“Pakan-a ang Akong Karnero”
“Sunod kanako, ug pakan-a ang akong karnero” (D&P 112:14).
“Si Jesus miingon kang Pedro sa pagpakaon sa Iyang karnero. Sa ingon niana nga paagi mapakita ni Pedro nga siya nahigugma kang Jesus.”
“Ma, si Jesus ba adunay panon sa mga karnero?”
“Wala, pinangga. Si Jesus usahay gitawag og Maayong Magbalantay, ug kita ang Iyang karnero. Si Jesus nagtudlo kang Pedro nga kon gusto natong ipakita kang Jesus nga kita nahigugma Kaniya, kita kinahanglan nga motabang sa uban.”
“Mao ba kana ang rason nganong ihatud nato ang pie ngadto kang Sister Jacobs human sa family home evening?”
“Oo, mao kana. Apan nindot alang kanimo sa paghunahuna og usa ka butang nga imong buhaton aron mapakita kang Sister Jacobs nga ikaw nahigugma kaniya.”
Si Olivia naghunahuna unsa ang iyang mahimong buhaton? Siya nakahinumdom nga si Mama ug Lola ganahan kaayo sa mga litrato nga iyang gi-drowing.
“Kahibalo na ko! Maghimo ko og kard alang kang Sister Jacobs ug magdrowing og usa ka litrato niini!”
Si Olivia nagdrowing og usa ka nindot nga bangaw. Sa sulod sa kard siya misulat, “Pagpakaayo sa labing madali nga panahon! Nagmahal, Olivia.”
Sa dihang si Olivia ug ang iyang pamilya miabut na sa balay ni Sister Jacob, si Mama nangutana kang Sister Jacobs kon kumusta na ang iyang gibati. Sister Jacobs misugod sa paghilak.
“Nahibaloan lang nako karon nga kinahanglan nakong moadto sa ospital para sa operasyon ugma. May diyutay akong kahadlok.”
Gihatag ni Mama ang pie ngadto kang Sister Jacobs. Dayon gihatag ni Olivia ang kard nga iyang gibuhat.
“Salamat, Olivia. Kining nindot nga kard ug ang imong matam-is nga pahiyum nakapanindot sa akong gibati.
Si Olivia mibati nga daw adunay usa ka tawo nga nakapalipay sa iyang kasingkasing. Siya nalipay nga siya nakatabang ni Jesus sa pagpakaon sa Iyang karnero.