Κεφάλαιο 1o

Μαθαίνοντας με την πίστη

«Ας εξακολουθήσουμε, αδελφοί και αδελφές, να εργαζόμαστε στο όνομα τού Κυρίου τού Θεού μας, συλλέγοντας σοφία και διάνοια μέρα με τη μέρα, ώστε κάθε περίσταση που συμβαίνει να υπηρετήσει το καλό μας».

Από τη ζωή τού Λορέντζο Σνόου

Όταν ο μικρός Λορέντζο Σνόου δεν έκανε τις δουλειές του στο οικογενειακό αγρόκτημα, συνήθως διάβαζε—«κρυμμένος με το βιβλίο του», όπως θα έλεγαν τα μέλη της οικογένειάς του. Σύμφωνα με την αδελφή του, Ιλάιζα, ήταν «πάντοτε μαθητής στο σπίτι καθώς και στο σχολείο».¹ Η αγάπη του για τη μάθηση αυξανόταν καθώς μεγάλωνε. Στην πραγματικότητα, εκείνος έλεγε ότι η μόρφωση ήταν το «καθοδηγητικό άστρο» τής νεότητάς του.² Αφού φοίτησε σε δημόσια σχολεία, σπούδασε στο Κολέγιο Όμπερλιν, ένα ιδιωτικό σχολείο στην πολιτεία τού Οχάιο το 1835. Το 1836, προτού προσχωρήσει στην Εκκλησία, απεδέχθη την πρόσκληση τής Ιλάιζα να μετακομίσει στο Κίρτλαντ τού Οχάιο, όπου μελέτησε Εβραϊκά σε μία τάξη που συμπεριελάμβανε τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ και πολλούς εκ των Αποστόλων.

Αφού βαπτίσθηκε και επικυρώθηκε, τελικώς έστρεψε το ενδιαφέρον του περισσότερο «στη μόρφωση τού Πνεύματος»³ παρά στη «μελέτη των βιβλίων».⁴ Με αυτήν την ενασχόληση, ποτέ δεν έχασε τη δίψα του για μάθηση. Για παράδειγμα, όταν ήταν 80 ετών και υπηρετούσε ως Πρόεδρος τής Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων, στάθηκε ενώπιον των Αγίων κατά τη γενική συνέλευση Οκτωβρίου 1894. Σκεπτόμενος τις ομιλίες τις οποίες είχαν εκφωνήσει νωρίτερα εκείνη την ημέρα οι λιγότερο έμπειροι αδελφοί του, είπε: «Κάποιες ιδέες διδάχθηκαν, τις οποίες δεν είχα σκεφθεί ποτέ πριν, και ήσαν πολύ επωφελείς».⁵ Έξι χρόνια αργότερα, όταν ήταν Πρόεδρος τής Εκκλησίας, παρευρέθη σε μία συνέλευση την οποίαν διηύθυνε η οργάνωση τού Σχολείου Κυριακής. Αφού άκουσε άλλους να μιλούν, τελικώς σηκώθηκε στον άμβωνα. Άρχισε την ομιλία του, λέγοντας: «Έχω απόλυτα ευχαριστηθεί και ευχάριστα εκπλαγεί με όσα έχω δει και ακούσει. …Όντως, μπορώ να πω ότι έχω διδαχθεί, και αν εγώ, ένας άνδρας ογδόντα έξι ετών, μπορώ να διδαχθώ, δεν βλέπω κανέναν λόγο να μην μπορούν γενικώς οι ενήλικοι να αποκομίσουν όφελος καθώς και ευχαρίστηση από την παρακολούθηση των συγκεντρώσεών σας».⁶ [Βλέπε πρόταση 1 στη σελίδα 50.]

Διδασκαλίες τού Λορέντζο Σνόου

Η μάθηση απαιτεί πίστη, προσπάθεια και επιμονή.

