Een moment in de tijd
De vroegere zustershulpvereniging
In 1842 vormde een groepje vrouwen in Nauvoo (Illinois, VS) een naaikrans om kleding te maken voor de tempelwerkers. De profeet Joseph Smith maakte hen al spoedig duidelijk dat hun taak niet alleen bestond uit ‘voor de armen zorgen, maar ook om zielen te redden.’1 Aldus zag de zustershulpvereniging het daglicht.
Joseph Smith stichtte de zustershulpvereniging formeel op 17 maart 1842. Zijn vrouw, Emma Smith, was de eerste presidente.
De zusters sloegen meteen de handen ineen om behoeftigen te helpen. Arriverende kolonisten, met inbegrip van immigranten, hadden vaak eten, onderdak en kleding nodig. Ook kregen velen te maken met tegenslagen, ziekte, en de dood van gezinsleden.
In de zomer van 1842 was de zustershulpvereniging zo groot geworden dat er geen gebouw in Nauvoo was waar alle zusters in konden. Daarom kozen de zusters een open plek bij de tempel uit om bijeen te komen. Gedurende de winter van 1842–1843 schortten zij hun bijeenkomsten op, maar de zusters van het ‘noodcomité’, een voorloper van het huisbezoek, bleven elkaar wel bezoeken.