Kami Namulong kang Kristo
Maghinulsol, Mobalik ngadto sa Ginoo, ug Mamaayo
“Tan-awa, siya kinsa naghinulsol sa iyang mga sala, ang mao gipasaylo, ug Ako, ang Ginoo, dili na mahinumdom kanila.” (D&P 58:42).
Bag-ohay lang usa ka buotan ug matinud-anong babaye nga akong kaila grabeng naangol sa aksidente sa sakyanan. Lakip sa iyang pagkaangol mao ang pagkabali sa gusok ug dugukan [vertebrae]. Apil sa iyang pagpakaayo nagkinahangalan nga siya mag-sul-ob og brace sa iyang likod ug li-og aron dili niya kini malihok. Ang brace dili gayud komportable. Apan kini gikinahanglan. Kini nakahatag og kondisyon nga pinaagi niini ang iyang likod ug li-og mamaayo.
Ang paghinulsol sama niana nga brace. Kon kita makasala, atong gipasakitan ang atong kalag, ug balaanong pagtambal ang gikinahanglan aron kita mamaayo pag-usab. Ang paghinulsol naghatag og kondisyon nga nagtugot sa Manluluwas, pinaagi sa gahum sa Pag-ula, sa pag-ayo kanato (tan-awa sa 3 Nephi 9:13). Kon ang ubang parte sa paghinulsol dili komportable—sama sa usa ka brace diha sa nabali nga likod—sa gihapon kita kinahanglang maghinulsol.
Si Presidente Dieter F. Uchtdorf, Ikaduhang Magtatambag sa Unang Kapangulohan, mitudlo: “Ang tinuod nga paghinulsol magdala kanato balik ngadto sa pagbuhat kon unsay matarung. Sa tininuod nga paghinulsol kinahanglan kitang moila sa atong mga sala ug mobati og kahasol, o diosnon nga kasubo, ug mokumpisal niadto nga mga sala ngadto sa Dios. Kon ang atong mga sala bug-at, kinahanglan usab nato kining ikumpisal ngadto sa atong gitugutan nga lider sa priesthood. Kinahanglan kitang mangayo sa Dios og kapasayloan ug mobuhat sa tanan natong mahimo aron sa pagkorihir sa bisan unsa nga kadaut nga misangput tungod sa atong mga binuhatan. Ang paghinulsol nagpasabut og kausaban sa hunahuna ug kasingkasing—mohunong kita sa pagbuhat sa mga butang nga sayop, ug mosugod kita sa pagbuhat sa mga butang nga matarung. Nagdala kini kanato og usa ka bag-o nga kinaiya ngadto sa Dios, sa kaugalingon, ug sa kinabuhi sa kinatibuk-an.”1
Kon kita malampusong makakompleto sa proseso sa paghinulsol, ang resulta mao ang pagkaayo, kahupay, ug kalipay. Si Dorothy J. R. White misulat:
Hunahunaa ang mga luha nga natagak sa gawas,
Apan kini naglimpyo sa sulod.2
Ang Ginoo naghangyo uban sa walay puas, gugma, ug pag-awhag nga kita maghinulsol, tungod kay gusto Niya nga moayo kanato. Siya nag-antus sa Iyang lawas ug espiritu aron sa pagbayad sa atong mga sala kon kita maghinulsol. Siya mipasabut:
“Kay tan-awa, Ako, ang Dios, nag-antus niini nga mga butang alang sa tanan, nga sila unta dili mag-antus kon sila maghinulsol;
“Apan kon dili sila maghinulsol sila kinahanglan gayud nga mag-antus sama kanako;
“Kansang pag-antus nakapahimo sa akong kaugalingon, gani ang Dios, ang labing halangdon sa tanan sa pagkurog tungod sa kasakit, ug sa pag-agas sa dugo sa matag lungag sa panit, ug sa pag-antus sa lawas ug sa espiritu—ug buot nga Ako unta dili moinom sa mapait nga kopa, ug mobiya—
“Bisan pa niana, himaya ngadto sa Amahan, ug Ako nakaambit ug nakahuman sa akong mga pagpangandam alang sa mga katawhan” (D&P 19:16–19).
“Busa, Ako magsugo kanimo pag-usab sa paghinulsol” (D&P 19:16–20).
Unta kita maghinulsol karon, mobalik ngadto sa Ginoo, ug mamaayo.