Σε αυτό το θεμέλιο τής θρησκείας, το οποίο εσείς και εγώ έχουμε λάβει, υπάρχει κάτι μεγαλοπρεπές και ένδοξο και κάτι καινούργιο να μαθαίνουμε καθημερινώς, το οποίο είναι μεγάλης αξίας. Και δεν είναι μόνον προνόμιό μας, αλλά είναι απαραίτητο να λαμβάνουμε αυτά τα πράγματα και να συλλέγουμε νέες ιδέες.⁷

Η όλη ιδέα τού μορμονισμού είναι η βελτίωση—διανοητικώς, σωματικώς, ηθικώς και πνευματικώς. Καμία μερική μόρφωση δεν επαρκεί για τον Άγιο των Τελευταίων Ημερών.⁸

Είναι επωφελές να ζήσουμε πολύ καιρό επάνω στη γη και να αποκτήσουμε την εμπειρία και τη γνώση συνακόλουθες προς αυτό: επειδή ο Κύριος μάς έχει πει ότι όποια διάνοια αποκτήσουμε σε τούτη τη ζωή, θα αναστηθεί μαζί μας κατά την ανάσταση και όση περισσότερη γνώση και διάνοια αποκτήσει ένα άτομο σε τούτη τη ζωή, θα έχει μεγαλύτερο πλεονέκτημα στον μελλοντικό κόσμο [βλέπε Δ&Δ 130:18–19].⁹

Υπάρχουν ορισμένοι που δεν μαθαίνουν και δεν βελτιώνονται τόσο γρήγορα όσο θα μπορούσαν, επειδή τα μάτια και η καρδιά τους δεν είναι επικεντρωμένα στον Θεό‧ δεν σκέπτονται σοβαρά, ούτε έχουν αυτήν τη γνώση που θα μπορούσαν να έχουν‧ χάνουν αρκετά τα οποία θα μπορούσαν να λάβουν. Πρέπει να αποκτήσουμε γνώση προτού αποκτήσουμε μόνιμη ευτυχία. Πρέπει να έχουμε καλή επίγνωση των τού Θεού.

Μολονότι ίσως τώρα αμελούμε να βελτιώνουμε τον χρόνο μας και να λαμπρύνουμε τις διανοητικές μας ικανότητες, θα αναγκασθούμε να τα βελτιώσουμε κάποτε. Έχουμε τόσο πολύ έργο να κάνουμε και, αν αποτύχουμε να μάθουμε σήμερα, θα έχουμε τόσα πολλά περισσότερα να μάθουμε αύριο.¹⁰

Πρέπει να υπάρχει μία εργασία τού νοός, μία χρήση αυτών των ταλέντων που μάς έχει δώσει ο Θεός. Πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή. Κατόπιν, όντες διαφωτισμένοι από τη δωρεά και τη δύναμη τού Αγίου Πνεύματος, μπορούμε να αποκτήσουμε αυτές τις ιδέες και εκείνη τη διάνοια και εκείνες τις ευλογίες που είναι απαραίτητες, για να μας προετοιμάσουν για το μέλλον, για γεγονότα που θα έλθουν.

Η ίδια αρχή θα ισχύει σε όλες τις πράξεις μας σχετικές με τα τού Θεού. Πρέπει να καταβάλουμε μια προσπάθεια. …Το να παραμείνουμε αδρανείς αντί να θέσουμε τον εαυτό μας σε δράση δεν έχει κανένα όφελος για εμάς. Αν παραμείνουμε τελείως ουδέτεροι, τίποτε δεν επιτυγχάνεται. Κάθε αρχή που αποκαλύπτεται από τους ουρανούς είναι προς όφελός μας, για τη ζωή μας, για τη σωτηρία μας και για την ευδαιμονία μας.¹¹

Σκεπτόμαστε, ίσως, ότι δεν είναι απαραίτητο να καταβάλουμε μια προσπάθεια, προκειμένου να ανακαλύψουμε τι απαιτεί ο Θεός από εμάς. Ή, με άλλα λόγια, να αναζητήσουμε τις αρχές τις οποίες έχει αποκαλύψει ο Θεός, επί των οποίων μπορούμε να λάβουμε πολύ σημαντικές ευλογίες. Έχουν αποκαλυφθεί, απλά και ξεκάθαρα, αρχές που είναι υπολογισμένες να υπερυψώσουν τους Αγίους των Τελευταίων Ημερών και να τους διαφυλάξουν από πολλά προβλήματα και στενοχώριες, κι όμως, ελλείψει επιμονής από μέρους μας να μάθουμε και να εναρμονισθούμε με αυτές τις αρχές, αποτυγχάνουμε να λάβουμε τις ευλογίες που είναι συνδεδεμένες με την υπακοή σε αυτές τις αρχές.¹²

Η μόρφωση τού Πνεύματος αξίζει την καλύτερη προσοχή μας.

