Waarom worden mensen met olie gezalfd als ze een priesterschapszegen krijgen?
In de Schrift wordt vaak gesproken over zalven, vaak in samenhang met het genezen van zieken. We lezen bijvoorbeeld in Marcus 6:13 dat de apostelen ‘vele zieken met olie [zalfden] en [hen] genazen.’ En in Jakobus 5:14 lazen we: ‘Is er iemand bij u ziek? Laat hij dan de oudsten der gemeente tot zich roepen, opdat zij over hem een gebed uitspreken en hem met olie zalven in de naam des Heren.’
Zalven betekent olie of zalf op iemands hoofd of lichaam aanbrengen. In oude tijden werd dit om verschillende redenen gedaan. Soms was het een teken van gastvrijheid of van de dagelijkse verzorging. Wie ziek of gewond waren, werden met olie of zalf gezalfd als medicijn. Maar er werd ook om gewijde redenen gezalfd. Zo was er onder de wet van Mozes heilige olie in gebruik (zie Exodus 40:15). Profeten zalfden koningen en priesters, en de zieken werden gezalfd als onderdeel van de gang van zaken bij het genezen door geloof en door handoplegging.
In de kerk wordt er tegenwoordig olijfolie gewijd (gezegend door Melchizedeks-priesterschapsdragers) om in verschillende ceremonies, zoals de bediening van zieken, te worden gebruikt. ‘Hoewel het niet specifiek in de Schriften wordt gezegd, kunnen we er gerust van uitgaan dat zalven met olie deel was van de ware, geopenbaarde godsdienst vanaf de tijden dat het evangelie aan Adam werd geopenbaard.’1
Waarom wordt er gebruik gemaakt van olijfolie in plaats van ander soorten olie? Dat is niet precies uitgelegd in de Schrift, hoewel er in enkele nieuwtestamentische gelijkenissen olie wordt gebruikt als symbool van genezing en licht (zie Matteüs 25:1–13; Lucas 10:34). De olijftak wordt vaak gebruikt als een symbool van vrede, en de olijfboom wordt in de Schriften gebruikt als symbool van het huis van Israël (zie Jakob 5). Olijfolie kan ook symbool staan voor de verzoening van de Heiland, aangezien de bittere olijf, wanneer die geplet wordt, zoete olie voortbrengt. ◼