“Si Jesukristo Mao ang Atong Manluluwas,” Liahona, Abr. 2023.
Ang mga Milagro ni Jesus
Si Jesukristo Mao ang Atong Manluluwas
Ako mosaksi nga pinaagi sa Iyang Pagkabanhaw ug sa Pagpahiuli sa Iyang ebanghelyo, si Jesukristo mibukas ngadto sa tanan sa oportunidad nga moagi sa tabil ngadto sa presensya sa Iyang Amahan.
He Is Risen [Siya Nabanhaw], ni Greg K. Olsen, dili mahimong pakopyahan
“Nganong naghilak ka man?” ang nabanhaw nga Manluluwas nangutana ni Maria Magdalena samtang siya nagbarog sa gawas sa walay sulod nga lubnganan.
“Senyor, mitubag siya, “kon ikaw maoy nagkuha kaniya, tug-ani ako hain mo siya ibutang kay ako siyang kuhaon.”
“Maria,” miingon si Jesus.
“Rabboni,” siya mitubag sa dihang siya nakaila sa Ginoo. (Tan-awa sa Juan 20:15–16.)
Gikan sa pagpakita sa Manluluwas ngadto ni Maria ngadto sa Iyang pagpakita sa Iyang Apostoles diha sa taas nga kuwarto (tan-awa sa Lucas 24:36–43), sa 500 ka kaigsoonan sa usa ka higayon (tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:6), sa pundok sa katawhan nga ang gidaghanon 2,500 diha sa yuta sa Bountiful (tan-awa sa 3 Nephi 11:7–17), ug ni Joseph Smith sa atong panahon,1 ang Iyang Pagkabanhaw mao ang usa sa labing mabinantayong gidokumento nga mga panghitabo sa kasaysayan sa tawo.
Kini usab ang labing importante nga hitabo sa tibuok kasaysayan.
Atol sa Iyang yutan-ong pangalagad, gibuhi og balik ni Jesukristo ang anak nga lalaki sa biyuda (tan-awa sa Lucas 7:11–15), ang anak nga babaye ni Jairo (tan-awa sa Marcos 5:38–42), ug ang Iyang higala nga si Lazaro (tan-awa sa Juan 11:39–44). Dayon, sa dihang ang Iyang mortal nga pangalagad natapos, ug pinaagi sa gahom nga gihatag Kaniya sa Dios nga Amahan, si Jesus mibanhaw sa Iyang Kaugalingon.
“Gub-a ninyo kining maong templo,” siya naghisgot sa Iyang lawas, “ug sa tulo ka adlaw tukuron ko kini pag-usab” (Juan 2:19).
“Ang Amahan nahigugma kanako,” Siya usab mipahayag, “kay ako andam man pagtugyan sa akong kinabuhi aron madawat ko kini pagbalik.
“Walay makahimo pagpatay kanako, ang akong kinabuhi ihatag ko sa kaugalingon kong pagbuot. Mahimo ko ang paghalad sa akong kinabuhi ug mahimo ko usab ang pagbawi niini. Mao kini ang gisugo kanako sa akong Amahan.” (Juan 10:17–18).
Ang Pagkabanhaw sa Manluluwas mao ang kataposan nga kadaogan, ang kataposan nga milagro,2 tungod sa pagka-orden nang daan, dili mahulagway nga paghingutas, ug balaan nga gahom gikan sa kahitas-an. Pinaagi sa dili matugkad nga gahom—nga nahimong maanaa pinaagi sa gugma, pagkahibalo sa tanan, ug pagkamakagagahom sa tanan sa Iyang Amahan—si Jesukristo nahimong “una sa tanan” (1 Mga Taga-Corinto 15:23) sa Pagkabanhaw.
Unsa ang Kahulogan sa Pagkabanhaw alang Kanato
Ako mapasalamaton nga ako nakauli nianang Sabado niadtong 2005. Ang akong unang asawa, si Dantzel, ug ako nahuman na sa among mga buluhaton sa balay ug nakahukom nga morelaks sulod sa pipila ka minuto. Kami naglingkod sa sopa, naggunitay sa kamot, ug nagsugod sa pagtan-aw sa usa ka programa sa telebisyon.
Sa pipila ka gutlo, si Dantzel sa kalit ug wala damha malinawon nga namatay. Ang akong mga paningkamot sa pagbuhi kaniya wala magmalampuson. Ang kakugang ug kasubo misanap kanako. Ang akong suod nga higala dul-an sa 60 ka tuig nawala.
Napulo ka tuig sa wala pa kana nga panghitabo, nawala nako ang usa ka anak nga babaye tungod sa kanser. Si Emily 37 anyos lang. Niadtong 2019, nawala nako ang ikaduha nga bililhong anak nga babaye nianang makahadlok nga sakit. Si Wendy 67 lang.