Υπάρχει ένα είδος μόρφωσης που αξίζει την καλύτερη προσοχή όλων και στην οποία όλοι οφείλουν να μετάσχουν—αυτή είναι η μόρφωση τού Πνεύματος.¹⁴

Λίγη πνευματική γνώση είναι πολυτιμότερη από απλές γνώμες, αντιλήψεις και ιδέες ή ακόμη και πολυσύνθετα επιχειρήματα. Λίγη πνευματική γνώση είναι πολύ σημαντική και μεγάλης σπουδαιότητας.¹⁵

Δεν πρέπει να παραμελούμε την πνευματική βελτίωσή μας, ενώ αναζητούμε επίγειο πλούτο. Είναι καθήκον μας να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια με σκοπό να προοδεύσουμε στις αρχές τού φωτός και τής γνώσεως, καθώς και να αυξήσουμε γύρω μας τις εγκόσμιες ευλογίες και ανέσεις αυτής τής ζωής.¹⁶

Αν είμαστε πολύ προκατειλημμένοι, δίδοντας πάρα πολύ προσοχή στην απόκτηση επίγειων αγαθών, παραμελώντας τον πνευματικό πλούτο, δεν είμαστε σοφοί επιστάτες.¹⁷ [Βλέπε πρόταση 3 στη σελίδα .]

Επωφελούμαστε από το να ακούμε αρχές τού Ευαγγελίου ξανά και ξανά.

Έχετε ακούσει [ορισμένες αρχές] ίσως εκατοντάδες φορές και παρά ταύτα φαίνεται ότι είναι απαραίτητο να μας διδάσκονται αυτά τα πράγματα ξανά και ξανά. Ωστόσο, είναι σαν κάτι που ευρίσκω, όταν διαβάζω το Βιβλίο Διδαχή και Διαθήκες. Κάθε φορά που διαβάζω μία αποκάλυψη σε αυτό το βιβλίο, λαμβάνω κάποια νέα ιδέα, αν και μπορεί να έχω διαβάσει αυτήν την ίδια αποκάλυψη πολλές φορές. Υποθέτω ότι αυτή είναι και η δική σας εμπειρία. Αν δεν είναι, είναι πολύ διαφορετική από τη δική μου.¹⁸

Συμβαίνει με εμάς όπως ακριβώς με το παιδί που μαθαίνει την αλφάβητο. Ο δάσκαλος λέει στο παιδί: «Ορίστε το γράμμα α. Θα προσπαθήσεις να το θυμάσαι;» Το παιδί απαντά: «Ναι, θα προσπαθήσω να το θυμάμαι». Ο δάσκαλος πηγαίνει στο επόμενο γράμμα και λέει: «Αυτό το γράμμα είναι το β. Θα το κοιτάξεις και θα προσπαθήσεις να το θυμάσαι;» «Ω, ναι», λέει το παιδί. Μετά ο δάσκαλος επιστρέφει στο γράμμα α. «Ποιο γράμμα είναι αυτό;» Το παιδί το έχει ξεχάσει. Ο δάσκαλος για άλλη μια φορά λέει στο παιδί ότι είναι το α και πηγαίνει στο γράμμα β και ανακαλύπτει ότι το παιδί το έχει ξεχάσει και αυτό και πάλι πρέπει να διδαχθεί για το γράμμα β. Αυτό γίνεται το πρωί. Το απόγευμα, το παιδί καλείται πάλι και ερωτάται και ο δάσκαλος για άλλη μια φορά ευρίσκει ότι το παιδί έχει ξεχάσει τα γράμματα και πρέπει να διδαχθεί και πάλι. Και έτσι το μάθημα πρέπει να επαναληφθεί ξανά και ξανά, τόσο πολύ ώστε αν ο δάσκαλος δεν είχε εμπειρία και ήξερε τι να αναμένει, ασφαλώς θα αποθαρρυνόταν. Το ίδιο είναι και με τους Αγίους των Τελευταίων Ημερών. Μολονότι ενδεχομένως να κουραζόμαστε να ακούμε πράγματα να επαναλαμβάνονται, πρέπει να επαναλαμβάνονται, προκειμένου να μπορέσουμε να τα μάθουμε τελείως. Πρέπει να τα μάθουμε. Γνωρίζω ότι οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών θα μάθουν τελικώς όλους τους νόμους και τις εντολές τού Θεού και θα μάθουν να τα τηρούν αυστηρώς. Όμως, δεν έχουμε φθάσει σε εκείνο το σημείο ακόμη.¹⁹ [Βλέπε πρόταση 4 στη σελίδα .]

