Հիսուս Քրիստոսի Քավությունը

Թեդ Ռ․ Քալիսթեր

Վերջերս ազատված Կիրակնօրյա դպրոցի գերագույն նախագահ

Փրկիչի քավությունը ոչ միայն անսահման է իր ծավալով, այլ նաև անհատական է իր հասանելիությամբ:

Տարվա այս ժամանակահատվածում մենք առանձնապես ուրախանում ենք և խորհրդածում Փրկիչի Քավության շուրջ: Սա իսկապես այս աշխարհի կամ տիեզերքի երբևէ հայտնի դարձած ամենագերբնական, միտքն ընդարձակող, սիրավառ վարդապետությունն է: Այն իմաստ, նպատակ և հույս է հաղորդում մեր կյանքին:

Ապա ուրեմն ի՞նչ է Հիսուս Քրիստոսի Քավությունը: Ինչ որ առումով դա աստվածային իրադարձությունների մի շարք է, որը սկիզբ առավ Գեթսեմանիում, շարունակվեց խաչի վրա և գագաթնակետին հասավ գերեզմանից Փրկիչի հարությամբ: Այն թելադրվեց մեզանից յուրաքանչյուրի հանդեպ աներևակայելի սիրուց: Այն պահանջեց մի էակ, ով անմեղ էր, անհուն զորություն ուներ տարրերի վրա, նույնիսկ մահվան վրա, ով անսահման կարողություն ուներ տանելու բոլոր մեր մեղքերի և տկարությունների հետևանքները և ով, փաստորեն, իջավ այդ բոլորից ներքև:¹ Այս էր Հիսուս Քրիստոսի առաքելությունը` սա էր Նրա Քավությունը:

Ապա ո՞րն էր դրա նպատակը։ Այն մեզ հնարավորություն տվեց վերադառնալ Աստծո ներկայություն, ավելի նմանվել Նրան և ունենալ լիարժեք ուրախություն: Սա արվեց՝ հաղթահարելով չորս խոչընդոտ.

Ֆիզիկական մահը
Ադամի կողմից և մեր մեղքերից առաջացած հոգևոր մահը
Մեր չարչարանքներն ու տկարությունները
Մեր թուլություններն ու թերությունները

Բայց ինչպե՞ս Փրկիչը կարողացավ իրականացնել այդ` առանց խախտելու արդարության օրենքները:

Պատկերացրեք մի պահ` մտածելով զվարճալի ազատ անկման մասին, մարդն անխոհեմ որոշում է ընդունում և ինքնակամ ցատկում է փոքրիկ ինքնաթիռից: Այդ անելուց հետո նա արագ հասկանում է իր գործողությունների անմտությունը: Նա կամենում է ապահով վայրէջք կատարել, բայց մի խոչընդոտ կա` ձգողականության օրենքը: Նա շարժում է իր թևերը շշմեցուցիչ արագությամբ, բայց ոչ մի օգուտ: Նա փոխում է իր մարմնի դիրքը լողալու կամ սահելու համար, որպեսզի դանդաղեցնի վայրէջքը, բայց ձգողականության օրենքն անգութ է և անողորմ: Նա փորձում է տրամախոսել բնության այդ հիմնական օրենքի հետ. «Դա սխալ էր: Ես այլևս երբեք չեմ անի այդ»: Բայց նրա աղերսանքները չեն հասնում խուլ ականջներին: Ձգողականության օրենքը չի ճանաչում որևէ կարեկցանք, այն բացառություններ չի անում: Բայց, բարեբախտաբար մարդը հանկարծ իր մեջքին մի բան է զգում: Նրա ընկերը, ինքնաթիռում զգալով անմտության պահը, օդապարիկ էր դրել այնտեղ` հենց ցատկելուց առաջ: Նա գտնում է ձգափոկը և քաշում այն: Հանդարտված, նա ապահով լողում է դեպի գետինը: Մենք գուցե հարցնենք. «Միթե՞ ձգողականության օրենքն էր խախտվել, թե այդ օդապարիկը գործեց այդ օրենքի համաձայն` ապահովելով ապահով վայրէջք»:

