Onderwijzen naar het voorbeeld van de Heiland
Een leerkracht die zielen helpt redden
Als je weet waarom de Heiland onderwees, begrijp je ook hoe Hij onderwees. Hebben wij een andere reden dan Hij?
Ik moet bekennen dat als ik nadenk over onderwijzen naar het voorbeeld van de Heiland, ik vaak alleen maar kijk naar hoe Hij onderwees. Wat deed Hij? Hoe was zijn interactie met mensen? Hij was immers dé leermeester! Maar als we willen onderwijzen zoals Hij, moeten we ook begrijpen waarom Hij onderwees. Uiteindelijk gaat het voor ons en voor hen die wij onderwijzen om het ‘waarom’.
Als de Heiland onderwees, deed Hij dat niet om tijd te vullen of te entertainen of informatie te spuien. Alles wat Hij doet — ook onderwijzen — heeft tot doel om anderen tot zijn Vader te leiden. Het verlangen en de zending van de Heiland is enkel en alleen om de kinderen van onze hemelse Vader te redden (zie 2 Nephi 26:24). In ons streven om te onderwijzen zoals Hij dat deed, kunnen we leren ons door hetzelfde doel te laten motiveren dat Hem motiveerde.
Met andere woorden, onderwijzen naar het voorbeeld van de Heiland houdt in dat we een leerkracht zijn die zielen wil redden.
Het verlangen om anderen te redden
Een van mijn favoriete verhalen in het Boek van Mormon gaat over de zoons van koning Mosiah die afstand deden van het koninkrijk van de Nephieten, zodat ze het koninkrijk van God onder de Lamanieten konden vestigen. Ze gaven een aards koninkrijk op voor het koninkrijk van de hemel. Ze deden afstand van de comfortabele veiligheid en bescherming bij de Nephieten om uit te gaan onder hun vijand, de Lamanieten, met de bedoeling ‘enkele van hun zielen te kunnen redden’ (Alma 26:26).
Wat motiveerde deze dienstknechten van de Heer? ‘Zij konden niet verdragen dat enige mensenziel verloren zou gaan; ja, alleen al de gedachte dat enige ziel eindeloze kwelling zou moeten ondergaan, deed hen beven en sidderen’ (Mosiah 28:3). Dankzij die motivatie konden zij ‘grote ellende’ doorstaan (Alma 17:5, 14).
Dat verhaal riep vaak bij mij de vraag op: doe ik al het mogelijke om anderen tot Christus te brengen? Ben ik genoeg bezig met het redden van zielen?
Een leerkracht worden die zielen helpt redden
Als onze reden om te onderwijzen dezelfde is als die van de Heiland, krijgen de beginselen van hoe Hij onderwees meer betekenis. Dan zijn het niet alleen maar technieken, maar patronen om te worden zoals Hij. Als we de volgende ideeën consequent toepassen, en ook andere die we in Onderwijzen naar het voorbeeld van de Heiland vinden, gaan we niet alleen meer zoals Hij onderwijzen maar ook meer zoals Hij worden.
Streef in een vroeg stadium naar openbaring
Om te kunnen helpen bij het redden van zielen hebben we openbaring nodig. Openbaring komt ‘regel op regel […], voorschrift op voorschrift, hier een weinig en daar een weinig’ (2 Nephi 28:30). Dat kost tijd. Dus beginnen we al in een vroeg stadium en vragen we vaak om openbaring.
Houd van de mensen
Liefde is misschien wel de krachtigste manier waarop de leerkracht zielen kan helpen redden. Dat hoeft soms niet meer te zijn dan de naam van iedereen in de klas kennen, vragen hoe hun week is geweest, zeggen hoe goed hun toespraak was, of ze feliciteren bij een belangrijke gebeurtenis of prestatie. Als we belangstelling en liefde tonen voor de mensen die we onderwijzen, openen ze hun hart en worden ze ontvankelijker voor de Heilige Geest.
Sta klaar om in te spelen op de behoeften van uw leerlingen
Een leerkracht die zielen helpt redden, kijkt goed naar de leerlingen. Bij het doornemen van het lesmateriaal proberen we vast te stellen waarmee we kunnen voorzien in hún behoeften, niet de onze. Het gaat dan niet meer om het vullen van de tijd maar om het vullen van het hart en het verstand. We denken niet alleen na over wat we gaan zeggen en doen, maar over wat onze leerlingen gaan zeggen en doen. We willen dat ze hun gedachten uitspreken want dat schept een band, opent hun hart en versterkt hun geloof.
Stel de leer centraal
Leerkrachten meten hun succes vaak af aan hoe goed de klas meedoet, maar dat is maar één aspect. Als er veel interactie is met maar weinig leerstellingen, hebben we iets gegeven wat ouderling Jeffrey R. Holland van het Quorum der Twaalf Apostelen een ‘theologische Twix’ noemt. We hebben iets gegeven wat lekker smaakt, maar we hebben onze leerlingen niet met de dragende kracht van de leer gevoed.
De profeet Joseph Smith leert ons: ‘Iemand kan niet vlugger zalig worden dan hij kennis verwerft.’1 We moeten onze leerlingen helpen om kennis van de belangrijkste soort te krijgen: de leer van Jezus Christus.
Als wij en de leerlingen onze gedachten en gevoelens met elkaar bespreken, laten we die dan aan de Schriften en de woorden van de hedendaagse profeten koppelen. Onlangs hield broeder Tad R. Callister, algemeen zondagsschoolpresident, ons voor: ‘De ideale leerkracht probeert opmerkingen uit de klas te koppelen aan een leerstelling. Zo zou een leerkracht kunnen zeggen: “Die ervaring van jou doet me aan een tekst in de Schriften denken.” Of: “Welke evangeliebeginselen herkennen we in wat we net hebben gehoord?” Of: “Wil iemand zijn getuigenis geven van de kracht van die waarheid waar we het over hebben gehad?”’2
Nodig de Heilige Geest uit om te getuigen
Een leerkracht die zielen helpt redden, begrijpt dat het doel van wat we als leerkracht zeggen en doen is om de invloed van de Heilige Geest in het leven van anderen uit te nodigen. De Heilige Geest is de leraar. Eén taak van de Heilige Geest is om van waarheid te getuigen, vooral over de Vader en de Zoon. Dus door over Hen en hun evangelie te onderwijzen, nodigen we de Heilige Geest uit om tot de leerlingen te getuigen. In de mate dat zij dit toestaan, zal zijn kracht hun getuigenis versterken en hun hart veranderen. Zijn getuigenis is veel krachtiger dan wat we met onze ogen kunnen zien.3
Nodig leerlingen uit om zelf te leren en handelen
Laatst was ik in een zondagsschoolklas waar de leerkracht de leerlingen vroeg om te vertellen wat die week bij de leesopdracht in de Schriften bijzondere indruk op hen had gemaakt en hoe ze dat hadden toegepast. Dit leidde tot een indringende discussie over persoonlijke inzichten en ontdekkingen. De leerkracht kon toen op een heel natuurlijke manier de leerstellingen die ze had voorbereid, in de discussie verweven. Ze benadrukte dat we zelf het woord van God moeten ervaren en spoorde haar leerlingen hierin aan. Dat maakte indruk op mij.
Ons doel als leerkracht is niet alleen om een geweldige ervaring in het klaslokaal te hebben of de tijd te vullen of een goede les te geven. Ons echte doel is om samen met anderen het pad terug naar onze hemelse Vader en Jezus Christus te bewandelen. Ons doel is om een leerkracht te worden die zielen helpt redden.