Hoe kan ik het juiste midden vinden tussen anderen niet oordelen en zonde niet goedkeuren?

Van ons wordt verwacht dat wij anderen vergeven en het laatste oordeel aan God overlaten (zie LV 64:9–11). Maar dat houdt niet in dat we zonde goedkeuren. Als andere mensen zondig gedrag vertonen, moeten wij een licht voor hen zijn en pal staan voor het goede. Dat houdt in dat we minimaal een goed voorbeeld zijn door niet aan de zonde deel te nemen en ervoor te zorgen dat we ons niet in dubieuze situaties of in dubieus gezelschap bevinden. Maar moeten we anderen op hun slechte gedrag wijzen en ze laten weten wat Gods wetten zijn en waarom wij die proberen na te leven? Als dat zo is, wanneer en hoe moeten we dat dan doen?

Het antwoord hangt waarschijnlijk af van de situatie, de soort relatie die we met die mensen hebben en hun kennis van Gods wetten. Het is bijvoorbeeld beter om onder vier ogen met familieleden en goede vrienden te praten dan om een groep kennissen tot bekering te roepen. We moeten open staan voor de inspiratie van de Heilige Geest. Hij kan onze woorden en daden leiden, zodat we de juiste balans kunnen vinden tussen liefde, verdraagzaamheid en standvastige toewijding aan de normen van de Heer.