Երբ մենք մեղք ենք գործում, նմանվում ենք այդ հիմար մարդուն, ով ցատկեց ինքնաթիռից։ Ինչ էլ որ անենք ինքնուրույն, մեզ միայն վթարային վայրեջք է սպասվում: Մենք ենթակա ենք արդարադատության օրենքին, որը ձգողականության օրենքի նման խստապահանջ է և չներող: Մենք կարող ենք փրկվել միայն Փրկիչի շնորհիվ, Նրա Քավության միջոցով, ով ողորմածաբար ապահովում է մեզ այսպես ասած հոգևոր օդապարիկ կամ անկարգել: Եթե մենք հավատք ունենք առ Հիսուս Քրիստոս և ապաշխարում ենք (նկատի ունեմ անում ենք մեր մասը և քաշում ենք ձգափոկը), ապա Փրկիչի պաշտպանական ուժերը միջամտում են ի օգուտ մեզ, և մենք կարող ենք հոգևորապես անվնաս վայրէջք կատարել:

Սակայն դա հնարավոր է միայն այն պատճառով, որ Փրկիչը հաղթահարել է չորս խոչընդոտները, որոնք կարող են խանգարել մեր հոգևոր առաջընթացին:

1.Մահը Հիսուս Քրիստոսը հաղթահարեց մահը Իր փառահեղ Հարության միջոցով: Պողոս Առաքյալն ուսուցանել է. «Քանզի ինչպես Ադամով ամենը մեռնում են, այնպես էլ Քրիստոսով ամենը կենդանանում են»:²

2. Մեղքը Տերը հաղթահարեց մեղքը և հանցանքը բոլոր նրանց համար, ովքեր ապաշխարում են: Նրա մաքրագործող զորությունն այնքան խորն ու լայնածավալ է, որ Եսայիան խոստացել է. «Եթե ձեր մեղքերը կրկնակի կարմիրի պես լինին, ձյունի պես պիտի սպիտականան»:³

Երբեմն ես հանդիպել եմ լավ Սրբերի, ովքեր դժվարություն ունեն իրենց ներելիս, ովքեր անմեղորեն, բայց սխալմամբ սահմաններ են դրել Փրկիչի փրկագնող զորությունների վրա: Նրանք ակամայից անսահման Քավությունը դարձրել են սահմանափակ, որը ինչ-որ ձևով չի գործում իրենց որոշակի մեղքի կամ թուլության պատճառով: Բայց սա անսահման Քավություն է, որովհետև այն ներառում է և սահմանագծում է ամեն մեղք և թուլություն, ինչպես նաև ուրիշների կողմից ձեզ պատճառված ամեն վիրավորանք կամ ցավ:

Տրուման Գ. Մադսենը կատարել է այս սփոփիչ դիտարկումը.

«Եթե կան ոմանք, ովքեր մոլորվել են այն համոզմունքով, որ դուք շատ հեռու եք գնացել, … որ դուք մեղքի թույնն եք ընդունել, որն անհնար է դարձնում երբևէ կրկին լինել ձեզ այն, ինչ կարող էիք լինել, ապա լսեք ինձ:

Ես վկայություն եմ բերում, որ դուք չեք կարող ավելի խորը սուզվել, քան Հիսուս Քրիստոսի լույսը և մաքրագործող զորությունը կարող է հասնել: Ես վկայություն եմ բերում, որ քանի դեռ կա ապաշխարելու և ձգտելու կամքի մեկ իսկ կայծ, Նա այնտեղ է: Նա, ուղղակի չիջավ մինչև ձեր վիճակը, Նա իջավ դրանից ներքև, «որպեսզի կարողանար լինել ամենի մեջ և բոլոր բաների միջոցով` ճշմարտության լույսը»:[Վարդապետույուն և Ուխտեր 88.6:]»⁴

Փրկիչի Քավության և դրա անսահման հետևանքները հասկանալու այդքան կարևոր լինելու պատճառներից մեկն այն է, որ մեծացող ըմբռնման հետ գալիս է ուժգնացող ցանկություն` ներել ինքներս մեզ և ուրիշներին:

Չնայած մենք, գուցե, հավատում ենք Քրիստոսի մաքրագործող զորություններին, սակայն հաճախ հարց է առաջանում. «Ինչպե՞ս եմ իմանում, որ իմ մեղքերը ներվել են»: Եթե մենք զգում ենք Հոգին, ապա դա մեր վկայությունն է, որ մենք ներվել ենք, կամ որ մաքրագործող գործընթաց է տեղի ունենում: Նախագահ Հենրի Բ. Այրինգն ուսուցանել է. «Եթե դուք զգացել եք Սուրբ Հոգու ազդեցությունը, … կարող եք ընդունել դա որպես ապացույց, որ Քավությունը գործում է ձեր կյանքում»:⁵