Nianang mga panahon sa kamatayon, mapasalamaton ko sa akong pagpamatuod sa Ginoo nga si Jesukristo. Sa Iyang kadaogan ibabaw sa lubnganan, makita nato ang saad sa atong kaugalingon nga pagkabanhaw.
Come unto Me [Duol ngari Kanako], ni Eva Timothy
“Gihatag kanako ang tanang gahom sa langit ug sa yuta” (Mateo 28:18), ang Manluluwas mipahayag human sa Iyang Pagkabanhaw. Kana nga gahom naglakip sa mga yawe sa Pagkabanhaw. Ako nasayod nga Siya mogamit niadto nga mga yawe sa pagbanhaw ni Dantzel, Emily, ug Wendy, sama nga Siya mogamit niadto nga mga yawe sa pagbanhaw sa uban sa tawhanong pamilya.
Alang sa mga anak sa Dios, ang pagkabanhaw nagpasabot nga ang pagkatigulang, pagkadaot, ug pagkadunot mawala. “Kini nga mortal mahimo nga imortal” (Mosiah 16:10), ug “ang espiritu ug ang lawas pagahiusahon pag-usab diha sa iyang hingpit nga kahimtang” (Alma 11:43).
Ang pagkabanhaw mihimo usab nga posible sa laing pagkahiusa—ang pagkahiusa sa mga pamilya. Kita nagpuyo pinaagi sa gugma, mao nga kita mobakho kon ang usa ka minahal mamatay (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 42:45). Apan sama ni Maria Magdalena, kita makahimo nga ang atong mga luha sa kasubo mahimong mga luha sa kalipay sa atong pagpaabot sa umaabot gumikan sa panglantaw sa usa ka mahangtorong pamilya.
Pinaagi sa bag-o ug walay kataposan nga pakigsaad sa ebanghelyo, kita magminyo alang karon ug sa kahangtoran diha sa templo. Samtang atong tahoron ang mga pakigsaad nga atong gihimo didto ug pamalandongon ang mga saad sa Ginoo ngadto sa Iyang katawhan sa pakigsaad, mawala ang atong kahadlok sa kamatayon. Hinoon, kita malipayong magpaabot sa pagsulod pag-usab sa presensya sa Dios uban sa atong mga minahal.
Ang celestial nga kaminyoon mao ang pakigsaad sa kahimayaan. Kadtong naminyo sa ingon nga paagi, ang Ginoo nagsaad nga, “mobangon sa unang pagkabanhaw … ug makapanunod og mga trono, mga gingharian, mga kayutaan, ug mga kagamhanan, kamandoan, … sa ilang pagkahimaya ug himaya sa tanan nga mga butang” (Doktrina ug mga Pakigsaad 132:19).
Ang mga katuyoan sa Paglalang, sa Pagkapukan, ug sa Pag-ula anaa tanan diha sa mga templo. Ang mga kalibotan nagkinahanglan niining makapahupay nga kahibalo. Mao kana ngano nga kita mopundok sa Israel.
Pangandam alang sa Inyong Mahangtoron nga Umaabot
Ang pagbiya ni Dantzel ug sa akong mga anak nga babaye nagpahinumdom nako sa usa ka importante nga kamatuoran: “Kini nga kinabuhi mao ang panahon alang sa mga tawo sa pagpangandam sa pagsugat sa Dios; o, tan-awa ang adlaw niini nga kinabuhi mao ang adlaw alang sa mga tawo sa paghimo sa ilang mga buluhaton” (Alma 34:32).
Sa iyang tibuok kinabuhi, si Dantzel nangandam sa pagbalik ngadto sa iyang langitnong panimalay. Siya nasayod nga ang iyang panahon sa yuta bililhon. Siya nagpuyo matag adlaw ingon og kini ang iyang kataposan.
Nangutana si Job, “Kon ang tawo mamatay, mabuhi ba siya pag-usab?” (Job 14:14). Tungod sa Pag-ula ni Jesukristo, ang tubag sa pangutana ni Job mao ang lanog nga oo! Kita gayod mabanhaw. Ang pangutana nga kinahanglan nga tubagon sa matag usa nato mao kini: “Andam ba ako nga mopuyo diha sa presensya sa Dios human sa akong pagkabanhaw?”
Ang ubang mga anak sa Dios nagpakabuhi ingon og sila wala magplano nga mamatay. Ang uban nagpakabuhi ingon og sila dili manubag sa ilang mga aksiyon. Kita ba naghimo og mga desisyon alang sa kahangtoran o alang lamang karon? Kita dili mahimong mobutang sa atong mga prayoridad diha sa temporal nga mga butang niini nga kalibotan ug mahimong andam alang sa mahangtorong mga butang sa sunod nga kalibotan.
