Dad-a Ako ngadto sa Templo
Usa ka buntag sa Sabado samtang ako nagserbisyo sa Templo sa Lima Peru, usa ka grupo sa 20 ka mga bata gikan sa mga stake sa Lima miabut aron mobisita. Human sa mainitong pagpakiglamano sa matag bata, ang presidente sa templo nakigsulti kanila mahitungod sa sagrado nga buhat sa templo. Iyang gipasabut og maayo ilabi na ang pagpadayon sa mga relasyon sa pamilya ug sa kahulugan sa pulong nga “Ang pamilya mahangturon.”
Ang mga bata nagbinuotan ug naminaw og maayo. Usa sa mga bisita mao ang usa ka batang babaye nga ginganlan og Rosita, kinsa nag-edad og singko anyos. Nianang gabhiona dugay siyang natulog hangtud nga miabut ang iyang papa gikan sa trabaho, naghulat kaniya sa ngilit sa higdaanan.
Sa dihang miabut ang papa, nasurprisa siya nga nakakita sa iyang anak nga babaye nga nagmata pa. Milukso si Rosita sa higdaanan ug midagan ngadto kaniya. Iyang gikugos si Rosita ug giagbayan ni Rosita ang iyang amahan ug mihalok kaniya.
“Ug kumusta ang akong gamay nga Rosa?” siya nangutana.
“Maayo ra ako, Papi.”
“Nagbinuotan ba ikaw karon?”
“Oo, Papi.”
“Aduna ka bay gusto nga akong buhaton alang kanimo?”
Miyango siya.
“Unsa man? Unsay imong gusto, sweetheart?”
“Papi,” siya miingon, mihunong og kadiyot, “kanus-a ko nimo dad-on sa templo?”
Ang iyang papa naghunahuna og kadiyot sa wala pa motubag.
“Dad-on ko ikaw, Rosa. Nagtrabaho lang gyud kaayo ko karon, ug bise kaayo ko. Apan ako mosaad nga dad-on ko ikaw.”
“Salamat, Papi,” miingon si Rosita, migakos ug mihalok sa iyang amahan pag-usab.
“Karon balik na sa higdaanan ug katulog.”
Paglabay sa daghang mga bulan, ang pamilya ni Rosita nagpundok sa usa sa mga sealing room sa templo. Mga gutlo sa hilabihan nga kalipay misunod sa seremonya sa pagbugkos. Ang amahan ni Rosita, uban sa dakong gugma ug kalumo, migakos sa matag usa sa iyang mga anak, hangtud sa kinamanghuran si—Rosita.
“Pipila ka mga bulan na ang milabay kining gamay nga batang babaye mibiyahe ngadto sa templo uban sa mga bata sa Primary gikan sa among stake,” gisultihan sa amahan ni Rosa ang sealer kinsa mipahigayon sa seremonya. “Nianang gabhiona naghulat siya nako nga mopauli gikan sa trabaho ug nangutana nako kon kanus-a nako siya dad-on sa templo. Nasayud ako nga dili siya gusto nga motan-aw lamang sa gawas sa templo, mao nga kinahanglang akong han-ayon ang akong kinabuhi ug mohunong sa akong dili maayo nga mga kinaiya. Nagkinahanglan gayud kini og dakong paningkamot, pero sa katapusan nagmalampuson ra ko. Karon mao ang labing maanindot nga adlaw nga sukad akong nasinati tungod kay karon ang akong pamilya nagkahiusa sa tanang kahangturan.”