ទ្រព្យសម្បត្តិច្រើនណាស់
យើងម្នាក់ៗមករកព្រះគ្រីស្ទ ដោយការប្តេជ្ញាចិត្តនិង មិនប្រែប្រួលចំពោះដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ។
ព្រះគម្ពីរបានដំណាលពីកំលោះអ្នកមានម្នាក់ដែលរត់មករកព្រះយេស៊ូវ លុតជង្គង់ចុះនៅចំពោះទ្រង់ ទូលសួរដោយស្មោះថា លោកគ្រូល្អអើយ « តើត្រូវឲ្យខ្ញុំធ្វើដូចម្តេចប្រយោជន៍ឲ្យបាន គ្រងជីវិតរស់អស់កល្បជានិច្ច ?» បន្ទាប់ពីទតមើលបញ្ជីបទញ្ញត្តិដ៏វែងអន្លាយ ដែលបុរសនោះបានគោរពដោយស្មោះរួចមក ព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់ដល់បុរសនោះឲ្យលក់របស់ទ្រព្យទាំងប៉ុន្មានដែលគាត់មាន ចែកទានដល់អ្នកក្រ ផ្ទុកឈើឆ្កាងទ្រង់ ហើយដើរតាមទ្រង់ ។ សេចក្តីបង្គាប់ដ៏ក្លាហាននេះបានបណ្តាលឲ្យកំលោះរូបនោះ—ត្រូវដោះចោលស្បែកជើងដ៏ថ្លៃគាត់ចោល—ហើយត្រូវដើរទៅដោយជើងទទេវិញ ហើយគាត់ចេញទៅទាំងព្រួយចិត្ត ដោយសារព្រះគម្ពីរបានសរសេរថា « គាត់មានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើនណាស់ » ។ ១
ពិតប្រាកដណាស់ នោះគឺជាដំណើររឿងដាស់តឿនដ៏សំខាន់អំពី ការប្រើប្រាស់ទ្រព្យសម្បត្តិ និងសេចក្តីត្រូវការនៃជនទ័លក្រ ។ ប៉ុន្តែគោលគំនិតនៃដំណើររឿងនេះគឺនិយាយអំពីការលះបង់អស់ពីចិត្តដោយស្មោះ ចំពោះការទទួលខុសត្រូវដ៏ទេវភាព ។ ទោះជាមាន ឬក្រ យើងម្នាក់ៗត្រូវមករកព្រះគ្រីស្ទ ដោយមានការប្តេជ្ញាចិត្តមិនប្រែប្រួលក្នុងបុព្វហេតុដូចគ្នា ចំពោះដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ដែលបានរំពឹងទុកពីអ្នកកំលោះរូបនេះ ។ តាមភាសាយុវវ័យប្រើសព្វថ្ងៃនេះ យើងប្រកាសថាខ្លួនយើង « គ្រប់មុខ » ។ ២
នៅក្នុងឃ្លាដែលមិនអាចបំភ្លេចបានរបស់លោក ស៊ី. អេស. ល្វីស ស្រមៃថាព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់លោកដូច្នេះ ៖ « ‹ យើងមិនចង់បាន…ពេលវេលារបស់ឯង… [ ឬ ] លុយរបស់ឯង…[ ឬ ] កិច្ចការរបស់ឯង [ ដូចជា ] យើង [ ចង់បាន ] ឯងនោះទេ ។ [ ដើមឈើនោះដែលឯងកំពុងកាត់មែក ] ។ យើងមិនចង់កាត់មែកត្រង់នេះបន្តិច ត្រង់នោះបន្តិចទេ យើងចង់កាប់ [ ដើម ] ទាំងមូលតែម្តង ។ [ ហើយឯធ្មេញនោះវិញ ] ។ យើងមិនចង់ខួង [ វា ] ឬស្រោបវា ឬ [ ប៉ះ ] វានោះទេ ។ [ យើងចង់ ] ដកវាចោលតែម្តង ។ [ តាមពិតទៅ យើងចង់ឲ្យឯងប្រគល់ខ្លួនឯង ] ខាងសាច់ឈាមទាំងមូលដល់យើង ។ [ ហើយ ] យើងនឹងប្រទានជីវិតថ្មីឲ្យវិញ ។ តាមពិតទៅ យើងនឹងប្រទានជីវិតយើងឲ្យឯង ៖ ព្រះទ័យ…យើងនឹង [ ក្លាយជាឆន្ទៈឯង ] › » ២