Pipila kanato mabuhi og taas nga mga kinabuhi; ang pipila nato mabuhi og mubo nga mga kinabuhi. Taas o mubo, ang atong mga adlaw inihap. Ang kamatayon usa ka gikinahanglan nga bahin sa atong mahangtoron nga kauswagan ug sa kahingpitan sa kalipay nga naghulat sa matinud-anong mga Santos. Kon kita makasabot sa atong pagpakabuhi gumikan sa usa ka mahangtorong panglantaw, kita makasabot nga ang kamatayon usa ka maloloy-on nga bahin sa plano sa kaluwasan. Kini mao ang ganghaan balik ngadto sa presensya sa Dios.
Ang kamatayon wala sa panahon lamang kon kita dili andam nga makigkita sa Dios. Mao nga, kita kinahanglan nga mangandam.
Kita mangandam pinaagi sa pagpadayon sa atong pagtutok diha sa Manluluwas ug sa Iyang ebanghelyo.
Kita mangandam pinaagi sa pagpakita og hugot nga pagtuo, mogamit “sa inula nga dugo ni Kristo” (Mosiah 4:2) pinaagi sa paghinulssol, pagpabunyag, ug pagdawat sa gasa sa Espiritu Santo.
Kita mangandam pinaagi sa pagpatuga ug pagpasilyo diha sa balaan nga templo.
Kita mangandam pinaagi sa paghimo og mga pagpili base sa rason imbis sa personal nga mga tinguha, pag-atiman sa atong lawas aron nga kita “makapresentar niini nga putli sa atubangan sa Dios didto sa celestial nga gingharian.”3
Kita mangandam pinaagi sa pagpalambo og Kristohanon nga mga hiyas ug paghigugma sa Dios ug sa atong silingan (tan-awa sa Mateo 22:37–40).
Kita mangandam pinaagi sa pagtahod sa atong mga pakigsaad, motugot sa Dios nga mopatigbabaw sa atong kinabuhi, pagpundok sa Israel sa duha ka habig sa tabil, ug paglahutay hangtod sa kataposan sa atong kinabuhi.
Jesus Appearing to the Five Hundred [Si Jesus Nagpakita ngadto sa Lima ka Gatos], ni Grant Romney Clawson
Usa ka Apostolikanhon nga Saksi
Sa kamatayon sa Manluluwas, ang yuta miuyog, ang mga bato nangabuak, ang mga lubnganan naabli, ug ang tabil sa templo sa Jerusalem “nagisi gikan sa taas ngadto sa ubos” (Mateo 27:51; tan-awa usab sa Marcos 15:38; Lucas 23:45).
Ang tabil milain sa Balaan sa mga Balaan, nga nagsimbolo sa presensya sa Dios, gikan sa ubang bahin sa templo. Sa Adlaw sa Pag-ula lamang nga ang tigdumala nga pangulong pari moagi sa tabil ug mobisibis sa dugo sa usa ka halad alang sa sala aron sa pag-ula sa mga sala sa tibuok Israel.
Sa dihang si Jesukristo mipaagas sa Iyang dugo, Siya mihimo sa kataposan, “walay kinutoban nga pag-ula” (2 Nephi 9:7) ug nakatuman sa balaod. Ang pagkagisi sa tabil sa templo nagsimbolo nga ang Halangdon nga Pangulong Pari miagi sa tabil sa kamatayon, sa dili madugay mosulod sa presensya sa Iyang Amahan, ug mibukas alang sa tanan sa oportunidad nga sa samang paagi moagi sa tabil ngadto sa mahangtorong presensya sa Dios.4
Uban sa akong Kaigsoonan sa Unang Kapangulohan ug sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles, ako mosaksi sa katinuod nianang langitnon nga saad.
Ako mosaksi nga kita mahimong “magbaton og paglaom pinaagi sa pag-ula ni Kristo ug sa gahom sa iyang pagkabanhaw, aron mabanhaw ngadto sa kinabuhi nga dayon, ug kini tungod sa [atong] hugot nga pagtuo diha kaniya sumala sa saad” (Moroni 7:41).
Ako mosaksi nga tungod sa milagro sa Pagkabanhaw ug Pag-ula sa Manluluwas, “tanang tuhod magaluhod, ug ang tanang dila magdayeg, sa pagsimba diha sa atubangan Kaniya. Matag usa kanato mobarog aron pagahukman Kaniya sumala sa atong mga buhat ug sa mga tinguha sa atong mga kasingkasing.”5
Hinaot nga kita mangandam alang nianang mahimayaong adlaw.