Όταν συγκεντρωνόμαστε, για να μάθουμε το Ευαγγέλιο, τόσο ο δάσκαλος όσο και ο μαθητευόμενος χρειάζονται την καθοδήγηση τού Πνεύματος.

Όταν [ένας δάσκαλος] στέκεται μπροστά από τους ανθρώπους, θα πρέπει να το κάνει συνειδητοποιώντας ότι στέκεται μπροστά τους με σκοπό να μεταδώσει γνώση, ώστε να μπορέσουν να λάβουν αλήθεια στην ψυχή τους και να αναπτυχθούν σε χρηστότητα, λαμβάνοντας περαιτέρω φως, προοδεύοντας στη μόρφωσή τους στις αρχές τής αγιότητας.

Αυτό δεν μπορεί να γίνει, παρά με την εργασία τού νοός, με την ενέργεια τής πίστης και επιζητώντας με όλη την καρδιά το Πνεύμα τού Κυρίου τού Θεού. Είναι το ίδιο για όσους ακούν. Αν δεν δίδεται ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό που απαιτείται από αυτούς κατά καιρούς από όσους απευθύνονται στους ανθρώπους από αυτό το βήμα και αν τα άτομα δεν εργάζονται στον νου τους με όλη τους την ισχύ και με όλη τους τη δύναμη στις προσευχές τους ενώπιον τού Θεού, δεν θα λάβουν αυτό το καλό και όφελος για τον εαυτό τους, τα οποία οφείλουν να λάβουν.²⁰

Αυτό που θέλω από τους Αγίους των Τελευταίων Ημερών είναι κατά τη διάρκεια αυτής τής συνελεύσεως, καθώς θα σηκωθούν οι Πρεσβύτεροι να μας μιλήσουν, να ασκηθεί η πίστη και οι προσευχές μας για καθέναν που μιλά, ώστε να μπορέσει να πει τέτοια πράγματα και ώστε να μπορέσουμε να έχουμε το πνεύμα, για να λάβουμε τέτοια πράγματα που θα είναι επωφελή για εμάς. Αυτό είναι το προνόμιο και το καθήκον μας. Δεν έχουμε έλθει εδώ τυχαίως. Έχουμε έλθει σε αυτήν τη συνέλευση, αναμένοντας να λάβουμε κάτι που θα μας ωφελήσει.²¹

Θα πρέπει να ζητήσετε από τον Κύριο να επιτρέψει [στους ομιλητές] να πουν κάτι που θέλετε να μάθετε, ώστε να σας προτείνουν κάτι που θα είναι προς κάποιο όφελος. Αν έχετε κάποια επιθυμία να μάθετε συγκεκριμένα ζητήματα που δεν καταλαβαίνετε, προσευχηθείτε, ώστε να μπορέσουν να πουν κάτι που θα διαφωτίσει τον νου σας σε σχέση με αυτό που σας απασχολεί και θα έχουμε μία μεγαλοπρεπή και ένδοξη συνέλευση, την καλύτερη απ’ ό,τι είχαμε ποτέ πριν. Όσο και αν φαίνεται παράξενο, η τελευταία μας συνέλευση πάντοτε φαίνεται η καλύτερη και είθε αυτή να είναι η περίπτωση. Και εσείς αδελφοί και αδελφές, ας υψωθεί η καρδιά σας στον Κύριο και ας ασκεί πίστη, ενώ σας μιλούν οι αδελφοί μας. Δεν θα απογοητευθούμε και δεν θα πάτε σπίτι, δεν θα αποχωρήσετε από αυτήν τη συνέλευση χωρίς να αισθανθείτε ότι έχετε σε μεγάλο βαθμό και αφθόνως ευλογηθεί.²²