Ոմանք գուցե հարցնեն. «Բայց, եթե ես ներվել եմ, ինչո՞ւ եմ դեռևս զգում մեղքը»: Հավանաբար Աստծո ողորմածությամբ այդ մեղքի հիշողությունը նախազգուշացում է, այսպես ասած հոգևոր «կանգառի նշան», առնվազն որոշ ժամանակով, որն աղաղակում է մեզ, երբ լրացուցիչ գայթակղություններ են հանդիպում մեզ. «Մի գնա ներքև այդ ճանապարհով: Դու գիտես ցավը, որ այն կարող է բերել»: Այդ առումով, այն ծառայում է որպես պաշտպանություն, ոչ թե պատիժ:

Ուրեմն, հնարավո՞ր է արդյոք հիշել մեր մեղքերը և, այնուամենայնիվ, զերծ լինել մեղքից:

Ալման հիշում էր իր մեղքերը նույնիսկ իր ապաշխարելուց հետո տարիներ շարունակ: Բայց, երբ նա աղաղակեց առ Հիսուսը ողորմածության համար, նա ասաց. «Ես այլևս չկարողացա հիշել իմ ցավերը. այո, ես այլևս տակնուվրա չէի լինում իմ մեղքերի հիշողությունից»:⁶

Ինչպե՞ս կարող էր նա հիշել իր մեղքերը, բայց չզգալ ցավ կամ մեղք: Որովհետև, երբ ապաշխարում ենք, «մենք ծնվում ենք Աստծուց»:⁷ Մենք դառնում ենք, ինչպես սուրբ գրություններն են ասում «նոր արարածներ»⁸ Քրիստոսում: Կատարյալ ազնվությամբ մենք այժմ կարող ենք ասել. «Ես այն տղամարդը կամ կինը չեմ, ով անցյալում գործել է այդ մեղքերը: Ես նոր և փոխակերպված էակ եմ»:

3. Չարչարանքներ և թուլություններ Ալման մարգարեացավ, որ Քրիստոսը «պիտի գնա առաջ՝ տանելով ցավեր և չարչարանքներ, և փորձություններ ամեն տեսակի»։ Ինչո՞ւ: Որպեսզի նրա սիրտը լցվի ողորմությամբ, … որպեսզի նա կարողանա իմանալ, ըստ մարմնի, ինչպես սատարել իր ժողովրդին՝ ըստ նրանց թուլությունների»:⁹

Ինչպե՞ս է Նա իրականացնում այդ։ Երբեմն Նա վերացնում է չարչարանքը, երբեմն Նա ուժեղացնում է մեզ` դիմանալու համար, իսկ երբեմն Նա տալիս է մեզ հավերժական հեռանկար` ավելի լավ հասկանալու դրանց ժամանակավոր բնույթը: Լիբերթիի բանտում, գտնվելով խորը տառապանքների մեջ, Մարգարե Ջոզեֆ Սմիթն աղաղակեց. «Ով Աստված, որտե՞ղ ես դու»:¹⁰ Վայրկենական սփոփանք տալու փոխարեն, Աստված պատասխանեց. «Որդիս, խաղաղություն քո հոգուն, քո ձախորդություններն ու քո չարչարանքները կտևեն միայն մի փոքր պահ, և հետո, եթե դու լավ համբերես, Աստված քեզ վեր կբարձրացնի. դու կհաղթես քո բոլոր թշնամիներին»:¹¹

Ջոզեֆն այդ ժամանակ հասկացավ, որ այդ դառը փորձառությունը ընդամենը մի կետ էր հավերժության լուսապատկերում: Այս ընդլայնված տեսլականով, նա գրեց Սրբերին այդ նույն բանտախցից. «Շատ սիրելի՛ եղբայրներ, եկեք ուրախությամբ անենք ամեն բան, որ մեր ուժի սահմաններում է, և հետո, թող մենք կանգնենք հանգիստ, ամենայն համոզվածությամբ՝ տեսնելով Աստծո փրկությունը»։¹² Փրկիչի Քավության շնորհիվ, մենք կարող ենք ունենալ հավերժական հեռանկար, որն իմաստ է տալիս մեր փորձություններին և հույս` մեր մխիթարության համար:

4. Թուլություններ և թերություններ Իր Քավության շնորհիվ Փրկիչն ունի իրավազորող ուժեր, որոնք երբեմն կոչվում են շնորհ,¹³ որոնք կարող են օգնել մեզ հաղթահարել մեր թուլությունները և անկատարությունները, և այդպիսով օգնել մեզ Նրա նման դառնալու մեր ձգտումներում:

