Nindot nga mga Butang sa Umaabut
“Aduna pa bay nagmata?” Sa una nakong pagpangutana, ako nakadawat og duha ka hunghong nga mga tubag og oo. Karon, pipila ka mga oras ang nanglabay, ang kahilum mitubag nga ako na lang ang katapusang tawo sa kwarto nga dili makatulog.
Mao kadto ang akong unang gabii sa Missionary Training Center (MTC). Nianang adlawa, ako nanamilit na sa akong mga ginikanan, nakigkita sa akong kompanyon ug uban pang bag-o nga mga misyonaryo padulong sa Italy, ug nakatambong na sa unang hut-ong sa mga klase. Ako gikapoy na, apan ang akong hunahuna napuno sa kabalaka. “Unsa man kining akong gisudlan?” Akong gipangutana ang akong kaugalingon sa makadaghan. Ako wala masayud kon ako makakat-on ba gayud nga mahimong usa ka misyonaryo. Ako ba adunay kaisug sa pagbiyahe ngadto sa lain nga nasud ug makig-istorya sa mga tawo nga dili nako kaila kabahin sa ebanghelyo? Tingali dili ako angayan nga maanhi dinhi. Ang mga luha misugod sa pagdagayday sa akong mga aping.
Dayon akong nahinumduman ang usa ka butang nga gisulti sa akong mama kabahin sa iyang igsoong lalaki nga si Larry. Si Tiyo Larry mialagad sa iyang misyon sa Uruguay ug Paraguay niadtong mga 1970. Sa sinugdanan siya migugol og mga gabii nga dili makatulog nabalaka sa iyang kakulangan. Kon siya mibati nga dili na niya kini maantus, siya mobangon sa iyang higdaanan, moadto sa kasilyas, ug moluhod aron sa paghangyo sa Langitnong Amahan para sa kalinaw. Sa ingon nga paagi, uban sa tabang sa Dios, si Tiyo Larry milampus ug mialagad og usa ka matinud-anon nga misyon.
Ako mibati og paglaum niini nga panghunahuna ug hinay-hinay nga milakaw ngadto sa kasilyas. Sa hinay og siga nga suga, ako miluhod sa bugnaw nga tile sa sawog ug mibakho. Ako nangamuyo sa Amahan sa Langit sa pagtugyan kanako og usa ka pagbati sa kalinaw aron ako adunay kaisug sa pagpadayon.
Ako nagpaabut. Walay nahitabo. Ako nagpaabut pa gyud og mas dugay, nadungog lamang ang tingog sa akong paghilak. Sa katapusan, wala nay lain nga buhaton gawas lamang sa pagbalik og katulog.
Sa wala pa ako nakatulog, ang tubag miabut. Ang Espiritu mipuno sa akong hunahuna og usa ka hayag, mainiton nga pagbati sa usa ka nindot nga lugar. Sa kalit lang ako nasayud nga bisan ako tingali maglisud uban sa kahadlok sa sinugdanan, kon ako mopadayon sa unahan, ako makaadto sa gusto sa Ginoo nga akong adtoan. Ang panghunahuna mipuno kanako uban sa kalinaw, ug ako nakatulog.
Ang Espiritu mipaila og mga nindot nga mga butang sa umaabut. Sa lisud nga mga panahon sa akong pagpuyo sa MTC, akong ipiyung ang akong mga mata ug hinumduman unsa ang akong gibati. Uban sa pag-ampo ug kakugi, ako nakabuntog sa akong mga kahadlok.
Wala lamang madugay akong nakita ang akong kaugalingon sa Genoa, Italy, uban sa akong bag-o nga kompanyon. Sa kusina sa among apartment adunay usa ka bildong pultahan padulong ngadto sa balcony. Ako miadto sa balcony ug misud-ong sa siyudad. Ako nasayud na ug nahigugma niining siyudad. Kini mao ang lugar nga akong nakita sa akong hunahuna niadtong gabhiona sa MTC. Ako nasayud nga ang Ginoo migiya kanako niini nga panahon, ug ako anaa sa saktong lugar kon asa gyud ako.