«Զրույց Իզաբելայի հետ՝ ուխտերի մասին», Ընկեր, մարտ 2024, 40-41։
Զրույց Իզաբելայի հետ՝ ուխտերի մասին
Իզաբելան Կոստա Ռիկայի Ալախուելայից է: Մենք մի քանի հարցեր ուղղեցինք նրան այն մասին, թե ինչ է նշանակում նրա համար պահել իր մկրտութան ուխտերը:
Պատմեք մեզ ձեր մասին։
Ես 13 տարեկան եմ։ Ես սիրում եմ ֆուտբոլ խաղալ, ճաշ պատրաստել, կարել, լողալ և ծառայել ուրիշներին: Իմ երազանքն է լինել անասնաբույժ, քանի որ ես սիրում եմ օգնել կենդանիներին: Իմ սիրելի կերակուրը սպագետին է ու պիցան, իսկ իմ սիրելի գույնը մանուշակագույնն է։
Ինչպե՞ս եք պահում ձեր մկրտության ուխտերը:
Ես ամեն շաբաթ ապաշխարում եմ և հաղորդություն ընդունում: Ես կոչում ունեմ իմ Երիտասարդ Կանանց դասարանում, և ես փորձում եմ դրան լուրջ վերաբերվել: Ես նաև պահում եմ իմ ուխտերը ծառայելով ուրիշներին:
Ի՞նչ եք դուք անում մյուսներին ծառայելու համար:
Ես սիրում եմ օգնել իմ ընտանիքին։ Ես հաճախ եմ խաղում իմ երեք տարեկան զարմիկի՝ Լինայի հետ, մինչ նրա ծնողներն աշխատում են։ Ես սիրում եմ օգնել տատիկիս ու պապիկիս, երբ նրանք իմ կարիքն են ունենում: Ես նաև օգնում եմ դասընկերուհուս դպրոցում պատրաստվել ֆրանսերենի քննությունների համար:
Մի քիչ էլ պատմիր ինձ քո կոչումի մասին:
Ես իմ Երիտասարդ Կանանց դասարանում առաջին խորհրդականն եմ: Իմ պարտականությունները ներառում են երիտասարդ կանանց սպասավորելը: Սա նշանակում է՝ օգնել նրանց այն ամենով, ինչ անհրաժեշտ է: Ես գնում եմ դասերի և միջոցառումների և փորձում եմ ընկեր լինել իմ դասարանի մյուս աղջիկների համար, ովքեր չեն գալիս:
Ի՞նչ խորհուրդ կտայիք որևէ մարդու, իրենց առաջին կոչման վերաբերյալ:
Ես կասեի նրանց, որ նրանք չպետք է նյարդայնանան: Կոչումը պարզապես մի ուղի է, որով դուք կարող եք օգնել Երկնային Հոր աշխատանքին: Ուրիշներին օգնելու լավագույն ուղին ձեր օրինակի միջոցով է:
Նկարները` Վիվիան Մինիքեր