អស់អ្នកដែលថ្លែងនៅក្នុងសន្និសីទទូទៅនេះនឹងនិយាយតាមរបៀបមួយឬផ្សេងមួយទៀតពីអ្វីដែលព្រះគ្រីស្ទបានមានបន្ទូលទៅកាន់យុវជនអ្នកមានរូបនេះថា ៖ « ចូលមករកព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់អ្នក ។ ចូលមកទាំងមូល និង អស់ពីចិត្ត ។ ចូរលីឈើឆ្កាងរបស់បងប្អូន ហើយ មក តាម ទ្រង់ ទោះជាធ្ងន់យ៉ាងណាក្តី ។» ៤ ហើយពួកគេនឹងថ្លែងអ្វីទាំងអស់នេះដោយដឹងថា នៅក្នុងនរគរបស់ព្រះ គឺគ្មានវិធានការដែលមានតែពាក់កណ្តាល គ្មានការចាប់ផ្តើម និងការបញ្ចប់ ឬគ្មានការងាកក្រោយឡើយ ។ អស់ អ្នកដែលសុំការអនុញ្ញាតបញ្ចុះសពឳពុកម្តាយឬ ផ្តែផ្តាំលាចុងក្រោយទៅកាន់សមាជិកគ្រួសារ ដទៃទៀត ព្រះយេស៊ូវ បាន ឆ្លើយតបដោយ ចំៗ និងច្បាស់លាស់ ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា « អ្នក ណា ដែល ដាក់ ដៃ កាន់ នង្គ័ល ហើយ ងាក បែរ ទៅ មើល ក្រោយ អ្នក នោះ មិន គួរ នឹង នគរ ព្រះ ទេ » ។ ៥ នៅពេលដែលយើងសុំឲ្យធ្វើការពិបាកគ្រប់យ៉ាងវាផ្ទុយស្រឡះពីអ្វីដែលយើងចង់បាន សូមចងចាំថាភក្តីភាពដែលយើងសច្ចាចំពោះបព្វហេតុនៃព្រះគ្រីស្ទ គឺជាការលះបង់ដ៏មហិមានៃជីវិតរបស់យើង ។ ហើយសូម្បីតែ អេសាយ ក៏បានអះអាងថាយើងអាច « ឥតបង់លុយ ឥតថ្លៃទេ » ៦ —ហើយនោះ—យើងត្រូវតែរៀបចំខ្លួន ដោយប្រើពាក្យ ដកស្រង់របស់ ធី អេស លីអូសដែល កំណត់តម្លៃឲ្យវាថា « តម្រូវឲ្យយើងលះបង់អ្វីគ្រប់យ៉ាង » ។ ៧
ប្រាកដណាស់យើង ទាំងអស់ គ្នាមានទម្លាប់ គុណវិបត្តិ ឬប្រវត្តិផ្ទាល់ខ្លួនមួយចំនួន ដែលរារាំងយើងមិនឲ្យជ្រមុជខ្លួនយើងទៅក្នុងកិច្ចការខាងវិញ្ញាណទាំងស្រុងបាន ។ ប៉ុន្តែព្រះជាព្រះវរបិតារបស់យើង ហើយមានលក្ខណៈ យ៉ាងពិសេសក្នុងការអភ័យទោសនិងបំភ្លេចអំពើបាបដែលយើងមិនអើពើ ទ្រង់មានលក្ខណៈទាំងនេះ ប្រហែលដោយសារយើងធ្វើឲ្យទ្រង់អនុវត្តបែបនេះច្រើនពេក ។ នៅក្នុងករណីខ្លះ គឺមានជំនួយដ៏ទេវភាពសម្រាប់យើងគ្រប់គ្នា រាល់ពេលដែលយើងមានអារម្មណ៍ចង់ផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបទរបស់យើង ។ ព្រះបានប្រទានដល់ សូល នូវការ « បំផ្លាស់បំប្រែចិត្តគាត់ » ។ ៨ អេសេគាល បានអំពាវនាវដល់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលពីបុរាណឲ្យបោះបង់ចោលអតីតកាលហើយ « ឲ្យ … មានចិត្តថ្មី និងវិញ្ញាណថ្មីចុះ » ។ ៩ អាលម៉ា បានអំពាវនាវឲ្យមាន « ការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំនេះ » ១០ ដែលបណ្តាលឲ្យពង្រីកព្រលឹង ហើយព្រះយេស៊ូវទ្រង់ផ្ទាល់ បានបង្រៀនថា « បានកើតជាថ្មី នោះគ្មាននរណាអាចនឹងឃើញនគរព្រះបានទេ » ។ ១១ ច្បាស់ណាស់លទ្ធភាពនៃការផ្លាស់ប្តូរ និងការលើកកម្ពស់កម្រិតនៃការរស់នៅតែជាអំណោយទានមួយរបស់ព្រះដល់អ្នកដែលស្វែងរកវាជានិច្ច ។
មិត្តជាទីស្រឡាញ់ កាលៈទេសៈបច្ចប្បន្នមានគ្រប់រូបភាពទាំងអស់ ការបែងចែកបក្ស ពួក និយម ក្រុមតូចក្រុមធំកុលសម្ព័ន្ធឌីជីថល អត្តសញ្ញាណ នយោបាយនិងមានភាពប្រទូស្តរាយជាច្រើនដែលគ្មានពេលជួយគ្នាគ្រប់គ្រាន់ ។ សូមយើង សួរខ្លួនឯង ថា តើយើងរស់នៅក្នុងជីវិតដែល « ខ្ពស់ជាង និងបរិសុទ្ធជាង » ១២ ដើម្បីអនុវត្តតាមប្រសាសន៍របស់ប្រធាន ណិលសុន អាចជាអ្វីមួយដែលយើងគួរតែស្វែងរកដែរឬទេ ? នៅពេលធ្វើដូច្នេះ យើងនឹងចងចាំបានល្អអំឡុងពេលដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ដែលប្រជាជនទាំងនោះបានទូលសួរ និងបានចម្លើយយ៉ាងច្បាស់ថា ៖
« ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា គ្មានការទាស់ទែងគ្នានៅក្នុងចំណោមអស់ទាំងប្រជាជននៅអស់ទាំងដែនដីឡើយ…ដោយព្រោះមកពីសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ ដែលបានស្ថិតនៅក្នុងចិត្តរបស់មនុស្ស ។
« ហើយពុំមានការឈ្នានីស ការទាស់ទែងគ្នា …ឬក៏អំពើអាសអាភាសណាមួយឡើយ ហើយពិតជាគ្មានប្រជាជនណា ដែលរីករាយសប្បាយជាងប្រជាជនដែលបានត្រូវបង្កើតដោយព្រះហស្តនៃព្រះឡើយ ។
« គ្មានចោរប្លន់ គ្មានឃាតករ ហើយក៏គ្មានបែងចែកទៅជាពួកលេមិន ឬពួកណាផ្សេងទៀតឡើយ តែគេទាំងអស់គ្នាទៅជារូបតែមួយ គឺជាកូនចៅនៃព្រះគ្រីស្ទ និងជាអ្នកគ្រងនគរព្រះទុកជាមរតករបស់ព្រះ ។
ពួកគេបានពរ ហើយចម្រើនឡើង ! ១៣
តើអ្វីជាគន្លឺះនៃការរកឃើញការរស់នៅប្រកបដោយភាពសប្បាយរីករាយ និងមានសុភមង្គលនេះ ? វាបានបង្កប់អត្ថន័យក្នុងអត្ថបទនៅឃ្លាមួយគឺ ៖ « សេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ …ដែលបានស្ថិតនៅក្នុងចិត្តរបស់មនុស្ស » ។ ១៤ នៅពេលដែលសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះរៀបចំស្ថានភាពជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង ទំនាក់ទំនងរបស់យើងចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក និងជាចុងក្រោយអារម្មណ៍របស់យើងចំពោះមនុស្សជាតិទាំងអស់ បន្ទាប់មកភាពខុសគ្នាកាលពីមុន ការបែងចែកក្រុម និងផ្នែកក្លែងក្លាយក៏ចាប់ផ្តើមរសាត់បាត់ទៅ ហើយសេចក្តីសុខសាន្តនឹងកើនឡើង ។ នោះជាអ្វីដែលបានកើតឡើងយ៉ាងពិតប្រាកដនៅក្នុងឧទាហរណ៍នៃព្រះគម្ពីរមរមនរបស់យើង ។ លែងមានសាសន៍លេមិន ឬសាសន៍យ៉ាកុប ឬសាសន៍យ៉ូសែប ឬសាសន៍សូរាំទៀតឡើយ ។ លែងមាន « ពាក្យថាសាសន៍ » ទៀតហើយ ។ ប្រជាជនបានចាត់ទុកថាពួកគេមានអត្តសញ្ញាណតែមួយ ។ ពួកគេទាំងអស់គ្នាត្រូវបានទទួលស្គាល់ថាជា « កូនចៅនៃព្រះគ្រីស្ទ » ។ ១៥
ប្រាកដណាស់ អ្វីដែលយើងកំពុងនិយាយទីនេះ គឺថ្លែងពីបញ្ញត្តិយ៉ាងសំខាន់ទីមួយដែលបានប្រទានឲ្យគ្រួសារមនុស្សលោក—គឺត្រូវឲ្យស្រឡាញ់ព្រះដោយមិនសំចៃ ឬដោះសារឡើយ ត្រូវមានស្វាមីភក្តិចំពោះទ្រង់ មិនត្រូវមានព្រះអាទិទេព ឬករណីកិច្ចណាធំជាងទ្រង់នោះឡើយ ។ ១៦ គឺមានន័យថា សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះគឺជា បញ្ញត្តិ យ៉ាងសំខាន់ទីមួយនៅក្នុងសាកលោកនេះ ។ ប៉ុន្តែ សេចក្ដីពិត ដ៏ធំទីមួយនៅក្នុងសាក លោកនេះគឺព្រះស្រឡាញ់យើង យ៉ាងពិត ប្រាកដ—អស់ពីព្រះទ័យ ដោយមិនលាក់លាមឬ ដោះសារឡើយ ទ្រង់ស្រឡាញ់ដោយអស់ពីពលំ អស់ពីគំនិត