Մորոնին այսպես է ուսուցանել. «Այո, եկեք Քրիստոսի մոտ, և կատարելագործվեք նրանում, … որպեսզի նրա շնորհով դուք կատարյալ լինեք Քրիստոսում»:¹⁴ Թվում է, առնվազն կան երկու ուղիներ կամ միջոցներ, որոնք հնարավորություն են տալիս մեզ օգտվել այդ իրավազորող ուժերից, որոնք կարող են զտել, նույնիսկ, կատարյալ դարձնել մեզ:

Առաջինը փրկարար արարողություններն են: Սուրբ գրություններն ասում են մեզ. «Նրա արարողություններում է բացահայտվում աստվածայնության զորությունը»:¹⁵ Երբեմն, մենք գուցե մտածենք արարողությունների մասին, որպես մի ստուգացուցակի, որն անհրաժեշտ է վեհացման համար, բայց իրականում յուրաքանչյուրը բացահայտում է աստվածային մի ուժ, որն օգնում է մեզ ավելի նման դառնալ Քրիստոսին: Օրինակ.

Երբ մկրտվում ենք, և ստանում Սուրբ Հոգու պարգևը, մենք մաքուր ենք դառնում, այդպիսով դառնալով Աստծո նման ավելի սուրբ:
Բացի այդ, Սուրբ Հոգու միջոցով, մեր մտքերը կարող են լուսավորվել և մեր սրտերը փափկել, որպեսզի կարողանանք Նրա նման մտածել և զգալ:
Եվ երբ մենք կնքվում ենք որպես կողակիցներ, մենք իրավունք ենք ունենում ժառանգել «գահեր, իշխանություններ և զորություններ»՝¹⁶ որպես պարգևներ Աստծուց:

Երկրորդ ուղին այդ իրավազորող ուժերի համար Հոգու պարգևներն են: Քրիստոսի Քավության շնորհիվ մենք իրավունք ունենք ստանալ Սուրբ Հոգու պարգևը և նրան ուղեկցող հոգևոր պարգևներ: Այդ պարգևները բարեպաշտության հատկանիշներ են, ուստի ամեն անգամ, երբ մենք ձեռք ենք բերում Հոգու պարգև, մենք ավելի ենք նմանվում Աստծուն: Անկասկած, ահա թե ինչու են սուրբ գրությունները պատվիրում մեզ բազմաթիվ առիթներով ձգտել այդ պարգևներին։¹⁷

Նախագահ Ջորջ Ք. Քենոնն ուսուցանել է. «Ոչ մի մարդ չպիտի ասի․ «Օհ, ես չեմ կարող վերահսկել ինձ, իմ էությունն է այդպիսին»։ Դա նրան չի արդարացնում այն պատճառով որ Աստված խոստացել է … տալ պարգևներ, որոնք արմատախիլ կանեն [մեր թուլությունները]։ … Եթե մենք թերանում ենք ինչ-որ բանում, ապա մենք պարտավոր ենք աղոթել պարգևի համար, որը մեզ կատարյալ կդարձնի։¹⁸

Այսպիսով, Փրկիչի Քավությունը մեզ կյանք է տալիս` մահվան փոխարեն, «գեղեցկություն` մոխրի փոխարեն»¹⁹ բժշկություն`ցավի փոխարեն և կատարելություն` թուլության փոխարեն: Սա երկնքի հակաթույնն է այս աշխարհի խոչընդոտների և մաքառումների դեմ:

Փրկիչի մահկանացու կյանքի վերջին շաբաթվա ընթացքում, Նա ասաց. «Աշխարհքում նեղություն կունենաք. բայց քաջացեք, ես հաղթել եմ աշխարհքին»:²⁰ Քանի որ Փրկիչն իրականացրեց Իր Քավությունը, չկա ոչ մի արտաքին ուժ, իրադարձություն կամ անձնավորություն, որը կարողանա խանգարել մեզ հասնել վեհացման, եթե միայն պահենք Աստծո պատվիրանները: Այդ գիտելիքով մենք կարող ենք առաջ մղվել արիացած և բացարձակ վստահությամբ, որ Աստված մեզ հետ է այս երկնային որոնումներում:

Ես բերում եմ իմ վկայությունը, որ Փրկիչի Քավությունը ոչ միայն անսահման է ծավալով, այլ հասանելի է նաև անհատապես, որ այն կարող է ոչ միայն մեզ վերադարձնել Աստծո ներկայություն, այլ նաև հնարավորություն ընձեռել մեզ դառնալ Նրա նման, որը Քրիստոսի Քավության բարձրագույն նպատակն է: Սրա վերաբերյալ ես բերում եմ իմ երախտապարտ և վստահ վկայությունը Հիսուս Քրիստոսի անունով, ամեն: