Mga Tinubdan sa Kalinaw ug Gahum

Ni Elder Carlos A. Godoy

Sa Kapangulohan sa Seventy

Sa unsa nga paagi nga kadtong kinsa nag-atubang og mga hagit magmalinawon, malipayon, ug magmalig-on gihapon?

Usa sa labing makapatandog nga mga kasinatian nga akong nasinati isip usa ka General Authority mao ang pag-alagad sa atong minahal nga mga Santos sa Venezuela. Ang mga tawo didto, lakip sa mga miyembro sa Simbahan, nagpuyo sa malisud nga mga sirkumstansya. Hinoon, bisan kini nga kamatuoran anaa, makita usab nako, sa akong kanunay nga pagbisita sa nasud, nga adunay kalainan tali sa kinabag-an nga populasyon ug sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.

Ang Kasinatian sa Venezuela

Ang mga Santos sa Venezuela naghimo sa ilang labing maayo. Tinuod nga daghan ang nag-antus ug naglisud, ug ang Simbahan aktibo sa pagsuporta niadtong nanginahanglan pinaagi sa mga pundo sa halad sa puasa, sa mga programa sa welfare, ug sa self-reliance. Apan samtang ang mga Santos adunay mga rason nga magmasulub-on, bisan sa tanang mga hagit nga ilang giatubang, malipayon sila nga mga tawo—malinawon sa ilang kaugalingon, kasagaran nagpahiyom, ug naglaum sa maayong mga panahon sa umaabut.

Tinuod kini alang sa kabatan-onan sa Simbahan sa Venezuela. Ang ilang mga hagit sa personal ug sa pamilya nakapalig-on nila ug nag-andam nila alang sa umaabut. Ug kini usab tinuod alang sa mga misyonaryo sa Venezuela. Kinahanglan sila nga magmalig-on sa ilang kaugalingon, alang sa ilang mga investigator, ug alang sa ilang mga pamilya. Ug sila lig-on. Nagpahinumdom sila nato sa 2,000 ka batan-ong mangugubat ni Helaman. Bisan gamay ra, sila “hilabihan ka walay kahadlok tungod sa pagkaisug” (tan-awa sa Alma 53:20–21). Sa Venezuela ang Ginoo nag-andam og lig-on nga henerasyon sa mga inahan, mga amahan, ug mga lider. Kon ikauban namo ang mga Santos didto, among makita ang among kaugalingon nga puno sa pagtuo sa ebanghelyo ug sa umaabut.

Kalinaw sa mga Panahon sa mga Kasamok

Sa unsa nga paagi nga kini nga mga miyembro, kinsa nag-atubang sa mao nga mga hagit, magmalinawon, magmalipayon, ug magmalig-on gihapon? Nagtuo ko nga unsay nahitabo sa kadaghanan kanila mao nga sila mas nagdepende sa Dios. Isip sangputanan, nakadawat sila og kalig-on gikan sa tinubdan sa tanang kalig-on. Nakita nila ang mga panalangin nga ilang nadawat gikan sa Langitnong Amahan, misalig sila sa gahum ni Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula, ug sila gihupay, gisuportahan, ug gilig-on sa Espiritu Santo. Isip resulta, ang ilang mga luwan migaan, ang ilang kasubo nahupay, ug nakakaplag silag kalinaw taliwala sa ilang mga pagsulay.

Ang mga miyembro sa Venezuela nakasinati og moderno nga ehemplo sa unsay nahitabo ni Alma ug sa iyang katawhan sa Basahon ni Mormon:

“Ug karon nahinabo nga ang mga alantuson diin gibutang diha kang Alma ug sa iyang mga kaigsoonan gihimo nga magaan; oo, ang Ginoo mipalig-on kanila nga sila makadaug sa ilang mga alantuson uban sa kasayon, ug sila motugyan sa maayo nga buot ug uban sa pailub ngadto sa tanan nga kabubut-on sa Ginoo” (Mosiah 24:15).

Ang Maulaon nga Gahum ni Jesukristo

Ang akong pagpamatuod sa tinguha sa Dios sa pagpanalangin kanato mas milig-on pinaagi sa paggahin og panahon sa atong mga miyembro sa Venezuela. Sama sa kasinatian ni Alma ug sa iyang mga sumusunod, ang mga Santos sa Venezuela nalig-on, ug ang nagkadako nila nga kapasidad nakapagaan sa mga luwan nga ilang gipas-an. Ang Manluluwas midapit kanato sa pagduol ngadto Kaniya kon kita adunay bug-at nga luwan, ug kita makakaplag og kapahulayan (tan-awa sa Mateo 11:28–30). Kining buotan nga mga miyembro gihatagan og gahum sa pagpas-an sa ilang mga luwan pinaagi sa kusog sa Ginoo.

Venezuelan Saints — Ang mga Santos sa Venezuela malipayon nga mga tawo—malinawon sa ilang kaugalingon, sa kasagaran mapahiyumon, maglaum sa mas maanindot nga adlaw sa umaabut.

Isip sangputanan sa ilang mga pagsulay, ug isip usa ka panalangin sa pagbutang sa ilang pagsalig sa Manluluwas ug sa Iyang grasya, nakasinati sila og kausaban sa kasingkasing ug sila “mahimo nga ingon sa usa ka bata, manunuton, maaghup, mapainubsanon, mapailubon, puno sa gugma, mauyunon sa pagdawat sa tanan nga mga butang diin ang Ginoo makakita nga angay ipahamtang nganha [kanila], bisan ingon sa usa ka bata nga motugyan sa iyang kaugalingon ngadto sa iyang amahan” (Mosiah 3:19).

Sa pag-summarize, pinaagi sa mga pagsulay nakapalambo sila og Kristohanon nga mga kinaiya nga gilauman nga maangkon sa tanang mga disipulo ni Kristo.

Unsay nahitabo kanila mao ang sama nga proseso nga kinahanglang mahitabo kanato. Kitang tanan adunay mga hagit ug mga pagsulay sa kinabuhi. Kon kita aduna, kinahanglang pangutan-on nato ang atong kaugalingon:

Modangup ba kita sa Dios sa pagtabang nato sa pagbuntog niadtong malisud nga mga panahon?
Andam ba kitang mobayad sa bili aron mahimong mas maayo nga tawo ug makapalambo og Kristohanong mga hiyas nga gikinahanglan kaayo sa atong kauswagan?
Nakasabut ba kita nga pinaagi sa gahum sa Pag-ula sa Manluluwas, makakaplag kita og kalig-on ug paglaum?

Unsaon ug ngano nga ang Manluluwas makahimo sa paghatag sa maong kahupayan ug gahum? Ang mga kasulatan nagsulti kanato: “Ug siya magpadayon, mag-antus sa mga sakit ug mga kasakit ug mga pagtintal sa matag matang; ug kini aron ang pulong matuman nga nag-ingon nga siya modala diha kaniya sa mga sakit ug mga balatian sa iyang mga katawhan.

“Ug siya modala diha kaniya sa kamatayon, nga siya mahimo nga mobadbad sa mga higot sa kamatayon diin naghigot sa iyang mga katawhan; ug siya modala diha kaniya sa ilang mga kahuyang, nga ang iyang kasingkasing mahimo nga mapuno uban sa kalooy, sumala sa unod, nga siya mahimo nga masayud sumala sa unod unsaon pagtabang ang iyang mga katawhan sumala sa ilang mga kahuyang” (Alma 7:11–12).

Ang Ginoo Nasayud

Sama sa gitudlo ni Elder David A. Bednar sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, “Ang Manluluwas nag-antus dili lamang alang sa atong mga kadautan apan usab sa walay kaangayan, dili patas, sa kasakit, sa tumang kaguol, ug sa emosyonal nga mga pag-antus nga sa kanunay naghasol kanato. … Kamo ug ako sa panahon sa kahuyang makatuaw, ‘Walay nakasabut. Walay nakahibalo.’ Walay tawhanong binuhat, tingali, ang nakahibalo. Apan ang Anak sa Dios hingpit nga nakahibalo ug nakasabut, kay Siya mibati ug mipas-an sa atong mga palas-anon una pa kay kanato. Ug tungod kay Iyang gibayaran ang hingpit nga kantidad ug mipas-an sa palas-anon, Siya makasabut kanato sa hingpit ug ikatunol ngari kanato ang Iyang mga bukton sa kalooy sa daghang yugto sa atong kinabuhi.” (“Ang Pag-ula ug ang Panaw sa Pagka-mortal,” Liahona, Abr. 2012, 19).

