Կառչել ճշմարտությունից

Մելիսա Տ․

Նկարի հեղինակ` Բեն Սիմոնսեն

Առաջին անգամ, երբ ես տեսա Եկեղեցու շենք, մտածեցի, որ այն հիվանդանոց է: Այնքան մաքուր ու լուռ էր այնտեղ։ Ես սիրեցի Հիսուս Քրիստոսի ավետարանը այն պահին, երբ մասնակցեցի եկեղեցական ծառայություններին:

Քույր միսիոներները սկսեցին ինձ սովորեցնել, և ես որոշեցի մկրտվել: Դա ամենալավ օրն էր:

Ավետարանն ինձ ներկայացրեց իմ հարևանուհին, որը վերադարձած միսիոներ է: Մի կիրակի առավոտյան նա զանգահարեց ինձ և խնդրեց ինձ գնալ եկեղեցի իր և իր ընտանիքի հետ: Սկզբում մայրս ասաց, որ չեմ կարող գնալ, քանի որ ավտոբուսի ուղեվարձի համար գումար չունենք։ Երբ ես այդ մասին պատմեցի հարևանուհուս, նա ասաց, որ ինձ կտանի, և մայրս թույլ տվեց գնալ:

Նույնիսկ երբ մենք միայնակ ենք քայլում

Մկրտվելուց հետո ես դժվարություններ ունեցա ընտանիքիս հետ: Երբեմն նրանք ուզում էին, որ ես տանը մնամ կիրակի օրը, բայց փոխարենը ես որոշում էի գնալ եկեղեցի: Ժամանակի մեծ մասը դժվար էր պահել ուխտի ճանապարհը:

Իմ ընտանիքի անդամներից ոմանք դեմ են եղել Եկեղեցուն և ինձ ասել են, որ ես սխալ ընտրություն եմ կատարել՝ միանալով Եկեղեցուն: Երբ նրանք ինձ ասում են դա, այս խոսքերն են հնչում. «Ես գիտեմ, որ Երկնային Հայրը և Հիսուս Քրիստոսը ապրում են: Ես գիտեմ, որ Եկեղեցին ճշմարիտ է»: Այս մտքերն ինձ օգնեցին կառչել ճշմարտությունից:

Մեր գործողությունները կարող են փոխել ուրիշների կյանքը

Երբ ես չէի հասկանում, թե ինչպես վճարել տասանորդը, իմ հարևանը ցույց տվեց, թե ինչպես վճարեմ այն: Հիմա, երբ մայրս ինձ գրպանի փող է տալիս, ես միշտ վճարում եմ իմ տասանորդը: Ես և իմ ընտանիքը օրհնություններ ենք ստացել դրանից: Իմ ընտանիքը նույնիսկ սկսել է ինձ տալ իրենց գումարը, որպեսզի ես տասանորդ վճարեմ դրանից: Դա անակնկալ էր:

Շատ ժամանակ ես մենակ եմ գնում եկեղեցի, բայց երբեմն մայրս է գալիս ինձ հետ։ Մայրս որոշեց ավելին իմանալ ավետարանի մասին և հասկացավ, որ այն ուրախ ավետարան է, չնայած դեռ չի մկրտվել:

Աղոթքը և հավատքը փոխում են սրտերը

Ես տեսնում եմ Տիրոջ ձեռքը իմ ընտանիքի կյանքում, երբ աղոթում եմ նրանց համար և խնդրում եմ ուրիշներին աղոթել նրանց համար տաճարում: Իմ ընտանիքի անդամները դարձել են ավելի աջակցող, և նրանք այժմ ինձ խրախուսում են գնալ եկեղեցի և հավատարիմ լինել ինքս ինձ:

Պապիկս վերջերս մահացավ, և ես գտա նրա անունը ընտանեկան պատմության աշխատանքը կատարելիս: Ես հարցրի հորս՝ արդյոք կարող եմ կատարել նրա արարողությունները տաճարում: Նա ասաց. «Պարզապես արա դա, եթե դա ճիշտ է»:

Իսկական ուրախություն և երջանկություն

Սուրբ գրությունների ընթերցանությունը և Հիսուս Քրիստոսի Քավության մասին գիտելիքն ինձ ուրախություն, երջանկություն, խաղաղություն և մխիթարություն են պարգևել:

Հիսուս Քրիստոսի Քավությունն ինձ ուրախություն է պարգևել:

Ես գիտեմ, որ Փրկչի քավող զոհաբերության միջոցով ես կարող եմ կրկին լինել իմ Երկնային Հոր հետ, և որ իմ ընտանիքը կարող է հավերժ լինել ինձ հետ, եթե մենք մի օր կնքվենք տաճարում:

Հեղինակը Վանուատուից է և ապրում է Ֆիջիում։