Վերջին Օրերի Սրբերի ձայները

Իմ ուղերձը Աստծուց

Դոն Օսահենի Ագբոն-Օգիևա, Էդո (Նիգերիա)

Ես Մորմոնի Գրքի մասին վկայություն չունեի մինչև Տերը չխոսեց ինձ հետ Հելամանի գրքի միջոցով:

ժպտացող տղամարդը՝ ձեռքերը ծալած

Լուսանկարը տրամադրել է հեղինակը

Երբ ընկերս հրավիրեց ինձ Հիսուս Քրիստոսի Վերջին Օրերի Սրբերի Եկեղեցի 2020 թվականին, ես դժկամությամբ համաձայնեցի: Սկզբում ես չէի զգում, որ դա այն վայրն է, որտեղ պետք է լինեի, բայց շարունակեցի հաճախել հաղորդության ժողովին: Ի վերջո, ես մկրտվեցի։

Այնուամենայնիվ, ես չհասկացա վկայություն ունենալու գաղափարը, ինչպես ասում էին Եկեղեցու մյուս անդամները: Ես և քույր միսիոներները միասին կարդացել էինք սուրբգրային հատվածներ, բայց ես երբեք ինքնուրույն չէի բացել Մորմոնի Գիրքը: Չնայած Եկեղեցու անդամների կողմից ինձ ողջունելու և ակտիվ պահելու մեծ ջանքերին, ես շուտով սկսեցի ուշ գալ եկեղեցի, բաց թողնել ժողովները և վերադառնալ աշխարհիկ սովորություններին:

Հետո եկավ մի օր, երբ ես զգացի, որ տրամադրությանս կտրուկ փոփոխության հետևանքով անհանգստությունը պատեց սիրտս: Հասկացա, որ եղել էի չափազանց անկայուն, աշխարհիկ, և թշնամական վերաբերմունք էի ունեցել Աստծո բաների հանդեպ: Ես հասկացա, որ ճիշտ ուղու վրա չէի: Այս տրամադրության մեջ ես նայեցի իմ մահճակալին դրված սուրբ գրությունների կողմը:

Ես խնդրեցի Աստծուն, որ ինձ ինչ-որ բան ասի։ Ապա մի փոքր աղոթք ասացի և սպասեցի, որ ընդհանրապես որևէ բան լսեմ: Ինձ պետք էր որոշակի հարմարավետություն և պարզություն:

Հետո ինչ-որ բան լսեցի: Չգիտեմ՝ ձայնը ինչ-որ բան էր, որի մասին մտածում էի, թե իրականում լսում էի, բայց լսեցի «Հելաման 3.27» հատվածի բառերը: Ես գիտեի, որ Հելամանի գիրքը գտնվում է Մորմոնի Գրքում, ուստի ես վերցրի սուրբ գրությունները և բովանդակության մեջ փնտրեցի այդ գիրքը:

Այն, ինչ ես կարդացի այնուհետ, Աստծո ուղերձն էր ինձ՝ հատուկ իմ կյանքի այդ պահի համար. «Այսպիսով, մենք կարող ենք տեսնել, որ Տերը ողորմած է բոլորի հանդեպ, ովքեր իրենց սրտի անկեղծությամբ կկանչեն նրա սուրբ անունը»:

Այս հատվածը փոխեց իմ ընկալումը իմ գործողությունների և Մորմոնի Գրքի մասին: Ես հասկացա, որ Աստծո հանդեպ իմ գործողություններն ու անազնվությունը սխալ էին, և որ ես պետք է «կանչեի» Նրան և ապաշխարեի: Ես գիտեմ, որ Աստված չի մերժի ինձ Իր ողորմություններն ու օրհնությունները, քանի ես դեռ անկեղծորեն «կանչում եմ» Նրան և հետևում եմ Նրան:

Ահա թե ինչպես ես վկայություն ձեռք բերեցի Մորմոնի Գրքի մասին, մի գիրք, որը ես հետաքրքրություն չունեի կարդալու: Ես գիտեմ, որ Աստված ապրում է, որ Նա խոսում է մեզ հետ այսօր, և որ Մորմոնի Գիրքը ճշմարիտ է: