយក៏បានរត់ទៅបើកទ្វារ ។ ក្រុមគ្រួសារចនសុន និងពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានញញឹមដាក់នាងពីរានហាល ។ គ្រួសារចនសុន គឺជាមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធ ។ ម៉ាយ៉ា មានក្តីរីករាយដែលបានជួបពួកគាត់ម្តងទៀត ។ នាងបានបើកទ្វារធំៗដើម្បីឲ្យពួកគាត់គ្រប់គ្នាចូលមកខាងក្នុង ។
ខណៈពេលដែលពួកគេបានរង់ចាំទទួលទានអាហារពេលល្ងាច ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់បានបង្ហាញ ម៉ាយ៉ា សៀកស្ពិនភ្នែក ។ នាងមិនយល់ដែលគាត់យកកាក់ចេញពីត្រចៀករបស់នាងបានយ៉ាងដូចម្តេច !
មិនយូរប៉ុន្មានក៏ដល់ម៉ោងបរិភោគ ។ បងប្រុស ចនសុន បានអធិស្ឋាន ។ បន្ទាប់មកពួកគេបានតម្រង់ជួរទៅយកអាហាររបស់ពួកគេ ។
នៅពេលដល់វេនរបស់ ម៉ាយ៉ា នាងបានដួសសាឡាត់ផ្លែឈើមួយចានធំ ។ នាងដើរហួសអាហារមួយចំនួនដែលនាងដឹងថាមានទឹកដោះគោក្នុងនោះ ។
បន្ទាប់មកនាងបានយកនំដំឡូងមួយស្បោងធំ ហើយបានចាក់ដាក់ចានរបស់នាង ។ វាមានរូបរាងដូចគ្នានឹងនំដំឡូងដែលនាងធ្លាប់ញ៉ាំពីមុន ។ នាងបានដាក់មួយចំណិតចូលក្នុងមាត់របស់នាង ។
ប៉ុន្តែនៅពេលនាងចាប់ផ្ដើមទំពារ នាងមានអារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងមួយ ។ ជាសំឡេងមួយនិយាយនៅក្នុងគំនិតរបស់នាងពិនិត្យមើលគ្រឿងទេស ។
ម៉ាយ៉ា បានឈប់ទំពារ ។ នាងបានមើលបញ្ជីគ្រឿងទេសនៅលើកញ្ចប់ ។ នំដំឡូងនេះមានទឹកដោះគោ !
ម៉ាយ៉ា បានរត់ទៅយកក្រដាសជូតមាត់ ហើយខ្ជាក់នំនោះចោលយ៉ាងលឿនតាមដែលនាងអាចធ្វើបាន ។ នាងបានរលីងរលោងទឹកភ្នែក ។ នាងមិនបានលេបវានោះទេ ។ ប៉ុន្តែតើនាងនឹងនៅតែកើតអីដែរទេ ?
« ម៉ាក់ ! ប៉ា ! » ម៉ាយ៉ា ប្រញាប់រត់សំដៅទៅឪពុកម្តាយនាង ។ « កូនបានទំពារនំដំឡូងដែលមានជាតិទឹកដោះគោ ! »
ម៉ាក់បានឆ្លើយថា « មិនអីទេកូន ។ តោះទៅយកថ្នាំលេប » ។ ម៉ាយ៉ា បានលេបថ្នាំដែលម៉ាក់បានហុចឲ្យ ហើយបានដកដង្ហើមវែងៗ ។ ប៉ាបានឱបម៉ាយ៉ា ខណៈពួកគាត់រង់ចាំថ្នាំមានប្រសិទ្ធភាព ។
ពីរបីនាទីក្រោយមក ម៉ាក់បាននិយាយថា « តើកូនមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាហើយ ? »
ម៉ាយ៉ានៅមានអារម្មណ៍ខ្លាច ។ ប៉ុន្តែមិនមានអ្វីខុសប្លែកនៅក្នុងរូបកាយនាងទេ ។ « កូនគិតថា កូនមិនអីទេ ។ ប៉ុន្តែតើកូនអាចសូមពរជ័យបានទេ ? »
ប៉ាបាននិយាយថា « ប្រាកដជាបាន ។ តោះ ទៅសុំឲ្យពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាជួយ » ។
ម៉ាយ៉ា បានអង្គុយលើកៅអី ហើយប៉ា និងពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានដាក់ដៃពួកគាត់នៅលើក្បាលរបស់នាង ។ ពួកគាត់បានប្រសិទ្ធពរឲ្យនាងមានសុវត្ថិភាព ។ ម៉ាយ៉ាមានអារម្មណ៍ស្ងប់ ។ អារម្មណ៍មិនល្អរបស់នាងបានបាត់អស់ ។
ម៉ាក់បានសួរថា « តើកូនដឹងថាត្រូវពិនិត្យមើលគ្រឿងទេសនៅលើកញ្ចប់ដោយរបៀបណា ? »
« កូនទទួលអារម្មណ៍ដាស់តឿនមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ! »
ប៉ាបានឱបនាងយ៉ាងណែន ។ « ប៉ាសប្បាយចិត្តណាស់ដែលកូនបានស្តាប់តាម » ។
ម៉ាយ៉ាបានងក់ក្បាល ។ នាងបានដឹងថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ស្រឡាញ់នាង និងបានខ្វល់ខ្វាយអំពីនាង ។
រចនារូបភាពដោយ គ្រីសាន សេរ៉ាហ្វីន