Unsaon Nako sa Pagkahibalo
Ang Gakus sa Usa ka Amahan
Namatay ang akong amahan sa dihang siyete anyos pa ako. Ang nahitabong mga pagduha-duha hapit makawagtang sa akong pagsalig sa Langitnong Amahan.
Ang akong pamilya hapit na mobiya sa party, apan gusto pa gihapon nakong mag-Rollerblade. Ang akong amahan migakos kanako ug nangutana kon gusto pa nakong magpabilin aron iya akong ubanan nga mag-Rollerblade.
“Dili!” Masuk-anon kong misulti.
“Makasalig ka kanako,” siya miingon.
Ang uban gusto na nga mamauli, busa kami misakay sa sakyanan. Diyes minutos ang milabay kami naaksidente sa sakyanan. Milagro gyud, ako naluwas, apan ang akong amahan namatay. Kadtong “dili!” mao ang katapusang pulong nga akong gisulti ngadto kaniya, ug siya ang katapusang tawo nga gusto nakong gakson sa daghang tuig.
Sa milabay nga 11 ka tuig, ang akong kinabuhi mas nagkagrabe. Nawagtangan ko og pagsalig sa akong kaugalingon ug misugod nga dili mosalig sa tanan. Ang akong kinabuhi dili gayud malipayon hangtud usa ka adlaw sa dihang ako 18 anyos na, nakita nako ang akong kaugalingon nga nanlimbasug ubos sa hilabihang pagkawalay paglaum, nangamuyo sa Dios sa pagpakita ngari kanako sa dalan ngadto sa usa ka malipayon nga kinabuhi.
Usa ka semana ang milabay duha ka mga misyonaryo ang miduol kanako. Sila mipakita kanako og usa ka basahon ug miingon kanako nga ako kinahanglan nga mag-ampo aron sa pagsaksi sa kamatuoran niini. Ang ilang gipabuhat mora og gamay ra, apan ang mga samad nga nabilin tungod sa pagkamatay sa akong amahan hilabihan ka lawom, ug gihunahuna nako nga ang akong pakighimamat sa mga misyonaryo sulagma lamang ug dili tubag gikan sa Dios, kinsa nahigugma kanako.
Sa gihapon, ako nagbasa sa Basahon ni Mormon ug nag-ampo sa pagdawat og tubag—bisan dili gayud kinasingkasing. Sa ingon, kana nagpasabut nga ako kinahanglan nga mosalig sa Dios, sa pagdawat Kaniya ug sa Iyang tubag. Mas sayon ang pagdawat sa anaa nang daan nga mga pagsaway sa Simbahan. Ug ako usab nakadiskobre nga daghang halangdon nga mga tawo sa kasaysayan nga akong nasayran diha sa eskwelahan nga may ikasaway usab. Unsa kaha kon si Joseph Smith sama ra usab kanila?
Sa katapusan, hinoon, ako nabunyagan ug nakumpirmahan. Nasayud ako nga nagkinahanglan ko og direksyon sa akong kinabuhi, ug ganahan ako sa Simbahan ug sa mga miyembro. Apan karon nakaamgo ako nga nagpamiyembro ko nga walay tinuod nga pagpamatuod, kanang moinit sulod sa kasingkasing. Ang pagtuo nga anaa kanako miresulta gikan sa akong pagkaamgo nga ang mga argumento nga gihimo sa mga tiglibak sa Simbahan walay kamatuoran. Apan nagpabiling dili masaligon, miabut ako sa punto diin mibati ko nga nasanapan sa pagpabilin niining pagtuo. Ang akong pagkahibalo sa Simbahan nagsugod tungod sa akong kulang sa pagsalig ug sa akong kaguol, ug ako nagpadulong sa sama usab nga kahimtang.
Busa mihimo ako og usa ka importante kaayong desisyon. Mag-ampo ko, apan niining higayona buhaton ko kini sama sa giawhag ni Moroni, nga may “hugot nga pagtuo kang Kristo,” “tinuod nga katuyoan,” ug “kinasingkasing” (Moroni 10:4). Sa adlaw nga akong napilian, ako nagpuasa ug nag-ampo alang sa direksyon. Gigahin nako ang adlaw sa pagpamalandong sa tanang butang nga nahitabo.
Nianang gabhiona ako miluhod diha sa akong higdaanan. Nagyukbo sa akong ulo, nangutana ako sa Langitnong Amahan kabahin sa katinuod sa Basahon ni Mormon. Misugod ako sa paghinumdom sa tanan nakong mga pagduha-duha. Gipiyong nako ang akong mga mata, mas gikumot pag-ayo ang akong mga kamot, ug nangutana pag-usab—sa kinasingkasing, may katuyoan, may hugot nga pagtuo sa atong Manluluwas.
Ang kalibutan daw mihunong. Mibati ko og kainit ug nasanapan sa kahayag. Sulod sa 11 ka tuig nangandoy ako niini, ug sa katapusan gigakus ako pag-usab sa usa ka amahan—ang Langitnong Amahan. Sa katapusan nakakita ako og usa ka tawo nga masaligan. “Oo,” miingon ako, uban sa mga luha diha sa akong nawong, “Misalig ako Kanimo.”
Gihulagway ni Doug Fakkel