Υποθέτω ότι πολλοί από το ακροατήριο τώρα ενώπιόν μου έχουν έλθει από μεγάλη απόσταση, για να συναντηθούν μαζί μας σε αυτήν τη γενική συνέλευση. Και [υποθέτω ότι] όλοι έχουν μετακινηθεί, για να συγκεντρωθούν εδώ από αγνά κίνητρα—από την επιθυμία να βελτιωθούν και να τελειοποιηθούν σε ζητήματα που αφορούν στη χρησιμότητά τους στη βασιλεία τού Θεού. Για να μην απογοητευθούμε από αυτό, γίνεται επιτακτικό να προετοιμάσουμε την καρδιά μας να δεχθεί τις προτάσεις και να επωφεληθεί από αυτές, οι οποίες ενδεχομένως να γίνουν από τους ομιλητές κατά την εξέλιξη τής συνελεύσεως, που μπορεί να παροτρυνθούν από το Πνεύμα τού Κυρίου. Έχω σκεφθεί και ακόμη σκέπτομαι ότι η πνευματική μας ανύψωση δεν εξαρτάται τόσο πολύ από τον ομιλητή όσο από εμάς.²³

Όταν συγκεντρωνόμαστε…, γίνεται προνόμιό μας να λάβουμε διδασκαλία από αυτά τα άτομα που απευθύνονται προς εμάς, και αν δεν το κάνουμε, η υπαιτιότητα γενικώς είναι δική μας.²⁴

Έχω παρατηρήσει σε μερικούς ανθρώπους κάτι που θεωρώ ότι είναι αδυναμία. Συγκεντρώνονται, ορισμένοι εξ αυτών, περισσότερο με σκοπό να ευχαριστηθούν από τη ρητορεία τού ομιλητή τους, με σκοπό να θαυμάσουν το στυλ με το οποίο μπορεί να απευθυνθεί προς αυτούς ή συγκεντρώνονται περισσότερο με σκοπό να δουν τον ομιλητή ή να πιθανολογήσουν αναφορικώς προς τον χαρακτήρα του… παρά με σκοπό να λάβουν οδηγίες που θα τους κάνουν καλό και θα τους αναπτύξουν σε χρηστότητα…

Αν δεν ασκούμε αυτές τις ικανότητες που μας έχουν δοθεί και αποκτήσουμε το Πνεύμα τού Κυρίου, μόνο λίγες πληροφορίες θα λάβουμε από τους ομιλητές, μολονότι μπορεί να μεταδοθούν ιδέες μεγάλης αξίας. Παρόλο που μπορεί να μεταδοθούν ιδέες με ένα μη εύγλωττο στυλ, αν οι άνθρωποι καταβάλλουν προσπάθειες… θα μάθουν σύντομα ότι δεν θα επιστρέψουν ποτέ από μια συγκέντρωση χωρίς να έχει ωφεληθεί ο νους τους από τους ομιλητές.²⁵

Δεν είναι πάντοτε η μακροσκελής ομιλία που παρέχει στους Αγίους των Τελευταίων Ημερών αυτό που είναι το πιο επωφελές, αλλά με τις ποικίλες ομιλίες που εκφωνούνται μπορούμε να συλλέξουμε κάποια ιδέα ή κάποια αρχή μπορεί να γίνει ξαφνικά κατανοητή, η οποία θα μας γίνει πολύτιμη μετέπειτα.²⁶

Έχουμε συγκεντρωθεί με σκοπό να λατρεύσουμε τον Θεό και να διεξαγάγουμε εργασία απαραίτητη για την προαγωγή τού σκοπού τής αληθείας επί τής γης. Οι λεπτομέρειες των οδηγιών [διδασκαλιών] θα εξαρτηθούν κατά πολύ από την κατάσταση τού νοός μας. Θα πρέπει να αποβάλουμε από τον νου μας την κοσμική μας εργασία και να αφιερώσουμε την προσοχή μας στον σκοπό αυτής τής συνελεύσεως.²⁷

Για τις πληροφορίες και την πνευματική μας γνώση είμαστε εντελώς εξηρτημένοι—αισθανόμαστε τόσο εξηρτημένοι—από τον Θεό. Και κατ’ αναλογίαν προς την άσκηση τής πίστης μας, λαμβάνουμε πληροφορίες, μεταδιδόμενες μέσω των υπηρετών τού Κυρίου. …Απευθύνεται προς εμάς, μέσω των υπηρετών του, οι οποίοι απευθύνονται προς εμάς σε περιστάσεις αυτού του στυλ, όταν συναθροιζόμαστε, προκειμένου να λατρεύσουμε τον Θεό μας.²⁸ [Βλέπε πρόταση 5 στη σελίδα 50.]