Si Elder Bednar dayon mikutlo niini nga kasulatan, nga nagtabang nato nga makasabut nga tungod sa Pag-ula ni Jesukristo, ang matag usa nato makakaplag og kalipay:

“Umari kanako, kamong tanan nga nabudlay ug nabug-atan, ug papahulayon ko kamo.

“Isangon ninyo ang akong yugo diha kaninyo, ug pagtuon kamo gikan kanako; kay ako maaghup ug mapaubsanon sa kasingkasing: ug makakaplag kamog pahulay alang sa inyong mga kalag.

“Kay masayon ang akong yugo, ug magaan ang akong luwan” (Mateo 11:28–30).

Gusto kong modugang sa akong pagpamatuod ngadto sa mga pulong ni Elder Bednar. Nasayud usab ako nga pinaagi sa personal nga kasinatian nga kita makakaplag og kalig-on ug kalinaw diha sa mahigugmaong mga bukton sa atong Manluluwas. Ang matubsanong gugma ug sa makaabag nga gahum sa Manluluwas dili lang tinubdan sa kapasayloan sa atong mga sala apan usa usab ka gamhanan nga tinubdan sa paglaum, kalinaw, kalig-on, kahupayan, sa talento, inspirasyon, ug sa tanan nga gikinahanglan sa pagtabang nato nga moagi sa atong panaw niini nga kinabuhi ug magmalampuson. Sa tinuod kita makasalig sa “mga maayo nga buhat, kalooy, ug grasya sa Balaang Mesiyas” (2 Nephi 2:8).

Ang Paggamit Niini sa Atong Kaugalingong Kinabuhi

Unsaon nato sa pag-access niini nga tinubdan sa kalig-on? Unsay atong buhaton aron makakuha sa tabang nga atong gikinahanglan?

Una, kinahanglan nga kita adunay hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula. Kinahanglan nga makasabut kita nga Siya ug ang Iyang Amahan mao ang mga tinubdan sa kalinaw ug gahum. Gihimo nila ang tanan nga posible.

Dayon, kinahanglan nga kita molihok ug mobuhat sa atong pinakamaayo sa bisan unsay atong giagian. Tingali naningkamot kita sa pagbuntog og kahuyang, nangita og kahupayan gikan sa kasubo, o naningkamot sa pagpalambo og talento. Bisan kon ang atong labing maayo ingon og dili igo usahay, kon tinud-anay natong ihatag ang atong labing maayo, ang Ginoo pinaagi sa Iyang grasya mopanalangin kanato sa unsay atong gikinahanglan.

“Samtang ikaw ug ako makasabut ug mogamit sa makaabag nga gahum sa Pag-ula sa personal natong kinabuhi,” si Elder Bednar miingon, “mag-ampo kita ug magtinguha sa kalig-on sa pag-usab sa atong mga kahimtang kay sa mag-ampo nga mausab ang atong mga kahimtang. Mamahimo kita nga mga instrumento kinsa molihok kay sa mga butang nga aghaton sa paglihok (tan-awa sa 2 Nephi 2:14)” (“Ang Pag-ula ug ang Panaw sa Pagka-mortal,” Liahona, 16).

Kinahanglan usab nga hinumduman nato nga kon kita nagbuhat sa atong bahin, ang Ginoo anaa sa atong kiliran. Ang atong bahin sa gubat wala magkinahanglan nga makig-away nga mag-inusara. Magauban siya kanato, gikan sa sinugdanan hangtud sa katapusan. Mopamatuod ko nga ang mga pulong ni Isaias tinuod: “Kay Ako, ang Ginoo nga imong Dios mokupot sa imong kamot nga tuo, nga magaingon kanimo, Ayaw kahadlok; Ako magatabang kanimo” (Isaias 41:13). Tinuod kana alang sa mga Santos sa Venezuela, ug tinuod kini alang sa mga Santos bisan asa sa kalibutan.