ហើយអស់ពីកម្លាំង របស់ទ្រង់ ។ ហើយនៅពេលដែលកម្លាំងដ៏មហិមានៃព្រះទ័យទ្រង់ និងបេះដូងយើងវេញចូលគ្នាជាធ្លុងមួយ នោះនឹងមាននូវអំណាចខាងព្រះវិញ្ញាណ និង សីលធម៌ពិតប្រាកដ ។ បន្ទាប់មក ដូចអ្វីដែលលោក Teilhard de Chardin បានសរសេរថា « នេះជាលើកទីពីរ [ ហើយ ] នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តនៃពិភលោកនេះ ដែលមនុស្សរកឃើញភ្លើង » ។ ១៧
នោះហើយជាពេលដែលយើងអាចរក្សាបាននូវបញ្ញត្តិយ៉ាងសំខាន់ទីពីរដោយមានប្រសិទ្ធភាពដែលមិនមែនជារឿងស្ទាក់ស្ទើរ ឬមិនសំខាន់ឡើយ ។ ប្រសិនបើយើងស្រឡាញ់ព្រះគ្រប់គ្រាន់ ហើយព្យាយាមមានសេចក្តីស្មោះត្រង់ទាំងស្រុងលើទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងប្រទានដល់យើងនូវសមត្ថភាព លទ្ធភាព ឆន្ទៈ និងរបៀបដើម្បីស្រឡាញ់អ្នកជិតខាង និងខ្លួនយើង ។ ប្រហែលពេលនោះយើងអាចនិយាយជាថ្មីម្តងទៀតថា « ពិតជាគ្មានប្រជាជនណា ដែលរីករាយសប្បាយជាងប្រជាជនដែលបានត្រូវបង្កើតដោយព្រះហស្តនៃព្រះឡើយ » ។ ១៨
បងប្អូនប្រុសស្រីខ្ញុំសូមអធិស្ឋានឲ្យយើងអាចឈ្នះ លើចំណុចខ្វះខាតដែលកំលោះអ្នកមាននោះបរាជ័យថាយើងនឹងលីឈើឆ្កាងនៃព្រះគ្រីស្ទ ទោះជាតម្រូវការអ្វីក៏ដោយ វាប្រហែលជាមិនត្រូវគិតពីបញ្ហា និង តម្លៃផ្សេងៗនោះ ឡើយ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងជាសាក្សីថា យើងប្តេជ្ញាដើរតាមទ្រង់ តាមមាគ៌ាផ្សេងៗដែលអាចជួយយកឈ្នះមកុដបន្លា និងឈើឆ្កាងគួរឲ្យខ្លាចនៃសាសន៍ រ៉ូម ។ មិនថាកំលោះអ្នកមានរូបនោះមានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើនប៉ុណ្ណានោះទេ ក៏គាត់មិនមានទ្រព្យសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ល្មមដើម្បីអាចទិញមធ្យោបាយដើម្បីជៀសវាងពីសារៈសំខាន់នៃការទទួលយកដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះឡើយ ហើយយើងក៏មិនអាចធ្វើបានដែរ ។ ពរជ័យដ៏មហិមាជាងអស់ទាំងទ្រព្យសម្បត្តិដែលយើងទទួលបាន គឺ—អំណោយទាននៃជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច—វាជាការណ៍តិចតួចប៉ុណ្ណោះដែលសុំឲ្យយើងបន្តនៅក្នុងបព្វហេតុ ក្នុងការដើរតាមសង្ឃ ជាន់ខ្ពស់ ជាផ្កាយ ជាអង្គគាំទ្រ និងជាស្តេចរបស់យើង ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ជាមួយនឹង អាម៉ាលេកៃ ជាព្យាការីពីបុរាណថា យើងម្នាក់ៗត្រូវ « [ ថ្វាយ ] ព្រលឹងទាំងមូលជាដង្វាយដល់ទ្រង់ » ។ ១៩ ជាមួយការប្តេជ្ញា និងការលះបង់ដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួន យើងច្រៀងថា
តម្កើងភ្នំខ្ញុំចាក់គ្រឹះទីនោះ ៖
ភ្នំនៃក្តីស្រឡាញ់ដ៏ប្រោសលោះទ្រង់ ។…
បេះដូងខ្ញុំផ្សារភ្ជាប់ទៅទីនោះ
ភ្ជាប់នឹងដំណាក់នៃស្ថានសួគ៌ាទ្រង់ ។ ២០
ក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