We verdubbelden onze vastengave
Brooke Mackay (Californië, VS)
Toen we op zekere zondagmorgen de avondmaalsdienst bijwoonden, vroeg de bisschop aan de leden of zij een gullere vastengave wilden geven. Mijn man en ik waren pas getrouwd en hadden het niet breed, want mijn man was nog niet klaar met zijn studie. Meer vastengaven betalen, dat betrof toch zeker de rijkere leden in de wijk?
De bisschop beloofde de leden dat ze wonderen zouden zien als zij hun vastengaven verdubbelden. Ondanks mijn bedenkingen liet de Geest mij weten dat zijn belofte waar was.
Trillend schreef ik de week daarop een cheque uit, ik verdubbelde onze vastengaven. We gaan honger lijden, dacht ik bij mijzelf terwijl ik de envelop dicht likte.
Toen ik een paar dagen later mijn auto startte om naar mijn werk te gaan, zag ik dat het lampje van de olie aanging. Ik vulde de olie bij, maar die liep net zo hard weer uit de motor weg. Toen ik een monteur belde, zei hij dat ik meteen naar zijn garage moest komen. De tranen verbijtend reed ik al biddend de paar kilometer naar zijn garage.
De monteur waarschuwde dat de reparatie wel eens duur zou kunnen uitvallen, maar dat die wel noodzakelijk was. Ook zei hij dat de tandriem van de auto bijna aan vervanging toe was — nog een uitgave die we ons niet konden veroorloven. Ik liet de auto in de garage achter en ging volledig van mijn stuk naar mijn werk.
Later kreeg ik een opgewonden telefoontje van de monteur. Nogal logisch, dacht ik, die gaat zijn zakken vullen ten koste van ons.’
Maar het bleek dat hij een verbazingwekkend verhaal te vertellen had. Terwijl hij aan onze auto sleutelde, kwam er toevallig een vriend van hem langs. De vriend, die bij een autobedrijf met ons merk werkte, vroeg onze monteur wat hij aan het doen was. Toen de monteur het probleem uitlegde, zei zijn vriend: ‘Dat is een bekende fabrieksfout. De autofabrikant betaalt de kosten.’
Ik kon het niet geloven! Onze monteur legde uit dat de olie over de hele motor was gelopen, zodat de fabrikant ook de vervanging van de tandriem en alle andere riemen zou betalen!
Ik kreeg spontaan tranen van dankbaarheid in mijn ogen toen ik inzag dat we deze zegen aan de Heer te danken hadden. Ik werd overstelpt door zijn liefde en geneerde mij om mijn gebrek aan geloof.
Niet dat mijn geloof volmaakt werd na dit incident een paar jaar geleden, maar ik weet wel dat de Heer zich zeer goed bewust is van onze zorgen en problemen. Ik weet dat Hij ons liefheeft en ons wil helpen. Ik weet ook dat onze hemelse Vader ons zal beproeven en onze gebeden niet altijd zo snel zal verhoren als in dit geval.
Maar belangrijker is dat ik een getuigenis heb van de zegeningen die we kunnen ontvangen door een gulle vastengave te betalen, en van de zegeningen die anderen ontvangen dankzij onze gulheid.
Ik vulde de olie bij, maar die liep net zo hard weer uit de motor weg. Mijn tranen verbijtend reed ik naar de garage.