Ang Milagro sa Katapusang Minuto
Ang tagsulat nagpuyo sa Aragua, Venezuela.
Batan-on pa ko, dili ekperyensyado, ug diyutay ra’g panahon. Ang yano nga pag-ampo makahimo ba gayud og milagro?
Sa dihang 16 anyos ko, nag-high school ko sa usa ka teknikal nga eskwelahan aron makaangkon og associate degree sa electronics. Isip requirement sa akong degree, kinahanglan nga mokompleto ko og 30 ka adlaw nga internship sa lokal nga negosyo aron ipakita ang mga teknikal nakong kahanas.
Nag-intern ko sa kompanya nga nanghimo og papel. Ang akong tinguha sa pagserbisyo og full-time nga misyon nagsugod og lambo, ug kini nga trabaho makatabang aron makakwarta ko og igo para makalarga. Apan tulo kami ka intern, ug ang kompanya mopili lang og usa kanamo para sa full-time nga posisyon.
Ang kompanya dunay makina nga nadaut. Dihang nag-andar pa ang makina, makahuman kini og sama sa gidaghanon sa tulo ka susamang makina. Kini nga ekipo taud-taod na nga wala magamit, ug ang kompanya nag-order og mga pisa nga ipuli gikan sa gawas sa nasud aron makaandar kini—apan wala gihapon magsilbi. Akong gidawat ang hagit nga sulayan kini sa pag-ayo.
Paghulagway pinaagi ni David Curtis
Matag adlaw, migahin ko og daghang oras nga tun-an ang makina. Apan komplikado kini, ug dili sayon ang pagtino sulod lang sa 30 ka adlaw nganong nadaut kini, ilabi na sa sama nako nga walay kasinatian. Hinoon, mibati ko nga mahimo ra nako. Sa matag buntag sa dili pa ko motrabaho, mobasa ko og mga artikulo sa magasin nga Liahona ug mag-ampo sa Amahan sa Langit. Nasuod sab nako ang akong boss nga usa ka eksperyensyadong electrical engineer, kinsa nakakuha og pagtugot nga akong madala ang mga kopya ug ang mga bluerprint sa matag katapusan sa semana. Gitun-an nako kini og maayo.
Sa nagkaduol na ang katapusan sa internship, ang duha nako ka kauban nahuman na sa gi-assign nilang mga proyekto ug nagkadako ang pressure nga akong gibati. Apan bisan pa sa negatibo (ug gani mabugal-bugalong) mga komentaryo sa akong palibut, wala g’yud ko magduha-duha. Ang Biyernes nga maoy katapusan sa among internship dali rang miabut. Bisan tuod og nasulbad na nako ang ubang problema, ang makina wala gihapon moandar. Masaligon ko nga hapit na gyud nako kini maayo, mao nga nangayo ko og pagtugot sa akong boss kay kon motrabaho ko inig ka Sabado, ang makina maayo na inig ka Lunes.
Nakapatingala kaayo sa akong boss ang akong gisulti nga personal gyud niyang gihangyo ang presidente sa kompanya. Gipahibalo dayon ko sa akong boss pagkasunod adlaw nga kaming tulo—ang presidente sa kompanya, akong boss, ug ako—magtrabaho, hangtud lang sa udto. “Kitang tulo?” Nangutana ko. Mipasabut siya nga ang presidente sa kompanya nga usa ka electronics engineer, interesado sa akong proposal tungod kay daghan na kaayong paningkamot ang napakyas sa pag-ayo sa makina nga siya miundang na sa pagpaayo niini.
Pagkasunod adlaw, nakuyawan kaayo ko nga magtrabaho kauban sa duha ka hingkud nang mga engineer. Batan-on pa ko kulang sa kahanas. Bisan pa niana, mihalad sila nga motrabaho isip akong mga assistant; dili komportable ang akong pagbati ug, sa samang higayon, mibati ko sa dakong pribilehiyo.
Mga minutos na lang sa wala pa mo-udto namatikdan sa presidente ug sa akong boss nga usik ra ang among paningkamot. Nananghid ko ug misulod sa banyo. Miluhod ko, nag-ampo sa akong Amahan uban sa dakong dedikasyon. Mibati ko og dili matukib, talagsaong kalig-on. Mihangyo ko Kaniya nga tabangan ko nga maangkon nako ang trabaho tungod kay gikinahanglan nako kini para makabayad ko sa akong pagmisyon.
Migawas ko sa banyo nga nadasig; apan nianang higayuna, gisarado na sa akong mga assistant ang mga compartment sa circuit ug gihipos na ang mga gamit. Giablihan nako og balik ang makina ug gisusi og maayo ang 15 ka circuit card sa sulod. Akong namatikdan nga ang usa ka simpol (yano) kaayo nga pin kauban sa 4,000 ka mga pin wala makonektar sa card. Akong gikonektar, gitarung, ug gipaandar ang makina. Miandar kini! Usa kadto ka milagro.
Usa kadto sa makatandog ug dili makalimtan nga higayon. Gigakos ko sa akong boss, ug ang presidente sa kompanya milamano nako ug gipasidunggan ko sa hilabihan.
Nakatrabaho ko sa kompanya hapit duha ka tuig, nagtigom og kwarta nga akong gikinahanglan, ug miadto sa dugay na nakong gihulat nga pagmisyon. Dihang mipasabut ko sa rason sa akong paglarga, nanamilit kanako ang presidente sa kompanya ug miingon, “Kahibalo na ka kon asa ka mobalik human sa imong misyon. Unta daghan ka og kalampusan.”
Kini nga kasinatian nagpakita kanako nga walay imposible sa Dios. Kon dili kita magduhaduha, ang mga milagro ipakita, apan human lamang sa pagsulay sa atong hugot nga pagtuo—bisan sa katapusang gutlo. Oo, ang mga milagro mahitabo gayud.