Ma‘iti i te tuhaa maitai a‘e
Te tahi mau taime e titauhia ia faaru‘e i te mea maitai no te mea maitai a‘e.
I te hoê mahana, ua faa-hiti-mahuta roa o Zoltán Szücs no Szeged, i te fenua Hongrie, i to’na orometua hoeraa vaa initia ma te parau ia’na e, eita oia e reva’tu no te tata‘u i te fenua Heremani.
« Hoê ïa mahana e to’u bapetizoraa, no reira ua pahono atu vau, aita », te na reira ra Zoltán.
17 matahiti to’na e ua upootia Zoltán e rave rahi tata‘uraa hoeraa vaa initia. E tuaro au maitai te reira i Hongrie, e o Zoltán te tahi aito – e aito mau te nehenehe e faariro roa i te reira ei toro‘a no’na. Hau atu â te faaotiraa e ma‘iri oia i te haere i te hoê tata‘uraa, e riro Zoltán i te haapae roa ino i te hoeraa vaa initia. E ohipa maitai a‘e ta’na ia rave.
Ua riro te hoeraa vaa initia ei ohipa maitai na Zoltán. I te roaraa o na matahiti na muri i to’na orometua, ua haapii oia i te haavîraa i to’na iho tino, te haapa‘oraa i te faueraa e te ohipa. Ua haapii atoa Zoltán ia haapae i te mau raau e te mau peu e haafifi i to’na aravihi rahi. E ere i te oraraa ohie ; e oraraa otahi, e ia haere noa’tu i tera toro‘a ra, e taime rahi atu â ïa e tuu atu. No te toro‘a maona, e 12 hora ohipa i te mahana hoê e e tata‘uraa i te Sabati.
« Tei ni‘a noa te rahiraa o to’u taime i te hoeraa vaa initia », te parau nei o Zoltán. « Aita e taime faafaaearaa ta’u. No reira, ua vaiiho vau e rave rahi ohipa i rapae i to’u oraraa ».
Tera te tumu ua faaoti o Zoltán e, eita e nehenehe ta’na e tuu ia’na iho i roto i te evanelia ma te rave atoa i te hoeraa vaa initia. I te matahiti 2004 ua parau oia i to’na orometua eita oia e rave faahou i te hoeraa vaa initia.
I te omuaraa o taua matahiti ra, te haamata ra te mau misionare i te haapii i te metua vahine o Zoltán. Aita oia e amui atu i te mau haapiiraa. Ua farii au ore noa oia i te titauraa a to’na metua vahine ia haere mai i to’na bapetizoraa. Ua putapu râ to’na aau i te taime ihoa ua tomo oia i roto i te fare pureraa. Ua farii Zoltán e farerei i te mau misionare, te hoê tumu, no te mea te faahoho‘a ra oia ia’na i ni‘a ia raua.
« E mea taa ê te mau misionare i to’u hi‘oraa no te mea e taata raua e ora nei i te faatureraa teitei a‘e », te parau nei oia.
No te faatureraa teitei roa ta Zoltán e ora noa nei ei taata hoe vaa initia, ua farii ohie oia i te mau haapiiraa o te evanelia ma te faufaa rahi. Ua bapetizohia oia e piti ava‘e i muri mai.
I te taime matamua, ua mana‘o oia e, e roaa ia’na e rave noa i te hoeraa vaa initia ma te ore e haere i te mau tata‘uraa i te Sabati. No te mea râ e, e taata oia, ia fafau ana‘e ia’na i te hoê ohipa e aore râ i te hoê hororaa, e hinaaro ihoa oia ia rave maitai i te reira, ua faaoti atura oia e haapae roa i te hoeraa vaa initia.
Ua tamata oia i te hoê taime e hoe i te vaa ei ohipa arearea noa i muri mai te bapetizoraa. Ia na reira oia, ani atura to’na orometua ia’na ia tauturu i roto i te haapiiraa i te tahi pu‘eraa ma te faanaho atoa i te mau tere, eita pai oia e tata‘u faahou. Aita râ oia i hinaaro e rave i te fafauraa e te hoeraa vaa initia – e te tahi atoa’tu ohipa – e nehenehe e faaatea ia’na i te e‘a o te ti‘araa pĭpĭ.
No reira ua vaiho Zoltán i ta’na hoe e ua fafau ia’na iho i te taviniraa i te Ekalesia, e faaotiraa te reira e faahaamana‘o ra i ta te peresideni Howard W. Hunter (1907–95) i rave a faaipoipo ai oia. E taata faata‘i upaupa aravihi roa te peresideni Hunter e ahuru ma piti rahiraa upaupa ta’na i ha‘uti. I te mau pô e ha‘uti oia i roto i te hoê pŭpŭ upaupa, teie noa râ, te oraraa o te feia e ha‘uti ra e o’na, aita ïa e tu‘ati nei i te mau faatureraa o te evanelia. No reira ua haapae te peresideni Hunter i ta’na mau upaupa ma te tatara noa mai i te mau taime himeneraa a te utuafare.1
Mana‘ona‘o noa Zoltán i te hoeraa vaa initia, tera râ te vai ra to’na ite e, puai roa to’na au i te hoeraa vaa initia e e nava‘i roa no te ume, e peneia‘e no te upootia roa, i ni‘a i to’na here i te Fatu ahani e e tapiri rahi noa oia i tera tu‘aro.
E tano atoa teie parau tumu i te ohipa atoa e faaatea ê ia tatou i te taata ua hinaaro te Atua ia riro tatou. No tatou paatoa, e riro te tereraa na roto i te oraraa ei mea maitai a‘e mai te peu ua ere te tahi mau mea – noa’tu pai e, e mea maitai te reira – aita atura ïa e to tatou ora mure ore e fifi no te fana‘oraa i te reira.
« Ua riro mai te Ekalesia ei oraraa no’u», te parau nei Zoltán. « No to’u iteraa e, eita te hoeraa vaa initia e nehenehe e riro mai ei oraraa au mai te peu e, ua hinaaro vau i te faaitoito i roto i te Ekalesia, e e riro noa mai te reira ei ohipa arearea, ua ohie atura ïa i te faaru‘e atu. Ei monoraa, ua hinaaro vau i te Metua i te Ao ra ei tutonuraa no’u ».
Ua haamata Zoltán i te tuatapapa i te evanelia mai taua puai ra ta’na e tuu i roto i ta’na mau ohipa. Ua tuu oia i te opuaraa e tavini i te hoê misioni. Ua hinaaro oia ia faaea i roto i to’na fenua e haapii ai ia vetahi ê.
Ua tavini oia i Hongrie e i teie nei te ohipa ra oia i te fare haapiiraa tuarua ei orometua haapii reo peretane. Te tamau noa nei oia i te faariro i te evanelia ei ohipa matamua no’na. « Te vai ra te tahi mau ohipa e ti‘a ia tatou ia faaru‘e no te mea tei ni‘a te reira i te e‘a o te Atua », te parau nei oia. « E mea ohie ia faaru‘e i te ino i te taime ua ite tatou e, e mea ti‘a roa ia tatou. Pinepine roa tatou i te ore e ite afea e ti‘a ai ia tatou ia faaru‘e i te hoê mea maitai no te mea maitai a‘e. Te mana‘o nei tatou e, eita te reira i te mea ino, e roaa noa ia tape‘a noa mai e pee atoa’tu i te opuaraa e te Atua ». Ua ite râ Zoltán e, e ti‘a roa ia faaru‘e i te maitai mai te peu e tape‘a te reira ia tatou ia pee i te opuaraa a te Atua no tatou.