Naminaw ra Gyud
“Siya usa na ka daang higala, ug kini dili usa ka date,” miingon ko sa akong kaugalingon. Ngano man ang Espiritu nagsige og pasidaan kanako nga dili gyud ko moadto?
Samtang anaa sa kolehiyo, napanalanginan ko og usa ka mahagiton nga internship sa usa ka siyudad nga layo sa balay. Usa ka daan nakong higala nagpuyo sa duol, ug bisan tuod dili kami parehas og tinuhoan, ang among panalaghi wala makapugong kanamo nga mahimong yano nga mga higala.
Sa unang higayon nga akong nakita si Madeline (ang pangalan giusab), kaming duha nagtrabaho kauban og lain nga batan-ong babaye kinsa usa ka Santos sa Ulahing mga Adlaw nga maayo kaayo og ehemplo. Nakahinumdom ko nga ang Espiritu nagdasig sa gagmay nga mga kalainan sa kada batan-ong babaye, nagpasabut kon sa unsang paagi nga ang ginagmay nga mga pagpili makaapekto sa umaabot sa kinabuhi. Sa tinuoray ako nakahinumdom niining espirituhanon nga mga impresyon sulod sa katuigan.
Karon nga nagkabalik og kontak human sa pipila ka tuig, si Madeline ug ako nagplano nga magkita. Sa dihang gabii na, gikulbaan ko og kalit. Misakay ko og tren paingon sa iyang siyudad, ug samtang nagkaduol ko, usa ka tingog diha sa akong hunahuna ug kasingkasing ang miingon, “Angayan unta kang makig-date lang og mga tawo nga adunay taas nga mga sumbanan.”
“Dili kini date,” mihunahuna ko. “Nakigkita lang ko sa usa ka daang higala.” Ang Espiritu mibalik sa pasidaan, nagpadayon hangtud nga ako nakaamgo nga sa tinuoray kini usa ka date ug misugod ko sa paghunahuna kabahin sa baruganan ug estilo sa kinabuhi karon sa akong higala. “Nasayud siya nga ako usa ka LDS,” mirason ko. “Siya pamilyar sa akong mga sumbanan, ug wala ray motumaw nga problema.”
Ako, hinoon, nagsugod sa paghunahuna kon ang “gamay nga mga kalahian” nga akong nahibaloan sa una nakapahimo sa among dalan nga mas nagkatipas kaysa akong gituohan. Busa akong gisunod ang aghat sa Espiritu, ug akong gitawagan ang akong higala nga i-kanselar. Nahadlok ko pag-ayo nga malain siya. Unsaon nako sa pagpasabut ang espirituhanon nga mga impresyon ngadto sa usa ka higala kinsa wala makasabut sa misyon sa Espiritu Santo?
Gipasabut nako nga dili ko komportable sa usa sa mga kalihokan nga among giplano ug naglaum nga kini mahimong madawat nga rason alang kanako nga dili madayon karong gabhiuna. Siya nawad-an og kadasig ug mitanyag nga usabon ang among mga plano. Nahupay ko ug miuyon sa kausaban tungod kay nagtuo ko, “Tingali ang kalihokan mao ang rason nganong ang Espiritu nagpasidaan nako.” Apan ang kakulba nga akong gibati wala mawala.
Kami nalingaw pag-ayo niadtong gabhiuna, apan sa kanunay, ang Espiritu modasig kanako nga ang unang pasidaan importante. Sa pagsugod mora og wala ray kabalak-an, apan samtang nagkalawum ang kagabhion, mas naklaro nga bisan kami susama og mga background, kami nagpaingon sa managlahi gyud nga mga direksyon. Ang among mga sumbanan dili parehas—bisan sa gagmay nga mga butang. Sa dihang siya mi-order og bino, mipasabut ko nga mas maayong dili ko mobayad sa ilimnon Iyang gitahud ang akong gusto ug iya kining gibayran.
Ang akong espirituhanon nga kabalaka nagpadayon samtang nagpadayon ang kagabhion. Sa dihang hapit na mahuman ang panihapon, ako anaa na sa ngilit sa akong lingkuranan, andam sa paglakaw, tungod kay ako nasayud nga ang katapusang tren karong gabii mobiya na sa dili madugay ug nagpuyo ko nga layo ra kaayo para magsakay og taxi Nakamatikud sa akong kabalaka, ang akong higala miingon nga ako mahimong matulog sa iyang dapit. Karon wala na gyud ko biyai sa Espiritu, nagpamatuod sa akong nahibaloan na: ang magpabilin dili opsyon.
Samtang ako siyang gihatud sa ilang balay, naningkamot ko nga tan-awon nga kalma. “Sigurado ka nga dili ka magpabilin?” nangutana siya. Sigurado gyud ko. Siya dili una-unahon o mapasipad-on, apan ang Espiritu sa hinay mas klarong misulti kaysa sa tingog sa dug-dug. Dili mahimong dili ko kasakay sa tren!
Nagpaabut ko hangtud akong makita nga siya anaa na sa sulod, dayon nagdali-dali ko og dagan kutob sa akong mahimo aron makaabut sa estasyonan sa tren sa saktong oras. Dili nako kapugngan ang paghunahuna kalabut ni Jose sa Ehipto sa dihang siya midagan palayo sa tintasyon (tan-awa sa Genesis 39:7–12).
Sa akong paghinumdom sa mga panghitabo niadtong gabhiuna, mibati ko og kahadlok ug pasalamat: kahadlok alang sa unsa ang mahitabo ug pasalamat alang sa pagpakig-uban sa Espiritu Santo. Ang Espiritu midasig, ug bisan tuod ako dayon untang gibuhat sa walay paglangan-langan, mapasalamaton ko nga sa katapusan naminaw ko.
Tataw kaayo nga ang akong panglantaw sa sitwasyon nianang gabhiuna siguradong dili ingon ka klaro sama sa Ginoo. Sama sa natala ni Isaias:
“Kay ang akong mga hunahuna dili mao ang inyong mga hunahuna, ni ang inyong mga dalan akong mga dalan, nag-ingon ang Ginoo.
“Kay maingon nga ang mga langit hataas kay sa yuta, mao man ang akong mga dalan labi pang hataas kay sa inyong mga dalan, ug ang akong mga hunahuna kay sa inyong mga hunahuna” (Isaias 55:8–9).
Pipila sa mga pagpili nga atong giatubang sa kinabuhi dali-dali nga gibuhat ug makalimtan. Adunay ubang mga pagpili nga adunay mga leksyon nga dili gayud nato mahimong kalimtan. Mapasalamaton ko kaayo sa pagkasayud nga kon kita mosunod sa mga aghat sa Espiritu Santo—ug ato kining buhaton diha-diha dayon—kita mas sayon nga magpabilin sa dalan nga giandam ni Jesukristo aron atong sundon.
Paghulagway pinaagi ni Jeff Ward