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Εξετάστε αυτές τις ιδέες καθώς μελετάτε το κεφάλαιο ή καθώς προετοιμάζεσθε να διδάξετε. Για επιπρόσθετη βοήθεια, βλέπε σελίδες v-viii.

Ανασκοπήστε τις σελίδες 41-43, οι οποίες περιγράφουν κάποιες από τις διά βίου προσπάθειες τού Προέδρου Σνόου για μάθηση. Τι οδηγεί ένα άτομο να εξακολουθεί να μαθαίνει καθ’ όλη τη διάρκεια τής ζωής του; Σκεφθείτε τη δική σας προσέγγιση για τη μάθηση και συλλογισθείτε τρόπους με τους οποίους μπορείτε να εξακολουθήσετε να μαθαίνετε καθ’ όλη τη διάρκεια τής ζωής σας.
Μελετήστε τη συμβουλή τού Προέδρου Σνόου για την προσπάθεια και την επιμονή στη μάθηση τού Ευαγγελίου (σελίδες ). Με ποιους τρόπους αλλάζει η προσωπική σας μάθηση, όταν καταβάλλετε προσπάθειες; Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά και τους νέους να καταβάλλουν προσπάθειες να μαθαίνουν;
Ο Πρόεδρος Σνόου παρότρυνε τους Αγίους να επιδιώκουν «τη μόρφωση τού Πνεύματος» (σελίδα ). Τι σημαίνει αυτό για εσάς; Τι αποτέλεσμα μπορεί να υπάρχει, όταν η μόρφωσή μας επικεντρώνεται πάρα πολύ στον εγκόσμιο πλούτο;
Πώς το παράδειγμα ενός παιδιού που μαθαίνει την αλφάβητο (σελίδες 45-46) σχετίζεται με τις προσπάθειές μας να μάθουμε το Ευαγγέλιο; Καθώς έχετε μελετήσει τα λόγια των αρχαίων και των τελευταίων ημερών προφητών, ποιες αρχές έχετε δει να επαναλαμβάνονται;
Με ποιους τρόπους μπορούμε να προετοιμάσουμε την καρδιά μας να μαθαίνει σε μαθήματα και συγκεντρώσεις τής Εκκλησίας; Πώς μπορούμε να καταβάλλουμε προσπάθειες να μαθαίνουμε, ακόμη και όταν απλώς ενωτιζόμαστε μία ομιλία σε μία συγκέντρωση μεταλήψεως ή σε μία συνέλευση; (Για ορισμένα παραδείγματα, βλέπε σελίδες .)

Σχετιζόμενες γραφές: Νεφί Β΄ 9:28–29, 28:30, Μωσία 2:9, Δ&Δ 50:13–22, 88:118, 122, 136:32–33

Βοήθεια διδασκαλίας: «Για να μας βοηθήσει να διδάσκουμε από τις γραφές και τα λόγια των προφητών των τελευταίων ημερών, η Εκκλησία έχει παραγάγει εγχειρίδια μαθημάτων και άλλο υλικό. Δεν υπάρχει ιδιαίτερη ανάγκη για σχόλια ή άλλο υλικό παραπομπών» (Teaching, No Greater Call: A Resource Guide for Gospel Teaching [1999], 52).

Καθ’ όλη τη ζωή του, ο Πρόεδρος Λορέντζο Σνόου επεδίωκε μάθηση «με τη μελέτη και επίσης με την πίστη» (Δ&Δ 88:118).

Θα πρέπει να «προετοιμάσουμε την καρδιά μας να λάβει» τα μηνύματα «και να επωφεληθεί αυτών» που λέγονται στη γενική συνέλευση και σε άλλες συγκεντρώσεις.

«Η μόρφωση τού Πνεύματος» αξίζει την «καλύτερη προσοχή» μας.